Του Νίκου Χρυσικόπουλου
Μία από τις μεγαλύτερες αναδιαρθρώσεις ελληνικών επιχειρήσεων ολοκλήρωσαν επιτυχώς οι τράπεζες, δίνοντας παράλληλα νέα δυναμική σε έναν ολόκληρο κλάδο. Σχεδόν ένα χρόνο μετά την έναρξη του διαγωνισμού πώλησης και αφού είχε προηγηθεί η ανακεφαλαιοποίηση των δύο εταιρειών, η πώληση των Νηρέα (74,34%) και Σελόντα (79,62%) στο επενδυτικό σχήμα Amerra Capital Management - Mubadala Investment Company δημιουργεί νέα δεδομένα για τις ελληνικές ιχθυοκαλλιέργειες.
Το εγχείρημα ήταν απαιτητικό εξ αρχής καθώς αφορούσε δύο εισηγμένες εταιρείες, με την εμπλοκή τεσσάρων τραπεζών, υψηλού αριθμού ενδιαφερόμενων και τριών συμβούλων (Lazard, Pwc, A&M). Η τελική, δε, φάση απαίτησε επίπονες διαπραγματεύσεις αφού τα δύο σχήματα – Amerra και Diorasis – που προκρίθηκαν ανέβασαν ψηλά των πήχη των προσφορών τους.
Το σχήμα Amerra-Mubadala που τελικώς επικράτησε αναλαμβάνει δανεισμό της τάξης των 350 εκατ. ευρώ και έχει δεσμευτεί για αποπληρωμή δανείων 40 εκατ. ευρώ και επιπλέον κεφάλαια 50 εκατ. ευρώ. Με βάση τις επίσημες ανακοινώσεις, το συνολικό τίμημα για τον Νηρέα ανέρχεται σε 10 εκατ. ευρώ, ενώ μειώνεται το ύψος του δανεισμού που σήμερα ανέρχεται σε 176 εκατ. ευρώ κατά 20 εκατ. ευρώ με ισόποση αποπληρωμή. Αντίστοιχα για τη Σελόντα, το τίμημα διαμορφώνεται στο 1 ευρώ, με τον επενδυτή να προχωρά επίσης σε μείωση του δανεισμού που σήμερα ανέρχεται σε 171 εκατ. ευρώ κατά 20 εκατ. ευρώ με ισόποση αποπληρωμή.
Από την πλευρά των πωλητών το deal κρίνεται εξαιρετικά ικανοποιητικό, ιδιαίτερα από τη στιγμή που το Project Nemo (όπως ονομάστηκε το εγχείρημα πώλησης των δύο εταιρειών ιχθυοκαλλιέργειας) ξεκίνησε με χαμηλές προσδοκίες και τελικώς επετεύχθη μια συναλλαγή σε υψηλή αποτίμηση και με ευνοϊκούς όρους για τις τράπεζες. Πλέον τα δάνεια των δύο εταιρειών καθίστανται ενήμερα, έχοντας ρυθμιστεί με μακροπρόθεσμο ορίζοντα και με χαμηλότερα επιτόκια.
Σε ό,τι αφορά τα επόμενα βήματα, στόχος των νέων επενδυτών είναι δημιουργία ενός κοινού σχήματος με τη συνένωση των Νηρέα, Σελόντα και Ανδρομέδα (ελέγχεται από το Amerra) ώστε να δημιουργηθεί μια νέα πολυεθνική εταιρεία που θα έχει ως στόχο να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο σε παγκόσμιο επίπεδο στον κλάδο της ιχθυοκαλλιέργειας. Το business plan προβλέπει κοινό εμπορικό brand, δημιουργία ταυτότητας στο ελληνικό ψάρι ("Fish from Greece”) και ενίσχυση του χαρτοφυλακίου των προϊόντων με νέα είδη.
Οι νέοι επενδυτές θα αποφασίσουν κάτω από ποιο brand θα "περάσουν" οι εταιρείες, ενώ θεωρείται δεδομένο πως θα αξιοποιηθεί το έμπειρο στελεχιακό και εργατικό δυναμικό των εταιρειών. Με τις νέες επενδύσεις που θα υλοποιηθούν θα πολλαπλασιαστεί το μέγεθος του σχήματος και θα υιοθετηθεί νέα τεχνογνωσία για τη βελτίωση της παραγωγής και λειτουργικής δραστηριότητας. Η υψηλή τεχνογνωσία που διαθέτει η Amerra Capital στον σολομό θα επιδιωχθεί να εφαρμοστεί και στην τσιπούρα και το λαβράκι, αποσκοπώντας στη βελτίωση όλη της αλυσίδας παραγωγής και διάθεσης των προϊόντων.
Με δεδομένο ότι η συμφωνία θα απαιτήσει την έγκριση από τις ελεγκτικές αρχές (DG Comp), θεωρείται δεδομένο πως κάποιες από τις δραστηριότητες (λχ. Ιχθυογεννητικοί σταθμοί) θα παραχωρηθούν σε τρίτους, ώστε να πληρωθούν απαιτήσεις περί ελέγχου συγκεντρώσεων. Νηρέας και Σελόντα έχουν υψηλή συγκέντρωση στο σκέλος των ιχθυογεννητικών σταθμών και εκτιμάται πως θα υπάρξουν αλλαγές στον έλεγχό τους, με εταιρείες του κλάδου να αναμένουν τις τελικές αποφάσεις.
Πρόθεση των νέων επενδυτών είναι να μην χαθεί χρόνος και να έχουν στα χέρια τους τις εγκρίσεις μέχρι τον προσεχή Νοέμβριο. Αφού δοθούν οι εγκρίσεις από τις επιτροπές ανταγωνισμού, θα ακολουθήσουν οι υποχρεωτικές δημόσιες προτάσεις) προς τους μετόχους μειοψηφίας των Νηρέα και Σελόντα, συμπεριλαμβανομένου, με βάση τα σημερινά δεδομένα, και του Περσέα που αποτελεί μέλος του ομίλου Σελόντα.
1 σχόλιο:
Σε ολη την ευρωπη υποχρεώνουν τις μοναδες ιχθυοκαλλιέργειας να εχουν τις εγκαταστάσεις κλουβιών κυρίως στα ανοιχτά, μακριά από τις ακτές και σε κάθε περίπτωση μακριά απο όρμους όπου αποτελούν τμήμα του τοπίου του περιβάλλοντος όπου ζούν και κινούνται οι ντόπιοι. Δεν διανοούνται να συζητήσουν για όρμους και ακτές που αποτελούν μέρος ευρύτερης περιοχής που να ψυχανεμίζεται οτιδήποτε σχετικά με τουρισμό ή έστω ύπαρξη ενδιαφέροντος για μονοήμερη έστω επίσκεψη μη ντόπιων που μπορεί να στηρίξει την εκάστοτε τοπική οικονομία με τον καφέ ή το αναψυκτικό που θα πιούν. Στην Φωκίδα, στο Γαλαξίδι, που φιλοδοξεί να γίνει διεθνής τουριστικός προορισμός αλλά βλέπει όλο και λιγότερους ξένους τουρίστες, που έχει ξεπέσει να παλεύει με νύχια και με δόντια παρασκηνιακά με Δήμο και Περιφέρεια για να παίρνει από την Ιτέα τις εκδηλώσεις που θα φέρουν δύο ή τρείς μέρες Έλληνες της κρίσης και ότι ξοδέψουν, εκεί στο Γαλαξίδι το μόνο που δεν τους απασχολεί είναι το ερώτημα γιατί έχουν τέτοια χάλια από κίνηση ξένων. Κατά τα άλλα είναι υπερήφανοι για τις ιχθυοκαλλιέργειες που έχουν καταλάβει τις καλύτερες παραλίες και όρμους τους. Και είναι περήφανοι επειδή κάνουν εξαγωγές. Δεν έχουν καταλάβει ότι το ότι είναι πρώτοι σε εξαγωγές είναι επειδή έχουν βρει κορόιδα να δέχονται την κατάληψη των όρμων και των παραλιών τους και γι’ αυτό έχουν μικρότερο κόστος παραγωγής απο τους ανταγωνιστές τους και έτσι χτυπάνε τις τιμές στην αγορά. Γιατί όπως ξανάπα, οι ανταγωνιστές των άλλων ευρωπαικών κρατών, δεν έχουν στις χώρες τους κορόιδα τοπικές κοινωνίες να τους παραχωρήσουν όρμους και παραλίες ακόμα και ας μην περιμένουν να ζήσουν από τον τουρισμό. Για να μην πούμε για την Δεσφίνα που απο την μία τάζουν ανάπτυξη τουρισμού και απο την άλλη δίνουν άδειες για ιχθυοκαλλιέργεις στην παραλία και αιολικά στις κορυφες των βουνών ζηλεύοντας το ΓΑλαξίδι και σε αυτό. Και δεν ταξιδεύουν ούτε κάν μέχρι το Γαλαξίδι για να δούν τα χάλια τους. Σταθεροί στο δρόμο προς το γκρεμό.Καλά μυαλά και μέχρι τότε , όπως συμβαίνει σε αυτό τον δίκαιο κόσμο, ότι και να συμβαίνει σε μία κοινωνία, της αξίζει.
Δημοσίευση σχολίου