Η Ελλάδα - που δεν παράγει τίποτα - και οι εξαγωγές στις ΗΠΑ!

Η χώρα μας είναι μία από τις μεγαλύτερες προμηθεύτριας των ΗΠΑ σε μία σειρά προϊόντων του αγροτοδιατροφικού τομέα με ελιές, ψάρια, φασόλια, τυριά και εκ των μεγαλύτερων σε διάφορα άλλα βιομηχανικά είδη, όπως σωλήνες και ξυραφάκια. Δειτε τι εξάγουμε και ποιοί είναι οι βασικοί ανταγωνιστές.

" Ευκαιρία να θυμηθούμε ένα άρθρο που κυκλοφόρησε όταν "έπεσε" το μήνυμα από τα συστημικά ΜΜΕ ότι η "Ελλάδα δεν παράγει τίποτα" "

 Ενδεικτικό είναι πως το 2013 οι ελληνικές εξαγωγές ελιών στις ΗΠΑ ξεπέρασαν σε αξία τα 100 εκατ. δολ. Μάλιστα το μερίδιο αγοράς φτάνει για ορισμένες κατηγορίες του προϊόντος στο 73,2%.

 Βασικοί ανταγωνιστές της Ελλάδας στην εν λόγω αγορά είναι η Τουρκία, Ιταλία και η Ισπανία.

Μάλιστα όπως σημειώνει και η Καθημερινή οι επιτυχίες δεν σταματούν εκεί καθώς η Ελλάδα έχει να ανταγωνισθεί υπερδυνάμεις του παγκόσμιου εμπορίου, όπως για παράδειγμα η Κίνα. Τα ηνία της αμερικανικής αγοράς κρατά η Ελλάδα και σε ό,τι αφορά τον εφοδιασμό με προϊόντα όπως τσιπούρα και λαβράκι, έχοντας μερίδια 58% και 54,2% αντιστοίχως το 2013.

 Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι η Ελλάδα ήταν το 2013 ο κυριότερος προμηθευτής των ΗΠΑ σε φασόλια παρασκευασμένα ή διατηρημένα, καταλαμβάνοντας το 68,8% της αμερικανικής αγοράς και αφήνοντας πίσω χώρες όπως το Μεξικό και η Ιταλία.

 Στην κατηγορία των τυριών από πρόβειο ή αγελαδινό γάλα, στα οποία περιλαμβάνεται και η φέτα, η Ελλάδα ήταν το 2013 ο τρίτος μεγαλύτερος προμηθευτής των ΗΠΑ μετά την Ισπανία και τη Γαλλία.

 Οι «πρωτιές» των ελληνικών εξαγωγών στις ΗΠΑ δεν εξαντλούνται στα προϊόντα του αγροτοδιατροφικού τομέα. 

 Η Ελλάδα το 2013 ήταν μακράν ο μεγαλύτερος προμηθευτής των ΗΠΑ σε ελαφρόπετρα (Περλίτης) με μερίδιο 53,8%. 

 Στο 26,4% διαμορφώθηκε το μερίδιο της χώρας στην αμερικανική αγορά σε ό,τι αφορά τους αγωγούς πετρελαίου/φυσικού αερίου από σίδηρο ή χάλυβα, με την αξία των εξαγωγών να ανέρχεται στα 55,7 εκατ. δολάρια από 115 εκατ. δολάρια το 2012.

Τα ελληνικά προϊόντα που κυριαρχούν στην αγορά των ΗΠΑ

• Ελιές 73%, κυριότεροι ανταγωνιστές Ιταλία, Τουρκία, Καναδάς
• Φασόλια 68,8%, κυριότεροι ανταγωνιστές Μεξικό, Ονδούρα, Κίνα
• Τσιπούρα, 58%, κυριότεροι ανταγωνιστές Κύπρος, Τουρκία
• Λαβράκι 54,2%, κυριότεροι ανταγωνιστές Τουρκία
• Ελαφρόπετρα 53,8%, κυριότεροι ανταγωνιστές Ισλανδία, Μεξικό, Κίνα
• Σύκα 37,1% (νωπά ή αποξηραμένα), κυριότεροι ανταγωνιστές Τουρκία
• Τυριά από πρόβειο γάλα 29,8%, κυριότεροι ανταγωνιστές Ισπανία, Ισραήλ
• Αγωγοί από σίδηρο ή χάλυβα 26,4%, κυριότεροι ανταγωνιστές Κορέα, Γερμανία, Ιαπωνία
• Ξυραφάκια 25,5%, κυριότεροι ανταγωνιστές Μεξικό, Κίνα
• Ροδάκινα 20,1%, κυριότεροι ανταγωνιστές Κίνα, Χιλή, Αυστραλία

" Ευκαιρία να θυμηθούμε ένα άρθρο που κυκλοφόρησε όταν "έπεσε" το μήνυμα από τα συστημικά ΜΜΕ ότι η "Ελλάδα δεν παράγει τίποτα" "

" Δείτε εδώ τις εξαγωγικές ''πρωτιές'' της χώρας μας:

Μαγνήσιο: Ο µαγνησίτης που εξάγει η χώρα µας, καλύπτει το 46% της συνολικής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.

Αλουµίνιο: Εδώ και µερικά χρόνια η Γαλλία ελάττωσε την παραγωγή της σε αλουµίνιο και η Ελλάδα πλέον είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή του αλουµινίου, µε χιλιάδες εφαρµογές.

Βωξίτης: Η Ελλάδα είναι η µεγαλύτερη ßωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο ßωξίτης χρησιµοποιείται και στην κατασκευή αεροσκαφών, ηλεκτρικών συσκευών, µεταλλικών κατασκευών και αλλού.

Σµηκτίτες: Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα στον κόσµο µετά τις Ηνωµένες Πολιτείες στην εξόρυξη σµηκτιτών, οι οποίοι έχουν µεγάλο εύρος εφαρµογών, όπως η διάθεση αποßλήτων, τα φάρµακα, τα καλλυντικά και άλλα.

Νικέλιο: H Ελλάδα είναι η µοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως µε σηµαντικά κοιτάσµατα νικελίου στο υπέδαφός της. Υπάρχει ένα συγκρότηµα παραγωγής νικελίου, του µεγαλυτέρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά εξάγεται στο εξωτερικό όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα όσα εξορύσσονται. 

Επίσης  1οι σε λευκόλιθο, 1οι στον κόσμο σε υδρομαγνησίτη, 1οι στον κόσμο σε περλίτη, (1.600.000 τόνοι), 2οι παγκοσμίως σε μπετονίτη (1.500.000 τόνοι),   
 Έχουμε τρία πολύ μεγάλα ναυπηγεία με δυνατότητα να  κατασκευάζουν κάθε είδος πλοίου. - απαξιωμένα, ιδιωτικοποιημένα, με το πλιάτσικο στις υποδομές τους να συνεχίζεται -
  Έχουμε βιομηχανίες αμαξωμάτων που κατασκευάζουν βαρέα φορτηγά, λεωφορεία, τρόλεϊ, βαγόνια τραίνων, επικαθήμενα, μπετονιέρες, βυτία κλπ. - σε κατάσταση πλέον πλήρους απαξιωσης μετα από επιλογές των τελευταίων κυβερνήσεων,και με τελευταίο παράδειγμα την είδηση για τα αυτοκίνητα Pony, που τα εμπόδια από τη γραφειοκρατία, εμποδίζουν την επανεκκίνηση της παραγωγής -
  

Είμαστε παγκοσμίως:
3η χώρα σε παραγωγή ελιάς και λαδιού
3η χώρα σε παραγωγή κρόκου (saffron), ακτινίδια, ροδάκινα.
5η χώρα σε εξαγωγές σπαραγγιών
7η χώρα σε εξαγωγές ßαµßακιού
17η χώρα σε αφίξεις τουριστών (18,2 εκ.) ανάμεσα σε 165 χώρες και 21η σε έσοδα. Η Συνεισφορά στο ΑΕΠ είναι 15,9% και στην απασχόληση 18%
16η χώρα σε εξαγωγές τυροκοµικών προϊόντων
και φυσικά, είµαστε η ΝΟΥΜΕΡΟ ΕΝΑ χώρα στην παγκόσµια ναυτιλία,

Η Ελλάδα “παράγει”!

Μέχρι το 2009, ήταν πρώτη στον παγκόσμιο εμπορικό στόλο. - χωρίς όμως ουσιαστικό αντίκρυσμα στην οικονομία και με συνεχείς παραχωρήσεις από τις τελευταίες κυβερνήσεις -

Το 2010 έγινε δεύτερη, κατέχοντας το 14,8% του συνόλου της παγκόσμιας εμπορικής ναυτιλίας. Όμως, αν συνυπολογιστεί και ο στόλος άλλων, μικρότερων πλοιοκτητών, φτάνουμε στο 20% περίπου του παγκόσμιου στόλου!

Ο υπό ελληνική σημαία στόλος είναι πέμπτη δύναμη στον κόσμο και πρώτος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κατέχοντας το 39,7% του συνόλου.
 Αυτές όλες ενεργούν σε όλο τον κόσμο με έδρα την Ελλάδα. Να σημειώσουμε ότι σ' αυτές δεν περιλαμβάνονται τραπεζικές και ναυτιλιακές εταιρείες.

Είμαστε απο τους μεγαλύτερους τουριστικούς προορισμούς στην κόσμο.

Ο τουρισμός "δίνει" στην Εθνική οικονομία περισσότερα απο 38δις ετησίως, όσα η βιομηχανία σε χώρες όπως η Αυστρία και η Ολλανδία και η Δανία!.

http://www.sete.gr/default.php?pname=FAQ&la=1 

Υπεράκτιες (off shore) εταιρείες: Ένας ολόκληρος ανεξέλεγκτος κόσμος επιχειρήσεων, όπως φάνηκε από τα σκάνδαλα της τελευταίας περιόδου. Δρουν ασύδοτα, με την ανοχή ή και κάλυψη των κυβερνήσεων και του καθεστώτος, προστατεύοντας τομείς της επιχειρηματικής δραστηριότητας από τη φορολόγηση, ξεπλένοντας "βρόμικο" χρήμα από τομείς μαφιόζικης καπιταλιστικής δραστηριότητας (ναρκωτικά, όπλα, trafficing κ.λπ.).

Στην Ελλάδα εδρεύει η INTRALOT, δεύτερη εταιρεία στον κόσμο στον τομέα τυχερών παιχνιδιών. Όλα της τα τερματικά και άλλα μηχανήματα, αλλά και το λογισμικό, είναι ελληνικής τεχνολογίας και παράγονται από την INTRACOM των 2.500 εργαζομένων.

Η 3Ε COCA COLA είναι η δεύτερη σε κύκλο εργασιών μετά την πρώτη στις ΗΠΑ. Ελληνικής ιδιοκτησίας και με εργοστάσια σε πάνω από 30 χώρες, με πάνω από 30 εταιρείες σε χώρες με συνολικό πληθυσμό περίπου 500 εκατ. ανθρώπων.

Οι ελληνικές χαλυβουργίες παράγουν πάνω από 2,5 εκατ. τόνους χάλυβα το χρόνο, καλύπτοντας τις ανάγκες της ελληνικής αγοράς αλλά και εξάγοντας στο εξωτερικό.

  Αναφέρουμε το συγκρότημα της ΒΙΟΧΑΛΚΟ με 90 εταιρείες σε πολλές χώρες. - παρ όλα αυτά για δημόσια έργα εμείς εισάγουμε χάλυβα απο Ιταλία που δεν πληρεί τις προδιαγραφές της Ε.Ε. _!!

Η τσιμεντοβιομηχανία ΤΙΤΑΝ βρίσκεται σε πολλές χώρες, μεταξύ αυτών και οι ΗΠΑ, παράγοντας τσιμέντο από 7 εργοστάσια.

Αλλά και επιχειρήσεις με ισχυρή μετοχική συμμετοχή του Δημοσίου δραστηριοποιούνται σε πολλές χώρες και κατέχουν δεκάδες άλλες επιχειρήσεις. 

 Αναφέρουμε τον ΟΤΕ (κατέχει πολλές εταιρείες τηλεπικοινωνιών - τηλεφωνίας σε όλα τα Βαλκάνια ΚΑΙ παραχωρήθκε αντι πινακίου φακής σε Γερμανικά συμφέροτα), τα ΕΛΠΕ κ.λπ. Πρέπει να υπογραμμίσουμε τη σημασία του ενεργειακού κλάδου, με την παρουσία της ΔΕΗ, της ΔΕΠΑ, της ΔΕΣΦΑ κ.λπ., αλλά και με τη συμμετοχή σε σημαντικά ενεργειακά δίκτυα πετρελαίου και φυσικού αερίου.

  Αν πιστέψουμε αυτά που ακούμε για φυσικό αέριο και πετρέλαια, τα αποθέματα έχουν αξία κάποια τρίς!!!
3ος μύθος: “Η Ελλάδα μια φτωχή χώρα με πλούσιους κατοίκους”

Στην Ελλάδα, οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Σε πρόσφατη έρευνα του ο καθηγητής του ΤΕΙ Αθήνας Χ. Φράγκος, αποδεικνύει, ότι στην Ελλάδα, τα τελευταία 50 χρόνια “η απόσταση μεταξύ πλουσίων και φτωχών συνεχώς αυξάνεται, καθώς οι πρώτοι είτε διατηρούν είτε αυξάνουν τα εισοδήματά τους, εν αντιθέσει με τους δεύτερους των οποίων τα εισοδήματα βαίνουν συνεχώς μειούμενα”.
(http://www.infospoudes.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=196:panepistimiaki-erevna-gia-tin-anisokatanomi-eisodimatos-stin-ellada-pos-gineme-koinonia-ton-2-akron&catid=24615:ekpaidefsi&Itemid=1031 )

Το 20% του πλουσιότερου πληθυσμού της χώρας, από το 43,5% (5,32 δισ. δρχ.) του συνολικού εισοδήματος που κατείχε το 1960, έχει φτάσει να κατέχει το 48,77% του εισοδήματος το 2009 ή 43,38 δισ. ευρώ.” Έτσι, το 2006 η Ελλάδα εμφανίζει το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό φτώχειας στην ΕΕ-27 μετά τη Λετονία. 1 στους 5 κατοίκους στην χώρα μας (20,1%) βρίσκεται κάτω από το όριο φτώχειας. Το ποσοστό μακροχρόνιας φτώχειας ανέρχεται στο 14% (δεύτερο μεγαλύτερο στην ΕΕ-15).

Η σύγκριση του επιπέδου φτώχειας μεταξύ των χωρών της ΕΕ αποκρύπτει τις τεράστιες διαφορές στο επίπεδο διαβίωσης όταν γίνεται με βάση τις εθνικές γραμμές σχετικής φτώχειας. Υιοθετώντας, π.χ., τη γραμμή φτώχειας της Δανίας καταλήγουμε ότι περισσότερο από το 40% των Ελλήνων είναι φτωχοί!

4ος μύθος: “Καταναλώνουμε περισσότερα από ότι παράγουμε”

Προφανώς όχι.

Η “παραγωγή πλούτου” στη χώρα δεν γίνεται με σκοπό την κάλυψη των αναγκών μας, αλλά την παραγωγή κέρδους.

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα μια σειρά από ανάγκες να μην καλύπτονται (γιατί δεν παράγονται αρκετά προϊόντα να καλύψουν αυτές τις ανάγκες, ενώ θα μπορούσαν) και έτσι να εμφανίζονται ελλείμματα τα οποία καλύπτονται με τις εισαγωγές.

Γιατί όμως δεν παράγονται αυτά τα προϊόντα;”, θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος καλοπροαίρετα. Γιατί, για παράδειγμα, “ενώ θα μπορούσαμε να παράγουμε κρέας, εντούτοις ξοδεύουμε, σαν χώρα, δισεκατομμύρια ετησίως για εισαγωγές;”

Η απάντηση είναι πάλι απλή: Γιατί η εισαγωγή κρέατος αποφέρει περισσότερα κέρδη! Όπως και η εισαγωγή παπουτσιών, ρούχων κλπ. Και από την στιγμή που ο εισαγωγέας κρέατος, μπορεί να κερδίσει περισσότερα με αυτόν τον τρόπο, γιατί να μπει στην διαδικασία να παράγει;

και τελικά ο 5ος μύθος: “Μαζί τα φάγαμε”

Από το 1997 μέχρι το 2007 η Ελλάδα είχε, από τους μεγαλύτερους ρυθμούς ανάπτυξης στην Ευρωζώνη με αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση του ΑΕΠ κατά 44%. Με σταθερούς τους υπόλοιπους παράγοντες (κρατικά έσοδα, δαπάνες κλπ.) έπρεπε να επέλθει σημαντική μείωση του χρέους ως % του ΑΕΠ (αφού αυτό ορίζεται πάντα ως ποσοστό επί του ΑΕΠ).

Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη λόγω της τεράστιας μείωσης των φορολογικών συντελεστών στα κέρδη του κεφαλαίου και στη μεγάλη περιουσία, με τη φορολογία επί των αδιανέμητων κερδών να μειώνεται από 35% το 2004 (40-45% το 1981) σε 24% το 2009 και 20% σήμερα, και την εισαγωγή μίας πλειάδας φοροαπαλλαγών.

Π.χ. οι Έλληνες εφοπλιστές, απολαμβάνουν 58 φοροαπαλλαγές, με τελικό αποτέλεσμα να πληρώνουν στο κράτος ετησίως μόλις 12 εκ. ευρώ, έναντι 50 εκ. που πληρώνουν οι μετανάστες με τα παράβολά τους .

Οι φόροι που πλήρωσαν οι μισθωτοί και τα άλλα φυσικά πρόσωπα αυξήθηκαν από 5,6 δις ευρώ το 2004 στα 11 δις ευρώ το 2008. Αντίθετα οι ανώνυμες εταιρείες και τα άλλα νομικά πρόσωπα πλήρωσαν το 2004 4,8 δις ευρώ (4.775 εκ. ευρώ) και το 2008 κατά τι λιγότερο και συγκεκριμένα 4,705 εκ. ευρώ.

Αν η άμεση φορολογία στην Ελλάδα βρισκόταν απλά στον ευρωπαϊκό μέσο όρο κατά την περίοδο 2000-2008, το Δημόσιο θα είχε εισπράξει στο διάστημα αυτό φορολογικά έσοδα της τάξεως των 95 δις ευρώ.
Συνυπολογίζοντας τα έτη 2009 και 2010, προκύπτει ότι το ελληνικό Δημόσιο παραιτήθηκε υπέρ των ψηλών εισοδημάτων από έσοδα που αντιστοιχούν στο δάνειο που έλαβε η χώρα από την Τρόικα

Τα παραμύθια τους πρέπει να τα σταματήσουμε!

Αυτή είναι η αλήθεια για την “φτωχή Ελλάδα” για την “Ελλάδα που δεν παράγει”, για το ότι “είμαστε φτωχή χώρα με πλούσιους κατοίκους” για το “καταναλώνουμε περισσότερα από ό,τι παράγουμε” και για το “μαζί τα φάγαμε”!