Η νήσος Σέρτσι στην Ισλανδία δεν υπήρχε πριν το 1963. Εκείνη την χρονιά μία τεράστια ηφαιστειακή έκρηξη δημιούργησε το νησί εκ του μηδενός και η ηφαιστειακή δραστηριότητα που κράτησε τρία ολόκληρα χρόνια, διαμόρφωσε τη νέα γη στη μέση της θάλασσας.
Από τότε πολλοί είναι εκείνοι που θέλουν να επισκεφτούν το νεογέννητο - για τα δεδομένα της γεωλογικής κλίμακας - νησί αλλά η είσοδος απαγορεύεται αυστηρά στους «μη έχοντες εργασία». Την επιφάνεια του Σέρτσι πατούν αποκλειστικά απειροελάχιστοι επιστήμονες που παρατηρούν την εξέλιξη του ηφαιστειογενούς νησιού, κάνοντας τα πάντα για να μην επηρεάσουν με την παρουσία τους τη φυσική πορεία του οικοσυστήματος.
Σε κάθε κύκλο επιτόπιων μετρήσεων, μόνο δύο επιστήμονες επιτρέπονται πάνω στο νησί.
Πριν την είσοδό τους, οι ερευνητές περνούν από εξονυχιστικό έλεγχο ώστε να μην μεταφέρουν άθελά τους οτιδήποτε θα μπορούσε να επηρεάσει τον νεοσχηματισμένο βιότοπο - όπως για παράδειγμα καρπούς ή λαχανικά με σπόρους.
Παρά τους ελέγχους όμως, τα λάθη ορισμένες φορές είναι αναπόφευκτα.
Ένας επιστήμονας που, πριν εγκατασταθεί στο μοναδικό σπιτάκι του νησιού, είχε φάει μία ντομάτα, πέρασε μέσα από τα κόπρανά του τους σπόρους της ντομάτας στο ηφαιστειογενές έδαφος του Σέρτσι, με αποτέλεσμα να φυτρώσει η πρώτη ντοματιά στο νησί.
Στην αρχή οι επιστήμονες έμειναν έκπληκτοι από το γεγονός αλλά μόλις συνειδητοποίησαν την προέλευση του φυτού, το ξερίζωσαν πριν η ανθρώπινη δραστηριότητα «μολύνει» το Σέρτσι, που δίκαια αποκαλείται ένα από τα πιο απαγορευμένα μέρη του πλανήτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου