Η αληθινή ιστορία πίσω από τη «Σιωπή των Αμνών» -Ο «Hannibal the Cannibal» ζει ακόμη στην απομόνωση από το 1973 - ΦΩΤΟ

Η «Σιωπή των Αμνών» που έσπασε τα ταμεία στα μέσα της δεκαετίας του '90 με πρωταγωνιστές τον Αντονι Χόπκινς και την Τζόντι Φόστερ, δεν ήταν μια ταινία φαντασίας αλλά πήγαζε από μια αληθινή ιστορία. Αυτήν που άρχισε να ζει ο Ρόμπερτ Μόντσλεϊ το 1973.

Αυτή την εβδομάδα, ο Μόντσλεϊ έγινε ο άνθρωπος, ο οποίος έχει περάσει τον περισσότερο χρόνο απομόνωσης στις φυλακές, από κάθε άλλον κρατούμενο στην ιστορία. 

Ο «Hannibal the Cannibal» όπως χαρακτηρίστηκε, βρίσκεται στο κελί από το 1973, όταν σκότωσε δαγκώνοντας στην καρωτίδα, τον άνθρωπο, ο οποίος τον είχε εμπιστευθεί και του νοίκιαζε το σπίτι που διέμενε.

O 64χρονος καταγόταν από το Λίβερπουλ και μεγάλωσε μεταξύ σπιτιού και ορφανοτροφείου αφού ο πατέρας του τον ξυλοκοπούσε άγρια κάθε μεσημέρι που επέστρεφε από τη δουλειά

Ο Ρόμπερτ Μόντσλεϊ είχε ισχυριστεί πως ο Τζον Φάρελ του είχε δείξει φωτογραφίες παιδιών που τα είχε κακοποιήσει σεξουαλικά και αυτός ήταν ο λόγος που τον σκότωσε, λίγους μήνες αφού είχε μετακομίσει. 

Είχε κριθεί ψυχολογικά άρρωστος και αρχικά μεταφέρθηκε σε ψυχιατρική κλινική όπου όμως λίγα χρόνια αργότερα, σκότωσε με κουτάλι έναν συγκρατούμενό του. Οι φύλακες μάλιστα είχαν καταφέρει να μπουν στο κελί του μετά από εννέα ώρες αντικρίζοντας ένα αποκρουστικό θέαμα αφού ο 64χρονος είχε φάει τον εγκέφαλο του δεύτερου θύματός του.

Εκτοτε βρίσκεται στην απομόνωση των φυλακών HMP Wakefield. Πριν τα μέτρα γίνουν ακόμη πιο αυστηρά όσον αφορά τη φύλαξή του, κατάφερε να σκοτώσει ακόμη δύο ανθρώπους ενώ τα τελευταία 10 χρόνια έχει δημιουργεί ένα ειδικό γυαλί από πλαστικό τζάμι, από το οποίο βγαίνει μόνο μία ώρα την ημέρα για να αθληθεί, συνοδεία έξι αστυνομικών.

Πρόκειται για τον πιο επικίνδυνο δολοφόνο όλων των εποχών στην Βρετανία και τον άνθρωπο που βρίσκεται στη φυλακή εδώ και 39 χρόνια, αριθμός που τον φέρνει στην πρώτη θέση της σχετικής κατάταξης.

Αν και δεν υπάρχουν φωτογραφίες από το κελί στο οποίο βρίσκεται, οι μαρτυρίες θέλουν την καθημερινότητά του να είναι ίδια με αυτήν που ζούσε ο Άντονι Χόπκινς στην «Σιωπή των Αμνών»

| iefimerida.gr