ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ”ΚΑΡΤΕΡΙΑ”

Δημοσιεύουμε επιστολή αναγνώστη προς το Σύλλογο ”ΚΑΡΤΕΡΙΑ” που λάβαμε σε μορφή τριών σχολίων  και πιστεύουμε ότι το καλύτερο είναι να αναρτηθεί ως θέμα. Διαβάστε την.

Προς: το Σύλλογο Δελφών «Καρτερία».

Αξιότιμοι Κύριοι:

Χάρηκα πολύ μαθαίνοντας για την σύσταση του Συλλόγου σας. Οι μέχρι τώρα θέσεις σας με βρίσκουν απολύτως σύμφωνο και μάλιστα μου καλύπτουν ένα   πολυετές  κενό. Για πολλά χρόνια έζησα με την απορία γιατί  ο τόπος μας πάει πίσω ενώ όλη η υπόλοιπη Ελλάδα  πάει μπροστά και με τον καημό να δώ κάποιον να κάνει κάτι δυναμικό να αλλάξει αυτή την κατάσταση. Όχι πως άλλοι Σύλλογοι ή πολλοί πολιτικοί δεν επικαλέστηκαν ή δεν προσπάθησαν να κάνουν κάτι αλλά ποτέ δεν κατάλαβα κάποια διαφορά πριν και μετά.  

Γνωρίζοντας ότι τα μέτωπα που ανοίξατε είναι ήδη μεγάλα, θα ήθελα  να προσθέσω   μία ακόμη σκέψη στις σκέψεις σας, που ελπίζω να μετουσιωθεί στον κατάλληλο χρόνο και εάν χρειαστεί σε δράση , με την συμμετοχή και βοήθεια όλων μας φυσικά.

Ισχύει ήδη το  καθεστώς, όπου πρακτικά η Τοπική Αυτοδιοίκηση κάθε Δήμου φέρει σχεδόν την πλήρη ευθύνη για το τι θα συμβεί αύριο. Μέρα με την μέρα, αναπτύσσονται Δήμοι που θα ευημερούν ή έστω θα επιβιώνουν αξιοπρεπώς δίπλα σε Δήμους που θα λιμοκτονούν. Ο νέος Δήμος Δελφών, πήρε το όνομά του, από την πόλη των Δελφών και ποιο συγκεκριμένα λόγω της ύπαρξης των αρχαιολογικών ευρημάτων της περιοχής. Δεν θα προεκταθώ στις πάμπολλες άλλες και σοβαρότερες διαστάσεις του θέματος  και θα περιοριστώ στην διάσταση την οποία δεν μπορεί να αγνοήσει κανείς, την οικονομική. Η Άμφισσα και η Ιτέα, έχουν η καθεμία πολλαπλάσιο πληθυσμό από τους Δελφούς. Πριν τις συνενώσεις του «Καλλικράτη», υπήρξε μεγάλη διαμάχη σε πολλά επίπεδα μεταξύ των δύο «πληθυσμιακών γιγάντων» αλλά σε όλες τις προτάσεις συνένωσης που κατατέθηκαν,   όποιος Δήμος έθετε εαυτό σε συνένωση με τους Δελφούς, πρότεινε από μόνος του το όνομα «Δελφοί». Αυτό έδειχνε ότι   οι τοπικοί πολιτικοί  είχαν  επιτέλους συνειδητοποιήσει  έστω  την ψυχρή υλιστική  αξία του ονόματος. Αυτό το «μαγαζί» είναι το μόνο που έχουμε. Μόνο μέσα από αυτό μπορούμε να φέρουμε κόσμο στην περιοχή και να δουλέψει και το «μαγαζί» του ελαιώνα και όποιο άλλο θέλουμε να ανοίξουμε. Ότι και να παραγάγουμε, κάποιος πρέπει να το αγοράσει και οι Δελφοί μπορούν να φέρουν τον πελάτη στον τόπο μας. Μετά θα είναι μόνο δική μας ευθύνη να θέλει να βρίσκει το προιόν μας και στον δικό του τόπο.

  Οι Δελφοί  σύμφωνα με τον «Καλλικράτη» αποτελούν την ιστορική έδρα του Δήμου και θα έπρεπε βάση του Νόμου οι βασικές υπηρεσίες να εξακολουθήσουν να λειτουργούν εκεί. Ακόμη και ως  μία κοινωνία  απλά συμφεροντολογική, θα έπρεπε να προσέχουμε τους Δελφούς «σαν τα μάτια μας». Σήμερα, στον πρώτο χρόνο της νέας Δημοτικής Αρχής, τίποτα δεν δείχνει ότι οι άρχοντες μας έχουν καταλάβει κάτι τέτοιο ή τα συμφέροντα που πραγματικά υπηρετούν δεν τους επιτρέπουν να καταλάβουν.   Ακούμε  υποσχέσεις για μεγάλα σχέδια πολλών εκατομμυρίων ευρώ που ΘΑ, αλλά μετά από δεκάδες εξαπατήσεις των προκατόχων τους κανείς τους δεν πρέπει να παραπονιέται γιατί και εγώ όπως και όλοι όσους ξέρω, επιφυλασσόμαστε σοβαρότατα να κρίνουμε εκ του αποτελέσματος. Όλα αυτά τα ΘΑ είναι μη υπάρχοντα μέχρι την υλοποίησή τους.

Οι Δελφοί, εκτός από τα ΘΑ έχουν να κάνουν και με την τρέχουσα πραγματικότητα και φέτος, όπως εδώ και πολλά χρόνια, έθρεψαν πολλές εκατοντάδες οικογένειες  παρά την εγκατάλειψή τους. Το τι σημαίνει εγκατάλειψη είναι υποκειμενικό σε κάποιες περιπτώσεις αλλά πολύ συγκεκριμένο σε κάποιες άλλες όπως εδώ. Αυτό δεν θα μπορούσα να το πώ εάν δεν είχαν  πέσει στην αντίληψή μου κάποια γεγονότα.

Την εποχή που γινόταν η συζήτηση για τις συγχωνεύσεις σχολείων, χρειάστηκε ακόμα και οι Δελφοί να παλέψουν για τα δικά τους. Τότε άρχισα να ακούω το όνομα της αντιδημάρχου Κας  Μπακολουκά.  Όσοι συζητούσαν  το θέμα, έμπλεκαν στα υποθετικά σενάρια και στα «πολεμικά σχέδια επι χάρτου»   το όνομά της.  Στην συνέχεια άκουσα κάποιους να παραπονιούνται για την καθαριότητα των δρόμων και την αποκομιδή των σκουπιδιών. Στους Δελφούς, κατακαλόκαιρο, στην καρδιά της τουριστικής σαιζόν. Ντροπή μας αλλά άλλο είναι το θέμα. Πάλι μόνο το όνομά της αντιδημάρχου άκουσα και ρωτώντας  έμαθα τα πρώτα  «νέα». Κάποιος πρόεδρος τοπικού και κάποιοι άλλοι τοπικοί παράγοντες που θα μοιραζόντουσαν τις αρμοδιότητες , ήταν μπλεγμένοι σε υποθέσεις που ανάγκασαν την Δικαιοσύνη να τους θέσει προσωρινά «εκτός υπηρεσίας».  Και τι έκανε ο Δήμαρχος και  η Δημοτική αρχή για την εύρυθμη λειτουργία της «καρδίας της οικονομίας» μας, το «διαμάντι» που μας ζεί επι χρόνια παρότι «ακατέργαστο»; Κάτι χειρότερο από το «τίποτα». Κράτησε τους υπαλλήλους από τον πρώην Δήμο Δελφών στα κεντρικά και άφησε μόνο  τρείς διοικητικούς.  Ακόμα δεν είχα καταλάβει τίποτα. Πριν μερικές μέρες, πολύ «δικός μου» άνθρωπος   πέρασε αυτοπροσώπως από τον Δήμο για κάποια  γραφειοκρατική υπόθεση και αργότερα μου περιέγραψε την εμπειρία του όπως χρειαζόταν, προκειμένου να καταλάβω.  

Τρεις υπάλληλοι και η αντιδήμαρχος, υπεύθυνοι όλοι για όλα. Ποιο οργανόγραμμα, ποια κατανομή αρμοδιοτήτων; Κατάσταση εκτάκτου ανάγκης διαρκείας. Διαχείριση όλων των εγγράφων και των εκκρεμοτήτων  του προηγούμενου Δήμου, διαχείριση των  νέων και των τρεχουσών  υποθέσεων της Δημοτικής Ενότητας  Δελφών και … το έργο «βιτρίνας» που θα πρέπει να παράγουν αυτοί οι άνθρωποι για το «υπερ- και μοναδικό μαγαζί μας». Οι δύο υπάλληλοι να προσπαθούν  να προσδιορίσουν ποια κατεπείγουσα εργασία είναι ποιο επείγουσα, ο τρίτος μεταξύ κεντρικού Δήμου και άλλων υπηρεσιών στην Άμφισσα να επικοινωνεί με την αντιδήμαρχο στο κινητό για εντολές. Η αντιδήμαρχος να προσπαθεί να συντονίσει τους υπαλλήλους, να σφραγίζει μόνη της έγγραφα που πρέπει να φύγουν άμεσα, να κλείνει το τηλέφωνο από συνομιλία με συνεργείο που αντιμετωπίζει έκτατο πρόβλημα στους δρόμους των Δελφών και να απαντά σε επόμενο τηλέφωνο αδιάβαστου πολίτη που δεν έχει καταλάβει ακόμα ότι ανήκει στον νέο διευρυμένο Δήμο Δελφών. Σαν κερασάκι στην τούρτα, κάτι «σπαστικοί» χαμογελαστοί τουρίστες να χαζεύουν την έκθεση στο ισόγειο με μία δόση αμηχανίας απέναντι στον προαναφερόμενο θέαμα, περιμένοντας ευγενικά να τους απευθύνει κάποιος το λόγο.  Και ναι, πράγματι, σε ένα «μάτι» του πανικού, κάποιος από τους «τρελαμένους» βρίσκει κουράγιο και ψυχραιμία να  απευθυνθεί στους τουρίστες ευγενικά και να τους εξυπηρετήσει. Οι τουρίστες εξυπηρετήθηκαν έστω και με λίγη καθυστέρηση. Το κουρασμένο και στρεσαρισμένο βλέμμα πίσω από το  χαμόγελο της αντιδημάρχου τους επηρέασε. Φεύγοντας, παρότι είχαν εξυπηρετηθεί, κοινωνικά όντα όντας και αυτοί επηρεάστηκαν  από το ακραίο στρές των συνανθρώπων τους και έχασαν λίγη από την «φωτεινότητα» που είχε προσδώσει στην αύρα τους το ότι βρίσκονταν στους μυθικούς Δελφούς.    

Και όλα αυτά στους Δελφούς. Στην ιστορική έδρα του Δήμου μας. Στο δώρο των θεών προς εμάς που είχαμε την τύχη να ζήσουμε κάποτε ή να γεννηθούμε στον «ομφαλό της γής». Και εμείς ακραία αγνώμονες και αυτοκαταστροφικοί δια των Δημοτικών Αρχόντων μας, να μη μπορούμε να αντιληφθούμε τίποτα από την αξία αυτού  που διδάσκονται  στην βασική εκπαίδευση (όσοι την έχουν) σε όλη τη γή. Ούτε κάν αυτή την πεζή, ψυχρή , υλιστική διάσταση.

Για ποιο λόγο να συμβαίνει αυτό το χάλι; Να πρόκειται για έλλειψη προσωπικού στον νέο Δήμο; Μάλλον πλεόνασμα προέκυψε και κάποιοι θα πρέπει να φύγουν με ανοιχτό το εάν θα γλύτωναν  την ξενιτιά εάν είχε επικαλεστεί ο Δήμος και άλλες θέσεις στην ιστορικοί έδρα του. Και έτσι να μην είναι, ποια σημαντικότερη δουλειά είχε να κάνει ο Δήμος Δελφών από το να φροντίζει το «μαγαζί  του»; Να πρόκειται για ενδοπαραταξιακό «κρέμασμα» της αντιδημάρχου Δελφών, ποιος έδωσε το δικαίωμα στον κάθε έναν να παίζει παιχνίδια μικροπολιτικής στην πλάτη μας σε τόσο κρίσιμους καιρούς; Nα πρόκειται για «τάμα» της Κας Αντιδημάρχου που σκοπεύει να «αγιάσει» παλεύοντας με άλλους τρείς «οσιομάρτυρες» το «δράκο»; Τι άλλο να σκεφτώ πρίν αρχίσω να γίνομαι καχύποπτος;

Όχι μόνο εξαιτίας των ποιο πάνω, πιστεύω ότι ο Δήμος Δελφών  δεν είναι μόνο οι σημερινοί Δημοτικοί άρχοντες. Υπάρχουν και αυτοί που δίνουν και την ψυχή τους για τον τόπο μας. Υπάρχει  η ελεύθερη έκφραση της κοινωνίας όπως μέσα από τον Σύλλογό σας αλλά και ατομικά από όλο και περισσότερους κατοίκους. Από όλα τα προαναφερόμενα, μόνο μια σκέψη μου έμεινε. Αν κάποιοι δεν έχουν το απαραίτητο θράσος να προσπαθήσουν ευθέως να στήσουν βιομηχανικά φουγάρα κάτω από τις Φαιδριάδες, προκειμένου να υποβαθμίσουν περαιτέρω την περιοχή και να την ρίξουν ακόμη περισσότερο στην ανάγκη των «ευεργετών», υπάρχει και το προστάδιο της εγκατάλειψης.

 Είστε Σύλλογος Δελφών, παλεύεται για την Ιτέα ως λιμάνι των Δελφών, θα παρακαλούσα να έχετε υπ’ όψη και την έδρα των Δελφών γιατί και εκεί μπορεί να παίζονται παιχνίδια.

 Ευχαριστώ πολύ.