Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΦΩΚΙΔΑΣ ΑΝΟΙΓΕΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ. 2)ΣΤΗΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΔΥΝΑΤΗ ΘΕΣΗ ΟΙ κκ ΜΠΟΥΓΑΣ, ΣΠΑΝΟΣ, ΔΕΛΜΟΥΖΟΣ , ΤΑΓΚΑΛΗΣ , ΚΑΠΕΤΣΩΝΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ.

Οπλισμένη βόμβα η δεινή οικονομική κατάσταση της Φωκίδας στα χέρια , πρωτίστως , των εκλεγμένων τοπικών πολιτικών . 

Οι δήμαρχοι κκ Ταγκαλής και Καπετζώνης , ο αντιπεριφερειάρχης κ.Δελμούζος, ο βουλευτής του Νομού κ.Μπούγας καθώς και οι υποστηρικτές τους , δημοτικοί ή περιφερειακοί σύμβουλοι βρίσκονται στην χειρότερη θέση αιρετών του Νομού Φωκίδας στην νεότερη ιστορία.

-Μπορεί να αποτραπεί η πλήρης οικονομική κατάρρευση και ερήμωση της περιοχής;

-Είναι αναστρέψιμη η κατάσταση ; 

Ναι είναι , αν και εφ΄όσον το θελήσουν οι προαναφερθέντες και πράξουν αυτό που απαιτείται. Και εάν αυτό που απαιτείται προκύψει να είναι η ρήξη με την κυβέρνηση, αυτό έχουν υποχρέωση να κάνουν και επιβάλλεται να το κάνουν από την θέση ευθύνης που τους έχει ορίσει ο λαός της Φωκίδας. 

Δεδομένου δε του κρίσιμου σημείου και του ότι υπερασπιζόμενοι την οικονομική επιβίωση και ανάπτυξη της κοινωνίας των Δελφών, υπερασπίζονται ταυτόχρονα και ένα αναγνωρισμένο μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς που κινδυνεύει, ούτε ρήξη με την κυβέρνηση θα απαιτηθεί και ιστορία θα γράψουν (με διεθνή εμβέλεια) σε κάθε περίπτωση.

Το πως θα το κάνουν είναι απλό και εύκολο. Όσα συμβαίνουν στην Φωκίδα δεν αποτελούν τοπικό φαινόμενο. Έχουν ξανασυμβεί και αλλού και υπάρχει διαθέσιμη πρότερη εμπειρία. Η ευθύνη είναι τόσον συλλογική όσο και ατομική ,  από την θέση στην οποία ο καθένας τους υπερασπίζεται το κοινό συμφέρον.

Για όσους εξ αυτών η πολιτική είναι ένα στοίχημα με τον αυτοσεβασμό και την αυτοεκτίμησή τους , η κατάσταση είναι πρόκληση που δεν μπορούν να αποφύγουν.

Η εκλογή τους στην διακυβέρνηση του «Φωκικού καραβιού» που είχε ήδη χαράξει πορεία προς τα βράχια , έγινε με υποσχέσεις και εξαγγελίες έργων και προοπτικών που παρουσίασαν στα διαφημιστικά προεκλογικά φυλλάδια τους και ο κόσμος τους εμπιστεύτηκε. Οι περισσότεροι από τους σημερινούς εκλεγμένους πολιτικούς της Φωκίδας , έχουν ήδη προηγούμενες θητείες στα κοινά του τόπου οπότε και άμεση ή έμμεση ευθύνη για την σημερινή κατάσταση. Προφανώς οι ψηφοφόροι τους αναγνώρισαν το δικαίωμα στα λάθη του πρωτάρη και τους ξαναψήφισαν. Οι ίδιοι όμως έχουν χάσει το δικαίωμα στις δικαιολογίες «δεν ήξερα» και «δεν κατάλαβα».

Οι κάτοικοι των Δελφών και της Φωκίδας απαιτούν δουλειά για όλους . Απαιτούν την ανατροπή του όποιου ισχύοντος παραγωγικού μοντέλου μιας και αυτό έχει αποδειχτεί διαχρονικά αποτυχημένο. Απαιτούν την οργάνωση ενός παραγωγικού μοντέλου (με απόλυτη ευθύνη των αιρετών) που θα φέρει νέες θέσεις εργασίας για όλους και όχι για κάποιους ελάχιστους «ημέτερους». Ο πολίτης της Φωκίδας είναι πλέον πεπεισμένος πως ο τόπος τούτος είναι ευλογημένος και μπορεί να ζήσει όλο τον πληθυσμό του , αρκεί οι αιρετοί στους οποίους ανάθεσε την ευθύνη, να πράξουν ότι απαιτείται.

Ακόμη και η ατομικιστική τακτική «ψηφίζω αυτόν που θα με βολέψει όσες θητείες χρειαστεί και ας γίνουν στάχτη τα κοινά», δεν είναι βιώσιμη πια. Ο κακοποιημένος ευλογημένος τόπος δεν μπορεί πλέον να ζει όσους περιμένουν να βολευτούν.  

Η εσωτερική μετανάστευση δεν είναι πλεον η λύση για την εκτόνωση της ανεργίας της Φωκίδας.  Παγκόσμιες αλλαγές και ανακατατάξεις έχουν μετατρέψει τις μεγαλουπόλεις Ελλάδας και εξωτερικού σε κολαστήρια εργασίας και η επιλογή, ακόμη και όταν είναι διαθέσιμη, έχει πολύ υψηλό κόστος και στοχεύει στην επιβίωση και όχι στην προκοπή και στην ευημερία.

Μέχρι να λήξει η τρέχουσα πολιτική θητεία των κυρίων Μπούγα, Σπανού, Δελμούζου , Ταγκαλή, Καπετσώνη και των συμβούλων που τους στηρίζουν, η σύγκριση της οικονομικής – παραγωγικής πραγματικότητας της Φωκίδας και του Δήμου Δελφών με τις άλλες περιοχές της Ελλάδας, όπου αναμένεται και θα βιώσουν εκρηκτική ανάπτυξη, δεν θα αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας. Εάν συνεχιστεί η σημερινή πορεία της Φωκίδας και των Δελφών, οι άνεργοι ντόπιοι, είτε έχουν παραμείνει στην περιοχή είτε παλεύουν στην εργασιακή ζούγκλα κάποιας μεγαλούπολης, δεν θα έχουν περιθώριο να μη καταλάβουν και να μη αποδώσουν ευθύνες με τον αυστηρότερο δυνατό τρόπο.

Επίσης, οι αιρετοί που αναπόφευκτα δεν θα είναι εσαεί αμειβόμενοι από τον κρατικό προϋπολογισμό θα αναγκαστούν να επιστρέψουν και να βιοπορισθούν , σαν ιδιώτες-επαγγελματίες ,σε μια κατεστραμμένη τοπική οικονομία. Όποιος ή όποιοι εξ αυτών που δεν νοιάζονται για την ..υστεροφημία τους ..βρεθούν «μυστηριωδώς» με γεμάτες τις τσέπες από την διαχείριση του δημοσίου χρήματος και της δημόσιας περιουσίας δεν θα έχουν τα περιθώρια να τα χαρούν στο στενό κύκλο της Φωκίδας και θα πρέπει να μετοικήσουν οικογενειακά. Ο κόσμος είναι ήδη εξαγριωμένος και δεν θα συγχωρήσει «κακοδιαχείριση». 

Με όλα αυτά να πρόκειται να συμβούν , μόνο εάν δεν ανατραπεί το ισχύον αποδεδειγμένα αποτυχημένο παραγωγικό μοντέλο, επιβάλλεται η ανατροπή του και αναδεικνύεται ως μονόδρομος.

Όλα τα προαναφερόμενα, αφορούν μόνο στο εσωτερικό μέτωπο της υπόθεσης. 

Το «Δελφικό Τοπίο», παγκόσμια φυσική και πολιτιστική κληρονομιά, δεν ανήκει μόνο σ αυτούς που το κατοικούν. Ανήκει σε όλον τον σύγχρονο πολιτισμένο κόσμο. 

Μπορεί η διαπλοκή και η διαφθορά να βασιλεύουν σήμερα απ άκρου εις άκρον στην χώρα και να συγκαλύπτονται τα «όργια» σκανδάλων σ αυτό το θέμα , αλλά την υπόθεση της προστασίας του Δελφικού μνημείου με την προσφυγή στο ΣτΕ , κατά του χωροταξικού σχεδίου , ξεκίνησε η ΕΛΛΕΤ η οποία μάλιστα προσέφυγε και στην UNESCO με διαδικασίες κατεπείγοντος. Την ίδια προσφυγή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην Χάγη και στις Βρυξέλλες κατέθεσε η Europa Nostra . 

Το Δελφικό Τοπίο που έχει πληγωθεί και κινδυνεύει με ολοκληρωτική κατάργηση είναι αυτό που έχει οδηγήσει στην κατάρρευση της τοπικής οικονομίας. Η σκληρή πραγματικότητα επιβάλει στους κυρίους Μπούγα, Σπανό, Δελμούζο , Ταγκαλή και Καπετζώνη και γιαυτό το λόγο να αλλάξουν τακτική και να ομονοήσουν στην προοπτική της αλλαγής του αποτυχημένου ισχύοντος παραγωγικού μοντέλου.

Σήμερα πολλά ξένα μάτια - πραγματικών κληρονόμων του πολιτισμού των Δελφών - παρακολουθούν τις εξελίξεις και κάποιοι προσπαθούν να σώσουν και να διαφυλάξουν τους Δελφούς από τις συνειδητές ή ασυνείδητες δράσεις κάποιων ανθρώπων που βρέθηκαν απλά να κατοικούν σ αυτόν τον τόπο . 

Είναι άγνωστο ποιες θα είναι οι αντιδράσεις από αυτό τον κόσμο, όποιες και να είναι όμως , δεν θα αφορούν μόνο την σχέση των τοπικών αιρετών με την συνείδησή τους και τους ψηφοφόρους τους. 

Το υλικό τεκμηρίωσης που έχει ήδη συσσωρευτεί και διανεμηθεί από όσους αγωνίζονται επί μια δεκαετία τουλάχιστον να σώσουν το Δελφικό τοπίο , αρκούν για να γραφεί πολυσέλιδο βιβλίο ή και τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ παγκόσμιου ενδιαφέροντος. Σίγουρα κανένας εμπλεκόμενος δεν θα θέλει να αναγραφεί στα μαύρα κατάστιχα μιας τέτοιας ιστορίας,  το ονοματεπώνυμό του.

Η μόνη δεινότερη θέση από την σημερινή για τους αιρετούς της Φωκίδας και του Δελφικού Τοπίου , είναι να τελειώσει η θητεία τους και να έχουν αποτύχει απέναντι στην τοπική και στην διεθνή κοινότητα.

Στην συνέχεια, κάθε προσπάθεια να σβήσει ή να υποβαθμισθεί για μία ακόμη φορά το φλέγον ζήτημα του καθορισμού ενός νέου βιώσιμου παραγωγικού μοντέλου στην Φωκίδα και στους Δελφούς, θα είναι εχθρική και για την τοπική κοινωνία και για τους αιρετούς της.

(Συνεχίζεται)                                                                                                                                                                      Editorial