Ο διακεκριμένος Έλληνας ψυχίατρος μιλάει για το πώς επηρέασε το social distancing τη συμπεριφορά μας
Ο ψυχίατρος Ματθαίος Γιωσαφάτ μιλάει στην ATHENS VOICE για τις ψυχολογικές συνέπειες της καραντίνας στον έρωτα, τον πόλεμο, τον φόβο και πώς θα τις αντιμετωπίσουμε
Τα τηλέφωνα για ραντεβού στο γραφείο του Ματθαίου Γιωσαφάτ αυξήθηκαν την τελευταία εβδομάδα. Καθόλου παράξενο αν σκεφτεί κανείς το στρες που νιώσαμε όλοι από αυτή την νέα απρόβλεπτη και ζοφερή πραγματικότητα που κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε. Πώς θα αντιδράσουμε άραγε σε αυτή τη νέα συνθήκη, με τον διάχυτο φόβο ενός αόρατου εχθρού και χωρίς την ανακουφιστική σωματική επαφή; Μιλήσαμε μαζί του και τον ρωτήσαμε.
Έρωτας
Δεν νομίζω ότι μας έμαθε τίποτα ουσιαστικό η καραντίνα, μαθαίνουμε πράγματα μετά τη λήξη της εμπειρίας αυτής. Αυτό που εκτιμήσαμε όλοι είναι ότι η ζωή είναι ωραία, ο ήλιος, το φως, οι φιλίες, οι ταβέρνες, η θάλασσα. Και κυρίως κάτι για το οποίο αποφεύγουμε να μιλήσουμε ανοιχτά, ο έρωτας. Πολλοί νέοι άνθρωποι που δεν ζουν μαζί στερήθηκαν τη δυνατότητα να κάνουν έρωτα. Επίσης, εντονότερο είναι το συναίσθημα αυτής της στέρησης για τους εφήβους, για τα νέα παιδιά που μένουν με τους γονείς τους. Τρίτον, που δεν λέγεται συχνά, είναι ότι υπάρχουν πολλά παράνομα ζευγάρια διαφορετικών ειδών που δεν μπορούσαν να είναι μαζί αυτό τον καιρό. Και τέλος, ο κορωνοϊός δυσκόλεψε πάρα πολύ τον έρωτα στα παντρεμένα ζευγάρια. Σε ένα ζευγάρι που είναι σχετικά ώριμο και καλό, η καραντίνα βοήθησε να έρθουν οι άνθρωποι πιο κοντά ψυχικά. Αλλά τα ώριμα ζευγάρια είναι 15-20% το πολύ. Τα υπόλοιπα; Η ενασχόληση του ενός με τον άλλον όλη μέρα βγάζει τα προβλήματα ατην επιφάνεια. Ανακινεί τα τραύματα της παιδικής μας ηλικίας. Το κλείσιμο αυτό, ο αναγκαστικός εγκλεισμός μας, θυμίζει το κλείσιμο, τον περιορισμό, που έχουμε μικροί στην οικογένεια. Και η Αγία Ελληνική Οικογένεια είναι ένα παραμύθι.
Δεν νομίζω ότι μας έμαθε τίποτα ουσιαστικό η καραντίνα, μαθαίνουμε πράγματα μετά τη λήξη της εμπειρίας αυτής. Αυτό που εκτιμήσαμε όλοι είναι ότι η ζωή είναι ωραία, ο ήλιος, το φως, οι φιλίες, οι ταβέρνες, η θάλασσα. Και κυρίως κάτι για το οποίο αποφεύγουμε να μιλήσουμε ανοιχτά, ο έρωτας. Πολλοί νέοι άνθρωποι που δεν ζουν μαζί στερήθηκαν τη δυνατότητα να κάνουν έρωτα. Επίσης, εντονότερο είναι το συναίσθημα αυτής της στέρησης για τους εφήβους, για τα νέα παιδιά που μένουν με τους γονείς τους. Τρίτον, που δεν λέγεται συχνά, είναι ότι υπάρχουν πολλά παράνομα ζευγάρια διαφορετικών ειδών που δεν μπορούσαν να είναι μαζί αυτό τον καιρό. Και τέλος, ο κορωνοϊός δυσκόλεψε πάρα πολύ τον έρωτα στα παντρεμένα ζευγάρια. Σε ένα ζευγάρι που είναι σχετικά ώριμο και καλό, η καραντίνα βοήθησε να έρθουν οι άνθρωποι πιο κοντά ψυχικά. Αλλά τα ώριμα ζευγάρια είναι 15-20% το πολύ. Τα υπόλοιπα; Η ενασχόληση του ενός με τον άλλον όλη μέρα βγάζει τα προβλήματα ατην επιφάνεια. Ανακινεί τα τραύματα της παιδικής μας ηλικίας. Το κλείσιμο αυτό, ο αναγκαστικός εγκλεισμός μας, θυμίζει το κλείσιμο, τον περιορισμό, που έχουμε μικροί στην οικογένεια. Και η Αγία Ελληνική Οικογένεια είναι ένα παραμύθι.
Πόλεμος
Η δική μου άποψη είναι ότι οι άνθρωποι έχουν κάποια στοιχεία που δεν αλλάζουν εύκολα. Δεν νομίζω ότι θα υπάρξει αλλαγή στη συμπεριφορά. Για παράδειγμα, βλέπω τελευταία συχνά ντοκιμαντέρ για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι ηγέτες ήθελαν να αλλάξουν τον κόσμο. Σας θυμίζω ότι είχαμε 33 εκατομμύρια νεκρούς σε 4 χρόνια. Μαζεύτηκαν και έκαναν την Κοινωνία των Εθνών και αργότερα τον ΟΗΕ . Οι μικροί πόλεμοι, όμως, δεν σταμάτησαν ποτέ. Πάνω στη γη μικρές και μεγάλες εστίες. Το κίνητρο της ανθρώπινης συμπεριφοράς αλλά και των άλλων ζώων είναι η ανάγκη της επιβίωσης και αυτό γίνεται με την επιθετικότητα. Είναι ο ισχυρότερος που κυβερνά. Στην αρχή ήταν η μυική δύναμη, μετά τα ξίφη, τα σπαθιά των Αθηναίων, του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ας μην ξεχνάμε ότι οι μεγαλύτερες ανακαλύψεις γίνονται στον πόλεμο, θέλουν δύναμη και γνώση.
Η δική μου άποψη είναι ότι οι άνθρωποι έχουν κάποια στοιχεία που δεν αλλάζουν εύκολα. Δεν νομίζω ότι θα υπάρξει αλλαγή στη συμπεριφορά. Για παράδειγμα, βλέπω τελευταία συχνά ντοκιμαντέρ για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι ηγέτες ήθελαν να αλλάξουν τον κόσμο. Σας θυμίζω ότι είχαμε 33 εκατομμύρια νεκρούς σε 4 χρόνια. Μαζεύτηκαν και έκαναν την Κοινωνία των Εθνών και αργότερα τον ΟΗΕ . Οι μικροί πόλεμοι, όμως, δεν σταμάτησαν ποτέ. Πάνω στη γη μικρές και μεγάλες εστίες. Το κίνητρο της ανθρώπινης συμπεριφοράς αλλά και των άλλων ζώων είναι η ανάγκη της επιβίωσης και αυτό γίνεται με την επιθετικότητα. Είναι ο ισχυρότερος που κυβερνά. Στην αρχή ήταν η μυική δύναμη, μετά τα ξίφη, τα σπαθιά των Αθηναίων, του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ας μην ξεχνάμε ότι οι μεγαλύτερες ανακαλύψεις γίνονται στον πόλεμο, θέλουν δύναμη και γνώση.
Φόβος
Ο φόβος μας αυξήθηκε αλλά δεν το πήραμε πολλοί στα σοβαρά. Ήταν το ξαφνικό. Κυρίως, όμως, φοβηθήκαμε για τα μέτρα. Τα τηλέφωνα στο γραφείο μου για ραντεβού αυξήθηκαν την τελευταία εβδομάδα. Αλλά σας ξαναλέω, ο άνθρωπος δεν αλλάζει. Πριν τα πτώματα στην Ιταλία και τη Νέα Υόρκη, παρακολουθούσαμε στις ειδήσεις πτώματα στη Συρία. Κάθε 120 χρόνια η ανθρωπότητα ζει μια καταστροφή, βλέπετε καμία σπουδαία αλλαγή; Τι να πω, μακάρι αυτή τη φορά να αλλάξουμε.
Ο φόβος μας αυξήθηκε αλλά δεν το πήραμε πολλοί στα σοβαρά. Ήταν το ξαφνικό. Κυρίως, όμως, φοβηθήκαμε για τα μέτρα. Τα τηλέφωνα στο γραφείο μου για ραντεβού αυξήθηκαν την τελευταία εβδομάδα. Αλλά σας ξαναλέω, ο άνθρωπος δεν αλλάζει. Πριν τα πτώματα στην Ιταλία και τη Νέα Υόρκη, παρακολουθούσαμε στις ειδήσεις πτώματα στη Συρία. Κάθε 120 χρόνια η ανθρωπότητα ζει μια καταστροφή, βλέπετε καμία σπουδαία αλλαγή; Τι να πω, μακάρι αυτή τη φορά να αλλάξουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου