Του Θανάση Νικολαΐδη
ΤΟΥΣ είδαμε ενωμένους και αναθαρρήσαμε. Μια γροθιά απέναντι
στους Χρυσαυγίτες (που μοιράζουν γροθιές) και «ο φασισμός δεν θα περάσει»..
ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ και πολίτες σε συναγερμό. Για το φιδάκι που
σέρνεται κι εξαφανίζεται για να τρυπώσει στον κόρφο αλαφιασμένων. Για το κακό
που μας βρήκε, για τον…κεραυνό εν αιθρία και η υποκρισία πάει σύννεφο.
ΤΑ κόμματα κάνουν τη δουλειά τους. Μόνο γι αυτό το θέμα, από
πατριωτισμό και για…ψηφοθηρία. Δεν είναι λίγο να σου αρπάζουν ποσοστό των ψήφων
Χρυσαυγίτες κι είναι η ψήφος ακριβή. Καμαρώνουμε , λοιπόν, τους πολιτικούς μας,
ενωμένους-δυνατούς και με κορώνες. Τους δημοσιογράφους να αποκαλύπτουν, τις
αρχές να καμακώνουν (το θεριό) κι όλα καλά, άγια και επιβαλλόμενα.
ΩΣΤΟΣΟ, κι αν τρίβουμε τα μάτια για τις συναινέσεις και την
αγωνιστική διάθεση των παραπάνω, κάτι δεν πάει καλά από πειθώ και ειλικρίνεια.
Δεν περιμένουμε, βέβαια, ανδροπρεπή στάση απ’ τους Χρυσαυγίτες που το παίζουν
παλληκάρια. Τους πιάνεις με το μαχαίρι στα δόντια και επιμένουν πως το’ χουν
για το μήλο τους. Χτυπούν και εξαφανίζονται, για να εμφανιστούν στα μυστικά
τους άντρα για…εκπαίδευση, ασφαλείς ο ένας δίπλα στον άλλο (ομοϊδεάτη και
«αγωνιστή»).
ΑΥΤΑ γι αυτούς κι αυτά, αλλά να ξαναπάμε στους πολιτικούς,
δημοσιογράφους κ.ά. του αντιφασιστικού μετώπου. Τι καλά θα’ ταν ν’ ακούγαμε και
κανένα «ήμαρτον» και αυτοκριτική…Πόσο θα έπειθαν οι πολιτικοί μας αν έβγαζαν
αλήθειες για το σινάφι τους, αναγνώριζαν σφάλματα και λάθη, αν καταδίκαζαν,
δημόσια, πρόσωπα συναδέλφων τους και συμπεριφορές…
ΔΕΝ αναλύουν το φαινόμενο της ρεμούλας στην Ελλάδα της
διαφθοράς, δεν μελετούν πορτραίτα μιζαδόρων, δεν αποκαλύπτουν στοιχεία (πόθεν
έσχες, περιουσίες και μετρητά, συντάξεις και…τζακούζια, πόσους για να διόρισε
έκαστος, πόσα δήλωνε, λίστες, κωδικούς στην Ελβετία…), για να γίνουν πιστευτοί
και πειστικοί.
ΤΟΥΣ ρωτάς για αμαρτωλούς του σιναφιού τους. «Τους
παραπέμψαμε στη Δικαιοσύνη» σου λένε. Χωρίς αναλύσεις και φιλοσοφική διάθεση.
Άρα, παραπέμπουμε στη Δικαιοσύνη μαχαιροβγάλτες και δολοφόνους ΧΑυγίτες
και…καθαρίζουμε-καθαρίζουν κι αυτοί. Τέλος οι αναλύσεις, η προσέγγιση του
φαινομένου, ο θόρυβος, το καμπανάκι.
ΔΕΝ το’ χαν σκεφθεί, όταν τους κρέμαγε κουδούνια ο λαός που τον
εξόργισαν με τα καμώματά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου