Πώς είναι να ζει κανείς σε ένα από τα αρχιτεκτονικά αριστουργήματα του Γκαουντί με χιλιάδες τουρίστες ημερησίως; Η συγγραφέας Ana Viladomiu εξομολογείται.
Η εμβληματική Κάζα Μιλά, το αριστουργηματικό κτήριο που σχεδίασε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα ο Γκαουντί, είναι πολιτιστικό κέντρο, εργασιακός χώρος, τουριστική ατραξιόν και για την Ana Viladomiu το σπίτι της.
Η Ισπανίδα συγγραφέας κατοικεί εδώ και πάνω από τρεις δεκαετίες σε ένα... τουριστικό αξιοθέατο, στο θρυλικό αυτό κτίσμα της καταλανικής πρωτεύουσας που προσελκύει ετησίως πάνω από ένα εκατομμύριο επισκέπτες. Αν είναι εύκολη η ζωή εκεί με τόσους τουρίστες; «Όπως και να το δεις, είμαι προνομιούχα. Ήρθα εδώ από τύχη κι αν τα καταφέρω, δε θα φύγω ποτέ» λέει η ίδια.
Η οικοδόμηση της La Pedrera ξεκίνησε το 1906 και ολοκληρώθηκε έξι χρόνια μετά. Το 1984 ανακηρύχθηκε από την Unesco Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Λίγο μετά η Ana Viladomiu μετακόμισε εκεί με το σύζυγό της.
«Στην αρχή με ενοχλούσε να βλέπω τόσους τουρίστες στο κτήριο, ιδίως στην είσοδο. Έπρεπε να μπαίνω με τα μικρά παιδιά μου σπρώχνοντας ανθρώπους. Επίσης, το διαμέρισμά μας ήταν οπτικά προσβάσιμο και οι κόρες μου ανησυχούσαν: 'Θα μας δουν με τα εσώρουχα ή με τα μπουρνούζια μας'» λέει η ίδια που παραδέχεται πως κάποιες φορές οι τουρίστες ανεβαίνουν και της χτυπούν την πόρτα.
«Νιώθω ασφαλής, αλλά και ελεγχόμενη. Κάποια στιγμή, αν μαγειρεύω κρέας και υπάρχει λίγος καπνός παραπάνω από το συνηθισμένο, καλεί η ασφάλεια του κτηρίου ρωτώντας με αν συμβαίνει κάτι, αν κάτι καίγεται. Και κάποιες άλλες φορές μου λένε 'αργήσατε σήμερα᾿. Είναι η αρνητική πλευρά, δεν έχεις ιδιωτικότητα» σημειώνει και ομολογεί πως η ζωή στην Κάζα Μιλά ήταν στην αρχή κάπως αμήχανη: «Στην αρχή τα πάντα ήταν περίπλοκα. Για τη διακόσμηση, όλα ήταν καμπυλώδη ή στρεβλά. Κι αυτό με ξεπερνούσε. Το να βάλω ράφια, κουρτίνες, όλα με κατέβαλαν. Αλλά μεγαλώνοντας κατάλαβα πως δεν έχει σημασία. Το σπίτι είχε άλλες δυνάμεις».
Η Άνα ζει εκεί εδώ και 32 χρόνια - σήμερα μόνη της. Και είναι η μία από τους συνολικά μόλις τρεις ανθρώπους που ζουν μόνιμα εκεί.
«Το μέλλον της La Pedrera είναι δύσκολο. Γιατί θα ήταν ωραίο να το διατηρήσουν ως σύστημα γειτονικών κατοικιών, όπως σχεδιάστηκε. Έχει κουζίνες, τουαλέτες, δεν σχεδιάστηκε για γραφεία» εκτιμά η Άνα που παραδέχεται πως «το να ζει κανείς σε ένα τέτοιο σπίτι είναι πραγματική πολυτέλεια».
Οι τουρίστες πληρώνουν 22 ευρώ για να δουν το κτήριο που είναι ανοιχτό στο κοινό μέρα και νύχτα. Στεγάζει πολιτιστικό κέντρο που φιλοξενεί εκθέσεις και συνέδρια, γραφεία, αλλά και τρεις κατοικίες ιδιωτών.
Η αρχιτεκτονική του Γκαουντί συνέβαλε τα μέγιστα στην ανάδειξη της Βαρκελώνης ως βασικού τουριστικού προορισμού στην Ευρώπη.
Πηγή: www.lifo.gr
Η εμβληματική Κάζα Μιλά, το αριστουργηματικό κτήριο που σχεδίασε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα ο Γκαουντί, είναι πολιτιστικό κέντρο, εργασιακός χώρος, τουριστική ατραξιόν και για την Ana Viladomiu το σπίτι της.
 |
| Το 1984 η Κάζα Μιλά ανακηρύχθηκε από την Unesco Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς -.El Pais |
Η Ισπανίδα συγγραφέας κατοικεί εδώ και πάνω από τρεις δεκαετίες σε ένα... τουριστικό αξιοθέατο, στο θρυλικό αυτό κτίσμα της καταλανικής πρωτεύουσας που προσελκύει ετησίως πάνω από ένα εκατομμύριο επισκέπτες. Αν είναι εύκολη η ζωή εκεί με τόσους τουρίστες; «Όπως και να το δεις, είμαι προνομιούχα. Ήρθα εδώ από τύχη κι αν τα καταφέρω, δε θα φύγω ποτέ» λέει η ίδια.
 |
| Η Ισπανίδα συγγραφέας κατοικεί εδώ και πάνω από τρεις δεκαετίες σε ένα... τουριστικό αξιοθέατο - El Pais |
Η οικοδόμηση της La Pedrera ξεκίνησε το 1906 και ολοκληρώθηκε έξι χρόνια μετά. Το 1984 ανακηρύχθηκε από την Unesco Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Λίγο μετά η Ana Viladomiu μετακόμισε εκεί με το σύζυγό της.
«Στην αρχή με ενοχλούσε να βλέπω τόσους τουρίστες στο κτήριο, ιδίως στην είσοδο. Έπρεπε να μπαίνω με τα μικρά παιδιά μου σπρώχνοντας ανθρώπους. Επίσης, το διαμέρισμά μας ήταν οπτικά προσβάσιμο και οι κόρες μου ανησυχούσαν: 'Θα μας δουν με τα εσώρουχα ή με τα μπουρνούζια μας'» λέει η ίδια που παραδέχεται πως κάποιες φορές οι τουρίστες ανεβαίνουν και της χτυπούν την πόρτα.
«Νιώθω ασφαλής, αλλά και ελεγχόμενη. Κάποια στιγμή, αν μαγειρεύω κρέας και υπάρχει λίγος καπνός παραπάνω από το συνηθισμένο, καλεί η ασφάλεια του κτηρίου ρωτώντας με αν συμβαίνει κάτι, αν κάτι καίγεται. Και κάποιες άλλες φορές μου λένε 'αργήσατε σήμερα᾿. Είναι η αρνητική πλευρά, δεν έχεις ιδιωτικότητα» σημειώνει και ομολογεί πως η ζωή στην Κάζα Μιλά ήταν στην αρχή κάπως αμήχανη: «Στην αρχή τα πάντα ήταν περίπλοκα. Για τη διακόσμηση, όλα ήταν καμπυλώδη ή στρεβλά. Κι αυτό με ξεπερνούσε. Το να βάλω ράφια, κουρτίνες, όλα με κατέβαλαν. Αλλά μεγαλώνοντας κατάλαβα πως δεν έχει σημασία. Το σπίτι είχε άλλες δυνάμεις».
 |
| «Το να ζει κανείς σε ένα τέτοιο σπίτι είναι πραγματική πολυτέλεια» παραδέχεται η Άνα |
Η Άνα ζει εκεί εδώ και 32 χρόνια - σήμερα μόνη της. Και είναι η μία από τους συνολικά μόλις τρεις ανθρώπους που ζουν μόνιμα εκεί.
«Το μέλλον της La Pedrera είναι δύσκολο. Γιατί θα ήταν ωραίο να το διατηρήσουν ως σύστημα γειτονικών κατοικιών, όπως σχεδιάστηκε. Έχει κουζίνες, τουαλέτες, δεν σχεδιάστηκε για γραφεία» εκτιμά η Άνα που παραδέχεται πως «το να ζει κανείς σε ένα τέτοιο σπίτι είναι πραγματική πολυτέλεια».
 |
| Η Κάζα Μιλά, γνωστή και ως Λα Πεδρέρα (λατομείο στα καταλανικά), ήταν το τελευταίο έργο του Γκαουντί πριν αφοσιωθεί εξ ολοκλήρου στη Σαγράδα Φαμίλια |
Οι τουρίστες πληρώνουν 22 ευρώ για να δουν το κτήριο που είναι ανοιχτό στο κοινό μέρα και νύχτα. Στεγάζει πολιτιστικό κέντρο που φιλοξενεί εκθέσεις και συνέδρια, γραφεία, αλλά και τρεις κατοικίες ιδιωτών.
Η αρχιτεκτονική του Γκαουντί συνέβαλε τα μέγιστα στην ανάδειξη της Βαρκελώνης ως βασικού τουριστικού προορισμού στην Ευρώπη.
Πηγή: www.lifo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου