Στις 13/2 με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του σωματείου μας, συμπαρασταθήκαμε, και με την παρουσία μας, στο δίκαιο αγώνα των εργατών της ΛΑΡΚΟ και των οικογενειών τους, στη συγκέντρωση – συνέλευση – σύσκεψη φορέων της Στερεάς, στη Λάρυμνα.
Τι μάθαμε πέρα των όσων γνωρίζαμε:
Ότι το εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ είναι ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο και το μοναδικό στην Ευρώπη με ιδιόκτητα μεταλλεία νικελίου (το 90% των κοιτασμάτων νικελίου σε όλη την ΕΕ)
Ότι η τιμή του νικελίου μέρα με τη μέρα βαίνει αυξανόμενη ενώ με βάση τους ειδικούς πρόκειται να εκτιναχθεί στα ύψη. Το νικέλιο της είναι ίσως το πιο σημαντικό μεταλλικό στοιχείο στην κατασκευή νέων μπαταριών (αυτοκινήτων) καθώς εκεί αποθηκεύεται όλη η ενέργεια. Οι αυτοκινητοβιομήχανοι μάλιστα το χαρακτηρίζουν ως χρυσάφι!
Ότι η ζήτηση για νικέλιο (και αλουμίνιο) και μόνο για την κατασκευή αυτοκινήτων μέχρι το 2030 θα δεκατετραπλλασιαστεί (14χ).
Ότι ακόμη και η «σκουριά», η σκόνη, που είναι βουνά δίπλα και μέσα στη θάλασσα και περιμετρικά του εργοστασίου είναι πολύτιμη. Ότι εισήγαγαν τέτοια «σκουριά» από την Ιταλία, για τα θεμέλια της ζεύξης Ρίου Αντίρριου όταν η ΛΑΡΚΟ πληρώνει για να πετάξει τη δική τους σκουριά στον Ευβοϊκό.
Ότι τα εκτιμώμενα αποθέματα νικελίου ανέρχονται σε 2 εκατ. τόνους. Αρκετά για τον επόμενο αιώνα.
Ότι με το νικέλιο συνυπάρχει και κοβάλτιο (ανεκμετάλλευτο) άλλο επίσης υπέρ-πολύτιμο μέταλλο, αναγκαίο για τις νέες τεχνολογίες.
Ότι εάν η ΛΑΡΚΟ επενδύσει στην υδρομεταλλουργία θα είναι σε θέση να παράγει 2.000-3.000 τόνους κοβαλτίου τον χρόνο, καλύπτοντας συνολικά το 20% των αναγκών της Ε.Ε. και κέρδη άνω των 100 εκατ. ευρώ με σημερινές τιμές, μόνο από το κοβάλτιο!
Αυτή τη ΛΑΡΚΟ λοιπόν που είναι μια στρατηγικής σημασίας βιομηχανία, πλούτος του ελληνικού λαού, μεθοδευμένα οι εκάστοτε κυβερνώντες, εδώ και χρόνια, ξεκίνησαν τα σχέδια να την παραδώσουν… στο τζάμπα…
Την απαξίωναν χωρίς να κάνουν επενδύσεις για τη βιωσιμότητά της. Πλήρωνε το ρεύμα στη ΔΕΗ (που είναι και μέτοχος της) σε τιμές πολλαπλάσιες από ότι άλλες ενεργοβόρες βιομηχανίες (πχ ΠΕΣΙΝΕ). Τη φόρτωναν χρέη για να έχουν τη δικαιολογία της υπερχρεωμένης άρα ασύμφορης!
Αυτή η ΛΑΡΚΟ όμως δεν είναι μόνο τα κοιτάσματα η εξόρυξη και η υψικάμινος. Τα μπετό και τα σίδερα. Τα τολ και τα γραφεία. Είναι και οι εργάτες της. Και οι οικογένειές τους. Είναι όλοι αυτοί που έμαθαν, ακόμη και με πολλές δεκάδες νεκρούς, να κάνουν το χώμα ατσάλι. Και που τώρα τους πετάν σα στημένες λεμονόκουπες στους πέντε δρόμους! Που τους ξεσπιτώνουν ακόμη και από τα σπίτια τους στον οικισμό της Λάρυμνας.
Πολλοί από εμάς ξέρουμε πολλή καλά, σαν παλιοί μεταλλωρύχοι, ότι ο πλούτος που παράγουν οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ είναι αμύθητος! Ακριβώς γι’ αυτό, αυτός ο πλούτος πρέπει να πάει στα χέρια των νέων αφεντικών! Και μάλιστα αυτός ο πλούτος να πολλαπλασιάζεται από τσακισμένους μισθούς γι’ αυτό και απολύουν το σύνολο των εργαζομένων της, προκειμένου να πάρουν νέους με μηδαμινά δικαιώματα, προς δόξα των κερδών τους, βυθίζοντας στην απόγνωση μια τεράστια περιοχή.
Οι απολύσεις στη ΛΑΡΚΟ, το ξεπούλημά της, είναι ΕΘΝΙΚΟ έγκλημα που συντελείτε από την κυβέρνηση της ΝΔ. Είναι ακόμη μια υπονόμευση της περιουσίας του ελληνικού λαού! Και σε αυτό το έγκλημα έχει βάλει τη σφραγίδα του και το ΠΑΣΟΚ όταν το 1986 απέλυσε 500 εργαζόμενους ξεκινώντας την απαξίωση της, και ο ΣΥΡΙΖΑ που το 2019 υπέγραψε στην ΕΕ την ιδιωτικοποίηση της και όλοι όσοι συμφωνούν με την πολιτική των «απελευθερώσεων», ιδιωτικοποιήσεων.
Το σωματείο μας, θα συνεχίσουμε ακόμη ποιο δυναμικά, συγκεντρώνοντας περισσότερους συναδέλφους μας, να είμαστε παρόντες σε κάθε βήμα αυτού του αγώνα των εργατών της ΛΑΡΚΟ. Οι πρώην μεταλλωρύχοι συνάδελφοί μας θα παλέψουμε να είναι και μελλοντικοί συνάδελφοι μας, συνταξιούχοι της ΛΑΡΚΟ! Ο αγώνας τους είναι και δικός μας αγώνας.
Θα πορευτούμε μαζί τους, με τα συνθήματά τους:
«Έχουμε φωνή και είναι δυνατή, εμείς θα την κρατήσουμε τη ΛΑΡΚΟ ανοιχτή»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου