Έλληνες που μετακινούνται για καλύτερη και οικονομικότερη ζωή στην επαρχία ή στο εξωτερικό, αλλά και μετανάστες που είχαν αγοράσει σπίτια και τώρα τα πουλάνε για να επιστρέψουν στις πατρίδες τους, είναι οι βασικότεροι πωλητές.
Σχόλιο blog: Παρακολουθούσα, με το στόμα ανοιχτό, τον ρυθμό αγοράς διαμερισμάτων την προηγούμενη δεκαετία.
Ήταν κακό που ο κόσμος αγόρασε καινούργιο διαμέρισμα; Ασφαλώς όχι!
Το κακό ήταν (και είναι) ότι οι εργολάβοι π.χ της Καισαριανής ζητούσαν (και ζητάνε) 220.000 για ένα…τριαράκι. Αλήθεια, με τι ποσοστό κέρδους δούλευαν και δουλεύουν;
Το άλλο κακό (και μεγαλύτερο) ήταν και είναι ότι στην πραγματικότητα δεν μιλούσαμε για αγορά κατοικίας αλλά για μορφή leasing. Και μάλιστα πολύ χειρότερη γιατί ο δανειζόμενος δεν μπορεί να επιστρέψει το διαμέρισμα και να…ξεμπερδέψει.
Σε έναν πλειστηριασμό ή σε μια βιαστική αγοραπωλησία (όπως περιγράφει το άρθρο) το χρηματικό ποσό καλύπτει ΜΕΡΟΣ του δανείου. Ειδικά που τώρα οι τιμές των διαμερισμάτων έχουν πέσει.
Στην πραγματικότητα μιλάμε για μια «φούσκα» και για ένα «πάρτι» εργολάβων-τραπεζών.
Και τι άλλο θα μπορούσε να είναι εκτός από «φούσκα» και ένα καλά οργανωμένο σχέδιο προκειμένου να “γονατίσουν” τον ελληνικό λαό και κατ΄επέκταση το ελληνικό έθνος;
Ποιος σώφρων μπορεί να απαιτεί δόση στεγαστικού 800-1000€ και για…30 χρόνια με δεδομένους τους ελληνικούς μισθούς;
Ποιος σώφρων μπορεί να απαιτεί 3000€ για κάθε τετραγωνικό μέτρο διαμερίσματος που έχει χίλιες κακοτεχνίες χάρη σε φτηνούς μεν άπειρους δε τεχνίτες και μικροεργολάβους… αλλοδαπής προελεύσεως;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου