Πώς οι αρχαιολόγοι έφτασαν στην πολύ σπουδαία ανακάλυψη των κούρων της Αταλάντης και ποιον εξαιρετικά σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι δύο αγρότες και η εντιμότητά τους.
«Είναι συγκλονιστικό να αναδύονται από τη γη τέτοια γλυπτά!» σημειώνει στην προσωπική της σελίδα στο facebook η αρχαιολόγος Μαίρη Παπαγεωργίου από την Αταλάντη που είναι υπεύθυνη των ανασκαφών από τις οποίες ανακαλύφθηκαν οι «Κούροι της Αταλάντης» τα 4 αγάλματα σε φυσικό μέγεθος που ξαναγράφουν την ιστορία της Λοκρίδας.
Η υπεύθυνη αρχαιολόγος που έχει έδρα την Αταλάντη και ήταν από τους πρώτους επιστήμονες που έφτασαν στην περιοχή δεν κρύβει τη χαρά της γι' αυτή τη μοναδική ανακάλυψη ευχόμενη μάλιστα σε κάθε συνάδελφό της αρχαιολόγο «να βιώσει μια ανάλογη εμπειρία».
Για να φτάσει όμως η αρχαιολογική σκαπάνη να φέρει στο φως του ήλιου τα μοναδικά αυτά ευρήματα έπαιξε βασικό ρόλο η ευαισθησία δύο αγροτών. Όχι μόνο γιατί όταν τα ανακάλυψαν πήγαν και ενημέρωσαν τις αρχές αλλά κυρίως γιατί άφησαν ακριβώς στο σημείο του το πρώτο εύρημα γεγονός που βοήθησε τα μέγιστα στη συνέχεια στην αρχαιολογική σκαπάνη να εντοπίσει και τα υπόλοιπα.
Αυτή τη διαφορά εντοπίζει η αρχαιολόγος Μαίρη Παπαγεωργίου όταν σημειώνει με νόημα: «Συγχαρητήρια στους δύο πολίτες της Αταλάντης που υπέδειξαν τη θέση και χωρίς να μετακινήσουν το πρώτο άγαλμα χωρίς δεύτερη σκέψη ειδοποίησαν την Αρχαιολογική Υπηρεσία και το παρέδωσαν! Η πράξη τους οδήγησε σε αυτή την ανακάλυψη! Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την εντιμότητα! Επιπλέον ένα μεγάλο ευχαριστώ στους συνεργάτες της ανασκαφής!».
Τα μοναδικά ευρήματα ήταν καλά κρυμμένα σ΄ ένα κτήμα πολύ κοντά στον οικισμό της πόλης της Αταλάντης στο ανατολικό της μάλιστα τμήμα. Εκεί είναι το χωράφι με τις μεγάλες ελιές τις οποίες ο ιδιοκτήτης του αποφάσισε να βγάλει. Όταν τις έβγαλε δεν βρέθηκε τίποτα. Λίγες μέρες αργότερα στην προσπάθειά του να φυτέψει άλλα δέντρα ζήτησε από αγρότη στην περιοχή που έχει άροτρο για βαθιές αρόσεις να χαράξει κάποιες βαθιές αυλακιές έτσι ώστε να μπορεί να φυτέψει τα νέα δέντρα. Όταν ο τελευταίος έφθασε στο συγκεκριμένο σημείο κατάλαβε ότι «το υνί χτύπησε πάνω σε κάποια πέτρα».
Όταν πρόχειρα απομάκρυνε το χώμα , διαπίστωσε πως είχε εντοπίσει έναν κούρο σε φυσικό μέγεθος. Με τον ιδιοκτήτη του χωραφιού ειδοποιούν τις αρχές οι οποίες όταν έφτασαν εκεί, έμειναν κυριολεκτικά με το στόμα ανοιχτό. Από τότε ξεκινά να γράφεται η ιστορία η οποία έχει βάθος χιλιάδων χρόνων.
Αρχικά μεταφέρουν το πρώτο εύρημα στην αρχαιολογική υπηρεσία ενώ παράλληλα, για περισσότερο από 20 μέρες κρατούν επτασφράγιστο το μυστικό και συνεχίζουν να σκάβουν. Οι πρώτες δοκιμαστικές τομές σε ένα μικρό τμήμα του χωραφιού φέρνει νέες ανακαλύψεις ενώ μόλις την Παρασκευή η αρχαιολογική σκαπάνη της Μαρίας Παπαγεωργίου εντοπίζει έναν ακόμη κούρο σε φυσικό μέγεθος 95 εκ που σώζεται από το ύψος του λαιμού ως τους μηρούς, απεικονίζει γυμνό νέο με ελαφρά προτεταμένο το αριστερό σκέλος και διατηρείται σε καλή κατάσταση.
H περιοχή φυλάσσεται νύχτα μέρα από την Αρχαιολογική υπηρεσία ενώ ακόμη και οι κάτοικοι της περιοχής οι οποίοι περνούσαν σχεδόν καθημερινά από το σημείο δεν είχαν καταλάβει τη σημασία της ανακάλυψης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου