"Η Εταιρεία Ύδρευσης και Αποχέτευσης Πρωτεύουσας (ΕΥΔΑΠ) έχει το αποκλειστικό δικαίωμα ύδρευσης και υπηρεσιών αποχέτευσης στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής. Η διάρκεια αυτού του δικαιώματος, όπως και η ανανέωση αυτού, ρυθμίζεται από την Σύμβαση που υπέγραψε η ίδια με το Ελληνικό Δημόσιο το 1999, ως 20ετούς ισχύος.Το Ελληνικό Δημόσιο κατέχει 61% του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας, το 10% ανήκει στην Αγροτική Τράπεζα Ελλάδος και το υπόλοιπο βρίσκεται σε διασπορά. Η εταιρεία είναι επίσης εισηγμένη στο Χρηματιστήριο Αθηνών.Το Ελληνικό Δημόσιο έχει αναθέσει στην Credit Agricole CIB, την Εμπορική Τράπεζα και την EFG Equities το έργο του οικονομικού συμβούλου για την αποκρατικοποίηση.Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα της ΕΥΔΑΠ"
Ο βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης οικονομολόγος Τζο Στίγκλιτς ήταν επικεφαλής της Παγκόσμιας Τράπεζας, άλλαξε τον όρο «ιδιωτικοποίηση» σε «μιζο-ποίηση».Οι ιδιωτικοποιήσεις, είχε πει ο Στίγκλιτς, σχετίζονται απόλυτα με δωροδοκίες, πληρωμές σε πολιτικούς, σε μεσάζοντες και στους συνεργάτες τους. Η ιδιωτικοποίηση «πουλιέται» στο λαό ως το μέσο σωτηρίας. Ομως η αλήθεια είναι άλλη. Για παράδειγμα: Εάν πουλήσετε τη δημόσια εταιρεία ύδρευσης, πάλι θα χρειάζεστε νερό.Τώρα, όμως, θα πρέπει να πληρώνετε ιδιοκτήτες που χρεώνουν περισσότερο. Ακόμη και εάν οι νέοι ιδιοκτήτες είναι τίμιοι, δεν μπορείς να εξοικονομήσεις χρήματα. Το ΔΝΤ εξανάγκασε την Αργεντινή να πουλήσει το σύστημα ύδρευσης του Μπουένος Αϊρες στην Enron. Η Enron αύξησε τις τιμές στο νερό κατά 400% και στη συνέχεια, επειδή μειώθηκε κατακόρυφα το προσωπικό (κίνηση εξορθολογισμού, όπως την αποκάλεσε), το νερό μολύνθηκε και μετά η παροχή διακόπηκε. Αυτό το μοτίβο επαναλαμβάνεται σε ιδιωτικοποιήσεις σε όλο τον κόσμο.Δεν έχω βρει καμία εξαίρεση.
Panos Leliatsos
www.logiosermis.net/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου