Στις 16 Μαρτίου 2017 ημέρα Πέμπτη και ώρα 6μμ θα μεταφερθεί για
προσκύνηση στον Ιερό ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στην Ιτέα η Ιερά
εικόνα της Παναγίας της Κουκουζέλησας ή Τριχερούσας , η οποία φυλάσσεται
στον ιερό ενοριακό ναό ¨ Θεομάνας -Οδηγήτριας ¨ Νέας Κίου της Ιεράς
Μητροπόλεως Αργολίδος.
Η εικόνα είχε μεταφερθεί από την Κίο της Μ.Ασίας από τους πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στην Ν.Κίο της Αργολίδας .
Ο κ. Νίκος Καζατζόπουλος ευχαριστεί τον Μορφωτικό σύλλογο Ν.Κίου , τον
πρώην πρόεδρο του συλλόγου και πρώην αντιδήμαρχο της Ν Κίου Γιώργο
Μανινή που αποδέχτηκαν το αίτημα του , όσο και του Καλλιτεχνικού
Εργαστηρίου Ιτέας να μεσολαβήσουν να ρθει η εικόνα στην Ιτέα πού
υπάρχουν τόσοι Κιότες. Επίσης ευχαριστεί και τον πατέρα Νεκτάριο, που
συνέβαλε αμέσως με τις ενέργειες του για τον ερχομό της εικόνας .
"Στην τελευταία μου επίσκεψη στη Νέα Κίο για την παρουσίαση του βιβλίου μου ,ο κος Μανινής μας ενημέρωσε ( μαζί με το Καλλιτεχνικό Εργαστήρι ) για την ιστορία των τεσσάρων εικόνων του Ναού. Έτσι ρίζωσε η ιδέα να έρθει τουλάχιστον μία από τις εικόνες του Ναού στην ΙΤΕΑ.
Μόλις ο προσκυνητής περάσει την πόρτα του καλλιμάρμαρου Ναού της «Θεομάνας – Οδηγήτριας», στη Νέα Κίο, θα αντικρίσει στο προσκυνητάρι την γλυκύτατη μορφή της βρεφοκρατούσας Παναγίας.
Η εικόνα αυτή έχει μια ιστορία γεμάτη από δραματικές περιπέτειες.
Η γνήσια βυζαντινή της τεχνοτροπία δείχνει πως είναι πολύ αρχαία.
Φαίνεται έργο βυζαντινού ζωγράφου που έβαλλε όλη την τέχνη του και την ευλαβική του αγάπη για να εικονίσει την Μάνα του Θεού με το Θείο Βρέφος στην αγκάλη.
Ο Πάλαι ποτέ Σωφρόνιος Μητροπολίτης της Μητροπόλεως Νικαίας, της οποίας έδρα ήταν η Κίος, υποστήριζε ότι η πανάρχαια Εικόνα είναι μια από τις τρεις Οδηγήτριες, που αγιογράφησε ο Απόστολος Λουκάς.
Κάποια παράδοση αναφέρει ότι ένας καλόγερος με το όνομα «Νικαεύς», την μετέφερε κατά το 1262 από την Πόλη στην Κίο, δηλαδή ένα χρόνο μετά την απελευθέρωση της Πόλης από τον ζυγό των Φράγκων σταυροφόρων. Και την εναπέθεσε σε Ναό άξιο να την δεχθεί.
Η ίδια παράδοση μας διηγείται ότι, όταν αργότερα κάηκε ο Ναός, η εικόνα της Θεομάνας βρέθηκε κάτω από τα ερείπια και τα αποκαΐδια ανέγγιχτη, χωρίς να χάσει τίποτα από την υπερούσια χάρη της.
Πιθανότατα η πυρκαγιά που αναφέρει η παράδοση να έγινε γύρω στα 1336, όταν οι Τούρκοι, ύστερα από ηρωική αντίσταση των κατοίκων, κατέλαβαν την Κίο. Η εικόνα της Θεομάνας, που η ζωή της φαίνεται συνυφασμένη με τις περιπέτειες της πολυβασανισμένης φυλής μας, πήρε το δρόμο της προσφυγιάς μετά την καταστροφή της Σμύρνης.
Και όταν το όραμα της ελευθερίας χάθηκε και οι άγριες χορδές κατέβαιναν από τα βουνά της Κίου μελετώντας σφαγές και διώξεις, μια ευσεβής γυναίκα του λαού που αξίζει να μνημονευθεί το όνομά της, η Μάλαμα η Μαυρουδή ( αδελφή της Φωτεινής Πεντεδέκα η οποία ειχε εγκατασταθεί στην Ιτέα), κατόρθωσε μέσα στις φτωχικές αποσκευές της, κοινή μητέρα αυτή, να Την κρύψει και να Την φυγαδεύσει στην Πόλη τη Μητέρα του Θεανθρώπου. Από εκεί ακολουθώντας το ρεύμα της Προσφυγιάς, βρέθηκε η Θεομάνα στα ελεύθερα ελληνικά χώματα και αραξοβόλησε στην Καβάλα.
Ακολούθησε πάλι μια σειρά περιπλανήσεων, κατά τις οποίες η Κεχαριτωμήνη έχασε την αργυρόχρυση στολή Της , χωρίς όμως να χάσει τίποτε απ' το παρήγορο χαμόγελο και τη θεϊκή Της Χάρη.
Όταν επί τέλους και οι Κιώτες της διασποράς έριξαν άγκυρα στη φιλόξενη παραλία του Αργολικού, στη γειτονιά της πανάρχαιας πόλης του Άργους, η πρώτη τους σκέψη ήταν να καλέσουν κοντά τους την άστεγη Μάνα, την αγαπημένη τους Παναγία.
Από την Θεσσαλονίκη, όπου είχε προσωρινά καταφύγει. Την παρέλαβε μια επιτροπή ευσεβών τέκνων της Κίου και Την συνόδευσε στο ταξίδι Της προς την νέα Της Πατρίδα.
Όταν στην Νέα Κίο έφθασε το άγγελμα «η Θεομάνα έρχεται»!
Άνδρες, γυναίκες με τα βρέφη στην αγκαλιά, παιδιά, γριούλες ντυμένες τα γιορτινά τους, με τον Ιερέα Τους Αρχιμανδρίτη Νίκανδρο Πινάτση, επικεφαλής φέροντα τα χρυσά του τα Άμφια, με τα εξαπτέρυγα και τους ψάλτες έσπευσαν στο Σταθμό του Άργους να Την υποδεχθούν, ακολουθούμενοι υπό πλήθος ευσεβών Αργείων.
Και την υποδέχθηκαν γονατιστοί με δάκρυα στα μάτια ψάλλοντας: «Χαίρε η Κεχαριτωμένη η των απηλπισμένων ελπίς και των πολεμουμένων βοήθεια!»
Λίγα λόγια για την εικόνα .
Την εικόνα της Τριχερούσας διέσωσε η Ζωή Πιππίδου, αφού έκοψε την εικόνα στην μέση για να καταφέρει να την σώσει από τους Τούρκους.
Η Κίος της Αργολίδας ιδρύθηκε το 1927 και φιλοξένησε πρόσφυγες από την Μικρά Ασία και συγκεκριμένα την Κίο της ξακουστής μητρόπολης Νικαίας. Η εικόνα της Τριχερούσας είναι η μεγαλύτερη σε μέγεθος εικόνα από τις 4 εικόνες που έφεραν οι πρόσφυγες από την Κίο. Είναι μεγάλης παλαιότητας και ιδιαίτερα ξεχωριστή γιατί αποτελεί ένα θαυμάσιο συνδυασμό μοναδικό στα ελληνοχριστιανικά δεδομένα, της Παναγίας της Κουκουζέλισας της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας και της Τριχερούσας της Ιεράς Μονής Χιλανδαρίου , Αγίου Όρους.
Συγκεκριμένα ενώ εκατέρωθεν της μορφής της Παναγίας απεικονίζονται ο Άγιος Ιωάννης ο Κουκουζέλης και ο Άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης, στην εν λόγω εικόνα υπάρχει και ένα ασημένιο τρίτο χέρι που παραπέμπει στην Τριχερούσα του Χιλανδαρίου και στο θαύμα που επιτέλεσε η Παναγία στον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό όταν οι εικονομάχοι του έκοψαν το δεξί χέρι και ως εκ θαύματος η Παναγία του το κόλλησε.
Όμως το χέρι αυτό κρατεί ένα νόμισμα πράγμα το οποίο παραπέμπει στο θαύμα που επιτέλεσε η Θεοτόκος στον Άγιο Ιωάννη τον Κουκουζέλη ενώ αποκοιμήθηκε αποκαμωμένος στο ψαλτήρι, εμφανίστηκε ενώπιων του η Παναγία σε όνειρο και τον παρακίνησε να ψάλλει γι αυτήν και εκείνη θα τον ανταμείψει. Αμέσως μόλις ξύπνησε είδε μέσα στα χέρια του ένα χρυσό νόμισμα το οποίο αποτελούσε την υλοποίηση υπόσχεσης της Θεοτόκου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου