Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2020

Οι Δελφοί σε κίνδυνο

2)Τι εννοούμε όταν λέμε «Δελφοί»;

             




Για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα εάν  οι Δελφοί κινδυνεύουν ή όχι, πρέπει να συμφωνήσουμε πρώτα στο τι εννοούμε όταν λέμε «Δελφοί». 


Χαμηλού επιπέδου προϋπόθεση , αλλά για κάποιους αποδεδειγμένα αναγκαία για την ύπαρξη Δημόσιας συζήτησης στους Δελφούς.  


 Τι είναι «Δελφοί»; 

-Το φυσικό τους περιβάλλον; 

-Το πολιτιστικό τους περιβάλλον; 

-Μήπως η κοινωνία των κατοίκων των Δελφών; Εάν ναι τότε θα είναι και η οικονομία της κοινωνίας αυτής; 

-Που μπορούμε να βρούμε πληροφορίες;


Κατά παγκόσμια παραδοχή , οι Δελφοί,   δεν «ανήκουν» μόνο στους ντόπιους. «Ανήκουν» σε όλους τους πολιτισμένους κατοίκους του πλανήτη που γνωρίζουν ότι , η σημερινή σκέψη , ο τρόπος ζωής αλλά και ο δυτικός πολιτισμός,   οφείλoνται μεταξύ των άλλων  και στην πολιτισμική επιρροή των Δελφών. Το ότι οι Δελφοί «κινδυνεύουν» θα μπορούσε απλά να επιβεβαιώνεται  από το γεγονός ότι ο προβληματισμός έχει ξεπεράσει τα στενά όρια , τόσο των Δελφών , όσον και της χώρας μας.  

         

Ήδη , έχει σημάνει συναγερμός σε κορυφαίες οργανώσεις σε Ελληνικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο. 

      

Η Ελληνική Εταιρία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) έχει προσφύγει,  για το θέμα της σωτηρίας των Δελφών , στην UNESCO στο Παρίσι ζητώντας να κηρυχτούν οι Δελφοί ως «μνημείο σε κίνδυνο». 

              

Η  κορυφαία ευρωπαϊκή  οργάνωση σε θέματα προστασίας   πολιτιστικής  κληρονομιάς EUROPA NOSTRA,  έχει εξετάσει και αυτή ,με τα πολύ εξειδικευμένα επιτελεία της , το θέμα και έχει αποφανθεί   ότι , οι Δελφοί πράγματι κινδυνεύουν προσφεύγοντας στα αρμόδια Ευρωπαϊκά όργανα. 

       

Η ΕΛΛΕΤ  έχει προσφύγει επίσης και στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά του Χωροταξικού της Στερεάς Ελλάδας του 2018 , επειδή διαβλέπει τους κινδύνους για το μνημείο και το αναπόσπαστο Δελφικό Τοπίο.                       

Προσφυγή στο ΣτΕ έχουν κάνει επίσης ο Δήμος Δελφών, η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, ο ΣΠΟΑΚ  η ΑΛΚΥΩΝ και το ΠΑΝΔΟΙΚΟ.  

Τέτοια σύμπνοια  και τέτοια κινητοποίηση κάτι σηματοδοτεί!  Όλοι αυτοί οι θεσμοί , αποτελούν  μία σημαντική πηγή πληροφοριών για το  τι είναι «Δελφοί». 

            

Μια άλλη πηγή πληροφοριών είναι το Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών (I.C.O.M.O.S.) που συνέταξε και την σχετική εισήγηση (1987),  για την ένταξη των Δελφών στον κατάλογο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO . Στην εισήγηση αυτή αναφέρεται:


«ο χώρος των Δελφών είναι ένας από αυτούς τους οποίους οι συντάκτες της Σύμβασης για την Παγκόσμια Κληρονομιά, στη Γενική Διάσκεψη της  UNESCO τις 16 Νοεμβρίου 1972, θα έπρεπε κατά προτεραιότητα να είχαν κατά νουν προκειμένου να καταρτίζουν τον κατάλογο των πολιτιστικών αγαθών εξέχουσας αξίας των οποίων η μετάδοση στις μελλοντικές γενιές, θα συνιστούσε ένα χρέος για ολόκληρη την ανθρωπότητα»


Στην τελική αξιολόγηση του ICOMOS, δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στη σημασία του φυσικού περιβάλλοντος για την ανάδειξη του Μνημείου. 


Αναφέρεται χαρακτηριστικά:


  • η μοναδική ποιότητα {του Μνημείου} «γεννάται από την οικεία αρμονία ανάμεσα από τα ερείπια του ιερού και το ανέπαφο περιβάλλον»
  • «πρέπει να έχει αφήσει (κανείς) το βλέμμα του να περιπλανηθεί από την γκρίζα θάλασσα των ελαιοδέντρων , στη κοιλάδα του Πλείστου και κάτω, στη σπινθηρίζουσα θάλασσα του κόλπου της Ιτέας, για να συνειδητοποιήσει ότι το ‘λειτούργημα’ των Δελφών ήταν να ενώσουν στεριανούς και νησιώτες σε κοινές ιερουργίες/γιορτές»
  • «το ιερό των Δελφών αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του φυσικού πλαισίου…………. ..το τοπίο, το οποίο προσδίδει όλο το νόημα στις ανθρώπινες εγκαταστάσεις , που έχουν μπολιαστεί σ΄αυτό, πρέπει προφανώς, να ενσωματωθεί στη ζώνη προστασίας. Διαφορετικά ένας από τους πιο σημαντικούς  τόπους του κόσμου θα χάσει όλη του τη σημασία»
  • «Η Ελληνική Κυβέρνηση αισθάνθηκε την ανάγκη αυτής της ολικής προστασίας και με θάρρος πλήρωσε το τίμημα των επιπτώσεων, αναιρώντας το έργο εγκατάστασης ενός εργοστασίου αλουμίνας στην Αγία Αυθυμία, 11,5 χιλιόμετρα από τους Δελφούς. Αυτή η μονάδα βιομηχανικής παραγωγής μεταφέρθηκε σε 55 χλμ απόσταση……»
  • «Το I.C.O.M.O.S., αφού έλαβε γνώση με ανακούφιση αυτής της απόφασης, ανακοίνωσε στο Γραφείο της Επιτροπής της παγκόσμιας Κληρονομιάς, ότι εκτιμά πως οι Δελφοί πληρούν σε πέντε κριτήρια την εγγραφή τους στον Κατάλογο της παγκόσμιας Κληρονομιάς. …»

Και τα μισά ,  να κατανοήσει ο καλοπροαίρετος αναγνώστης , από αυτές τις αναφορές , κάτι αξιόλογο και χρήσιμο θα ενστερνισθεί… 


           

Εάν αποκαλυφθεί πως επιχειρείται να «τιναχθεί στον αέρα» το φυσικό περιβάλλον των «Δελφών» , εκτός από τον αυστηρώς περιορισμένο αρχαιολογικό χώρο και το μουσείο, τότε όντως οι «Δελφοί» κινδυνεύουν σαν συνολική οντότητα.  


Η διαφορά με την ανατίναξη των αρχαίων ερειπίων στην  Παλμύρα (Συρία) από τους φανατικούς ισλαμιστές του ISIS  πριν κάποια χρόνια είναι η εξής:

    

Καταστρέφοντας τα αρχαία μάρμαρα  ο ISIS, κατέστρεψε ότι υλικό εκπροσωπούσε την πολιτιστική κληρονομιά της Παλμύρα και ταυτόχρονα  χωρίς αυτά καθιστούσε την γύρω περιοχή , από « γη της αρχαίας Παλμύρας» , σε μία ακόμη άγονη και απρόσωπη περιοχή της Ασίας , όπως πολλές άλλες. 


Καταστρέφοντας ή υποβαθμίζοντας την γη των Δελφών, τα "αρχαία μάρμαρα"  καθίστανται απλά «αρχαία ευρήματα» που αποσπασμένα από την φυσική τους θέση , μπορεί να ταξιδέψουν οπουδήποτε και να εκτεθούν , μουσειακά , στο κοινό. Θα είναι σίγουρα απαξιωτικό έως προσβλητικό της πολιτιστικής τους αξίας , να υποχρεώνεται ο επισκέπτης  να διέλθει μέσα από ένα άσχημο βιομηχανικό τοπίο (π.χ. μεταλλευτικών - εξορυκτικών εγκαταστάσεων και αιολικών πάρκων) προκειμένου να τα δει και να τα θαυμάσει. 


Αν γίνει δεκτό από τους σημερινούς Έλληνες, απλούς και επώνυμους, να καταστραφεί ή απαξιωθεί «…..το τοπίο, το οποίο προσδίδει όλο το νόημα στις ανθρώπινες εγκαταστάσεις (του μνημείου)…»  ,αν η Ελλάδα αντιμετωπίζει εντελώς ανεξάρτητα και αποκομμένα,  την αξία που πιστεύει ότι έχουν τα αρχαιολογικά ευρήματα των Δελφών  , από την γη και το τοπίο που τα ενσωματώνει, ποιο ακριβώς είναι το επιχείρημα με το οποίο  ζητάει την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα;


Οι «Δελφοί» σηματοδοτούν ένα «βαρύ» όνομα με πολύπλευρη διάσταση, μεταξύ άλλων και σημαντικά οικονομική , που εάν αξιοποιηθεί έστω και κατ' ελάχιστο στο βαθμό που αξιοποιούνται πολύ μικρότερης εμβέλειας μνημεία άλλων χωρών, θα προσφέρει καθοριστικά , τόσο σε τοπικό , όσο και σε Εθνικό Επίπεδο.  

          

Σε αυτή την διάσταση, μπορεί να γίνει κατανοητό το πρόβλημα ακόμα και από ένα μικρό παιδί. Αρκεί να λάβει υπόψη το παγκόσμιο παράδειγμα οικονομικής και πληθυσμιακής ανάπτυξης  και ευημερίας στην γη και τα χωριά γύρω από όλα τα μνημεία  της UNESCO , πλην των ΔελφώνΚαι ένα παιδί μπορεί να κατανοήσει πως  καθώς μαραζώνει η οικονομία και η κοινωνία των Δελφών, κάτι επικίνδυνο συμβαίνει για το σύνολο των «Δελφών». 


Αυτοί που εξακολουθούν να μην μπορούν να καταλάβουν τι το ξεχωριστό σημαίνουν οι «Δελφοί» και ποια είναι η πολύπλευρη αξία τους, ίσως  είναι μάταιο να προσπαθήσει κανείς να τους εξηγήσει. Ούτε καν  πόσο τυχεροί είναι όσοι ζουν στους Δελφούς και πόσο ανόητο είναι να μην μπορούν όλοι οι κάτοικοι των Δελφών και τα παιδιά τους να ζουν με ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο από κάθε άποψη. 



EDITORIAL






ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ


Οι Δελφοί σε κίνδυνο

1)Ποια γεωγραφική έκταση καταλαμβάνουν οι «Δελφοί»;















3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δελφοί κύριοι είναι ΙΔΕΑ......!

Ανώνυμος είπε...

Τί λέτε ρε; Και πού θα βάλουν οι Γερμανοί με τους Γερμανοτσολιάδες τους ανεμιστήρες τους να τσεπώσουν άμεσα μερικά εκατομμύρια απο τα Ελληνικό και Ευρωπαικά ταμεία; Και να ρουφάνε στα Γερμανικά ταμεία (και κάτι λίγα στις υπεράκτιες των Γερμανοτσολιάδων) για τα είκοσι επόμενα χρόνια ζεστό χρήμα κατευθείαν απο τις τσέπες του κάθε Έλληνα για δήθεν πράσινο ρεύμα; Ενώ στην Γερμανία φτιάχνουν σύγχρονα εργοστάσια λιγνίτη που με τα σούπερ φίλτρα τους είναι πράσινα σαν το φυσικό αέριο; Σας λέει κάτι ο "φόρος κατοχής"; Όχι; Δηλαδή δεν είμαστε υπο κατοχή; Μόνοι μας τα κάνουμε όλα αυτά;

Ανώνυμος είπε...

Δελφοί το μεγάλο αγκάθι για πολλούς κοντόφθαλμους της περιοχής, τι καλά να μην τους είχαμε στο τόπο μας, τι ωραία θα ήταν και τι μεγάλη πράσινη και κόκκινη ανάπτυξη θα είχαμε , αχ πόσο άτυχος είναι αυτός ο τόπος τελικά μας τιμώρησε η μοίρα και έλαχε σε εμάς αυτό το λαχείο των Δελφών