ΤΥΧΑΙΑ Η ΜΕΘΟΔΕΥΜΕΝΗ Η ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΔΕΛΦΩΝ ;

Ένα σχόλιο στο blog σχετικά με τα εργασιακά στην Φωκίδα που νομίζουμε πως αξίζει να γίνει ανάρτηση.

Όταν  κάποιοι φωνάζουν πως οι αιρετοί της Φωκίδας συμπεριφέρονται ως απόλυτοι υπηρέτες των συμφερόντων δύο  τριών επιχειρηματικών κέντρων πίσω από τα οποία υπάρχει -δυνητικά τουλάχιστον- το κοινό συμφέρον στην εξαθλίωση και ερήμωση του τόπου μας , τι να εννοούν άραγε; 

Πόσο τρελοί είναι αυτοί ή πόσο μας αναλογεί τελικά ότι συμβαίνει; Δεν θα πρέπει επιτέλους να προβληματιστούμε; Εάν όσοι φωνάζουν τόσα χρόνια είναι τρελοί ή εξυπηρετούν σκοτεινά συμφέροντα έχει καλώς, τους αγνοούμε και είναι σαν να μην υπάρχουν. Εάν όμως όσα λένε ταιριάζουν απόλυτα με την πραγματικότητα-κατάντια  που ζούμε ως  κάτοικοι της Φωκίδας και του Δήμου Δελφών, τότε αν δεν αλλάξουμε μαζικά στάση απέναντι στους υπεύθυνους περιλαμβανομένου του εαυτού μας, δεν θα αλλάξει και η κατάντια μας. Θα μας αναλογεί ότι συμβαίνει και ότι ακόμα χειρότερο ακολουθεί μετά και τον κορωνοϊό.

Τα ακόλουθα ταιριάζουν και σε πανελλαδικό επίπεδο αλλά ιδιαίτερα στο Δήμο Δελφών, το πράγμα έχει ξεφύγει και η πρόκληση είναι εμφανέστατη στον καθένα.

          Ο καθένας μας μπορεί να ψάξει και να διαβάσει σχετικές ειδήσεις απο όλο τον κόσμο, να δει  τα ντοκιμαντέρ που βραβεύονται  παγκοσμίως κάθε χρόνο, τα περισσότερα αφορούν στο θέμα μας,  να δει έστω τα έργα του κινηματογράφου που αντιγράφουν από την πραγματική ζωή.

         Τί σημαίνει πρακτικά ότι κάποιες εταιρίες έχουν συμφέρον στην ερήμωση και εξαθλίωση ενός τόπου; Η ιστορία είναι πάντα η ίδια.

          Κάποια προϊόντα για να παραχθούν, πρέπει να ληφθούν πολλά και δαπανηρά μέτρα για να μην καταστρέφουν την γη ή την θάλασσα και να μην ζημιώνουν τον τοπικό πληθυσμό όπου παράγονται, ή πρέπει να μην παράγονται καθόλου σε κάποιες περιοχές οπότε τελικά κανένας δεν τα θέλει κοντά του. Αυτά τα έξοδα είναι το λεγόμενο «περιβαλλοντικό κόστος παραγωγής». Σε κάποιες δραστηριότητες όπως οι εξορύξεις, μεταλλουργία, ιχθυοκαλλιέργειες, αιολικά πάρκα κ.α. το κόστος αυτό είναι πολύ μεγάλο, μέχρι και πολλαπλάσιο από όλα τα άλλα έξοδα μαζί (εξορύξεις). 

Οι τιμές τέτοιων  προϊόντων στην αγορά   διαμορφώνονται με την  παραγωγή των  προϊόντων να γίνεται σύμφωνα με τους νόμους κλπ, κλπ. . ΔΗΛΑΔΗ εάν κάποιος βρει τόπο ώστε να στήσει μία μονάδα να παράγει τέτοια προϊόντα χωρίς να ξοδεύει για το περιβάλλον κλπ, κλπ όπως λένε οι νόμοι, τότε τα έξοδα αυτά μένουν στο ταμείο και τα κέρδη γίνονται τεράστια. Το ίδιο ισχύει αν μια τοπική κυβέρνηση αχυρανθρώπων έχει καταργήσει ευθέως ή πλαγίως    την περιβαλλοντική νομοθεσία. Είναι πολλά τα λεφτά και μεγάλη η ζήτηση.  

           Τα τεράστια κέρδη, ήταν είναι και θα είναι πάντα   πρόκληση για ένα υπαρκτό είδος δήθεν  επιχειρηματιών  ανάλογης ηθικής. Το βολικότερο είναι περιοχές με καθόλου κατοίκους. Κανένας μάρτυρας καμία αντίδραση. Επειδή όμως αυτό είναι δυσεύρετο και τα δυνητικά κέρδη μεγάλα, αρκούνται σε περιοχές με βολικούς κατοίκους. Τι σημαίνει βολικοί κάτοικοι; Π.χ. αδύναμες κοινωνίες, σαν πολλές επαρχιακές κοινωνίες της Ελλάδας μετά  τον εμφύλιο. Εκεί μαζεύονται πολλές φορές και πάνω από μία τέτοια επιχείρηση. Όρνια πάνω από το κουφάρι άρρωστων κοινωνιών όπως έχει πολύ εύστοχα διατυπωθεί επανειλημμένα.  Να είναι  τυχαίο ότι στις περισσότερες  περιοχές με πλούσια κοιτάσματα ορυκτών του πλανήτη έχουν εμφύλιο ή τοπικό πόλεμο διαρκείας, όπου κανένας ΟΗΕ και καμία ευαίσθητη Δημοκρατική υπερδύναμη  δεν παρεμβαίνει να τους σταματήσει αλλά και κανένας δεν πειράζει τα εργοστάσια των πολυεθνικών;

           Κύριος Στόχος: Να κάνουν ότι θέλουν αλλά να  μην έχουν αντιδράσεις. Θέλουν δηλαδή ντόπιους που να σιωπούν  το έγκλημα εις βάρος του εαυτού τους. Αυτό μόνο με ένα τρόπο επιτυγχάνεται. Οι ντόπιοι να έχουν πολύ σοβαρά καθημερινά προβλήματα ώστε να μην μπορούν να αντιληφθούν το πρόβλημα στην προοπτική των πραγμάτων. Λεπτομέρεια του κύριου στόχου:  Όσοι δουλεύουν σε αυτούς και μπορεί να καταλάβουν κάποια στιγμή και να μάθουν και λεπτομέρειες  για το έγκλημα,  να  τρέμουν ακόμη και να το ψιθυρίσουν μεταξύ τους.

          Αυτά απαιτούν  συγκεκριμένες συνθήκες τις οποίες έχουν αναπτύξει μεθόδους να τις δημιουργούν αρκεί μια αρχική   αδύναμη κοινωνία. Παντού   τα ίδια.

         Αρχικά πληρώνοντας λεφτά εκεί που οι ντόπιοι ανεξάρτητοι υποψήφιοι  από μόνοι τους δεν έχουν, προωθούν δικούς τους πολιτικούς. Για να σιγουρέψουν το αποτέλεσμα, χρηματοδοτούν υποψηφίους σε όλα τα κόμματα ή τις παρατάξεις που έχουν πιθανότητα να εκλέξουν αντιπροσώπους. Χαρακτηριστικό τέτοιων περιπτώσεων είναι όταν οι φιλόδοξοι   πονηροί εδραιώσουν  την παρουσία τους οπότε  σε κάθε προεκλογική περίοδο οι επικεφαλείς των παρατάξεων παλεύουν στις εφημερίδες και στις ομιλίες τους  να δείξουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο  ότι έχουν την εύνοια αυτού που έχει λεφτά και δουλειές.

        Οι αιρετοί που θα εκλεγούν  έτσι    δίνουν από τις θέσεις που θα βρεθούν ότι άδειες τους ζητάει ο χρηματοδότης και βέβαια δεν κάνουν ποτέ έλεγχο εάν η δραστηριότητα τηρεί ή όχι τους νόμους κλπ. Ακόμη και όταν υπάρχουν καταγγελίες αυτές κουκουλώνονται. Για πιο εύκολο κουκούλωμα, βολεύει αφάνταστα ένα διαλυμένο κράτος, μία διαλυμένη δημόσια διοίκηση, μία αχρηστευμένη δικαιοσύνη. Αν οτιδήποτε από αυτά λειτουργεί καλά και ενέχει κινδύνους, φροντίζουν να το διαλύσουν.

            Οι  εκλεγμένοι  άρχοντες που έχουν την ευθύνη να πάει μπροστά ο τόπος  υπονομεύσουν όποιες άλλες παραγωγικές δραστηριότητες υπάρχουν στον τόπο  και βέβαια δεν κάνουν κάτι για να αναπτυχθούν νέες. Δεν χρειάζεται να καταλαβαίνουν όλοι  τι κάνουν. Αρκεί ο καθένας να έχει δεσμευτεί για να πάρει την υπόσχεση για στήριξη και  τα λεφτά του προεκλογικού αγώνα ότι δεν θα παίρνει αποφάσεις αν δεν ρωτήσει. Εάν από τα εκατό θέματα που ζητάνε οι κάτοικοι και οι σύμβουλοι να πάνε σε συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο ο χρηματοδότης πει   στον Δήμαρχο να αφήσει έξω τα δύο τρία  και να μην ξαναασχοληθεί  και τι έγινε;  Έχει να πάρει αποφάσεις και να ασχοληθεί με  μικροέργα, πανηγύρια,  τακτικά έξοδα κλπ. Αυτά  επιτρέπονται και νομίζει και ο εκλεγμένος ότι παρουσιάζει έργο. Ποιος να καταλάβει πόσο σημαντικές είναι οι δύο τρείς στις εκατό προτάσεις που δεν φτάνουν ποτέ να συζητηθούν; Άλλωστε   απαρχής έχει γίνει επιλογή. Ο υποψήφιος που θα στηρίξουν θα πρέπει ή να μην έχει και πολλές δυνατότητες να καταλάβει ή να έχει  κάνει εις γνώση του εξαρχής βρώμικη συμφωνία. Ακόμα και ματαιόδοξοι της προεδρίας σε ένα σύλλογο τους υπηρετούν εάν πιστέψουν ότι η στήριξή τους θα τους φέρει την προεδρία-αναγνώριση της «μεγάλης» προσωπικότητάς τους.

           Έτσι απλά αλλά μεθοδικά όσοι δεν εξαρτώνται από τους δήθεν επιχειρηματίες για δουλειά, είτε ως υπάλληλοι  είτε ως εξωτερικοί συνεργάτες,   οδηγούνται στο να φύγουν από τον τόπο. Εάν δε η χώρα πάσχει γενικότερα από διαπλοκή και διαφθορά, όπως εδώ και πολλά χρόνια η Ελλάδα, ελέγχοντας τους τοπικούς πολιτικούς ελέγχουν σε μεγάλο βαθμό ακόμα και τους διορισμούς στο Δημόσιο, στο Δήμο κλπ. Μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα και με έλεγχο του ποιος θα γίνει ελεγκτής και προϊστάμενος ελεγκτικών και αδειοδοτικών υπηρεσιών. Αυτών δηλαδή που πληρώνονται από όλους τους πολίτες  για να τους προστατεύουν μεταξύ άλλων και από βρώμικες και καταστροφικές επιχειρηματικές δραστηριότητες! Και εάν   κάποιος που βολεύτηκε τους βολέψει για να πει ευχαριστώ, τυλίγεται αυτόματα  σε μία κόλλα χαρτί και σειρά έχει ο εκβιασμός διαρκείας. Τελείωσε η αξιοπρέπεια και η εντιμότητα για αυτόν. Μπορεί βέβαια όσο ποιο ασύδοτα αφήνει  τα πραγματικά αφεντικά του, τόσο ποίο αυστηρός να είναι με τους απλούς πολίτες για να αντισταθμίσει τον κίνδυνο να αποκαλυφθεί ο ρόλος του. Εάν με την υπερβολική αυστηρότητα φρενάρει την ανάπτυξη άλλων παραγωγικών δραστηριοτήτων , τότε μπορεί να πάρει και μπόνους κάτω από το τραπέζι.

               Η εξάρτηση για την επιβίωση εξασφαλίζει την συνένοχη σιωπή. Όσοι έχουν δουλειά στην βρώμικη δραστηριότητα, δεν έχουν άλλη επιλογή εργασίας άρα αρχίζει η τρομοκρατία της πιθανότητας της ανεργίας. Αν ελέγχουν και τις θέσεις στο Δημόσιο ακόμα καλύτερα.

             Ταυτόχρονα  το χαμηλότερο επίπεδο πολιτών, αυτοί  που δεν είναι ικανοί να φύγουν για να βρουν αλλού δουλειά, γίνεται όλο και μεγαλύτερο στην τοπική κοινωνία σε σχέση με το μέσο όρο κάθε κοινωνίας ανθρώπων. Αυτοί, χαμηλού επιπέδου μεταξύ άλλων σε αντίληψη, αυτοεκτίμηση και αυτοσεβασμό, με την ελπίδα που τους  προσφέρουν πλούσια οι παπαγάλοι πως κάποια γνωριμία θα τους βολέψει τελικά, γίνονται εύκολα μαντρόσκυλα του εγκλήματος. Φοβερίζουν όποιον προσπαθήσει να αντιδράσει . Έχουν την ψήφο τους δεδομένη σε όποιον υποψήφιο τους επιδείξουν. Είναι έτοιμοι   να αρπάξουν την δουλειά όποιου εργαζόμενου υποκύψει στην συνείδησή του.

              Επιπλέον πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό είναι, κανένας από όσους ντόπιους ταΐζουν (εργαζόμενους, συνεργαζόμενους , πολιτικούς , παπαγάλους κλπ) δεν πρέπει να μπορεί να προκόψει από την συνεργασία αυτή. Εάν     κάποιοι  προκόψουν και μετά από λίγα χρόνια μπορούν  να ανεξαρτητοποιηθούν οικονομικά, αναπόφευκτα  ένα ποσοστό τους , ίσως μικρό αλλά υπαρκτό,  θα έχουν   συνείδηση  ικανή να τους τα τινάξει όλα στον αέρα. Και επειδή δεν μπορεί η εργοδοσία να ξέρει ποιος εργαζόμενος είναι λόγο θέσης και μυαλού ικανός να καταλάβει και να συλλέξει κρίσιμες πληροφορίες όσο δουλεύει για αυτούς, όλοι θα εισπράττουν για να ζήσουν στα όρια της σεμνής και αξιοπρεπούς επιβίωσης. Μέρα με την μέρα.   Το τάξιμο και η ελπίδα είναι τσάμπα και παρέχεται πλούσια. Χώρια το μάνατζμεντ όπου η εργοδοσία φροντίζει κάθε τόσο να κάνει συγκεντρώσεις εργαζομένων και να τους βγάζει λόγους που να τους κάνει να νοιώθουν  «κάποιοι» σε σχέση  με τον υπόλοιπο ντόπιο πληθυσμό, ανώτεροι, προνομιούχοι, δυνατοί και ατρόμητοι σαν αγέλη. Και αυτό το τελευταίο, τσάμπα μεν αλλά όσο πιο χαμηλό το επίπεδο των ανθρώπων τόσο πιο απίστευτο αποτέλεσμα πειθαρχίας και υπακοής έχει.

Σε σημείο ακόμα και άτομα με νου και αντίληψη να γίνονται τυφλοί και ανόητοι εάν θίγονται τα συμφέροντα του πονηρού δήθεν επιχειρηματία.

Η εργασιακή εξάρτηση  σημαίνει βέβαια και φτηνά εργατικά χέρια, με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια. Δεν είναι τυχαίο ότι σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, η οργάνωση του προσωπικού των δραστηριοτήτων αυτών κυριαρχείται από την ρουφιανιά. Σε όλους τους χώρους εργασίας και κυρίως σε αυτούς που είναι εμφανές το ότι μπορεί να πρόκειται για έγκλημα και όχι για αξιοπρεπή δραστηριότητα,  ο κάθε εργαζόμενος δεν είναι ποτέ σίγουρος εάν ο διπλανός τους είναι ειλικρινής αξιοπρεπής συνάνθρωπος ή εάν είναι ο ρουφιάνος του προσωπάρχη. Έτσι το έγκλημα και οι λεπτομέρειές τους δεν συζητιόνται ούτε καν μεταξύ εργαζομένων.

Η εξωτερική εικόνα είναι πάντα η ευαίσθητη εταιρία με την υψηλή κοινωνική ευθύνη. Ελάχιστα από τα υπερκέρδη της καταστροφής και της εξαθλίωσης, μοιάζουν τεράστιες δωρεές στον φτωχοποιημένο πληθυσμό. Όσο πιο μεγάλη η εξαθλίωση τόσο καλύτερο αποτέλεσμα με λιγότερα λεφτά. Το ψίχουλο μοιάζει καρβέλι. Δώρα σε συλλόγους, δώρα σε σχολεία, δώρα ακόμη και σε βολικά εγκαταλειμμένη αστυνομία, Λιμεναρχείο, Πυροσβεστική, και άντε μετά να πάνε να τους ελέγξουν με λάστιχα και βενζίνη στα αμάξια από τον ελεγχόμενο! Μεσάζοντας για να γίνει η δωρεά, πάντα ένα τοπικό αστέρι της πολιτικής. Ένας δικός τους άνθρωπος που τον προορίζουν για ακόμη ψηλότερα που σημαίνει ότι τους έχει εγγυηθεί το ξεπούλημα.

             Το αποτέλεσμα είναι τέλειο. Πληθυσμός όλο και μικρότερος μέχρι να εξαρτηθεί πλήρως από τους πονηρούς και να αποδέχεται σιωπηρά  το ξεπούλημα του     τόπου και το μέλλοντος των παιδιών του  αρκεί να βγει και αυτή η μέρα. Συνένοχοι στην καταστροφή του εαυτού τους!

            Σε κάθε τέτοια περίπτωση, κάθε δραστηριότητα που φέρνει σε επαφή τον ντόπιο πληθυσμό με ξένους ή φέρνει ξένους στον τόπο του εγκλήματος απαγορεύεται. Πρώτο μέλημα των αιρετών ο αποκλεισμός κάθε τέτοιας πιθανότητας. Η ερήμωση και η απομόνωση έχουν και τον δικό τους σκοπό επιπλέον της επιδιωκόμενης ανεργίας. Η δραστηριότητα του Τουρισμού είναι κόκκινο πανί. Όχι αφού τους αποβλακώσαμε, τους τρομοκρατήσαμε και κρύφτηκε ο καθένας στην τρύπα του με το ξεροκόμματο που του δώσαμε, να έρθουν άλλοι να τους ταΐσουν με φρέσκο τυρί και να τους πουν και την γνώμη τους για το έγκλημα που θα δουν. Άσε που κάποιοι ξένοι έχουν την εντύπωση πως έχουν ως πολίτες   ευθύνη για όλο τον κόσμο και όχι μόνο για το χωριό τους. Αυτοί  αν παραδούν καταστροφή μπορεί και να μας ξεφωνήσουν διεθνώς στην δημοσιότητα ή σε αρμόδια διεθνή όργανα και να μας μάθουν και οι ανταγωνιστές που παράγουν τίμια αλλά εμείς  τους χτυπάμε τις τιμές και τους παίρνουμε δουλειές.  Τότε έχουμε πρόβλημα!

           Εάν έστω κάποια από  αυτά τα χαρακτηριστικά ταιριάζουν με την ζωή στην Φωκίδα, ή σε οποιοδήποτε άλλο μέρος της Ελλάδας,  ίσως να μην είναι τυχαία ή μυστήρια όλα τα υπόλοιπα ξεκινώντας από την εργασιακή και αναπτυξιακή μας κατάντια που  προκαλούν τα περισσότερα από όλα τα άλλα. Για όσους θέλουν να καταλάβουν βέβαια. Οι υπόλοιποι μπορούν να τα αποδώσουν όλα στα μάγια και στην κακή τύχη. Και αυτό βολεύει  μόνο που  δεν έχει αύριο.   

Σημείωση: ο τίτλος από την 'κ'