Τετάρτη 20 Ιουνίου 2018

Συμφωνία με Σκόπια: Μια άλλη Προσέγγιση (Άρθρο Γνώμης του Νεόφυτου Ευαγγέλου * , ιατρού)






(Αναδημοσίευση από το facebook.)

Όταν η αγωνιώδης πάλη για επιβίωση των Ελλήνων στο λιμάνι της Σμύρνης έγινε «συνωστισμός», ΤΟ ΚΑΤΑΠΙΑΜΕ.

Όταν καταργήθηκε η αριστεία στα σχολεία μας με αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, να γίνεται η ανάθεση της ελληνικής σημαίας (που είχα την ύψιστη τιμή κάποτε να την σηκώσω στην Γ΄ Λυκείου) με κλήρωση, ΤΟ ΚΑΤΑΠΙΑΜΕ.

Όταν ο ένας νόμος, το ένα άρθρο και τα υπόλοιπα πομπώδη λόγια και διακηρύξεις που θα καταργούσαν μνημόνια, ΕΝΦΙΑ, μειώσεις μισθών κλπ όχι απλά δεν υλοποιήθηκαν ούτε στο ελάχιστο, αλλά αντίθετα συνεχίστηκε ο δρόμος των προηγουμένων, ακριβώς από εκεί που εκείνοι σταμάτησαν, φτάνοντας τα μνημόνια από τα δύο στα τέσσερα, ΤΟ ΔΕΧΤΗΚΑΜΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ, αφού στο βάθος ξέραμε ότι έτσι θα γινόταν.

Όταν οδηγηθήκαμε σε ένα δημοψήφισμα με βλακώδες ερώτημα, του τύπου «θες να πεθάνεις με ένα 45άρι ή με ένα Α3G3;» (που οδήγησε μεταξύ άλλων και σε capital controls με ισχύ μέχρι και σήμερα, 3 χρόνια μετά) ΔΙΧΑΣΤΗΚΑΜΕ μην ξέροντας ποια είναι η πιο πατριωτική στάση και ψηφίσαμε και ΝΑΙ και ΟΧΙ με μεγάλο προβληματισμό.

Όταν το ΟΧΙ της πλειοψηφίας του λαού (που γιορτάστηκε με νταούλια και χορούς) έγινε την αμέσως επόμενη μέρα ΝΑΙ, ΤΟ ΔΕΧΤΗΚΑΜΕ αβρόχοις ποσί, και δεν άνοιξε μύτη για το καλό της πατρίδας.

Όταν δημοσιογράφος της κρατικής ΕΤ3 έγραψε στο twitter το παρακάτω σχόλιο για τον πρόσφατο θάνατο του σμηναγού Μπαλταδώρου: «Γράφετε "ήρωας" για το 35χρονο παλικάρι που χάθηκε στο Αιγαίο, αλλά δεν είστε καθόλου ηρωικοί μη στηρίζοντας ένα άλλο 35χρονο παλικάρι για να μη χάσει τη ζωή του. 5.000 υπογραφές αντί για 500.000. Σε τέτοια χώρα ζω. #VDimakis #Dimakis» ατιμώνοντας ουσιαστικά τη μνήμη του και κατηγορώντας το σύνολο του ελληνικού λαού πού συγκινήθηκε και έκλαψε για το χαμό του, ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΑΜΕ με στενοχώρια.

Όταν ο μονίμως αλαζόνας, είρωνας και υπερφίαλος δήμαρχος Θεσσαλονίκης, έφαγε ξύλο από αγανακτισμένους πολίτες, ΣΠΕΥΣΑΜΕ ΟΛΟΙ ΣΧΕΔΟΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟ ΠΛΑΪ ΤΟΥ με παλληκαρήσιο ήθος, παρά την αντίθεσή μας στις απόψεις του, καταδικάζοντας τη χρήση βίας. Και μάλιστα γνωρίζοντας πως σε άλλες πρόσφατες περιπτώσεις ξυλοδαρμών, οι θύτες «βαπτίσθηκαν» αγανακτισμένοι πολίτες, ενώ στην περίπτωση του δημάρχου, ονομάστηκαν αμέσως ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΙ ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΙ από τον ίδιο τον πρωθυπουργό!

Όταν νομιμοποιήθηκε ο γάμος ομόφυλων ζευγαριών, πολλώ δε μάλλον η υιοθεσία παιδικών ψυχών, από τέτοια ζευγάρια, ΤΟ ΚΑΤΑΠΙΑΜΕ ΜΕ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ, πόνο για την έκπτωση των ηθικών και φυσικών νόμων και τη διάβρωση της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας.

ΑΠΟΔΕΧΘΗΚΑΜΕ ΜΕ ΠΙΚΡΑ, τη φασιστική, ουσιαστικά, και ΣΚΟΠΙΜΗ άποψη πως κάθε αντίθετη φωνή, κάθε φωνή που ναι μεν σέβεται τις επιλογές του κάθε συνανθρώπου, αλλά δεν μπορεί να τις νομιμοποιήσει ή να τις εξισώσει, αν θέλετε, με τις προαιώνιες αξίες του γάμου και της οικογένειας, είναι δήθεν ομοφοβική.

ΑΠΟΔΕΧΘΗΚΑΜΕ κάθε είδους «παρέλαση», gay pride, πολύχρωμες παρελάσεις, γυμνές ποδηλατοδρομίες, κάθε είδους «αντιρατσιστικές» (sic) εκδηλώσεις και διαμαρτυρίες της κάθε λογής «συλλογικότητας» (sic), δεχόμενοι ουσιαστικά το δικαίωμα του κάθε συνανθρώπου μας να υποστηρίζει και να διαδηλώνει για τα πιστεύω του. Και αυτό, παρόλο που ξέρουμε πως αυτοί που παρελαύνουν σε όλες τις ως άνω εκδηλώσεις είναι αυτοί που πρώτοι αντιτίθενται και υβρίζουν τις εθνικές παρελάσεις.

ΑΠΟΔΕΧΘΗΚΑΜΕ ΜΟΥΔΙΑΣΜΕΝΑ την ύποπτα αναιμική στάση της επίσημης εκκλησίας σε κάθε συλλαλητήριο για τη Μακεδονία και σε κάθε επαίσχυντο νόμο που κάθε μήνα ψηφιζόταν στη βουλή.
Αποδεχθήκαμε όλα αυτά και πολλά-πολλά άλλα που καθημερινά, εδώ και αρκετά πλέον χρόνια, απασχολούν την καθημερινότητά μας και επηρεάζουν τον ψυχικό, οικογενειακό και επαγγελματικό μας βίο.

ΑΛΛΑ…

Το ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ της Μακεδονίας μας, το ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ της εθνικής μας αξιοπρέπειας, το ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ της πατρίδας μας, το ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ της ιστορίας μας,

ΔΕΝ ΤΑ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ!!!

ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ, μέσα στην ίδια τη χώρα μας, ένας ξένος πρωθυπουργός μιλώντας για τους δύο λαούς, να αναφέρει πέντε (!) φορές αυτούς ως Μακεδόνες και εμάς ως Έλληνες, διαχωρίζοντας σαφώς τις δύο έννοιες.

ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ να παραδίδουμε (ωσάν να είμαστε ηττημένοι σε πόλεμο) ΟΝΟΜΑ, ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ, ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ και σαν αντάλλαγμα να λαμβάνουμε μία ΓΡΑΒΑΤΑ!

ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ο αξιότιμος υπουργός εξωτερικών της πατρίδας μας, να κάνει το σαλτιμπάγκο διασκεδαστή τραγουδώντας (!) το happy birthday σε ένα διαμεσολαβητή που επί χρόνια έβαζε μόνο παγίδες (στην ελληνική πλευρά) στη διαπραγμάτευση με τη γείτονα χώρα, και ταυτόχρονα να ΕΙΡΩΝΕΥΕΤΑΙ ΕΠΑΝΕΙΛΗΜΜΕΝΑ ΚΑΙ ΚΑΤ’ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ τον ελληνικό λαό που τολμά να έχει αντίθετη άποψη από αυτόν.

ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ να γίνεται ΠΑΝΤΟΤΕ ΣΚΟΠΙΜΩΣ εξίσωση κάθε Έλληνα πολίτη που αντιδρά στα τεκταινόμενα, με ακροδεξιά και κάθε άλλης λογής ακραία στοιχεία, και να βαφτίζεται ΕΥΚΑΙΡΩΣ-ΑΚΑΙΡΩΣ και ΣΚΟΠΙΜΩΣ ως φασίστας ή ως όχλος!

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!!!
Αξιότιμε κύριε πρόεδρε της Δημοκρατίας,
Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ της Ελλάδας,
Αξιότιμε κύριε υπουργέ εξωτερικών,
Αξιότιμε κύριε πρόεδρε του συγκυβερνώντος κόμματος,
Αξιότιμοι κύριοι βουλευτές ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ της βουλής

Η συμφωνία που σήμερα ΟΛΟΙ ΣΑΣ -με τη στάση σας- ΥΠΟΓΡΑΨΑΤΕ είναι ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ για την Ελλάδα. Είναι μια συμφωνία που αντί να λύσει τα προβλήματα, σαφέστατα θα τα διογκώσει.

Και δυστυχώς, και εσείς και εμείς και τα παιδιά μας, θα είμαστε εδώ και θα τα ζήσουμε από κοντά. Και τότε θα δούμε ποιος θα μπορεί ή θα έχει όρεξη να ειρωνεύεται και να χλευάζει.

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΟΥ ΦΙΛΟΙ, ΑΔΕΛΦΟΙ, ΕΛΛΗΝΕΣ, ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ…

Οφείλουμε όλοι να παλέψουμε, να αγωνιστούμε ΜΕΧΡΙΣ ΕΣΧΑΤΩΝ. Το οφείλουμε σε αυτούς που έδωσαν το αίμα τους για την πατρίδα. Το οφείλουμε στα παιδιά μας.

Όσες υπογραφές και να βάλουν, δεν θα ισχύσει τίποτε όσο ο λαός δεν συμφωνεί. Και αυτό το ξέρουν πολύ καλά.

Χρωστάμε σε όσους ήρθαν, πέρασαν,
θα ’ρθούνε, θα περάσουν.
Κριτές, θα μας δικάσουν
οι αγέννητοι, οι νεκροί…


*Ο Νεόφυτος Ευαγγέλου είναι Γενικός Χειρούργος MD. MSc, στη Θεσσαλονίκη


2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Από την πρώτη πρόταση καταλαβαίνεις πού θα το πάει. Τζάμπα κόπος να διαβάσεις όλο το άρθρο.

Ανώνυμος είπε...

Ο γνωστός και μόνος ΣΥΡΙζαίος προσπαθεί να απαξιώσει το άρθρο. Σας καταλάβανε.