Κολληγιές με λάφυρο το Δήμο ( Του Νίκου Δρόλαπα )

     Με αυτό το τίτλο γνωστή εφημερίδα της Λαμίας αναφέρεται σε συμμαχίες μεταξύ ετερόκλητων στοιχείων που στόχο έχουν ένα ικανοποιητικό εκλογικό αποτέλεσμα,  όχι βέβαια  υπέρ των τοπικών κοινωνιών, αλλά για την εξασφάλιση αξιωμάτων και θέσεων.   

    
Ατέλειωτα τα πήγαινε – έλα μεταξύ του κ. Αναγνωστάκη, του υποψήφιου Περιφερειάρχη που δεν τον ενέκρινε η τοπική κομματική βάση του ΣΥΡΙΖΑ  και του Δημάρχου Λαμίας κ.Σταυρογιάννη,  πρώην Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, με ενδιάμεσους στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ  και ορατή τη κολληγιά μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ  και Σταυρογιάννη.

     Κάτι ανάλογο δεν συμβαίνει και με τον κ. Μπουτάρη στη Θεσσαλονίκη, που ήταν η πρώτη κολληγιά που έγινε μεταξύ Δημάρχου και ΣΥΡΙΖΑ ; 

     Εύλογο είναι, οι κινήσεις αυτές να δημιουργήσουν συνειρμούς και για τις τρέχουσες εξελίξεις στο Δήμο Δελφών, όπου, διαπιστώνεται κάθε μέρα και περισσότερο η σύμπραξη μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και του απερχόμενου Δημάρχου κ. Παναγιωτόπουλου.

     Δεν είναι μόνο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει τέτοιες συνεργασίες επειδή στερείται στελεχών, κατά κοινή ομολογία,  αλλά έχει και κοντόφθαλμες επιδιώξεις  όταν επιλέγει να υποστηρίξει όλους τους αποτυχημένους Δημάρχους προσφέροντας σανίδα σωτηρίας σε αυτούς που έχουν συνώνυμο την αποτυχία.

     Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό.  Σε τέτοιες συμφωνίες εμφιλοχωρούν πολιτικά ανταλλάγματα συγκεκριμένα, τα οποία όχι μόνο δεν αφορούν αποκλειστικά τους συμβαλλόμενους, όχι μόνο δε είναι προς το συμφέρον του τόπου, αλλά αφορούν σε επιλογές ή και επινοήσεις, που όσες από αυτές υλοποιήθηκαν απέβησαν υπερμέτρως σε βάρος του τόπου και των δημοτών.

     Και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία περί αυτού.

     Αν, επιγραμματικά, ανατρέξουμε στη  συμφωνία τους να εγκατασταθεί στο κτίριο του Γηροκομείου Άμφισσας hot spot για μετανάστες, που αποτελούσε θερμή επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ,  με απόλυτη αποδοχή από πλευράς  Δημάρχου Παναγιωτόπουλου,  όσο οι πληγές ήσαν ακόμη ανοικτές και έπεφταν βροχή οι ψεύτικες διαβεβαιώσεις ότι σε λίγο θα επαναλειτουργούσε και ότι θα επέστρεφαν οι εργαζόμενοι στην εργασία τους.  Με βαρύνοντα  ερωτήματα  :  Ποιος απέτρεψε τον διαχειριστικό έλεγχο του Ιδρύματος του Γηροκομείου ;  Ποιος άναψε το πράσινο φως για το ξεπούλημα της περιουσίας του ;

     ΟΠΩΣ δεν υπάρχει και καμία αμφιβολία για τη στέγαση των τετρακοσίων και κατ΄άλλους των χιλίων  Ρομά στην Άμφισσα, που υιοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ  και θερμά υποστήριξε ο κ. Παναγιωτόπουλος,   που ακυρώθηκε,  όταν σύσσωμη η τοπική κοινωνία ξεσηκώθηκε, όταν ήσαν πολλά τα λεφτά για το…σημαντικό έργο που ήθελαν να μας φορτώσουν για πάντα.

     ΟΠΩΣ έγινε και με το απαράδεκτο κυκλοφοριακό που διέλυσε την αγορά της Άμφισσας και έφερε τη πόλη άνω κάτω για δυο τρείς φίλους του Παναγιωτόπουλου, που ο διορισμένος από τον ΣΥΡΙΖΑ Συντονιστής της Αποκεντρωμένης Περιφέρειας Θεσσαλίας Στερεάς Ελλάδας το ενέκρινε καθ΄υπόδειξη, ενώ όφειλε,  με τις ελλείψεις, τα λάθη και τις παρατυπίες που είχε να το απορρίψει  αμέσως.

     ΟΠΩΣ έγινε και με τα Λιμενικά Ταμεία,  που ο ΣΥΡΙΖΑ κινητοποίησε  το Υπουργείο Ναυτιλίας για να εξυπηρετήσει τον κ. Παναγιωτόπουλο σε βάρος της Ιτέας και του Γαλαξιδίου. 

     ΟΠΩΣ έγινε και με το Νοσοκομείο, που ο κ. Παναγιωτόπουλος θέλοντας να ανταποδώσει τα δώρα του ΣΥΡΙΖΑ, δεν ξαναμίλησε ποτέ για τις ελλείψεις του Νοσοκομείου Άμφισσας, που παλαιότερα δήθεν ωρυόταν.

      Ενώ, πολύ εύγλωττες ήσαν και οι συνεχείς παραινέσεις μετά διαβεβαιώσεων του κ. Παναγιωτόπουλου προς τους φοιτητές του ΤΕΙ, κατά τη πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου,  να τους οδηγήσει από το χέρι στον κυβερνητικό Βουλευτή για να επιλύσουν διάφορα αιτήματα τους.

     Η αγαστή πλέον αυτή συνεργασία δεν κρύβεται.  Αποκρύπτεται όμως η γενεσιουργός αιτία που ανατρέχει στη συνεργασία των τελευταίων εκλογών, πράγματα για τα οποία ποτέ δεν έχουμε διαψευσθεί.

     Δεν έχει τόση σημασία αν επαληθευόμαστε σε όσα από διετίας υποστηρίξαμε και δεν πίστευαν ακόμη και όσοι θέλουν να φαίνονται ως παροικούντες την Ιερουσαλήμ…του πολιτικού γίγνεσθαι της περιοχής μας.   Σημασία έχει να εξάγονται γόνιμα συμπεράσματα, τα οποία να καθοδηγούν τη παραπέρα πορεία μας,  ως περιοχής.  Γιατί η κρίση και η παρακμή είναι στοιχεία που μας συνοδεύουν τα τελευταία χρόνια.

     Ακόμη και τώρα, παρά τα όσα έχουμε υποστεί, εκφράζονται βλάσφημες φιλοδοξίες προσώπων που ασέλγησαν σε βάρος του τόπου και εμφανίζονται και πάλι για θέσεις και αξιώματα.   Άτομα και παρέες που  « ακούσθηκαν » για πολλά και διάφ(θ)ορα.  Άτομα που αποπνέουν παρελθόν.

     Και εμφανίζονται πάλι αυτοί που θέλει η τοπική διαπλοκή και όχι αυτοί που περιμένει η κοινωνία, πρόσωπα από τις υγιείς δυνάμεις που διαθέτουμε, οι οποίοι, παραμένουν σκεπτικοί για το τι θα συναντήσουν ανεβαίνοντας στο Δήμο.

     Πρέπει όμως να το τολμήσουν. Να βγουν μπροστά.  Ο τολμών νικά.

     Για να νικήσει ο τόπος μας.