ΙΤΕΑ: ΦΥΛΛΑΔΕΣ ΠΟΥ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΚΑΤΟΧΗ!!! ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΗΡΘΑΝ!!!

Η ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΞΕΠΕΣΜΟΥ

     Ότι θα φθάναμε σε τέτοιο σημείο, μάλλον απρόσμενο και φραστικά ανομολόγητο!  Το να ακούς όμως υπό μορφή διαφήμισης από τοπικό ραδιόφωνο, την αναγγελία  ''έναρξης  των εργασιών''   ενεχυροδανειστηρίου στην Άμφισσα, έ τότε, οι συνειρμοί για τους μεγαλύτερους ειδικά, θα οδηγούν σίγουρα στην κατοχή! 

     Την Γερμανική κατοχή του 1941.  Τότε με τους μαυραγορίτες,  τους τοκογλύφους  και βεβαίως τους ενεχυροδανειστές.  Το ότι ένα γραφείο, μια ''μπάνκα'', θα διαφήμιζε την άμεση καταβολή μετρητών σε όποιον ''ατυχήσαντα'' είχε την τύχη να είναι κάτοχος χρυσαφικών (έστω και κειμηλίων) και τα ενεχυράσει στο γραφείο και μάλιστα χωρίς έξοδα ''εκτίμησης'', τότε η ατραπός στην οποία έχουμε περιέλθει, είναι δύσβατη, σκοτεινή, αθλία, ανομολόγητη μα πάνω απ' όλα  ΑΝΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ !...

    Έτος 2012μ.χ.... Θίγεται κανείς;  Αντιδρά κανείς;  Υπερασπίζεται τους πολίτες κανείς;  Φθάσαμε στο σημείο να διαφημίζεται ο ξεπεσμός των ανθρώπων και να θεωρείται ''επιχειρηματική δραστηριότητα''!... Να μήν αντιδρά κανείς απο αυτούς οι οποίοι έχουν  εκλάβει  ώς εργολαβία  την υπεράσπιση της ιστορίας, της ακεραιότητας, της ευνομίας και της ευμάρειας του τόπου.  Να κρύπτωνται ώς μη ενεχόμενοι και να ασχολούνται μόνον με τα μεγάλα, τα μακροπρόθεσμα και τα ιδεατά, προς το καλόν της κοινωνίας βεβαίως, βεβαίως... Ουαί υμίν!...

      
     Γέμισε η Ιτέα προ ημερών με διαφημιστικά χαρτιά, για τις ''καλές'' υπηρεσίες  που θα μπορέσουν να προσφέρουν  σε  έχοντες ανάγκη (και χρυσαφικά) συνανθρώπους μας,  κάποια άλλα γραφεία-''μπάνκες'' σε γειτονικές πόλεις, όμορων Νομών.  Φαίνεται οτι η τοπική αγορά είναι ''παρθένα'' σε  τέτοιου είδους επιχειρηματικές δραστηριότητες, για αυτό και εξ' άλλου, άνοιξε και το σχετικό γραφείο στην Άμφισσα.   Τέτοιου είδους γραφεία, λειτουργούσαν και λειτουργούν, μόνον τριγύρω από την πλατεία Ομονοίας στη Αθήνα και βεβαίως οι γνωστοί πάγκοι στην οδό Αθηνάς.  Καθώς φαίνεται, το επάγγελμα πλέον γνωρίζει ''πιένες'' και για αυτό εξαπλώνεται, προκειμένου να ''εξυπηρετήσει'' τον κοσμάκη...

     
     Δεν χρειάζεται να θυμίσουμε το πόσο Γαλαξειδιώτικο (και όχι μόνον) χρυσάφι ''χάθηκε'' κατά την περίοδο 1941-1945 για λίγο λάδι, λίγο αλεύρι και λίγο αλάτι.  Χρειάζεται όμως να θυμίσουμε ότι κάποτε, κατά  τον σκοτεινό Μεσαίωνα της Εσπερίας, ένας Εγγλέζος βασιλιάς, απαγόρευσε την  πράξη της  αγοραπωλησίας  και μετατροπής  χρυσού και νομισμάτων ή κοσμημάτων. σε όλους τους υπηκόους του, εκτός  μιας ομάδας-φυλής, η οποία είχε την δυνατότητα να το πράττει όχι σε στεγασμένο χώρο, αλλά στον δρόμο. 

    
      Μάλιστα, προκειμένου να είναι  ελεγχόμενοι και οι πράττοντες και οι θέσεις τους,  οι συναλλαγές εγένοντο πάνω σε ένα ξύλινο τραπεζάκι, καλά στερεωμένο στο έδαφος, για να μην είναι δυνατή η μετακίνησή του.  Το συγκεκριμένο τραπεζάκι ονομαζόταν Πάγκος και προέρχεται από την ελληνική λέξη-ρήμα  ''πήγνυμι'', της οποίας η ερμηνεία είναι: στερεώνω, πήζω.  Εξ ού και το ''πήξανε τα μυαλά του'' δηλ. στερεώθηκαν οι απόψεις του.  Την λέξη δανείστηκαν οι Λατίνοι και με την σχετική παραφθορά-προσαρμογή στην γλώσσα τους έγινε ''pepigy'', παράγωγο  της οποίας είναι και η λέξη Bank δηλ. Πάγκος. Και επειδή κατά τα φαινόμενα, ξαναγυρίζουμε στον Μεσαίωνα,(!)  τόσον από πλευράς πολιτισμού, όσον και από πλευράς αξιών, μήπως είναι επιβεβλημένο, να υποχρεωθούν ΟΛΟΙ οι πάσης φύσεως ενεχυροδανειστές, να έβγουν στον δρόμο με το τραπεζάκι τους και εκεί να φωνάζουν για το τί εμπορεύονται;  Άλλοι κοσμήματα και χρυσαφικά, άλλοι τιμαλφή και εικόνες και άλλοι όνειρα, προσδοκίες, ιδανικά, αξίες, την αλήθεια και ενδεχομένως και την έννοια  της Πατρίδας ;.....      Τουλάχιστον με αυτόν τον τρόπο θα τους ξέρουμε, θα τους βλέπουμε και θα τους καμαρώνουμε.