Του Στρατή Μαζίδη
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης συμπλήρωσε κάτι παραπάνω από ένα χρόνο
στην ηγεσία της ΝΔ. Ταυτόχρονα συμπλήρωσε δύο χρόνια από τότε που άρχισε να
φλερτάρει και να σχεδιάζει την άνοδό του σε αυτή.
Εντούτοις πέρασε ένας χρόνος του απόλυτου τίποτε. Απλά
εξέδωσε κάτι πλαστικές κάρτες όπως εκείνες του σούπερ μάρκετ (με τη διαφορά ότι
της ΝΔ δε δίνουν πόντους και δώρα αλλά ζητούν) και έπραξε το αυτονόητο, να μετακομίσει
σε πιο φθηνό κτίριο.
Η προεδρία του είναι μια αποτυχία από την πρώτη κιόλας ημέρα
όταν άτομο που είχε δίπλα του, βρέθηκε δυστυχώς μπλεγμένο σε σοβαρή περιπέτεια
σε τρίτη χώρα.
Έταξε γκρέμισμα των τζακιών και διαμήνυε πως "ήθελε να
τα αλλάξει όλα από μέσα". Μίλησε για καινούρια πρόσωπα. Στη σκιώδη όμως
κυβέρνηση που παρουσίασε πρωταγωνιστούν οι συντελεστές της κυβέρνησης Σαμαρά η
οποία καταψηφίστηκε από τον κόσμο ενώ αδερφές, ανήψια, κόρες, γιοι και συγγενείς
ανέλαβαν καίρια πόστα δίχως φυσικά να ξεχωρίζουν.
Ανέβηκε στη ΔΕΘ και δεν παρουσίασε ούτε ένα κοστολογημένο
μέτρο. Απεναντίας μίλησε με ευχολόγια. Δεν είπε πχ κόβω αύριο το επίδομα των
ΔΕΗτζήδων και έτσι κάνω 35% μείωση του ΕΝΦΙΑ αλλά περιορίστηκε σε "αν"
και "ίσως".
Είναι δυνατόν ο θεωρητικά επόμενος πρωθυπουργός να μην έχει
κοστολογημένο σχέδιο με δραστική μείωση του κράτους και ελάφρυνση της
φορολογίας;
Ας μην ξεχνάμε πως ο "μεταρρυθμιστής" Μητσοτάκης
αντί να απολύσει τους περισσεύοντες στα πρωτοκόλλα και τα γραφεία, ξεκίνησε με
τη Δημοτική Αστυνομία που έφερνε χρήμα στα ταμεία.
Ο Κυριάκος γενικώς δεν εργάζεται. Δεν έχει σχέδιο για την
οικονομία (εκτός αν το κρατά κρυφό), δεν τον ακούμε στα σοβαρά ζητήματα. Πχ τι
λέει για την Κύπρο; Τον ακούσατε να καταγγέλλει την αυτοακύρωση της Κύπρου στη
Γενεύη; Έχει μιλήσει για όσα γίνονται στη Χειμάρρα; Τι θα κάνει με το ζήτημα
της παράτυπης μετανάστευσης;
Επαναπαύεται στα νούμερα των δημοσκοπήσεων αλλά δεν τις
μελετά. Διαφορετικά θα είχε αντιληφθεί πως δεν κερδίζει η ΝΔ αλλά βυθίζεται ο
Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο Τσίπρας είναι ο ενεργητικός (έστω και προς την
καταστροφή) παίκτης, ενώ ο Μητσοτάκης απλά στέκεται και περιμένει.
Τι περιμένει;
Να πεθάνει ο θείος Αλέξης (πολιτικά πάντα) για να πάρει την
κληρονομιά (πρωθυπουργία). Ωστόσο με τα στελέχη που έχει γύρω του (είναι εκείνα
που επέβαλλαν τη δραματική αύξηση του ΕΝΦΙΑ επί Σαμαρά για να γλυτώσουν τα
χωράφια) σύντομα και αυτός θα καταλήξει στο ίδιο νεκροκρέββατο.
Ούτως ή άλλως η αποστολή του επόμενου πρωθυπουργού είναι
αυτοκτονίας. Υπό την έννοια αυτή θα έπρεπε να σχηματίσει μια ομάδα νέων στην
πολιτική ανθρώπων με τον ίδιο σε ρόλο Σιλβέστερ Σταλόνε.
Πιο πολύ όμως θυμίζει Ρόουαν
Ατκινσον στο γνωστό ρόλο.
Ο Μητσοτάκης θα πρέπει να κατανοήσει πως η καταστροφή του
Τσίπρα, δεν εγγυάται τη δική του επιτυχία, απεναντίας ένα δικό του Βατερλώ,
μπορεί να αναγεννήσει τον τελευταίο από την τέφρα του.
Την αμέσως επόμενη στιγμή που θα ορκιστεί θα βρει απέναντί
του τους πάντες. Ακόμη και στο παραμικρό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου