H Oμιλία του Δημήτρη Δασκαλόπουλου στην εκδήλωση για τη Δικαιοσύνη στην Ελλάδα

Ολόκληρη η ομιλία του προέδρου και ιδρυτή της διαΝΕΟσις Δημήτρη Δασκαλόπουλου κατά την έναρξη της εκδήλωσης "Η Δικαιοσύνη Στην Ελλάδα".

Αφορμή γι’ αυτή τη συζήτηση είναι η ολοκλήρωση μιας λεπτομερούς μελέτης για την καταπολέμηση του προβλήματος που συντάχθηκε –με δική τους πρωτοβουλία– από μια ομάδα ανώτατων δικαστικών λειτουργών και έγκριτων προσωπικοτήτων.  Είναι ιδιαιτέρως αξιοσημείωτο το γεγονός ότι οι ίδιοι οι άνθρωποι που διοικούν και λειτουργούν μέσα στο σύστημα και ξέρουν τα προβλήματα από πρώτο χέρι είχαν την ανάγκη να αναλύσουν και τη θέληση να προτείνουν.

Είναι τιμή μας που αυτοί οι δικαστικοί λειτουργοί επέλεξαν τη διαΝΕΟσις για να αναλάβει την έκδοση αυτής της μελέτης και τη διάδοση των αποτελεσμάτων τηςσε εσάς, στο πολιτικό μας προσωπικό και στην κοινωνία. Αυτό, επιτρέψτε μου να πω, είναι κάτι που το τελευταίο διάστημα συμβαίνει όλο και πιο συχνά: ειδικοί από διάφορους τομείς να απευθύνονται σε εμάς, στη διαΝΕΟσις, ως τον καταλληλότερο φορέα ανάδειξης και επικοινωνίας ιδεών και λύσεων που ώς τώρα έμεναν κλειδωμένες στα μυαλά ή στα συρτάρια. Είμαστε περήφανοι που μπορούμε να συνεισφέρουμε στον νηφάλιο και αντικειμενικό διάλογο και στην προώθηση πολιτικών και δράσεων.

Τα τελευταία τρία χρόνια η διαΝΕΟσις έχει δημοσιεύσει μια σειρά από έρευνες που χαρτογραφούν τα σημαντικότερα εμπόδια για την ανάπτυξη και προτείνουν λύσεις για την αντιμετώπισή τους, δίνοντας έμφαση στα μεγαλύτερα και τα σημαντικότερα, τα οποία είναι πέντε. Οι επονομαζόμενοι πέντε δράκοι, όπως έχουμε επιλέξει να τα αποκαλούμε. Είναι η πολυνομία και η κακονομία, που τροφοδοτούν τη γραφειοκρατία και την ανασφάλεια δικαίου. Το γιγάντιο, δυσβάσταχτο χρέος. Το προβληματικό ασφαλιστικό μας σύστημα, το οποίο καθίσταται πρακτικά μη βιώσιμο, τόσο από το στρεβλό παραγωγικό μοντέλο της χώρας μας, όσο κι από τη δημογραφική μας πραγματικότητα. Το περίπλοκο και διαρκώς μεταβαλλόμενο φορολογικό μας σύστημα. Και, τέλος, το δικαστικό μας σύστημα, για το οποίο θα μιλήσουμε σήμερα  που πρόκειται ίσως για τον σημαντικότερο από όλους τους «δράκους».Αφορμή γι’ αυτή τη συζήτηση είναι η ολοκλήρωση μιας λεπτομερούς μελέτης για την καταπολέμηση του προβλήματος που συντάχθηκε –με δική τους πρωτοβουλία– από μια ομάδα ανώτατων δικαστικών λειτουργών και έγκριτων προσωπικοτήτων.  Είναι ιδιαιτέρως αξιοσημείωτο το γεγονός ότι οι ίδιοι οι άνθρωποι που διοικούν και λειτουργούν μέσα στο σύστημα και ξέρουν τα προβλήματα από πρώτο χέρι είχαν την ανάγκη να αναλύσουν και τη θέληση να προτείνουν.

Είναι τιμή μας που αυτοί οι δικαστικοί λειτουργοί επέλεξαν τη διαΝΕΟσις για να αναλάβει την έκδοση αυτής της μελέτης και τη διάδοση των αποτελεσμάτων τηςσε εσάς, στο πολιτικό μας προσωπικό και στην κοινωνία. Αυτό, επιτρέψτε μου να πω, είναι κάτι που το τελευταίο διάστημα συμβαίνει όλο και πιο συχνά: ειδικοί από διάφορους τομείς να απευθύνονται σε εμάς, στη διαΝΕΟσις, ως τον καταλληλότερο φορέα ανάδειξης και επικοινωνίας ιδεών και λύσεων που ώς τώρα έμεναν κλειδωμένες στα μυαλά ή στα συρτάρια. Είμαστε περήφανοι που μπορούμε να συνεισφέρουμε στον νηφάλιο και αντικειμενικό διάλογο και στην προώθηση πολιτικών και δράσεων.

Τα τελευταία τρία χρόνια η διαΝΕΟσις έχει δημοσιεύσει μια σειρά από έρευνες που χαρτογραφούν τα σημαντικότερα εμπόδια για την ανάπτυξη και προτείνουν λύσεις για την αντιμετώπισή τους, δίνοντας έμφαση στα μεγαλύτερα και τα σημαντικότερα, τα οποία είναι πέντε. Οι επονομαζόμενοι πέντε δράκοι, όπως έχουμε επιλέξει να τα αποκαλούμε. Είναι η πολυνομία και η κακονομία, που τροφοδοτούν τη γραφειοκρατία και την ανασφάλεια δικαίου. Το γιγάντιο, δυσβάσταχτο χρέος. Το προβληματικό ασφαλιστικό μας σύστημα, το οποίο καθίσταται πρακτικά μη βιώσιμο, τόσο από το στρεβλό παραγωγικό μοντέλο της χώρας μας, όσο κι από τη δημογραφική μας πραγματικότητα. Το περίπλοκο και διαρκώς μεταβαλλόμενο φορολογικό μας σύστημα. Και, τέλος, το δικαστικό μας σύστημα, για το οποίο θα μιλήσουμε σήμερα  που πρόκειται ίσως για τον σημαντικότερο από όλους τους «δράκους».

Η χώρα μας, και πρέπει να το αναγνωρίσουμε εξαρχής, διαθέτει ανεξάρτητη και ποιοτική δικαιοσύνη. Δεν υστερούμε σε σύγκριση με άλλες χώρες σε αυτό. Το δικαστικό μας σύστημα, όμως, όπως θα ακούσουμε σήμερα από τους εκλεκτούς ομιλητές, μαστίζεται από μια σειρά από γραφειοκρατικές και άλλες στρεβλώσεις, οι οποίες έχουν δραματικές συνέπειες στην αποτελεσματικότητά του. Υποθέσεις παίρνουν χρόνια για να τελεσιδικίσουν, αποφάσεις καθυστερούν να καθαρογραφούν, περίπλοκες διαδικασίες και ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές συχνά μετατρέπουν τη λειτουργία της δικαιοσύνης στη χώρα μας σε άλλη μια έκφανση του γνώριμου, δυσλειτουργικού ελληνικού Δημοσίου.

Είναι ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα. Στους σχετικούς διεθνείς δείκτες περί ταχύτητας απονομής της δικαιοσύνης δεν υστερούμε μόνο απέναντι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά ακόμα και απέναντι σε χώρες εκτός Ευρώπης που δεν έχουν τη δική μας δημοκρατική κουλτούρα.

Κι αυτό έχει σοβαρές, σοβαρότατες συνέπειες. Και στην κοινωνία, και στην οικονομία. Δεν είναι μόνο το προφανές, οι επενδύσεις που καθυστερούν ή ακυρώνονται ή η ταλαιπωρία των πολιτών που μπορεί να διαρκεί για πολλά χρόνια.  Ή ακόμα και η χρήση της καθυστέρησης της απονομής της δικαιοσύνης ως όπλο, ως εργαλείο υποδαύλισης της ανθρώπινης μοχθηρίας.

 ///Οι καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης ροκανίζουν την εμπιστοσύνη των πολιτών σε έναν θεσμό που αποτελεί έναν από τους πυλώνες της δημοκρατίας μας αποθαρρύνοντας την όρεξη, τη δημιουργικότητα και την αυτοπεποίθηση των πιο παραγωγικών και καινοτόμων Ελλήνων///

Οι σοβαρότερες συνέπειες όμως, δεν είναι τόσο εμφανείς: Οι καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης ροκανίζουν την εμπιστοσύνη των πολιτών σε έναν θεσμό που αποτελεί έναν από τους πυλώνες της δημοκρατίας μας. Και αποθαρρύνουν την όρεξη, τη δημιουργικότητα και την αυτοπεποίθηση των πιο παραγωγικών και καινοτόμων Ελλήνων. Ουσιαστικά, δηλητηριάζουν την αντίληψη των επιχειρηματιών και των δημιουργικών ανθρώπων για το τι είναι εφικτό σε αυτή τη χώρα. Αντικαθιστούν τον ενθουσιασμό μιας νέας επιχειρηματικής ιδέας με το “πού να τρέχω τώρα”. Την αισιοδοξία με την παραίτηση.

Σήμερα δεν χάνουμε μόνο εκατομμύρια από τις επενδύσεις που είναι κολλημένες στα δικαστήρια.  Έχουμε χάσει και χάνουμε συνεχώς πολλά δισεκατομμύρια, πολλές ευκαιρίες ανάπτυξης, χιλιάδες δουλειές για τους ανέργους και τους νέους μας από πρωτοβουλίες που δεν ξεκίνησαν ποτέ, επειδή επιχειρηματίες και επενδυτές φοβούνταν “ότι θα μπλέξουν”. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Δεν γίνεται να μην αλλάξει.

Η μελέτη που παρουσιάζεται σήμερα, είναι μια καλή αφορμή για όλους μας να οπλιστούμε –ως ενεργοί πολίτες– με λύσεις, γνώση και επιχειρήματα για να διεκδικήσουμε και να προωθήσουμε αυτή την αλλαγή. Είναι ταυτόχρονα μια μοναδική ευκαιρία για τους ιθύνοντες, τους έχοντες ή και διεκδικούντες την εξουσία να σχεδιάσουν και να δεσμευτούν για την πραγμάτωση αυτής της αλλαγής.