ΔΗΜΟΣ ΔΕΛΦΩΝ… ΤΟ “ΣΗΜΑ” ΜΑΣ…

Το ζητούμενο παλαιώθεν ήταν : τί είναι η Τέχνη; Μορφή ευχαρίστησης υποκειμενική; Είναι απαραίτητη η ύπαρξη γνώσεων για να γίνει αντιληπτή, έχει σχέση με πολλές αισθήσεις, ή είναι μόνον, η με οποιονδήποτε τρόπο απεικόνιση της δεξιότητας και της φαντασίας ενός εκάστου, επάνω σε κάποιον συγκεκριμένο τομέα; Αναπάντητο εισέτι ερώτημα. Επ' αυτού δε ακόμη και οι γνώμες των κριτικών διίστανται. Κατά γενικήν ομολογία όμως, Τέχνη είναι κάτι το οποίο σίγουρα χρειάζεται ικανότητα από τον παραγωγό της, προκειμένου να εμφανισθεί, είναι κάτι το οποίο είναι αναγνωρίσιμο και αποδεκτό από την συντριπτική πλειοψηφία των ερχομένων σε επαφή με αυτό. Με άλλα λόγια, ένα προϊόν Τέχνης (οποιασδήποτε μορφής), έχει ως σκοπό της παραγωγής, κατασκευής και υπάρξεως του, την αισθητική και όχι μόνον, αναβάθμιση του περιβάλλοντος της ζωής των χρηστών του. Εξ αυτού του γεγονότος, κάποια αποτελέσματα και προϊόντα Τέχνης έγιναν ιδιαιτέρως αγαπητά και συν τω χρόνω, απεκόπησαν από το πλήθος, δημιούργησαν ειδική κατηγορία και έτυγχαν και ειδικής μεταχειρίσεως από τους χρήστες τους.

Έχουμε λοιπόν διαχρονικά, τα ρεύματα, τις τάσεις, τις νοοτροπίες, τους μοντερνισμούς και τόσα άλλα, τα οποία ακολουθούσαν την εξέλιξη της Τέχνης. Βεβαίως υπήρξαν και τα κακόγουστα αποτελέσματα, τα κακέκτυπα, τα υπερβολικά, με τελευταία αισθητική βαθμίδα από πλευράς τέχνης, αυτό το οποίο περιγράφουμε ως ''κίτς''.

Με την εμφάνιση μιάς μορφής τέχνης κατά τον προηγούμενο αιώνα, την αποκαλούμενη και ''pop art'', αισθητή έγινε η παρουσία ενός εκφραστή αυτής της μορφής Τέχνης, του Andy Warhol, του οποίου τα έργα έχουν να κάνουν με την φωτογραφική παρέμβαση-αλλοίωση επωνύμων πορτραίτων καλλιτεχνών και όχι μόνον, δημιουργώντας έτσι μιά πιο ''λαϊκή'' και ταυτόχρονα πιο εξεζητημένη προσέγγιση ειδώλου και χρήστη. Το εάν είχε το δικαίωμα να το κάνει αυτό ο κος Warhol, δεν μας αφορά. Εμπόριο έκανε ο άνθρωπος και σε όποιον άρεσε το εμπόρευμά του, αγόραζε και το εκθείαζε σε όποιο σημείο της ιδιοκτησίας του επιθυμούσε. Όταν όμως ο κος Warhol, ο κάθε κος Warhol, παρεμβαίνει-αλλοιώνει φωτογραφικά, εθνική περιουσία και σύμβολα απαράμιλλης τεχνικής και μοναδικής τελειότητας, είναι δυνατόν, ο φυσικός διαχειριστής και κληρονόμος αυτών των αιωνίων και παγκοσμίων εμβλημάτων, να συναινεί και να υιοθετεί ως ''σήμα'' του, αυτήν την άποψη; Είναι δυνατόν η ''καλλιτεχνική'' φωτογραφική παρέμβαση ενός, να αντικαταστήσει το τέλειο και διαχρονικά αξεπέραστο πρωτότυπο κι εμείς να ομολογούμε ανερυθρίαστα ότι, ναι, αυτό είναι καλλίτερο και να το υιοθετούμε ως έμβλημά μας, δηλ. ωσάν κάτι το οποίο πλέον μας εκπροσωπεί; Είναι δυνατόν;... Αιδώς Δελφιείς!!...

Αρκούν 5 δευτερόλεπτα επιμόνου κοιτάγματος προς το πρόσωπο του αγάλματος του Ηνιόχου, για να πιστέψει κάποιος ότι ανοιγόκλεισε τα βλέφαρά του! Ενώ τώρα κάναμε ''σήμα'' μας, μία φωτογραφία από ιατρικό φάκελο, όπου ο ασθενής πάσχει από ''λεπτοσπείρωση'' κοινώς, συγκατοίκησε με ποντικούς ! Δεν θελήσαμε ούτε καν την απλή cart-postal με την απεικόνισή του να χρησιμοποιήσουμε, θεωρώντας ενδεχομένως ότι, δεν ανταποκρίνεται στα υψηλά αισθητικά μας πρότυπα, ενώ η alla Warhol επεξεργασία της, μας εκάλλυπτε πλήρως. Υπήρξε και κάποια Επιτροπή εξ' άλλου, η κρίση και η γνώση της οποίας για το αντικείμενο, θα ήταν αναμφισβήτητη.

Παραθέτουμε 6 (έξι) φωτογραφίες με την τεχνική και την νοοτροπία του Andy Warhol. Η μία από αυτές δεν είναι δική του. Είναι δυνατόν να την εντοπίσετε;

Δοκιμάστε τις γνώσεις σας και την αισθητική σας.