Του Γιώργου Κράλογλου
Η απέλπιδα προσπάθεια, εκ μέρους των πολιτικών, διατήρησης του ελληνικού Σοβιέτ, οδηγεί στην πλήρη (πληθυσμιακή) ερημοποίηση της χώρας στο άμεσο μέλλον. Πιθανότατα αυτή η τάση είναι μη αναστρέψιμη πλέον, εξαιτίας της πλήρους απώλειας εμπιστοσύνης των πολιτών έναντι του νεοελληνικού κράτους. Γενοκτονία για ψηφοθηρικούς λόγους συντελείται πρακτικά. Δεν νομίζω να έχει ξαναϋπαρξει στην Ιστορία κάτι αντίστοιχο...
Ούτε ο τίτλος, ούτε ο πρόλογος είναι δικά μου. Κατέφυγα ακόμη μία φορά στην αντιγραφή τους από την πλούσια συλλογή εξαιρετικών επισημάνσεων των σχολιαστών της στήλης που θεωρώ ότι πρέπει να απασχολούν και την Βουλή και τα κέντρα διαμορφώσεως πολιτικής των κομμάτων και των κυβερνήσεων.
Οι διαπιστώσεις (τις οποίες προσυπογράφω ανεπιφύλακτα) ανήκουν στον στοχαστή σχολιαστή Stefanos_Lazaridi... (τον διαβάζω ανελλιπώς και σε άλλες στήλες) και έγιναν σε σχόλιό του στο χθεσινό μου σημείωμα στο οποίο αποδίδω την εκτός κάθε ορίου υπερφορολόγηση των ακινήτων και στην προσπάθεια συντήρησης και διατήρησης, σε βάθος, του κράτους του ελληνικού σοβιέτ.
Σας μεταφέρω το σχόλιό του προσθέτοντας και κάποιες σκέψεις που ίσως βοηθήσουν για παραπέρα προβληματισμό.
«Διαφωνώ ότι έχει βαθύ μέλλον αυτό το κράτος όπως αναφέρετε. Κανένα μέλλον δεν μπορεί να έχει ένα κράτος όταν η πλειοψηφία των νεαρών πολιτών του το εγκαταλείπει οριστικά και μετά βδελυγμίας μάλιστα. Το φαινόμενο αυτό δεν είναι συγκυριακό, λογω οικονομικής κρίσης, αλλά χρόνιου παγκοσμιοποίηση συνεπικουρούμενη από την τεχνολογία (της πληροφορικής κυρίως) δημιουργεί ανταγωνισμό και μεταξύ των κρατών, όχι μόνο μεταξύ επιχειρήσεων. Πρακτικά η διατήρηση του πληθυσμού ενός κράτους είναι άμεση συνάρτηση της δυνατότητας του να παρέχει ένα αξιοσέβαστο επίπεδο διαβιωσης. Πατριδα πλέον είναι όπου σε σέβονται ως ελεύθερο (και νοήμων) άνθρωπο...
Προφανώς η απέλπιδα προσπάθεια, εκ μέρους των πολιτικών, διατήρησης του ελληνικού Σοβιέτ, οδηγεί στην πλήρη (πληθυσμιακή) ερημοποίηση της χώρας στο άμεσο μέλλον. Πιθανότατα αυτή η τάση είναι μη αναστρέψιμη πλέον, εξαιτίας της πλήρους απώλειας εμπιστοσύνης των πολιτών έναντι του νεοελληνικού κράτους.
Γενοκτονία για ψηφοθηρικούς λόγους συντελείται πρακτικά. Δεν νομίζω να έχει ξαναπάρει στην Ιστορία κάτι αντίστοιχο...».
Εδώ τελειώνει το πραγματικά αξιόλογο αυτό σχόλιο στο οποίο δεν έχω να προσθέσω ούτε να αφαιρέσω οτιδήποτε.
Για να το ενισχύσω δε υπενθυμίζω ότι ενώ από την μία πλευρά χάνουμε τους νέους και μετατρέπουμε την Ελλάδα σε γεροντοκρατούμενη τουριστική περιφερειακή χώρα της Ευρώπης το μέλλον μας δεν δείχνει αισιοδοξία αφού η κρίση και άλλοι προφανείς παράγοντες οδηγούν σε μείωση κατά 10% των γεννήσεων αυξάνοντας την υπογεννητικότητα στην Ελλάδα όταν οι γείτονες μας Τούρκοι αυξάνουν κατακόρυφα τις γεννήσεις και σε σημείο μάλιστα που να γίνονται σκέψεις για μέτρα.
Το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού μας λέει ότι το 2007 ο αριθμός γεννήσεων ήταν 111.926 και έπεσε σταδιακά τα επόμενα χρόνια, με τις γεννήσεις να περιορίζονται το 2012, στις 100.980.
Εμείς όμως φαίνεται ότι μάλλον «έχουμε δέσει τον γάιδαρο μας» και ασχολούμαστε με την εντελώς άγνωστη και ασήμαντη Ουρανία Μιχαλολιάκου προσπαθώντας όλοι μαζί (πρώτα απ΄ όλους εμείς στα ΜΜΕ) να την κάνουμε σημαντική με το έτσι θέλω.
Τι άλλο κάνουμε;
Φάγαμε ένα χρόνο και πλέον να συζητάμε για την μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση ενώ ξέραμε τα αποτελέσματα. Και μετά από τόσο καιρό δεν έχουμε καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα για την συνέχεια.
Συζητάμε δύο χρόνια για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων με αποτέλεσμα να έχουμε αναστατώσει την αγορά ακινήτων ενώ ακόμη δεν έχουμε αποφασίσει για την τελική μορφή και την διαδικασία επιβολής του φόρου.
Εδώ και ένα τρίμηνο έχουμε ξεκινήσει προβλέψεις για το πλεόνασμα και έχουμε φθάσει μάλιστα στο σημείο να συζητάμε τι θα κάνουμε με το πλεόνασμα ενώ τίποτε δεν βεβαιώνει ότι θα δικαιωθούν οι σημερινές προβλέψεις.
Κλείνουμε δύο χρόνια συζητήσεων για την μορφή αξιοποίησης των πόρων του ΕΣΠΑ και δεν έχουμε σχηματοποιήσει ακόμη ούτε μία χειροπιαστή εικόνα για την τελική συμβολή του προγράμματος στην ανάπτυξη και στην δημιουργία θέσεων εργασίας.
Έχουμε ανακοινώσει, μέσα σε τρία χρόνια, τουλάχιστον δέκα φορές το πλήρες πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων αλλά μετά από μία τριετία βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή. Στην αποκρατικοποίηση μόνο του ΟΠΑΠ.
Και ενώ τίποτε δεν συμβαίνει από όσα μας βεβαιώνουν ότι θα συμβούν... φεύγουν από τον τόπο και οι τελευταίοι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι γιατί δεν έχει δοθεί ούτε απάντηση σε σειρά υποδείξεων για αναβάθμιση της ανταγωνιστικότητας της παραγωγής.
Την ίδια στιγμή κανείς από τους ξένους ομίλους (που μας έδειξαν μόνο στην τηλεόραση...) δεν ήλθε να επενδύσει ώστε (όπως μας είπαν) να κινητοποιηθεί η οικονομία να αναθερμανθούν οι μηχανές της και να πάρει μπροστά η ανάπτυξη.
Και όπως διαπιστώνει σε εκπληκτικό σχόλιό της στήλη η βαθειά σκεπτόμενη σχολιάστρια ΚΑΤΕΡΙΝ «Όσο για τις πραγματικές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα; Αστες γι΄ αύριο... μαζί με τις Κωπαιδες.Το moto είναι, οριζόντιες περικοπές και κάθετες υπερφορολογήσεις.....Άλλωστε υπάρχει και η αφοπλιστική λογική που λέει: Σ΄εναν νεκρό, τι μεταρρύθμιση να κάνεις... Υπάρχουν και τα κοράκια...».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου