Το ιερό του Απόλλωνα στους Δελφούς υπήρξε ένα δημοφιλές αντικείμενο έρευνας μεταξύ των μελετητών, αλλά η συντριπτική πλειονότητα των μελετών επικεντρώθηκε σχεδόν αποκλειστικά στο Δελφικό Μαντείο.
Η διατριβή αυτή έχει ως στόχο να διερευνήσει λεπτομερώς τη χρήση του ιερού ως χώρος για αλληλεπιδράσεις ελίτ κατά την Αρχαϊκή Περίοδο, μια όψη των Δελφών που έχει αναδείξει μόνον εν συντομία ο David Small (1994). Πιο συγκεκριμένα, αναλύω τη φύση της ελληνικής ελίτ προκειμένου να προσδιορίστει πώς τα χαρακτηριστικά αυτής της κοινωνικής ομάδας οδήγησαν σε χρήση τους πανελλήνια ιερά- όπως οι Δελφοί-ως χώρο αλληλεπίδρασης και πώς αυτές οι αλληλεπιδράσεις επηρεάστηκαν από τη δημιουργία του ιερού.
Το πρώτο κεφάλαιο επικεντρώνεται στον προσδιορισμό της φύσης της ελληνικής ελίτ κατά τη διάρκεια της Αρχαϊκής Περιόδου, εστιάζοντας στις επιπτώσεις των οικονομικών, στρατιωτικών και θρησκευτικών αλλαγών που έλαβαν χώρα τον 8ο αιώνα π.Χ. καθώς και στα στοιχεία τρόπου ζωής της ελίτ,τις φιλίες φιλοξενουμένων, γάμων και ανταγωνισμού που ενθάρρυναν τις διαπολιτικές αλληλεπιδράσεις. Στην συνέχεια, εξετάζω την Θέση των Δελφών ως διακρατικό καταφύγιο και τα πλεονεκτήματα που οδήγησαν στη χρήση του ως χώρος αλληλεπίδρασης διακρατικών ελίτ....
Η Συνέχεια στην Διατριβή που ακολουθεί αλλά ατυχώς είναι στα Αγγλικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου