ΑΓΥΡΙΣΤΑ ΜΥΑΛΑ! Ποιός είναι εύκολο να αλλάξει γνώμη;

 

Όσοι έχουμε προσπαθήσει να πείσουμε τους συνανθρώπους μας με γεγονότα, επανειλημμένα διαπιστώσαμε πόσο δύσκολο είναι να αλλάξουν την γνώμη τους. Έρευνες αποδεικνύουν ότι οι άνθρωποι σπάνια αλλάζουν γνώμη όταν έρχονται αντιμέτωποι με νέα γεγονότα. Συχνά μάλιστα προσκολλώνται πιο πολύ σε αυτά που πιστεύουν.
Δεν συμβαίνει αυτό που περιμένουμε και θεωρούμε αυτονόητο, ΄ότι ο νηφάλιος και σκεπτόμενος άνθρωπος θα παραδεχτεί τα λάθη του και θα αναγνωρίσει την εξέλιξη των γεγονότων.

Το φαινόμενο ονομάζεται «Backfire» και παίζει σημαντικό ρόλο στο πώς διαμορφώνουμε τη γνώμη και τις πεποιθήσεις μας για το τι συμβαίνει στον κόσμο.
Αντί να ψάχνουν πληροφορίες που είτε επιβεβαιώνουν ή έρχονται σε αντίθεση με την άποψή τους, οι άνθρωποι αναζητούν να επιβεβαιώσουν μόνο αυτά που πιστεύουν ήδη. Ταυτίζονται ενθέρμως με τις πεποιθήσεις τους και σχηματίζουν έναν συναισθηματικό δεσμό μαζί τους που διαμορφώνει ολόκληρη την ταυτότητα και την ηθική τους, ανεξάρτητα από τα γεγονότα.

Παράδειγμα.
«Ο Σαντάμ είχε όπλα μαζικής καταστροφής, γι' αυτό έκανε πόλεμο ο Μπους.»
Και όταν ο Μπους παραδέχεται ότι δεν βρήκαν τίποτα και το γνώριζε εκ των προτέρων, σκόπιμα είπε ψέματα, εκείνοι τον χαβά τους. Δεν αμφισβητούν την καθιερωμένη γνώμη τους, δεν καταδικάζουν τον πόλεμο. Στη συνέχεια, αναζητούν άλλες αιτιολογήσεις, όπως «ο Σαντάμ ήταν κακός και έπρεπε να φύγει ούτως ή άλλως, αν δεν ήταν κακός γιατί έκανε πόλεμο ο Μπους;»

Για να καταλάβουμε γιατί αναζητούν δικαιολογίες για τις ενέργειες της εξουσίας, μια μελέτη λέει ότι το κίνητρό τους είναι κυρίως ο φόβος. Φοβούνται να αμφισβητήσουν την πεποίθησή τους στον "ηγέτη" αφού είναι σεβάσμιο πρόσωπο και δεν μπορεί οι προθέσεις του να είναι τόσο κακές. Τα γεγονότα που καταστρέφουν αυτήν την κοσμοθεωρία, όσο πειστικά κι αν είναι, αγνοούνται.

«Η γενική ιδέα είναι ότι εκλαμβάνεται ως απειλή η παραδοχή ότι κάνουν λάθος», λέει ο πολιτικός επιστήμονας Brendan Nyhan, επικεφαλής της μελέτης αυτής. Το φαινόμενο της «Backfire» είναι «ένας αμυντικός μηχανισμός για την αποφυγή της γνωστικής ασυμφωνίας».

Η γνωστική ασυμφωνία είναι η διαφορά μεταξύ αυτού που αντιλαμβανόμαστε και αυτού που πιστεύουμε. Ή το αντίστροφο, Βλέπουμε, ακούμε, αλλά απορρίπτουμε επειδή αυτό που αντιλαμβανόμαστε δεν ταιριάζει στην κοσμοθεωρία μας.

Οι περισσότεροι από εμάς πιστεύουμε ότι η γνώμη μας διαμορφώνεται από την ορθολογική σκέψη και τα γεγονότα, ότι είμαστε αρκετά έξυπνοι και λογικοί για να βγάλουμε τα σωστά πορίσματα. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, βασίζουμε τη γνώμη μας στην πίστη μας, αλλά αυτή μπορεί να είναι τελείως αντίθετη με τα γεγονότα. Αντί τα γεγονότα να ελέγχουν τη γνώμη μας, ελέγχουν οι πεποιθήσεις μας τα γεγονότα. Αυτό μας οδηγεί στο να διαστρευλώνουμε τα γεγονότα έτσι ώστε να ταιριάζουν καλύτερα στην πίστη μας.

Αυτό το αποτέλεσμα ενισχύεται από την σύγρονη πλημμύρα πληροφοριών, όπου μεταξύ των καλών, κυκλοφορούν πάμπολλες φήμες και ψέματα.

Ποτέ δεν ήταν τόσο εύκολο να είσαι τόσο λάθος και ταυτόχρονα να νιώθεις τόσο σωστός.

Άλλο παράδειγμα, η πίστη στην υπερθέρμανση του πλανήτη, που υποτίθεται ότι προκαλείται από το CO2 που παράγει ο άνθρωπος. Ανεξάρτητα από τα αντίθετα γεγονότα, η πίστη είναι αμετάβλητη, δεν γυρίζουν τα κεφάλια, επειδή οι πιστοί έχουν την πεποίθηση ότι κάνουν κάτι καλό για το περιβάλλον. Αγνοούν το γεγονός ότι το CO2 δεν έχει καμία σχέση με το κλίμα, ή ότι το κλίμα μάλλον τείνει να κρυώσει, ή ότι ένα θερμότερο κλίμα θα ήταν καλύτερο για εμάς. Και έτσι οι σκατοκέφαλοι επιστήμονες του κλίματος, με τις εταιρείες να τους τα χώνουν, παραποιούν τα δεδομένα, χρησιμοποιώντας ΜΟΝΟ το θερμόμετρο, το οποίο επιβεβαιώνει την υπερθέρμανση  και την καταστροφή του πλανήτη ως εκ τούτου.

Ό,τι παραπέμπει στο ότι η θερμοκρασία πέφτει δεν συμπεριλαμβάνεται στην αξιολόγηση. Αγνοείται, ή είναι "αποτέλεσμα της υπερθέρμανσης".
ΤΙ ΛΕΣ ΤΩΡΑ!!! Όπως ο πρόσφατος χιονιάς που απενεργοποίησε τις επαναστατικές σωτήριες ανεμογεννήτριες κι έγιναν τ' αρχίδια μας παγωτό χωνάκι.

Σους σκεπτικιστές επιστήμονες, απαγορεύεται η πρόσβαση στα "δεδομένα" για να κάνουν την δική τους ανάλυση. Ενημερωτικά.

Αυτά ως πως το πώς λειτουργούν η γνώμη και η πίστη.

Ακόμη κι αν σκεφτόμαστε λογικά, οι περισσότεροι λαμβάνουμε τις αποφάσεις μας βάσει συναισθημάτων και λανθασμένων υποθέσεων.
Τα συναισθήματά μας είναι πιο σημαντικά από τα γεγονότα.

Τελικά.
Πιστεύω ότι η αυτοεκτίμηση ή η έλλειψη αυτής, έχει να κάνει με το πόσο πρόθυμος είναι ο άνθρωπος να απορροφήσει νέες πληροφορίες. Αν έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, τότε ακούμε. Εάν είμαστε ανασφαλείς, τότε όχι.
Όσο πιο ανασφαλής ο άνθρωπος, τόσο μεγαλύτερη νιώθει την απειλή της άλλης άποψης, τόσο λιγότερο θα την δεχτεί και θα την αξιολογήσει δίκαια. Αυτό εξηγεί γιατί οι κυβερνήσεις ωφελούνται από τον τρόμο που σπέρνουν.

Η τρέχουσα τακτική τρόμου τα λέει όλα.

Αλιεύματα Διαδικτύου.