Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

ΟΥΡΑΝΙΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΓΟΡΙΑ "Aurora Borealis"

Η μεγαλύτερη ηλιακή καταιγίδα που έχει καταγραφεί εδώ και επτά χρόνια είχε ως αποτέλεσμα να γίνει ορατό το βόρειο σέλας πολύ νοτιότερα απ’ ό,τι συνήθως – μέχρι και στην Ουαλία το θαύμασαν το βράδυ της Δευτέρας. «Είδα το πρώτο μου βόρειο σέλας πριν από 40 χρόνια, αλλά αυτό είναι ένα από τα καλύτερα», δήλωνε ένα εικοσιτετράωρο αργότερα ο βρετανός αστρονόμος Τζον Μέισον, ο οποίος μετέβη επί τούτου στη Νορβηγία – απ’ όπου και το κλικ. 


Τα κακά νέα είναι πως η ηλιακή καταιγίδα τελείωσε και το υπέροχο βόρειο σέλας επέστρεψε στην περιοχή όπου κατοικοεδρεύει – πέριξ του Βόρειου Πόλου.  Τα καλά νέα (για τους εραστές που λέγαμε, όχι για τις τηλεπικοινωνίες) είναι πως, σύμφωνα με τους ειδικούς, ο Ήλιος θα γίνει πολύ πιο δραστήριος τους επόμενους μήνες και τα επόμενα χρόνια.

Το φαινόμενο αυτό είναι από τα ωραιότερα που προσφέρει η Φύση σε ποικιλία χρωμάτων και σχεδίων σε αιφνίδιες εμφανίσεις και με γρήγορες σχετικά μεταμορφώσεις. Η εμφάνιση του Σέλαος, αν και πολύ σπάνια για παραμεσόγειες χώρες, κίνησε το ενδιαφέρον των ανθρώπων από την αρχαιότητα και ήταν γνωστό στους Αρχαίους Έλληνες.


Πρώτος επιστημονικά παρατηρητής του φαινομένου φέρεται ο Αριστοτέλης που όπως αναφέρει στα "Μετεωρολογικά" του (Α',5):

"Φαίνεται δέ ποτε συνιστάμενα νύκτωρ αἰθρίας οὔσης πολλὰ φάσματα ἐν τῷ οὐρανῷ..., ἡμέρας μὲν οὖν ἥλιος κωλύει, νυκτὸς δ' ἔξω τοῦ φοινικοῦ, (δηλαδή του ιώδους), τὰ ἄλλα δι' ὁμόχροιαν οὐ φαίνεται"

που σημαίνει ότι πρέπει να είχε παρατηρήσει έντονα το φαινόμενο του Σέλαος κατά τη διάρκεια αίθριας νύκτας. Η φωτοβολία της ατμόσφαιρας (πάντα κατά τον Αριστοτέλη) δεν είναι ομοιογενής αλλά τα φάσματα του φαινομένου αυτού παρουσιάζουν χάσματα. 

Και είναι εκείνα που παρουσιάζουν ακριβώς το Σέλας ως κυματιζόμενες "ουράνιες κουρτίνες" ή "ουράνιες μπαλαρίνες" όπως χαρακτηρίζεται το φαινόμενο από τους σύγχρονους παρατηρητές.

 



Δεν υπάρχουν σχόλια: