Η Πυρά του Ηρακλέους
Στη θέση αυτή κατά τη Μυθολογία ο Ηρακλής αποφάσισε να τελειώσει την ζωή του.
Μη υποφέροντας το μαρτύριο στο οποίο τον υπέβαλλε η σκληρή Δηιάνειρα φορώντας του τον ποτισμένο με το αίμα του Κένταυρου Νέσσου, χιτώνα. Ο δηλητηριασμένος χιτώνας του ξέσκιζε και του κατέκαιγε τις σάρκες. Μάζεψε λοιπόν ξύλα και παρακάλεσε τον αγαπημένο του φίλο Φιλοκτήτη να ανάψει τη φωτιά.
Ο Φιλοκτήτης άναψε τη φωτιά και ο ημίθεος, αφού δώρισε στο φίλο του το τόξο με τα δηλητηριώδη βέλη του, τυλίχτηκε στις φλόγες. Κατά την πρώτη εκδοχή του Μύθου ο Δίας μη αντέχοντας να βλέπει το γιο του να υποφέρει τον τύλιξε στα σύννεφα (νεφελεγερέτας γαρ) και τον ανέβασε στον Όλυμπο, όπου ο Ηρακλής παντρεύτηκε την όμορφη Ήβη τη θεότητα της νιότης.
Κατά μία άλλη εκδοχή ο Δίας έριξε τον κεραυνό του και στο σημείο που έπεσε ανέβλυσε ο Γοργοπόποταμος που δρόσισε τον καιγόμενο Ήρωα.
Σήμερα στο σημείο αυτό διατηρούνται σπόνδυλοι κιόνων, τμήματα του θριγκού και τριγλύφων, οι οποίοι ανήκουν σε πρόστυλο δωρικό ναό του 3ου αιώνα π.Χ. με πρόδρομο και σηκό εν παραστάσει. Νοτίως του ναού υπάρχει ο βωμός, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε συνεχώς από την αρχαϊκή εποχή μέχρι την περίοδο της Ρωμαιοκρατίας, οπότε και έγινε επέκταση του αρχικού περιγράμματος και οριοθέτησή του με λιθόπλιθους.
Kατά τα έτη 1919 - 20 διεξήχθη ανασκαφική έρευνα από τον Ν. Παπαδάκη. Καθαρίστηκε το εμφανές τμήμα του ναού και ανασκάφηκε η Πυρά. Από το 1988 επαναλήφθηκε η ανασκαφή στο χώρο της Πυράς με περαιτέρω διερεύνηση των ήδη αναμοχλευμένων επιχώσεων αυτής.
Ένα άλλο “μνημείο” εκεί κοντά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου