Στα Χαμπίμπια του Παρνασσού. Φωτό: Γ. Σιδηράς
Η διαδρομή
Μάννα – Χαμπίμπι – Τσάρκος είναι από τις πιο θεαματικές και
ενδιαφέρουσες διαδρομές στον Παρνασσό. Οι παλιοί ορειβάτες την ξέρουν,
όπως ξέρουν ότι εδώ και πάρα πολλά χρόνια ήταν σημασμένη.
Μικρά, διακριτικά, κόκκινα σημάδια που δεν ήταν κραυγαλέα, δεν
αλλοίωναν την αισθητική του τοπίου και συγχρόνως οδηγούσαν τον ορειβάτη
να ακολουθήσει τη σωστή πορεία, γιατί χωρίς να είναι πυκνά, ήταν εκεί
που …έπρεπε.
Μέχρι που βρέθηκε ο Ντάνυς. Πήρε την μπατανόβουρτσα και τα αντικατέστησε με τεράστια, αντιαισθητικά, κόκκινα στρογγυλά σημάδια.
Τα ίδια έχουν γίνει και σε άλλα μέρη π.χ. στη Νεραϊδοσπηλιά του Πανασσού πάνω από τη Βάργιανη, αλλά και σε πολλά άλλα βουνά.
Πολλοί πιάνουν τη βούρτσα και όποιον πάρει ο χάρος. Στο όνομα της
ασφάλειας και του καλού όλων μας, αλλά τελικά για να καλύψουν τις δικές
τους ανασφάλειες και έλλειψη εμπειρίας, τα βουνά μας γεμίζουν σιγά –
σιγά τεράστια κόκκινα και κίτρινα (συνήθως) σημάδια και μάλιστα πολλές
φορές τόσο πυκνά που είναι να απορείς. Για να μην αναφερθούμε στην άλλη
μάστιγα, τις πλαστικές κορδέλες, που πολυμερισμένες αποτελούν ίσως το
πιο κοινό σκουπίδι που βρίσκεις στα μονοπάτια μας.
Έτσι, εκεί που ανέβαινες σε ένα υπέροχο και απόμερο τοπίο, τώρα πλέον περπατάς στα ίχνη του Ντάνυ….του Ντάνυ του μαλάκα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου