Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2017

Τέλος εποχής για ένα από τα ομορφότερα καφενεία στην Ελλάδα, το Γυάλινο Καφέ στην Άμφισσα...



Η προ ημερών απώλεια του ιδιοκτήτη του κύριου Θανάση Μαστρονικολόπουλου βύθισε σε θλίψη τον κόσμο της Άμφισσας και σήμανε το τέλος μίας εποχής.


Μερικούς μήνες πριν είχε συμφωνήσει να δώσει την διαχείριση του σε δύο νέους επιχειρηματίες που  είχαν την ευκαιρία να ξανακάνουν ζωντανή συναυλία μετά από 28 ολόκληρα χρόνια στον μαγικό αυτό χώρο με αφορμή τις αποκριάτικες εκδηλώσεις και το Στοιχείο της Χάρμαινας ...





"Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει Κυρ Θανάση. Σου υποσχόμαστε να διατηρήσουμε άλλα και να αναδείξουμε την ιστορία αυτού του υπέροχου χώρου που μας παρέδωσες και θα κάνουμε τα πάντα γι αυτό. Συλληπουμαστε θερμά την οικογένεια του...."


Τελευταία ίσως φορά που τα παράθυρα ήταν όλα ανοιχτά... από τον Θίασο...




Ο χρόνος έχει αφήσει έντονα τα σημάδια του επάνω στο κτίριο...







“Το Μεγάλο Καφενείο” (full version documentary)

Ένα έργο για τον Θανάση Μαστρονικολόπουλο, ιδιοκτήτη του παραδοσιακού καφενείου της 'Αμφισσας, γνωστό και ως "Γυαλί Καφενέ". Λειτουργεί από το 1930 και η θεατρική σκηνή που υπάρχει στο χώρο φιλοξένησε μέχρι σήμερα δεκάδες παραστάσεις θιάσων, επιθεωρήσεις, πρόζες καθώς επίσης και σκηνές από τα γυρίσματα της ταινίας "Θίασος" του Αγγελόπουλου.
Συνέντευξη: Μιλτιάδης Γκουζούρης, επιμέλεια κειμένου: Ανθή Παπαγεωργίου.
Λήψεις: Ιωάννα Ανδριανοπούλου, Ρένα Τσαγγαίου. Σύλληψη,μοντάζ,μουσική επιμέλεια: Ρένα Τσαγγαίου.
Άμφισσα, Μάρτιος 2013.



Ένα έργο για τον Θανάση Μαστρονικολόπουλο,…
vimeo.com











 By Yiannis Koulelis









https://www.facebook.com/1096052031/videos/10203306542639761/

Το Πανελλήνιον της Άμφισσας

Το καφενείον Πανελλήνιον είναι αναμφισβήτητα το πιο ωραίο και αυθεντικό καφενείο της Ελλάδας. Βρίσκεται στην Άμφισσα και κουβαλάει απάνω του έναν βαρύ μύθο. Στο χώρο του γυρίστηκε το 1976 μια εξαίσια σκηνή του “Θίασου” του Θόδωρου Αγγελόπουλου (1935-2012) που χαρακτηρίστηκε ως μία από τις είκοσι καλύτερες ταινίες του 20ου αιώνα. Σ αυτόν λοιπόν τον καφενέ ο μεγάλος σκηνοθέτης χρησιμοποίησε το φυσικό ντεκόρ του χώρου και δεν χρειάστηκε παρά ελάχιστες επεμβάσεις για να δημιουργήσει ατμόσφαιρα της εποχής, τέλη της δεκαετίας του 1940.


Μύρκας

Δεν υπάρχουν σχόλια: