Υπήρξε εποχή που την Αθήνα την τρομοκρατούσαν οι
''κουτσαβάκηδες'' και οι ''βλάμηδες''. Οι τύποι αυτοί είχαν το στέκι τους στην
Πλάκα, γύρω από τις αρχαιότητες, και αλίμονο στον καλοντυμένο ή στον περιηγητή
που θα περνούσε από εκεί,χ ωρίς να πληρώσει το ''μανιτάρι''...Κάτι σαν χαράτσι
και διόδια δηλαδή! Ο πιο θρασύς κουτσαβάκης ήταν ο Νότης Ντάγλαρης, άνθρωπος
του σχοινιού και του παλουκιού! Δεν περνούσε μέρα που να μην μαχαιρώσει
κάποιον...Όταν εμφανιζόταν ο Ντάγλαρης στα στενά σοκάκια της Πλάκας, οι
Πλακιώτες έκλειναν τις πόρτες τους από φόβο!
Αυτός λοιπόν ο Ντάγλαρης, φορούσε ένα κόκκινο ζωνάρι, που η
μια του άκρη σερνόταν επιδεικτικά στο χώμα. Αν κάποιος περαστικός τύχαινε να
την πατήσει, χωρίς να το θέλει, τον άρχιζε στις φαλτσετιές!
Κάποτε λοιπόν πέρασε από την περιοχή, ένας ανθυπασπιστής της
χωροφυλακής, ο Δημήτρης Περρίδης, ο οποίος πάτησε επίτηδες το λυμένο ζωνάρι του
Ντάγλαρη και το λάσπωσε..! Εκείνος έγινε θηρίο τότε και τράβηξε το μαχαίρι να
του επιτεθεί. Ο ανθυπασπιστής όμως πιο γρήγορος, του έριξε μερικές γροθιές, ο
Ντάγλαρης έπεσε κάτω και εύκολα ο Περρίδης τον αφόπλισε και τον έστειλε τρία
χρόνια φυλακή, όπου και πέθανε...
Από τότε όλοι οι ''ψευτοπαληκαράδες'' θαυμαστές του
Ντάγλαρη, για να τιμήσουν την....μνήμη του, άφηναν την μια άκρη του ζωναριού
λυμένη να σέρνεται στη γη...!
ΥΓ. Μήπως και η λέξι ''νταγλαράδες'' προέρχεται από εκεί..?
δική μου η απορία..!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου