Tου Γ. Λακόπουλου
Δεν υπάρχει χειρότερη εικόνα για Πρωθυπουργό από αυτή που εμφάνιζε την Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2019 Κυριάκος Μητσοτάκης. Στη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας τον έκανε τ’ αλατιού στη συζήτηση για το άσυλο. Έξω από αυτήν οι τραπεζίτες τον διέσυραν απορρίπτοντας το… αίτημά του να μειώσουν τα χαράτσια που επιβάλουν στις συναλλαγές.’
Ας αρχίσουμε από το δεύτερο: Κάθε κυβέρνηση που σέβεται τον εαυτό της, όταν θέλει να επιβάλει μια πολιτική ένα δρόμο έχει: νομοθετεί στη Βουλή. Π.χ. όταν διαπιστώνει ότι οι τράπεζες επιβάλουν αδικαιολόγητα χαράτσια στους πελάτες τους – στους φόρους τον οποίων οφείλουν την ύπαρξη τους- καταθέτει μια τροπολογία στη Βουλή και τα σκυλιά δεμένα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης διάλεξε και ως Πρωθυπουργός τον δρόμο που ακολουθούσε ως αντιπολίτευση. Τη σκηνοθεσία. Την επικοινωνιακή προβολή του ως συμπαραστάτη των πολιτών απέναντι στους «σκληρούς» τραπεζίτες.
Στήθηκε λοιπόν μια παράσταση. Προσκάλεσε τους επικεφαλής των τραπεζών στο Μέγαρο Μαξίμου και τους … παρακάλεσε να «επανεξετάσουν» τα χαράτσια που επέβαλαν. Του υποσχέθηκαν να …το σκεφτούν. Το σκέφθηκαν και σε τρεις μέρες έκαναν κάτι μερεμέτια, αλλά τα βασικά χαράτσια έμειναν.
Ο Πρωθυπουργός διασύρθηκε. Το σημείωσε ακόμη και ο πιο φανατικός αρθρογράφος του. «Τον έγραψαν εκεί που δεν πιάνει μελάνι» σχολίασε στα ΝΕΑ. «Αν δεν μπορεί να κάνει ζάφτι μερικούς τραπεζίτες», πώς θα τα βγάλει πέρα στα μεγάλα θέματα».
Άγρυπνος ο Άδωνις φρόντισε να τον προβοκάρει αναδεικνύοντας την… αποφασιστικότητα της κυβέρνησης έναντι των τραπεζών. Φιάσκο.
Την ίδια μέρα στη Βουλή τα πήγε ακόμη χειρότερα. Έσπευσε να υποστηρίξει το νομοσχέδιο για το άσυλο και τον υπουργό του Μιχ. Χρυσοχοΐδη. Το είδαμε κι αυτό για κάποιον που υπήρξε υπουργός του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κ. Σημίτη.
Έκανε δηλαδή ότι δεν έκανε μόλις λίγες μέρες νωρίτερα με τον Άδωνι Γεωργιάδη και το δικό του νομοσχέδιο. Ανέβηκε στο βήμα και διάβασε ήρεμα μια «καθώς πρέπει» ομιλία- έκθεση ιδεών. Ακόμη και συμπαθητική θα μπορούσε να χαρακτηριστεί.
Κανείς δεν θα είχε λόγο να ασχοληθεί με τον αυτοέπαινο που περιείχε, αν δεν υποστήριζε ένα συγκεκριμένο νομοσχέδιο με διατάξεις σε πλήρη αντίθεση με το πνεύμα της -που απεικονίζουν ακραίες και ατελέσφορες επιλογές στη διαχείριση του προσφυγικού.
Αυτή τη διαφορά επισήμανε ο Αλέξης Τσίπρας επικρίνοντας το νομοσχέδιο ως απότοκο της ιδεοληψίας και της συμπεριφοράς της ΝΔ στο προηγούμενο διάστημα. Ως ακατάλληλο νομοθετικό εργαλείο για να αντιμετωπίσει ένα τόσο κρίσιμο θέμα. Ήταν συγκροτημένη κριτική σε ένα νομοθέτημα, με διάθεση συμβολής στην διόρθωσή του.
Αυτό που επακολούθησε το είχαμε ξαναδεί στο παρελθόν, αλλά ελπίζαμε να μην επαναληφθεί από τη στιγμή που ο Κυριάκος Μητσοτάκης πέτυχε το στόχο του στις εκλογές. Το είδαμε όμως στη χειρότερη εκδοχή του.
Ο Πρωθυπουργός όρθιος στο έδρανΌ του επιδόθηκε σε ένα κρεσέντο επιστροφής στις πιο γκρίζες -και άχαρες-στιγμές της κοινοβουλευτικής παρουσίας του. Με τουπέ και χαμογελώντας άσκοπα, για να κρύψει τον εκνευρισμό του, παρέθετε ασυνάρτητες κατηγορίες κατά του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Κι εδώ σκηνοθεσία. Εκφωνούσε τη δευτερολογία του φράση -φράση. Μετά από κάθε φράση σταματούσε και ατένιζε την αίθουσα, πανευτυχής γι’ αυτό που είπε. Αμέσως οι βουλευτές της ΝΔ πετάγονταν όρθιοι και χειροκροτούσαν μανιωδώς. Και ας μην είχε πει τίποτε που άξιζε τον ενθουσιασμό τους.
Οι υποψιασμένοι κατάλαβαν ότι η νέα Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ μπορεί να μην κρίθηκε άξια να στελεχώσει την κυβέρνηση, είναι όμως ικανή να λειτουργήσει σαν εξέδρα σε γήπεδο και σαν φόντο για την ανάδειξη του Πρωθυπουργού σε ρήτορα περιωπής.
Με λίγη προσοχή μπορούσε κάποιος να διακρίνει και τους κλακαδόρους που έδιναν το σύνθημα για την αποθέωση του αγορητή και ας εκφωνούσε κοινοτοπίες με κορώνες. Ήταν μια πολύ κακή εικόνα.
Ακόμη χειρότερη ήταν η εμφάνιση του Πρωθυπουργού, τον οποίο ο Τσίπρας σκόρπισε χωρίς να καταβάλει ιδιαίτερη προσπάθεια. Η γνωστή διαφορά κοινοβουλευτικού ταμπεραμέντου των δυο αντρών αναδείχθηκε αβίαστα. Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ και σ’ αυτή την κοινοβουλευτική περίοδο θα κλέβει εκκλησία.
Ο Μητσοτάκης δεν φαίνεται να έχει άλλο τρόπο κοινοβουλευτικής παρουσίας από αυτόν που είδαμε όταν ήταν στην αντιπολίτευση: με τον ρηχό λόγο του εμφανίζει ευτελείς ατάκες και κοινοτοπίες ως θέσφατα, καταφεύγει σε προσωπικούς χαρακτηρισμούς και αυτοθαυμάζεται.
Θα μπορούσε να προκαλεί απλώς μειδιάματα, αν δεν το τερμάτιζε, όταν ο Αλέξης Τσίπρας του επισήμανε μια φράση που είπε ο πορτ παρόλ του για τις περιπολίες στο Αιγαίο.
Επειδή προφανώς ο Στ. Πέτσας τον διαβεβαίωσε επί τόπου ότι δεν το είπε, ο Πρωθυπουργός έδωσε την παράσταση της βραδιάς.
Σηκώθηκε όρθιος και μετά τα χέρια πίσω και ύφος θριαμβευτή ζήτησε από τον Τσίπρα να καταθέσει την δήλωση του Πέτσα. «Σας περιμένω» κόμπαζε, επιμένοντας ότι δεν υπάρχει τέτοια δήλωση και συνεπώς ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ είναι «ψεύτης».
Ήταν θέμα χρόνου να αποδειχθεί ότι η δήλωση υπάρχει και παρα-υπάρχει.
Τώρα ο Πρωθυπουργός δεν έχει παρά να κάνει αυτό που του είπε -μάλλον με κατανόηση και συμπόνια- ο αντίπαλός του: να διώξει τον εκπρόσωπό του ή να ζητήσει συγνώμη.
Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου