Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης περιβάλλεται διαχρονικά από έναν περίεργο πολιτικό μυστικισμό. Στο παρελθόν, αποτελούσε το βήμα από το οποίο ο εκάστοτε πρωθυπουργός ανακοίνωνε την οικονομική πολιτική που σκόπευε να ακολουθήσει η κυβέρνησή του. Στη συνέχεια, απέκτησε πρόσθετη πολιτική βαρύτητα, καθώς συνδέθηκε με αφηγήσεις που καθόρισαν ακόμη και την έκβαση εκλογικών αναμετρήσεων.
Πριν από περίπου 15 χρόνια, ένας Ανδρέας Παπανδρέου ασθενής και σε πολιτικά δύσκολη θέση, δεν δίστασε να αναφερθεί στις επιθέσεις που δεχόταν για τον ρόλο της Δήμητρας Λιάνη στη χάραξη της πολιτικής της κυβέρνησής του. «Εδώ είμαι, χτυπήστε εμένα. Όχι τη Δήμητρα», ήταν η χαρακτηριστική αποστροφή ενός ηγέτη που δεν κρύφτηκε ποτέ. Ούτε από τον εαυτό του.
Το 2008, έναν χρόνο μετά την επικράτησή του στις εκλογές του 2007, ο Κώστας Καραμανλής έθεσε το προσωπικό πολιτικό κεφάλαιό του ως ασπίδα για τις επιθέσεις σε υπουργούς της κυβέρνησής του. Η ιστορία έδειξε ότι εκείνη η ΔΕΘ, και όσα είπε ο πρώην πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας στην καθιερωμένη συνέντευξή του, αποτέλεσαν την απαρχή της πολιτικής ανατροπής, που έφερε στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ.
Το 2009, και αφού είχε ανακοινώσει την προκήρυξη πρόωρων εκλογών, ο Κώστας Καραμανλής και πάλι μίλησε με ρεαλισμό και ειλικρίνεια για τις επώδυνες θυσίες στις οποίες έπρεπε να υποβληθούν οι Έλληνες πολίτες, προκειμένου να αποφύγουν ακραίες συνέπειες της οικονομικής κρίσης.
Φυσικά, οι Έλληνες… ούτε που ασχολήθηκαν, ειδικά από τη στιγμή που στην ίδια ΔΕΘ, ο τότε Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και επερχόμενος πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, δεν δίστασε να δώσει τη διαβεβαίωση του… μεγάλου αποπροσανατολισμού: «Λεφτά υπάρχουν», είχε πει, και ακόμη περιμένουμε να τα δούμε.
Η φετινή ΔΕΘ δείχνει να έχει πολλές ομοιότητες με εκείνη του 2009. Τότε που ο Κώστας Καραμανλής είχε πλήρη επίγνωση ότι μιλούσε για τελευταία φορά ως πρωθυπουργός της χώρας. Στην ίδια κατάσταση αναχωρητισμού έχει περιέλθει σήμερα και ο Γιώργος Παπανδρέου. Που μοιάζει να έχει παραδοθεί στη φουρτούνα της κρίσης, την οποία η Κυβέρνησή του επιβάρυνε κατά τρόπο μοιραίο για την Ελλάδα και την κοινωνική συνοχή των Ελλήνων.
Μόνο που σε αντίθεση με τον Κώστα Καραμανλή του 2009, ο Γιώργος Παπανδρέου του 2011 δεν δείχνει καμία διάθεση να μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας. Ή έστω, να απολογηθεί για την προ διετίας παραπλάνηση ενός ολόκληρου λαού. Δίνει μάχη με τον χρόνο. Και την «υποχρέωση» να περισώσει ό, τι μπορεί. Τόσο από το ΠΑΣΟΚ όσο και από τον παπανδρεϊσμό. Για την Ελλάδα, αφήστε το καλύτερα…
Πριν από περίπου 15 χρόνια, ένας Ανδρέας Παπανδρέου ασθενής και σε πολιτικά δύσκολη θέση, δεν δίστασε να αναφερθεί στις επιθέσεις που δεχόταν για τον ρόλο της Δήμητρας Λιάνη στη χάραξη της πολιτικής της κυβέρνησής του. «Εδώ είμαι, χτυπήστε εμένα. Όχι τη Δήμητρα», ήταν η χαρακτηριστική αποστροφή ενός ηγέτη που δεν κρύφτηκε ποτέ. Ούτε από τον εαυτό του.
Το 2008, έναν χρόνο μετά την επικράτησή του στις εκλογές του 2007, ο Κώστας Καραμανλής έθεσε το προσωπικό πολιτικό κεφάλαιό του ως ασπίδα για τις επιθέσεις σε υπουργούς της κυβέρνησής του. Η ιστορία έδειξε ότι εκείνη η ΔΕΘ, και όσα είπε ο πρώην πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας στην καθιερωμένη συνέντευξή του, αποτέλεσαν την απαρχή της πολιτικής ανατροπής, που έφερε στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ.
Το 2009, και αφού είχε ανακοινώσει την προκήρυξη πρόωρων εκλογών, ο Κώστας Καραμανλής και πάλι μίλησε με ρεαλισμό και ειλικρίνεια για τις επώδυνες θυσίες στις οποίες έπρεπε να υποβληθούν οι Έλληνες πολίτες, προκειμένου να αποφύγουν ακραίες συνέπειες της οικονομικής κρίσης.
Φυσικά, οι Έλληνες… ούτε που ασχολήθηκαν, ειδικά από τη στιγμή που στην ίδια ΔΕΘ, ο τότε Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και επερχόμενος πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, δεν δίστασε να δώσει τη διαβεβαίωση του… μεγάλου αποπροσανατολισμού: «Λεφτά υπάρχουν», είχε πει, και ακόμη περιμένουμε να τα δούμε.
Η φετινή ΔΕΘ δείχνει να έχει πολλές ομοιότητες με εκείνη του 2009. Τότε που ο Κώστας Καραμανλής είχε πλήρη επίγνωση ότι μιλούσε για τελευταία φορά ως πρωθυπουργός της χώρας. Στην ίδια κατάσταση αναχωρητισμού έχει περιέλθει σήμερα και ο Γιώργος Παπανδρέου. Που μοιάζει να έχει παραδοθεί στη φουρτούνα της κρίσης, την οποία η Κυβέρνησή του επιβάρυνε κατά τρόπο μοιραίο για την Ελλάδα και την κοινωνική συνοχή των Ελλήνων.
Μόνο που σε αντίθεση με τον Κώστα Καραμανλή του 2009, ο Γιώργος Παπανδρέου του 2011 δεν δείχνει καμία διάθεση να μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας. Ή έστω, να απολογηθεί για την προ διετίας παραπλάνηση ενός ολόκληρου λαού. Δίνει μάχη με τον χρόνο. Και την «υποχρέωση» να περισώσει ό, τι μπορεί. Τόσο από το ΠΑΣΟΚ όσο και από τον παπανδρεϊσμό. Για την Ελλάδα, αφήστε το καλύτερα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου