Ανοιχτή επιστολή προς τον βουλευτή Φωκίδας (από αναγνώστη )

Γιατρέ, όπως ο ίδιος προτιμάς να σε αποκαλούν και το έχεις κερδίσει άξια περισσότερο από τους περισσότερους κατ΄ επάγγελμα γιατρούς της Ελλάδας, με όσα ακολουθούν δεν αμφισβητώ την τιμιότητά σου. Αποτελούν όμως ισχυρότατες ενδείξεις αν όχι αποδείξεις για την επάρκεια της αντίληψής σου περί οικονομικής ανάπτυξης. Αν δεν έχεις έλλειμμα απ΄ ευθείας εσύ αλλά οι σύμβουλοί σου, πάλι εσύ έχεις απόλυτη την πολιτική ευθύνη. 

Το περιβάλλον, το τοπίο, η φύση κ.λ.π. ενός τόπου αποτελούν πυλώνα οικονομικής ανάπτυξης απόλυτα συνδεδεμένα με την προσέλκυση επισκεπτών. Αυτό που λέμε «για διακοπές», «για τουρισμό», για, .. , για … , για … , 

για ότι σημαίνει να έχεις σαν ντόπιος την τύχη να ζεις σε ένα επίγειο παράδεισο που όλοι οι κάτοικοι του πλανήτη, αγρότες, ψαράδες, έμποροι, υπάλληλοι, βιομηχανικοί εργάτες και βιομήχανοι, στελέχη επιχειρήσεων , γιάπηδες, επιστήμονες, ακαδημαϊκοί, καλλιτέχνες κ.λ.π., κ.λ.π., να ονειρεύονται να επισκεφτούν για λίγες μέρες για μία τουλάχιστον φορά στην ζωή τους (και οι πιο τυχεροί και όσοι έχουν και δύο και τρείς και να έχουν και μόνιμη παραθεριστική κατοικία όποιοι μπορούν). 

Και εσύ ο ντόπιος που θες τα αγαθά που αυτοί παράγουν, με σύγχρονο εξοπλισμό , εργοστάσια κ.λ.π. υποδομές, με οργάνωση και γεωστρατηγική δύναμη που εσύ δεν παράγεις και δεν θα παράγεις σύντομα στην μικρή σου χώρα ή εξαιτίας του ξερού σου κεφαλιού, ή του μοναδικού ελεύθερου ταπεραμέντου σου ή όποιας κακοδαιμονία νομίζεις ότι σε κατατρέχει (αλλά και δεν έχει καμία σημασία το γιατί παρά μόνο το ότι ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΤΟΥΣ δεν τα έχεις και ΤΑ ΘΕΛΕΙΣ) , 

Το καλύτερο για το οποίο μπορείς να πιάσεις καλή τιμή είναι να συντηρείς καθαρό και όμορφο αυτό τον παράδεισο γεμάτο από πολύτιμα και μοναδικά διατροφικά αγαθά που ως πολύτιμα (κανόνας) δεν παράγονται σε ποσότητες οπότε όποιος θέλει θα πρέπει να έρθει στον παράδεισο να τα απολαύσει και αν θέλει ας πάρει και μαζί του ότι μπορεί γιατί μένουν τόσο λίγα που για να φτάσουν μέσω κοινού εμπορίου στον τόπο που κατοικεί, μόνο όσοι έχουν τα απαραίτητα λεφτά μπορούν να τα απολαύσουν . 

Αυτά δεν θα συμβούν ποτέ στην 
Φωκίδα Γιατρέ με αιολικά πάρκα πάνω από το Γαλαξίδι και ταυτόχρονα στην απέναντι πλευρά στον Μακρανικόλα και πάνω από την παραλιακή Δωρίδα μέχρι και την παραλία στην Ψαρομύτα με άθλιες άδειες που τα λαμόγια έδωσαν και εσύ συγκαλύπτεις και επικυρώνεις. Με ιχθυοκαλλιέργειες πάνω στο παραλιακό μέτωπο από την ανατολική Δεσφίνα μέχρι τα Τριζόνια βουτηγμένες στην παρανομία που με την πλήρη συγκάλυψη και της δική σου κυβέρνησης αυξάνονται και πληθύνονται. Και σίγουρα όχι με μεταλλευτικό το λιμάνι της Φωκίδας των Δελφών και με σχεδόν όλη την Φωκίδα γεμάτη μεταλλευτικές περιοχές. 

Δεν θα συμβούν ποτέ Γιατρέ και δεν χρειάζεται κανένα άλλο επιχείρημα που μπορεί να μην δύνασαι εσύ, ή οι σύμβουλοί σου ή η Κυβέρνησή σου να κατανοήσετε. Ένα μόνο επιχείρημα αρκεί και το καταλαβαίνουν και τα μικρά παιδιά! Διότι Γιατρέ σε όλο τον κόσμο δεν υπάρχει ούτε ένας μικρός επίγειος παράδεισος σαν και αυτόν που θα μπορούσαν να ζήσουν αυτοί που σε ψήφισαν, που να έχει ή κυρίαρχη μεταλλευτική θέα στο λιμάνι, ή χαρακτηρισμένα ως μεταλλευτικές περιοχές τα βουνά του, ή με ιχθυοκαλλιέργειες στα παράλιά του ή με αιολικά πάρκα στις ορατές τουλάχιστον κορυφογραμμές του. 
ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΥΘΕΝΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ 

Γιατρέ και από εδώ και πέρα ψάξε μόνο σου ότι σου λείπει να καταλάβεις το γιατί. Αυτό που εγώ ζω είναι πως κάνεις ότι και ο Περιφερειάρχης Κος Μπακογιάννης που υπογράφει να γίνει μεταλλευτικό το λιμάνι της Ιτέας αλλά τάζει έργα για την κρουαζιέρα. Ότι κάνουν οι δύο Δήμαρχοι της Φωκίδας που τάζουν τουρισμό και ψηφίζουν μεταλλεία αιολικά και ιχθυοκαλλιέργειες. Ότι έκαναν όλοι όσοι πέρασαν και ήξεραν τι είναι σωστό, το έταζαν για να πάρουν ψήφους αλλά έκαναν ότι κάνεις και εσύ και ρήμαξαν και ρημάζεται όλοι μαζί ακόμα αυτό τον τόπο.Τι σημασία έχει αν εσύ δεν τα πιάνεις; Κάνεις κάτι διαφορετικό απο αυτούς που τα έπιαναν;

Λίγο έγκυος και λίγο πεθαμένος δεν υπάρχει Γιατρέ. Και θα έπρεπε εσύ τουλάχιστον αυτό να το ξεκαθαρίσεις. 

το άρθρο αυτό είναι σχόλιο σε ανάρτησή μας