Κοντά στο σπίτι μας υπάρχει ένα μπαράκι, στο οποίο συχνάζουμε, η Μπέσυ κι εγώ. Είναι μικρό,ζεστό, με απαλό φωτισμό και χαμηλή μουσική. Φάδος κ.λ.π. Το μπαράκι λέγεται “THE GREAT M.” Μπάρμαν είναι ο Αθανάσιος.
Δεν ξέρω πως βρέθηκε εκεί ο Αθανάσιος. Βέβαια, φτιάχνει καλούτσικα ποτά,κάπου-κάπου σκαρφίζεται κάνα συνοδευτικό, αλλά, κατά τα άλλα, το μυαλό του είναι μια ακύμαντη λιμνούλα βάθους δυο πόντων. Το μαγαζί είναι καλόγουστο γιατί ΔΕΝ το διακόσμησε ο ίδιος και η μουσική είναι όμορφη γιατί την επιλέγει ΑΛΛΟΣ.
Είναι καλό παιδί ο Αθανάσιος, με τον τρόπο πού, καλά είναι και τα βατράχια. Έχει και άποψη ο Αθανάσιος όπως, υποθέτω, έχουν και τα βατράχια.
Έτσι,αφού σερβίρισε τα ποτά μας, δήλωσε:
-Τι τα θέλετε, παιδιά, από τις τράπεζες κρεμόμαστε όλοι. Αν χρεωκοπήσουν, χαθήκαμε.Ευτυχώς που το Μνημόνιο μας έβαλε σε τάξη.
Τα μάτια της Μπέσυς πρώτα γυάλισαν, έπειτα πάγωσαν και μετά ξαναγυάλισαν. Άρχισε να τον κοιτάζει ύπουλα, όπως η κόμπρα τον ποντικό. Εγώ άρχισα να χαμογελάω ύπουλα.
-Έχεις δίκιο, είπα. Φαντάσου ότι οι Κεφαλλωνίτες, όταν γκρεμίστηκαν τα σπίτια τους από τον σεισμό, τρόμαξαν γιατί νόμισαν ότι κατέρρευσε το τραπεζικό σύστημα. Όταν έμαθαν ότι ο σεισμός γκρέμισε μόνο τα σπίτια τους, ησύχασαν.
Ο Αθανάσιος με ρώτησε αν έλεγα αλήθεια.
-Βέβαια,αποκρίθηκα. Φαντάσου ότι έκραξαν τους κυβερνητικούς παράγοντες που επισκέφθηκαν το νησί τους, επειδή νόμισαν ότι θα έπαιρναν λεφτά από τις τράπεζες για να τους ξαναφτιάξουν τα σπίτια. Ησύχασαν όταν έμαθαν ότι πήγαν απλώς για ψηφοθηρία.
Ο Αθανάσιος αποθαύμασε και γύρισε στη δουλειά του. Η Μπέσυ συνέχισε να τον κοιτάζει όπως η κόμπρα τον ποντικό.
Ο Αθανάσιος έχει μια μεγάλη μοτοσυκλέτα. Είναι πολύ υπερήφανος γι αυτή. Κάνει και σούζες.
Όταν φεύγαμε, η Μπέσυ του είπε ότι οι μάγκες παίρνουν τη στροφή στο Τροκαντερό με180. Του είπε ότι, αν είναι άντρας, θα την πάρει πιο γρήγορα, αλλοιώς θα είναι κότα. Και καλύτερα να το κάνει με βροχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου