Η ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ ΚΙ΄ ΑΥΤΟΙ ΔΙΟΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ
ΣΥΖΥΓΟΥΣ ΤΟΥΣ (!) ΑΠ’ ΤΟ «ΠΑΡΑΘΥΡΟ»…
Το αίσχος των
ρουσφετοδιορισμένων!
* Η Βουλή των Ελλήνων, αντί για «ναός» της Δημοκρατίας
«τσιφλίκι» της ημετεροκρατίας...
Του Χάρη Ανδρεόπουλου *
Διαβάζουμε το
τελευταίο διάστημα για περιπτώσεις διορισμών στη Βουλή συζύγων και θυγατέρων
ενίων εκ των «εθνοπατέρων» μας και μένουμε άναυδοι από το απύθμενο θράσος που
μπορεί να κρύβεται πίσω από την ηθική ανεπάρκειά τους. Σύμφωνα, λοιπόν, με τα
(μη διαψευσθέντα) δημοσιεύματα των εφημερίδων, ο πρόεδρος της μιάς ημέρας,
ελλογιμώτατος κ. Βύρων Πολύδωρας, λάτρης κατά τ΄ άλλα της αρχαίας ελληνικής
γραμματείας και φιλοσοφίας και εμφανιζόμενος ως θρησκευόμενος άγαν (…«ουαί
υμίν…», Ματθ. 23, 23 – 25) μερίμνησε να διορίσει στη Βουλή των Ελλήνων τη
θυγατέρα του. Ο αξιότιμος Α’ αντιπρόεδρος της Βουλής, ο κ. Ι. Τραγάκης μένοντας
προφανώς ανικανοποίητος από το διορισμό του γαμπρού του στη Βουλή, προχώρησε
και στο διορισμό της αδελφής του γαμπρού του (!), ενώ σύμφωνα με τα «ΝΕΑ»
(23/8/2012) είχαν προηγηθεί προσλήψεις στη Βουλή του εξαδέλφου του προέδρου των
«Ανεξάρτητων Ελλήνων» κ. Πάνου Καμμένου καθώς και συγγενούς του πρώην Προέδρου
της Βουλής κ. Φίλιππου Πετσάλνικου. Ο βουλευτής Αχαϊας, εξ άλλου, και
υφυπουργός της μιάς εβδομάδος κ. Νικ. Νικολόπουλος απετέλεσε ειδική περίπτωση.
Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ που κατέκλυσαν τα ΜΜΕ, αυτός (τον οποίο τα ΜΜΕ
εμφανίζουν, ειρωνικώ τω τρόπω, επίσης, ως πολύ ...«θρησκευόμενο», χωρίς
βεβαίως, ο αρνητικός αυτός υπαινιγμός να σημαίνει - προς Θεού! - ότι φταίει η
θρησκεία μας για τα εν λόγω αμαρτήματα και ανομήματα και τη συμμετοχή σ΄ αυτά
ακόμη και «ευσεβών» (τάχα μου) βουλευτών - γιατί εντελώς διαφορετικά πράγματα
διδάσκει η χριστιανική μας πίστη, παντελώς άλλα...), όπως αποκαλύφθηκε, είχε
δράσει το προηγούμενο διάστημα πιο …«παραγωγικά»: αυτός, αφού διόρισε τη σύζυγό
του στη Βουλή, εν συνεχεία φρόντισε να τη μετατάξει στο Τελωνείο Πατρών,
προφανώς επειδή δεν τους ικανοποιούσαν οι δεκαέξι (16) μισθοί της Βουλής, αλλά
προσδοκούσαν τις πιο πλουσιοπάροχες απολαβές που εισέπρατταν, τότε, οι
τελωνειακοί και οι εφοριακοί (από τα …δανεικά που μας έστελνε η κ. Μέρκελ). Και
διόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι οι πλείστοι εκ των ούτω πως
«βολευθέντων» εκ βουλευτών υπάλληλοι επέλεγαν θέσεις σε Εφορίες και Τελωνεία –
υπηρεσίες που εξελίχθησαν (των παχυλών απολαβών ένεκα) σε μισθολογικό
«παράδεισο» των εξ υπουργών «βολεμένων»… Ολα (Βουλή – Τελωνεία – Εφορίες)
«τσιφλίκι» τους...
Αν υπολογισθεί
το σύνολο – μιλάμε για χιλιάδες - του συγγενικού και κομματικού «στρατού» που
έχει «βολευτεί» με παρομοίου τύπου προσβλητικές – αισχρές, θα έλεγα - για το
δημοκρατικό μας πολίτευμα διαδικασίες, τόσο στη Βουλή, όσο και σε υπηρεσίες του
στενού και του ευρύτερου δημόσιο τομέα, τότε σαφώς και προκύπτει ότι το «μάρμαρο»
που πληρώνουμε οι πολίτες για όλο αυτό το «κηφηναριό» είναι πανάκριβο καθώς το
κόστος που έχει επιφέρει στον κρατικό προϋπολογισμό αυτή η οργιώδης και
αμαρτωλή «φάμπρικα» βολέματος πάσης λογής ημετέρων ανέρχεται σε πολλά δισ.
ευρώ. Συνεπώς, λογικό είναι νομίζω να σκεφθεί κάποιος ότι επείγει μια λύση η
οποία, υπό τις παρούσες συνθήκες δημοσιονομικής κατάρρευσης της χώρας, δεν
μπορεί παρά να είναι λύση ριζοσπαστική, λύση μη συμβατική, λύση πραγματικά
επαναστατική, προς τη κατεύθυνση αποκατάστασης του κράτους δικαίου. Αυτή η λύση
θα πρέπει να αποσκοπεί να δώσει όχι μόνο μια μεγάλη ανάσα στα ταμεία του
κράτους, αλλά - και κυρίως - να αποκαταστήσει το περί δικαίου αίσθημα και να
δώσει στη κοινωνία το μήνυμα ότι «επιτέλους, κάτι αλλάζει», ότι όταν ο Αντώνης
Σαμαράς μιλούσε για κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας», για «διαφάνεια», και
«κοινωνική δικαιοσύνη», για «τομές και ρήξεις με κατεστημένα συμφέροντα»,
πράγματι, όλα αυτά, τα εννοούσε – και τα εννοούσε ουχί θεωρητικώς, στο πλαίσιο
μιας ανέξοδης και ατελέσφορης ρητορικής, αλλ΄ εμπράκτως («Αρχή παντός
αγαθού, λόγος έμπρακτος και πράξις ελλόγιμος», καταπώς μας διδάσκει ο άγ.
Μάξιμος ο Ομολογητής, PG 91, 1032 Α). Αυτή η λύση δεν θα μπορούσε παρά να είναι
άλλη από την κάρτα εξόδου από το δημόσιο σ΄ όσους με νομιμοφανείς μεν, αλλά
προκλητικά άδικες εξ επόψεως ηθικής και σκανδαλώδεις για τη κοινή λογική
(τουτέστιν εξωφρενικές!) διαδικασίες «προσελήφθησαν» στη Βουλή των Ελλήνων και
σε υπηρεσίες του δημοσίου, «προσελήφθησαν» όχι επειδή το άξιζαν, αλλά κομματικώ
ελέω, δηλαδή επειδή είχαν …«μπάρμπα στη Κορώνη». Θα μπορούσε, λοιπόν -
παραδειγματίζοντας με τη στάση του πολιτικούς και κόμματα - ο ίδιος ο πρόεδρος
της κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας» να εισηγηθεί – λέμε τώρα... - προς ψήφιση
στην Βουλή, την ακόλουθη (κατά τη γνώμη μας, τα μάλα ωφέλιμη για τα συμφέροντα
της χώρα και της κοινωνίας) νομοθετική διάταξη αναφορικώς το θέμα των
ρουσφετοδιορισμένων:
«α) απολύονται
από τη Βουλή των Ελλήνων άπαντες οι προσληφθέντες εκτός διαδικασίας ΑΣΕΠ
συγγενείς και συνεργάτες πολιτικών γραφείων των διατελεσάντων και διατελούντων
προέδρων και αντιπροέδρων του σώματος και των μελών (βουλευτών) της Εθνικής
Αντιπροσωπείας.
β) απολύονται
από τις Υπηρεσίες του δημοσίου άπαντες οι υπηρετούντες υπάλληλοι ο οποίοι
διορίσθηκαν με ειδικές ρυθμίσεις ως συνεργάτες υπουργών και βουλευτών.
γ) Οι
κενούμενες θέσεις στη Βουλή και στις λοιπές υπηρεσίες του δημοσίου απ΄ όπου
απολύονται οι ως άνω υπάλληλοι, αν κριθεί ότι χρήζουν πληρώσεως, καλύπτονται με
προσλήψεις νέων υπαλλήλων, μέσω διαγωνιστικής διαδικασίας του ΑΣΕΠ, στην οποία
μπορούν να συμμετάσχουν και οι απολυόμενοι υπάλληλοι .
δ) το
οικονομικό όφελος που θα προκύψει στο κρατικό προϋπολογισμό από την εφαρμογή
των ως άνω διατάξεων θα διατίθεται στον ΟΑΕΔ για την εφαρμογή προγραμμάτων
επανακατάρτισης εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα και την ενίσχυση των επιδομάτων
προνοίας των ανέργων».
* Δυστυχώς, ο
πρωθυπουργός της κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας» σε μια χώρα στην οποία οι
άνεργοι του ιδιωτικού τομέα έφθασαν στο 1,5 εκατομμύριο, αντί να «πιάσει τον
ταύρο απ΄ τα κέρατα» κι αντί να «πάρει κεφάλια», περιορίσθηκε να εκφράσει τη
(ανέξοδη…) «οργή» του και να ζητήσει, όχι την απόλυση, αλλά την (από δώ και
πέρα – δηλαδή, «ο γέγονε, γέγονε…»…) «θεσμοθέτηση απαγόρευσης προσλήψεων
συζύγων και συγγενών μέχρι 2ου βαθμού για το σύνολο των κρατικών λειτουργών που
δύνανται να προσλαμβάνουν μετακλητούς» και τα λοιπά και τα λοιπά… Για τους δε
αναξιοκρατικώς μονιμοποιηθέντες - με τις προαναφερερθείσες εξωφρενικές «ειδικές
ρυθμίσεις» (διάβαζε: διακομματικά ρουσφέτια!) - συγγενείς και «συνεργάτες
πολιτικού γραφείου» υπουργών και βουλευτών, ούτε νύξη, ούτε κουβέντα… Τα
αμαρτήματα παρεγράφησαν... Τα «πήρε όλα το ποτάμι»… (κατά τ΄ άλλα, η Μέρκελ και
ο Σόϊμπλε μας μάραναν…).
Το αίσχος του
πελατειακού συστήματος - μέσα από το μίγμα της αναξιοκρατίας με το ρουσφέτι -
εν έτει 2012 ακόμη και μεσούσης της δημοσιονομικής καταρρεύσεως της χώρας, όχι
μόνο (επι-) ζεί (παρά την υπόσχεση περί άλλου «μίγματος πολιτικής» που μας είχε
υποσχεθεί προεκλογικά ο Αντώνης Σαμαράς), αλλά και βασιλεύει, οι δε (πάσης
λογής και αποχρώσεως – τι σημασία έχει αν είναι «μπλέ», «πράσινοι», ή
«κόκκινοι»;...) ρουσφετοδιορισμένοι συνεχίζουν να απολαμβάνουν τους καρπούς του
αναξιοκρατικού τους διορισμού. Πρόκειται για μια κατάσταση που ευτελίζει
βασικές αρχές του δημοκρατικού μας πολιτεύματος και προσβάλλει βάναυσα τόσο
τους φορολογουμένους που εξαναγκάζονται να συντηρούν αυτά τα χιλιάδες αρπακτικά
της «ημετεροκρατίας», όσο και τους χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους που κατέλαβαν
τη θέση τους με «το σταυρό στο χέρι», με τα προσόντα τους και μέσα από
αξιολογικές διαγωνιστικές διαδικασίες του ΑΣΕΠ.
* Στο κάτω –
κάτω, είμαστε «όλοι οι Έλληνες πολίτες ίσοι ενώπιον του κράτους», σύμφωνα με τη
θεμελιώδη διάταξη του άρθρου 4 του Συντάγματος, ή (ακόμη και τώρα, τη ώρα η
πατρίδα μας κινδυνεύει να σβήσει απ΄ τον ευρωπαϊκό χάρτη) συνεχίζουμε να κοροϊδευόμαστε;...
* Ο Χάρης Ανδρεόπουλος είναι θεολόγος καθηγητής στο
Γυμνάσιο Γαλαξιδίου (http://gym-galax.blogspot.gr/), συνεργάτης της εφημερίδας «Ελευθερία»
της Λάρισας και του “Amfissapress.gr”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου