Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2016

«Ανοιχτή Επιστολή Ευθυμίου Μαρούτσου πρώην Προέδρου Ελαιουργικού Συνεταιρισμού Ιτέας Κίρρας και απάντηση Νικόλαου Εμμανουήλ»

Δύο επιστολές που αφορούν στον Ελαιουργικό Συνεταιρισμό Ιτέας-Κίρρας που ακολουθεί την μοίρα της πλειονότητας των συνεταιρισμών της χώρας..


Αποτέλεσμα εικόνας για ΕΛΑΙΟΥΡΓΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΙΤΕΑΣ-ΚΙΡΡΑΣ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ 
 ΜΑΡΟΥΤΣΟΥ ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ 
ΠΡΩΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟΥ του ΕΛΑΙΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ ΙΤΕΑΣ - ΚΙΡΡΑΣ 


   Με την παρούσα επιθυμώ, κατ’αρχάς, να ευχαριστήσω τους κ.κ. Νικόλαο Εμμανουήλ, Μηνά Σκαρίμπα, Ελένη Παπαλάϊου συζ. Λουκά και Πέτρο Μπούτσικα. 

  Πρωτίστως, για την ογκώδη - μηνυτήρια αναφορά που υπέβαλαν σε βάρος μου ενώπιον του Εισαγγελέα Άμφισσας, για το σύνολο των καταγγελιών της οποίας ΑΠΗΛΛΑΓΗΝ με την υπ’αριθμ. 38/2016 Εισαγγελική Διάταξη, όσο και για την πληθώρα Αγωγών και Ανταγωγών στις οποίες ο Συνεταιρισμός υπήρξε διάδικος προς τρίτους και στις οποίες όλοι του οι ισχυρισμοί σε βάρος μου κατέπεσαν.


 Για τον λόγο αυτό μου επέτρεψαν να καμαρώνω πως υπήρξα ο πλέον ελεγμένος Πρόεδρος Αγροτικού Συνεταιρισμού -και πάντως σίγουρα του Ελαιουργικού Συνεταιρισμού Ιτέας-Κίρρας - κι ότι την εντιμότητα και ευσυνειδησία που επέδειξα κατά  τους χειρισμούς μου επισφραγίζουν δικαστικές αποφάσεις.


  Ειδικότερα, ως προς την μηνυτήρια αναφορά δέον να σημειωθούν τα εξής:  Με την από 10-05-2013 μηνυτήρια αναφορά ο Ελαιουργικός Συνεταιρισμός Ιτέας- Κίρρας δια του νομίμου εκπροσώπου του με κατήγγειλε για υπεξαίρεση χρημάτων, απιστία στην υπηρεσία και παράβαση καθήκοντος, καθώς και απάτη. 
  Στα πλαίσια της έρευνάς της η Εισαγγελική Αρχή έδωσε εντολή για Οικονομικό- Διαχειριστικό Έλεγχο για το χρονικό διάστημα  2000-2012, για το σύνολο δηλαδή της Προεδρίας μου. 
 Ο έλεγχος διενεργήθηκε από Επιτροπή της Διεύθυνσης Ελέγχων του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και κατέληξε σε ογκώδες- άνω των εξήντα  σελίδων απαλλακτικό  Πόρισμα επί του οποίου βασίστηκε και η ΑΠΑΛΛΑΧΤΙΚΗ  ΔΙΑΤΑΞΗ του κ. Εισαγγελέα Πρωτοδικών Άμφισσας προς το πρόσωπο μου.


 Επιπλέον, από την παραίτησή μου τον Ιανουάριο του 2013 έως και σήμερα, παγίως τα εκάστοτε Δ.Σ. του Συνεταιρισμού – ήσαν δε πολλά μαζί με τα προσωρινά-  αρνούνται να πληρώσουν τις οφειλές του Συνεταιρισμού, τις οποίες επιχειρούν να καταλογίσουν σε εμένα προσωπικά. Αυτό δε κατά κυριολεξία.


 Μετά την άρνησή τους να πληρώσουν τα οφειλόμενα, αν και ο Συνεταιρισμός εξακολουθεί να λειτουργεί, σε προμηθευτές με τους οποίους η συνεργασία είχε ξεκινήσει επί Προεδρίας μου και δεν είχε κανένα πρόβλημα, πολλοί απ’ αυτούς τους προμηθευτές κινήθηκαν με Αγωγές εναντίον του Συνεταιρισμού. 
  Έτσι τα Μέλη αυτών των Δ.Σ. αρνούμενοι αναίτια να εξοφλήσουν τους έως τότε συνεργάτες μας, εξασφάλισαν πως ο Συνεταιρισμός πέραν των οφειλομένων θα επιβαρυνόταν και με τόκους, αμοιβές δικηγόρων και Δικαστικά έξοδα. 

  Σε μια εντυπωσιακή δε επίδειξη θράσους και ανεξήγητου μένους εναντίον μου, όχι απλώς αρνούνταν να καταβάλουν τα οφειλόμενα στους προμηθευτές που είχαν παράσχει τα προϊόντα τους, πλήττοντας έτσι την εικόνα και την αξιοπιστία του Συνεταιρισμού, αλλά ως απάντηση στις Αγωγές τους προέβαλαν ότι το χρέος δεν βαρύνει τον Συνεταιρισμό ως νομικό πρόσωπο, αλλά εμένα τον ίδιο τότε Πρόεδρο ως δρώντα χωρίς εκπροσωπευτική εξουσία(!). 

   Προέβησαν δε και σε Ανταγωγές με τις οποίες ζητούσαν να καταδικαστώ εγώ να πληρώσω στους προμηθευτές τα οφειλόμενα.
  Φυσικά, όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί κατέπεσαν, μιας και το Δικαστήριο απεφάνθη ότι όλες οι αποφάσεις του τότε Δ.Σ. για συνεργασίες ελήφθησαν σύννομα και σε σεβασμό προς το Καταστατικό και εγώ ο ίδιος δρούσα στα πλαίσια της εκπροσωπευτικής μου εξουσίας και για λογαριασμό του Συνεταιρισμού, ο οποίος άλλωστε καρπωνόταν τα οφέλη των συνεργασιών αυτών.

 Από τον Ιανουάριο του 2013, οπότε και παραιτήθηκα από Πρόεδρος του Συνεταιρισμού, υφίσταμαι έναν εντυπωσιακό ηθικό πόλεμο, που γίνεται βαναυσότερος στη μικρή κοινωνία που ζούμε. 

  Επιπλέον, γίνεται διαρκής προσπάθεια να ποινικοποιηθούν οι αποφάσεις που ελήφθησαν κατά την θητεία μου και να υποστώ οικονομική ζημιά. 

  Το γεγονός ότι απαλλάσσομαι με δικαστικές αποφάσεις από όλες τις κατηγορίες δεν αναιρεί την συναισθηματική και οικονομική ταλαιπωρία που υφίσταμαι εγώ και η οικογένειά μου από τη συνεχή εμπλοκή μου ενώπιον δικαστηρίων και ελεγκτικών επιτροπών. 

  Αυτή είναι η κατάληξη της επί δωδεκαετία άμισθης εργασίας μου στο Συνεταιρισμό στην αρχή της οποίας βεβαίως δεν διανοήθηκα να απαρνηθώ οφειλές της προηγούμενης διοίκησης, αναγνωρίζοντας τη συνέχεια του Συνεταιρισμού ως νομικού προσώπου, ούτε να καταθέτω λεφτά του Συνεταιρισμού σε προσωπικούς μου τραπεζικούς λογαριασμούς, ή μελών της οικογενείας μου προκειμένου να αποφύγω να ξεπληρώσω τις οφειλές του Συνεταιρισμού, όπως έκαναν οι μεταγενέστεροι εμού.


   Καταλήγοντας, εκφράζω την ευχή τα μέλη των εκάστοτε μετά την παραίτησή μου αλλά και του παρόντος Δ.Σ. να επεδείκνυαν την ίδια θέρμη, ενεργητικότητα και οικονομική γαλαντομίαμ’ αυτή που επιδεικνύεται στην προσπάθεια εξουθένωσής μου και στις υπόλοιπες υποθέσεις του λειτουργούντος Συνεταιρισμού.

   Ιδίως, ας διευκρινίσουν τα περί της περιστασιακής λειτουργίας του Ελαιοτριβείου και ας απαντήσουν σε ερωτήματα όπως: για ποιο λόγο από την 09η/01/2013 δεν έχουν γίνει Γενικές Συνελεύσεις για ψήφιση προς έγκριση πεπραγμένων, Ισολογισμού-Απολογισμού, ή εάν έχουν λάβει χώρα οικονομικοί έλεγχοι από Ελεγκτές ή Ορκωτούς Λογιστές.
Το τριμελές εποπτικό Συμβούλιο του Συνεταιρισμού έχει ελέγξει τις πράξεις του Δ.Σ.; 
 Έχει υποβάλλει σχετική ετήσια έκθεση προς Γενική Συνέλευση; 
 Την έχει κοινοποιήσει στην Εποπτική Αρχή;

   Και ερωτώ τα μέλη του Συνεταιρισμού, που κατά την προεδρία μου είχε διπλασιασθεί η αξία της συνεταιριστικής μερίδας: αλήθεια θα ενημερώσει κανείς ποτέ τα Μέλη του Συν/σμού

 α/ για την ένταξη του  σε επιδοτούμενο πρόγραμμα ύψους περίπου 60.000 ευρω για την ανέγερση του νέου ελαιοτριβείου,τα οποία χρήματα είχαν εγκριθεί προς απορρόφηση;

 β/ για την ήδη εκδοθείσα οικοδομική άδεια για την μετεγκατάσταση,

  γ/ την έγκυρη περιβαλλοντική μελέτη η οποία ίσχυε μέχρι τον 8ο-2015, 

 δ/ την θετική απόφαση του ΚΑΣ; 

  Όλες αυτές οι ενέργειες δεν είχαν καμιά οικονομική επιβάρυνση των Μελών και ήταν έτοιμες για υλοποίηση.
  Γιατί δεν ασχολήθηκαν οι μετέπειτα ΣΩΤΗΡΕΣ του Συνεταιρισμού να κάνουν απλή εφαρμογή στα ΕΤΟΙΜΑ που άφησα για την πρόοδο του. 

 Με ποια απόφαση Γενικής Συνέλευσης ενδέχεται να μη λειτουργήσει και φέτος το Ελαιοτριβείο;

 Που και πότε εκφράστηκε ο λόγος του συνεταιρισμένου στο παρών Διοικητικό Συμβούλιο, που δεν έχει που να ελαιοποιήσει τον καρπό του και ο Συνεταιρισμός να μην έχει έσοδα;
 Υπενθυμίζω ότι τον Ιανουάριο 2013 που αναγκάστηκα να παραιτηθώ, το ελαιοτριβείο λειτουργούσε κανονικά, χωρίς κανένα πρόβλημα στα σχεδόν καινούργια μηχανήματα του και με μεγάλη στήριξη από μεγάλο ποσοστόΜελών, που χρησιμοποιούσαν το δικό τους ελαιοτριβείο για τον καρπό τους. Και έτσι εργάστηκε όλη την ελαιοκομική περίοδο 2012-2013.

 Τέλος


Ποιός τελικά οφελείται από την μη λειτουργία του ελαιοτριβείου του Συνεταιρισμού;...



6-11-2016

Πρώην Πρόεδρος Δ.Σ. του Ελαιουργικού Συνεταιρισμού 
Ιτέας – Κίρρας
Ευθύμιος Κων. Μαρούτσος







------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Β’ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Περί  Ελαιουργικού  Συνεταιρισμού  Ιτέας - Κίρρας
(Απάντηση  προς  τον  Ευθ.  Μαρούτσο)
Από τον Νικ.Γ.Εμμανουήλ


       Διάβασα  την   επιστολή  του  πρώην  Προέδρου  του  Διοικητικού  Συμβουλίου  του  ΕΛΑΙΟΥΡΓΙΚΟΥ  ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ  ΙΤΕΑΣ - ΚΙΡΡΑΣ   Ευθυμίου  Κων.  Μαρούτσου,  o  οποίος   λίγο  πολύ  καυχάται  ότι  διοίκησε  τον  Συνεταιρισμό  με  εντιμότητα  και  ευσυνειδησία. 
      Επειδή,  όμως,  ο  Ευθ.  Μαρούτσος  απευθύνθηκε  (με  ειρωνικό  τρόπο)  σε  μένα  αλλά  και  σε  τρία  άλλα  μέλη  του  Συνεταιρισμού,  ότι,  δήθεν  εμείς  υποβάλαμε  εναντίον  του  μια  ογκώδη  μηνυτήρια  αναφορά,  ενώ  αυτό  δεν  είναι  αλήθεια,  με  αφορμή  το  ότι  αναφέρθηκε  σε  μένα,  μου  έδωσε  την  ευκαιρία  να  αναφερθώ  στην  κατάσταση  του  Συνεταιρισμού  μας,  για  την  πλήρη  και  σωστή  ενημέρωση  της  τοπικής  μας  κοινωνίας.  Έτσι,  επί  της  επιστολής  του  εκθέτω  τα  ακόλουθα  :
       Η  ιστορία  άρχισε  από  τότε  που  εστάλη  προς  τα  μέλη  του  Συνεταιρισμού  η  αρ. πρωτ.  104/19-7-2012  πρόσκληση  του  Προέδρου του  Συνεταιρισμού  Ευθ.  Μαρούτσου  με  θέμα  «Ενημέρωση  των  Συνεταίρων  για  την  οικονομική  κατάσταση  του  Συνεταιρισμού.  Ανάλυση  δεδομένων  και  εκτίμηση  προοπτικής»,   όπου  αναφέρει  ότι  « Η  βαθειά  κρίση  …..…. έχει   ως  αποτέλεσμα  ο  Συνεταιρισμός  να  αντιμετωπίζει  κίνδυνο  επιβιωσιμότητας»  και  αναφέρει  ότι  η  Γ. Σ.  επιβάλλεται  να  γίνει  στην  ορισθείσας  ημερομηνία  «..διότι  δεν  υπάρχει  χρόνος».  Έτσι,  έγινε  η  έκτακτη  Γενική  Συνέλευση  του  Συνεταιρισμού  της  8ης  Αυγούστου  2012  (Πρακτικά  αριθ.  4/8-8-2012),  η  οποία  συνεδρίασε  με  «απαρτία»  21  μελών,  που  ψήφισαν  14  υπέρ,  2  κατά  και  5  λευκά  και  έκανε  δεκτή  την  πρόταση  του  τότε  Προέδρου  του  Δ. Σ.  Ευθ.  Μαρούτσου  και  αποφάσισε  να  ζητήσει  έκτακτη  ειδική  εισφορά  από  κάθε  Συνέταιρο  τριακόσια  (300,00)  ευρώ  ως  οικονομική  ενίσχυση  προς  το  Συνεταιρισμό.  Επισημαίνω  ότι  η  ως  άνω  πρόσκληση  δεν  αναφέρει  τίποτα  συγκεκριμένο  για  έκτακτη  οικονομική  ενίσχυση.  Η  πρόταση  για  τα  300,00  ευρώ  έγινε  κατά  τη  συζήτηση  της  Συνέλευσης,  δεν  ήταν  θέμα  προς  συζήτηση  από  την  πρόσκληση.  Επιδίωξη  ήταν  να  εισπράξει  ο  Συνεταιρισμός  περίπου  95.000,00  ευρώ,  ως  έκτακτη  ενίσχυση.  Με  την  αρ. πρωτ. 115/27-8-2012  πρόσκληση  του  Συνεταιρισμού,  ο  Πρόεδρος Δ.Σ.  Ευθ.  Μαρούτσος  κάλεσε  τα  Μέλη  να  καταβάλουν  την  αποφασισθείσα  έκτακτη  εισφορά,  με  το  αιτιολογικό  «…προκειμένου  να  καλύψουμε  εξόφληση  επιταγών,  εισφορές  προς  ασφαλιστικά  ταμεία  και  υποχρεώσεις  σε  εφορία,  δόσεις  δανείου   και  άλλες  ανάγκες,  οι  οποίες  σε  συνδυασμό  με  τη  δεινή  οικονομική  κρίση,  που  μαστίζει  τη  χώρα  μας,  δημιούργησαν  υπέρογκες  οφειλές  στο  Συνεταιρισμό  μας  και  πρέπει  να  αντιμετωπισθούν  άμεσα  και  ο  μόνος  τρόπος  είναι  η  επιβολή  έκτακτης  εισφοράς  στα  Μέλη …..»,  όπως  αναφέρει  στην  πρόσκλησή  του  αυτή.    
      Οι  αναφορές  (ομολογίες)  αυτές  για  τη  δύσκολη  οικονομική  κατάσταση  του  Συνεταιρισμού,  προκάλεσαν γενική  αναστάτωση  καθώς  τα  Μέλη  του  αναρωτιούνταν  πώς  ο  Συνεταιρισμός  έφθασε  σε  δύσκολη  οικονομική  θέση,  ενώ  υπήρχε  η  εντύπωση  ότι  η  οικονομική  του  κατάσταση  ήταν  ανθηρή.  Έτσι,  με  πρωτοβουλία  των  μελών  (με  αίτηση  112  Μελών  προς  το  Δ. Σ.),  σύμφωνα  με  το  καταστατικό,  έγινε  Γενική  Συνέλευση,  η  οποία  με  την  6/28-11-2012  ομόφωνη  απόφαση  των  80  παρόντων  μελών  της  αποφάσισε  «την  ανάκληση  και  ακύρωση  της  υπ’ αριθμόν  04/08-8-2012  απόφασης  για  τα  300,00  ευρώ»,  λόγω  της  τρέχουσας  οικονομικής  κρίσης  και  της  οικονομικής  αδυναμίας  των  συνεταίρων  να  πληρώσουν  το  ποσό  αυτό.  Δεν  μειοψήφησε  τότε  ούτε  ο  Ευθ.  Μαρούτσος.
        Στο  σημείο  αυτό  διευκρινίζω  ότι   η  όποια   οικονομική  κατάσταση  του  Συνεταιρισμού,  που  αναφέρεται  στην  ανωτέρω  πρόσκληση,  οφείλεται  αποκλειστικά  στη  διοίκηση  και  διαχείριση  των  μέχρι  τότε  Διοικητικών  Συμβουλίων,  Πρόεδρος  των  οποίων  ήταν  ο  Ευθ.  Μαρούτσος  από  το  έτος  2000. 
        Ακολούθως,  στις  20-12-2012,  έγινε  η  ετήσια  τακτική  Γενική  Συνέλευση  των  Μελών,  η  οποία  με  την  08/20-12-2012  απόφασή  της  (με  ψήφους  12  υπέρ  και  30  κατά  και  1  «παρών»),  δεν  ενέκρινε  τον  απολογισμό  πεπραγμένων  του  Δ. Σ..  Ακολούθως,  στις  9-1-2013  έγινε  η  επαναληπτική  Γενική  Συνέλευση  των  Μελών,  η  οποία  με  την  1/9-1-2013  απόφασή  της  (με  ψήφους  16  ψήφοι  υπέρ  και  20  ψήφοι  κατά  και  1  άκυρο  ψηφοδέλτιο)  δεν  ενέκρινε  τον  ισολογισμό  της  30-6-2012  (χρήση  1-7-2011  έως  30-6-2012)  και  δεν  απάλλαξε  των  ευθυνών  του  το  Διοικητικό  Συμβούλιο. 
         Επισημαίνω  ότι  η  συντριπτική  πλειοψηφία  των  Συνεταίρων  έπεσε  από  τα  σύννεφα  ακούγοντας  τα  τόσο  μεγάλα  κονδύλια  των  ελλειμμάτων.  Ο  Ευθ.  Μαρούτσος  ισχυρίσθηκε  ότι  η  δυσκολία  της  οικονομικής  κατάστασης  οφείλεται  κυρίως  στο  ότι  ένας  αγοραστής  λαδιού,  ο  Εδουάρδος  Ασλανίδης  από  τη  Θεσσαλονίκη  δεν  πλήρωσε  οφειλή  του  προς  το  Συνεταιρισμό  από  αγορά  λαδιού  συνολικής  αξίας  86.213,92  ευρώ,  διότι  δεν  πλήρωσε  τις  δύο  επιταγές  που  είχε  εκδώσει   για  το  Συνεταιρισμό  (η  μία  ποσού  65.877,00  ευρώ  και  η  δεύτερη   ποσού  15.336,92  ευρώ).  Η  εξήγησή  του,  όμως,  δεν  ήταν  πειστική,  καθόσον  δεν  έπρεπε  και  δεν  είχε  ανάγκη  να  πουλήσει  μια  τόσο  μεγάλη  ποσότητα  λαδιού  (πάνω  από  είκοσι  τόνους)  σε  έναν  σχεδόν  άγνωστο  έμπορο  με  επιταγές  μεταχρονολογημένες  και  όχι  με  μετρητά.  Πώς  ήταν  βέβαιος  ότι  θα  πληρωθούν  οι  επιταγές ;  Και  γιατί  δεν  απευθύνθηκε  στους  γνωστούς  από  χρόνια  εμπόρους  λαδιού ;    Εδώ,  να  σημειώσουμε  ότι  Ευθ.  Μαρούτσος  δεν  έκανε  μήνυση  για  τις  ακάλυπτες  επιταγές, μέσα  στην  προθεσμία  των  τριών  μηνών  από  τη  σφράγιση  τους,  κατά  του  εν  λόγω  αγοραστή,  για  να  μπορέσει,  μήπως  έτσι,  να  τον  στριμώξει  να  πληρώσει.  Ούτε  αγωγή  για  προσωπική  κράτησή  του  από  τις  ακάλυπτες  επιταγές.  Μόνο  μια  Διαταγή  Πληρωμής,  την  οποία  ο  αγοραστής  εκείνος,  προφανώς,  αγνόησε  εντελώς.  Με  άλλα  λόγια,  ο  αγοραστής  μας  πήρε  το  λάδι,  δεν  το  πλήρωσε  αλλά  ο  κ.  Μαρούτσος  αισθάνεται  υπερήφανος. 
         Όμως,  στον  ανωτέρω  ισολογισμό  είναι  καταχωρημένα  και  άλλα  σημαντικά  ποσά  από  τα  οποία  προκύπτει  το  μεγάλο  έλλειμμα  του  Συνεταιρισμού.  Ειδικότερα,  όπως  προκύπτει  από  το  πρακτικό  1/9-1-2013,  στη  Γενική  Συνέλευση  της  9ης  Ιανουαρίου  2013   η  άποψή  μου  ήταν  ότι   «…σύμφωνα  με  τις  αναφερόμενες  στο  παθητικό  του  ως  άνω  ισολογισμού  της  30-6-2012  (χρήση  1-7-2011  έως  30-6-2012)  τρέχουσες  υποχρεώσεις  του  Συνεταιρισμού,  ο  Συνεταιρισμός  πρέπει  να  πληρώσει  σε  ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΕΣ  56.902,36  ευρώ  και  σε  ΠΙΣΤΩΤΕΣ  114.425,19  ευρώ  και  σε  ΤΡΑΠΕΖΕΣ  ΒΡΑΧ/ΣΜΕΣ  ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ  25.000,00  ευρώ  η  ετήσια  δόση  (καθόσον  οι  συνολικές  οφειλές  σε  τράπεζες  ήταν  στον  ισολογισμό  αυτόν  257.820,61  ευρώ)  και  στο  ΙΚΑ  (αφού  γίνει  ρύθμιση)  12.000,00  ευρώ  η  ετήσια  δόση  και  για  ΕΠΙΤΑΓΕΣ  ΠΛΗΡΩΤΕΕΣ  139.647,59  ευρώ  και  για  ΦΟΡΟΥΣ  και  ΤΕΛΗ  προς  το  Δημόσιο,  αφού  γίνει  ρύθμιση,  12.000,00  ευρώ  η  ετήσια  δόση  (όπως  στο  ΙΚΑ).  Δηλαδή,  συνολικά  περίπου  τριακόσιες  εξήντα  χιλιάδες  (360.000,00)  ευρώ  είναι  οι  τρέχουσες  υποχρεώσεις  του  Συνεταιρισμού.»  (διευκρινίζω  :  οι  τρέχουσες,  όχι  οι  συνολικές).  Ύστερα,  δε,  από  σχετικό  ερώτημα,  ο  λογιστής  του  Συνεταιρισμού  Ιωάννης  Μάνος  απάντησε  ότι  είναι  περίπου  οι  ανωτέρω  οι  τρέχουσες  υποχρεώσεις  του  Συνεταιρισμού.  Ακόμη,  η  άποψή  μου  ήταν  ότι  «… ως  προς  τα  κονδύλια  του  κυκλοφορούντος  ενεργητικού  του  ανωτέρω  ισολογισμού  και  κυρίως  το  κονδύλι  των  ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΩΝ  από  141.601,74  ευρώ,  που  δεν  μπορεί  να  εκποιηθούν  μονομιάς  και  το  κονδύλι  των  ΕΠΙΤΑΓΩΝ  από  86.169,74   ευρώ,  που  έχει  φθάσει  στα  Δικαστήρια  και  είναι  αμφίβολο  αν  θα  εισπραχθεί  μελλοντικά,  είναι  απίθανο  να  μπορέσουμε  να  αντιμετωπίσουμε  τις  τρέχουσες  υποχρεώσεις  του  Συνεταιρισμού.».   Διευκρινιστικά  αναφέρω  ότι   τα  προαναφερόμενα  κονδύλια  του  ενεργητικού  (των  ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΩΝ  -  του  πρατηρίου  -  και  των  ΕΠΙΤΑΓΩΝ  -  του  Ασλανίδη),  ακόμη  και  αν  μπορούσε  να  εισπράξει  άμεσα  ο  Συνεταιρισμός  (το  αναφέρω  όλως  υποθετικά  ως  την  καλύτερη  περίπτωση)  και  πάλι  θα  έμεναν  ακάλυπτες  140.000,00  ευρώ  από  τις  τρέχουσες  υποχρεώσεις  του  και  αυτό  θα  συνέβαινε  εκείνη  τη  χρονιά,  ενώ  τις  επόμενες  θα  υπήρχαν  μόνο  τα  χαμηλά  εισοδήματα  από  τη  λειτουργία  του  ελαιοτριβείου,  καθόσον  το  πρατήριο  είχε  ήδη  σταματήσει  να  λειτουργεί  και  οι  ακάλυπτες  τρέχουσες  υποχρεώσεις  θα  ήταν  μεγαλύτερες.  
          Η  αγορά  του  αγροτεμαχίου  του  Κων.  Δάνισκα.  Ο  Συνεταιρισμός  για  τη  μεταστέγαση  του  ελαιοτριβείου  του  αγόρασε  από  τον  συμπολίτη  μας  Κων/νο  Δάνισκα  ένα  αγροτεμάχιο  στη  θέση  «Λαρνάκι»  Ιτέας,  βορείως  της  χαρτοποιΐας  Αφων  Κουτσούκου,  εμβαδού  πέντε  (5)  περίπου  στρεμμάτων,  αντικειμενικής  αξίας  49.513,49  ευρώ  και  περίπου  ίδιας  εμπορικής  αξίας,  αντί  του  τιμήματος  των  διακοσίων  είκοσι  πέντε  χιλιάδων  (225.000,00)  ευρώ,  με  το  10.031/18-12-2007  αγοραπωλητήριο  συμβόλαιο  του  συμβολαιογράφου  Ιτέας  Αρ.  Παπαλάιου.  Κατ’  αρχάς,  η  αγορά  για  μετεγκατάσταση  του  ελαιοτριβείου  έγινε  με  βιασύνη,  διότι  θα  μπορούσαν  να  επιδιώξουν  να  μισθώσουν  ακίνητο  για  τη  στέγαση  του  ελαιοτριβείου  (λ.χ.  την  αποθήκη  ελαιών  του  κ.  Κ.  Καραλίβανου),  καθόσον  τα  μισθώματα  που  εισέπραττε  ο  Συνεταιρισμός  από  τη  μίσθωση  των  δικών  του  αιθουσών    επαρκούσαν  για  το  μίσθωμα  για  το  ελαιοτριβείο.  Δεύτερον,  ο  Συνεταιρισμός  δεν  είχε  χρήματα  για  την  αγορά  γηπέδου,  η  οποία  έγινε  εξ  ολοκλήρου  με  τραπεζικό  δανεισμό  από  την  τότε  Εμπορική  Τράπεζα  (ήδη  Άλφα  Τράπεζα)  με  αρκετά  ψηλό  επιτόκιο,  λόγω  του  οποίου  δανεισμού  υποθηκεύθηκε  σχεδόν  ολόκληρη  η  ακίνητη  περιουσία  του  Συνεταιρισμού.  Τρίτον,  η  τιμή  αγοράς  ήταν  υπέρογκη,  σχεδόν  υπερτετραπλάσια  της  αντικειμενικής  και  της  πραγματικής,  κατά  γενική  παραδοχή  και  εντελώς  ασύμφορη.  Τέταρτον,  προτίμησαν την αγορά  αυτή,  ενώ  είχε  δοθεί  προσφορά  του  κ.  Δημ.  Αγουρόπουλου  ύψους  70.000,00  ευρώ  για  αγροτεμάχιο  8,4  στρεμμάτων  στο  ΒΙΠΑ  (θέση  ΓΩΝΙΑ)  Ιτέας.
         Βέβαια,  σύμφωνα  με  το  σχετικό  πόρισμα,  οι  ελεγκτές,  που  έκαναν  τον  έλεγχο  θεώρησαν  ότι  η  αγορά  του  εν  λόγω  ακινήτου  έγινε  νομότυπα,  καθόσον  τόσο  η  αγορά  του  ανωτέρω  αγροτεμαχίου  όσο  και  σύναψη  του  ανωτέρω  δανείου  έλαβαν  χώρα  κατόπιν  νομίμων  αποφάσεων  των  αρμοδίων  συλλογικών  οργάνων  του  Συνεταιρισμού.  Επί της  ουσίας,  όμως,  προφανώς,  δεν  έδωσαν  σημασία  στην  αγορά  ενός  πράγματος  σε  τιμή  υπερτετραπλάσια  της  πραγματικής,  επειδή,  κατά  άλλα,  το  σχετικό  τίμημα  αγοράς  και  των  σχετικών  με  τη  μεταβίβαση  εξόδων  καταχωρήθηκε  στα  λογιστικά  του  βιβλία  και,  δυστυχώς,  δεν  αναρωτήθηκαν  πώς  νομιμοποιείται  ένας  παραγωγικός  συλλογικός  φορέας  να  αγοράζει  κάποιο  ακίνητο  σε  τιμή  υπερτετραπλάσια  της  πραγματικής.  Στο  σημείο  αυτό  είναι  το  μεγάλο  ερωτηματικό.  Και  δεν  παίζουν ιδιαίτερο  ρόλο  οι  αποφάσεις  των  Γενικών Συνελεύσεων  και  των  Δ. Σ,  κατά  την  άποψή  μου.  Ακόμη  και  με  100  μέλη  να  λαμβανόταν  η  εν  λόγω  απόφαση,  σημασία  έχει  ότι  θα  λαμβανόταν  μια  απόφαση  εσφαλμένη  και  κατάφωρα  ασύμφορη  για  το  Συνεταιρισμό  και  καταλυτικής  σημασίας  για  την  ύπαρξή  του.  Από  την  αγορά  του  ακινήτου  αυτού  ο  Συνεταιρισμός  έβαλε  χρέος  διακόσιες  πενήντα  χιλιάδες  (250.000,00)  ευρώ  περίπου  τοκιζόμενο  και  έχει  στα  χέρια  του  ένα  ακίνητο  πολύ  χαμηλής  αξίας.  Αλλά  και  στην  περίπτωση  αυτή  ο  κ. Μαρούτσος  αισθάνεται  υπερήφανος.           
           Μετά  τη  μη  έγκριση  του  ισολογισμού  και  τη  μη  απαλλαγή  του  τότε  Διοικητικού  Συμβουλίου,  ο  Ευθ.  Μαρούτσος,  υπέβαλε  την  παραίτησή  του.
           Ακολούθως  με  απόφαση  της  Γενικής  Συνέλευσης  διορίσθηκαν  προσωρινά  διοικητικά  Συμβούλια,  για  να  φροντίσουν  για  τη  συνέχιση  της  λειτουργίας  του  ελαιοτριβείου  μέχρι  το  τέλος  της  ελαιοκομικής  περιόδου και  να  κάνουν  εκλογές  για  την  ανάδειξη  νέου  Δ. Σ. 
            Ειδικότερα, δε,  με  την  5/10-3-2013  ομόφωνη  απόφαση  της   Γενικής  Συνέλευσης  (69  ψήφοι  υπέρ)  διορίσθηκε  προσωρινό  Διοικητικό  Συμβούλιο,  αποτελούμενο  από  τους  Ελένη  Παπαλαΐου,  Πέτρο  Μπούτσικα,  Γιαννίτσα  Λύτρα,  Ηλία  Καϊμάρα  και  Ασημούλα  Πιλάλα  και  αποφασίσθηκε  μέσα  σε  ένα  μήνα   «να  προβεί  σε  οικονομικό  έλεγχο  της  διαχείρισης  των  προηγούμενων  τακτικών  Δ.Σ.,  για  να  διαπιστωθεί  η  υποχρέωση  του  Συνεταιρισμού  και  οι  υπεύθυνοι  γιαυτό και  να  συντάξει  σχετικό  πόρισμα,  το  οποίο  θα  καταθέσει  στον  αρμόδιο  Εισαγγελέα  και  θα  ανακοινώσει  στα  μέλη  του  Συνεταιρισμού,  Προς  τούτο  μπορεί  να  ζητήσει  τη  συμπαράσταση  της  παρισταμένης  δικηγόρου  Βασιλικής  Παπακώστα…».   Από  το  πρακτικό  της  απόφασης  αυτής  προκύπτει  η  άποψή  μου  ότι   «… πρέπει  να  γίνει  κατανοητό  πως  με  το  να  ζητάμε  λεπτομερή  και  ουσιαστικό  οικονομικό  έλεγχο,  επιδιώκουμε  την  πραγματική  και  αληθινή  εικόνα  του  Συνεταιρισμού  και  την  απόδοση  τυχόν  ευθυνών  στους  υπαίτιους  της  υπερχρέωσης  αυτού.  Μπροστά  στις  ευθύνες  δεν  είναι  σωστό  να  μπαίνουν  συναισθηματισμοί,  αφού  ο  καθένας  όπως  έστρωσε  έτσι  θα  κοιμηθεί …  δεν  είναι  ο  σκοπός  μας  να  κάνουμε  μηνύσεις  αλλά  έχουμε  χρέος  να  καταγγείλουμε  τους  υπαίτιους  της  χρεοκοπίας  του  Συνεταιρισμού  ….  Μας  ενδιαφέρει  ο  ουσιαστικός  έλεγχος  για  να  ξεκαθαρίσει  η  οικονομική  εικόνα  του  Συνεταιρισμού,  να  υπάρξει  ακριβές  αποτέλεσμα,  το  οποίο  να  καταγραφεί  επακριβώς  και  με  τον  τρόπο  αυτό  θα  μπει  μια  συγκεκριμένη  γραμμή  για  το  παρελθόν  και  όποιος  ευθύνεται  να  υποστεί  τις  συνέπειες.  Από  εκεί και  μετά,  όποιοι  θα  αναλάβουν,  θα  μπορεί  να  γνωρίζουν  τί  τους  γίνεται.».  Έτσι,  αποδείχνεται  ότι  δεν  είμαι  εγώ  και  οι  λοιποί  «ευχαριστούμενοι»  από  τον  Ευθ.  Μαρούτσο  που  καταγγείλαμε  αυτόν  αλλά  η  Γενική  Συνέλευση  του  Συνεταιρισμού,  η  οποία,  μάλιστα,  στράφηκε  κατά  παντός  υπευθύνου,  διότι  ο  στόχος   ήταν  η  προάσπιση  των  συμφερόντων  του  Συνεταιρισμού   και  όχι  η  δίωξη  ενός  συγκεκριμένου  προσώπου.  Έκανε,  βέβαια,  την  τιμή  να  «ευχαριστήσει»  εμένα  και  τους  υπόλοιπους  τρεις,  επειδή  καταθέσαμε  ως  μάρτυρες.  Αλλά  αφού  προτάθηκα  και  κλήθηκα  το  θεώρησα  χρέος  μου  να  καταθέσω  και  κατέθεσα  με  παρρησία  και  αντικειμενικότητα  την  αλήθεια,  με  σκοπό  και  μόνο  την  προάσπιση  των  συμφερόντων  του  Συνεταιρισμού  κι  όχι  γιατί  είχα με  κάποιον  κάποια  προσωπική  διαφορά.  Γιατί  δεν  με  κατήγγειλε  για  ψευδή  κατάθεση  ο  Ευθ.  Μαρούτσος;
             Ακολούθως   με  την  από  17  Μαΐου  2013  απόφαση  της  Γενικής  Συνέλευσης  εκλέχθηκε  τακτικό  Διοικητικό  Συμβούλιο,  το  οποίο  συντέθηκε  σε  σώμα  από  τους  Νικόλαο  Καϊμάρα  ως  Πρόεδρο,  Ευθύμιο  Σκαρίμπα  ως  Αντιπρόεδρο,    Ασημούλα  Πιλάλα  ως  Γραμματέα,  Κωνσταντίνο  Λαλά  ως  Ταμία  και  Μηνά  Σκαρίμπα  ως  Μέλος.
             Εδώ,  επισημαίνω  ότι  από  τις  01-01-2013  μέχρι  τις  17-5-2013,  χρειάσθηκε  η  εκλογή  τριών  προσωρινών  Διοικητικών  Συμβουλίων  για  να  φθάσουμε, τελικά,  ύστερα  από  επίμονη  προτροπή  των  Συνεταίρων,  στην  εκλογή  των  προαναφερομένων  αιρετών,  καθόσον  τα  Μέλη  του  Συνεταιρισμού  είχαν  φοβηθεί  μετά  τη  γνωστοποίηση  της  οικονομικής  του  κατάστασής  και  δεν  ήθελε  κανένας  να  θέσει  υποψηφιότητα  και  να  εκλεγεί. 
               Από  την  01-01-2013  και  μετά  άρχισαν  να  καταφθάνουν  αγωγές  και  διαταγές  πληρωμής  σε  βάρος  του  Συνεταιρισμού.  Αναφέρω  μερικές  : 
1)      Αγωγή  στο  Μονομελές  Πρωτοδικείο  Λαμίας  της   Ένωσης  Αγροτικών 
Συνεταιρισμών  Λαμίας  για  34.755,31  ευρώ,  για  διάφορα  είδη,  που  αγόρασε  με  πίστωση  ο  Συνεταιρισμός  αγοράσθηκαν  από  τις  6-12-2010  μέχρι  28-9-2011  (αριθ.  καταθ.  αγωγής  1329/ΤΜ/267/13).
       2)  Αγωγή  προς  το  Ειρηνοδικείο  Ναυπάκτου  της  εταιρείας  «ΜΙΧΑΗΛ &
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ  ΕΥΑΓΓ.  ΜΟΥΧΤΟΥΡΗΣ  Ο.Ε.»  για  προϊόντα  που  αγόρασε  ο  Συνεταιρισμός  από  τις  26-4-2012  μέχρι  τις  12-7-2012,  αξίας  6.902,14  ευρώ.
       3)   Η  7/2013  Διαταγή  Πληρωμής  του  Ειρηνοδικείου  Άμφισσας  της 
Μαρίας  Μπαμπαλιούτα,  κατοίκου  Ελάτειας,  για  14.416,18  ευρώ,  για  προμήθεια  προϊόντων  πριν  από  τις  5-9-2012.
       4)   Η  8/2014  Διαταγή  Πληρωμής  του  Μονομελούς  Πρωτοδικείου  Ιωαννίνων  
Για  την  ανώνυμη  εταιρεία  29.337,49  ευρώ,  για  προμήθεια  προϊόντων  από  16-12-2011  μέχρι  28-5-2012.
       5)   Η  προς  το  Ειρηνοδικείο  Άμφισσας  από  29-01-2013  αγωγή  του  Χαραλ.  Μελέτη  (αριθ. καταθ. 05/29-01-2013),  για  οφειλόμενα  εργατικά  από  13-7-2009  μέχρι  31-10-2012,  ύψους  3.012,59  ευρώ.
       6)   Η  προς  το  Ειρηνοδικείο  Άμφισσας  από  31-10-2013  (αριθ. κατάθ. 86/2013)  αγωγή  της  ΔΕΜΔΒΑΙ  Ιτέας  κατά  του  Συνεταιρισμού,  για  υπηρεσίες  εκκένωσης  και  μεταφοράς  βοθρολυμάτων  μέχρι  το  2009,  ύψους  3.885,31  ευρώ. 
      7)    Η  προς  το  Ειρηνοδικείο  Άμφισσας  από  21-5-2013  αγωγή  της  Ευθυμίας  Γεωργούλα  (αρ. καταθ. 42/2013),  για  οφειλόμενα  εργατικά  από  13-7-2009  μέχρι  31-10-2012,  ύψους  1.531,78  ευρώ.
      8)     Η  προς  το  Ειρηνοδικείο  Άμφισσας  από  24-9-2013  (αρ.  καταθ. 25/2013)  αγωγή  της  Χαρίκλειας  συζ.  Νικολάου  Μαυρομάτη,  για  πώληση  ελαιολάδου  προς  το  Συνεταιρισμό  στις  30-7-2012,  ύψους  3.440,00  ευρώ.  Η  ενάγουσα  κ.  Μαυρομάτη  είναι  η  πεθερά  του  Ευθ.  Μαρούτσου.  Αξίζει,  όμως,  να  πούμε  ότι  η  ενάγουσα  με  την  αγωγή  της  στράφηκε  και  εναντίον  του  Προέδρου  του  Δ. Σ.  Νικ.  Καϊμάρα,  παρότι  ανέλαβε  μετά  τις  17  Μαΐου  2913. 
        Εκτός  των  ανωτέρω,  υπάρχει  και  σημαντικός  αριθμός  οφειλών  προς  τρίτους  προμηθευτές,  που  δεν  έχουν  ακόμα  κάνει  την  εμφάνισή  τους  δικαστικά  Το  μέλλον  θα  δείξει. 
         Οι  οφειλές  του  Συνεταιρισμού  προς  το  ΙΚΑ,  μέχρι  τις  31-12-2012  ανήλθαν  σε  64.184,00  ευρώ  (ποσό  κύριας  εισφοράς  44.575,36  ευρώ  και  πρόσθετα  τέλη  19.608,64  ευρώ),  όπως  προκύπτει  από  τον  πίνακα  χρεών  του  Συνεταιρισμού  προς  το  ΙΚΑ,  ο  οποίος  συνοδεύει  την  9670/11-10-2016  κατάσχεση  εις  χείρας  τρίτου  του  ΙΚΑ  (Κ.Ε.Α.Ο.  Λαμίας),  με  την  οποία  κατασχέθηκε  ποσό  4.000,00  ευρώ  από  το  λογαριασμό  του  μέλους  του  Συνεταιρισμού  Πέτρου  Μπούτσικα  στην  ΑΛΦΑ  ΤΡΑΠΕΖΑ.  Όλες  γεννημένες  επί  προεδρίας  Ευθ.  Μαρούτσου  (από  το  2000  έως  το  2013).  Λόγω,  όμως,  της  αδυναμίας  του  Συνεταιρισμού  να  εξοφλήσει  της  απαιτήσεις  αυτές  και  όσες  δημιουργήθηκαν  μέχρι  σήμερα,  το  πλήρωσε  το  μάρμαρο  το  μέλος  του  Συνεταιρισμού  Πέτρος  Μπούτσικας,  ο  οποίος  διετέλεσε  (προσωρινός)  Πρόεδρος  του  Προσωρινού  Διοικητικού  συμβουλίου  από  11-3-2013  μέχρι  24-5-2013  (για  75  ημέρες),  στη  διάρκεια  των  οποίων  ουδεμία  απαίτηση  είχε  γεννηθεί  του  ΙΚΑ  κατά  του  Συνεταιρισμού.  Κατά  τα  άλλα  ο  κ.  Μαρούτσος  αισθάνεται  υπερήφανος.
          Ως  να  μην  έφθαναν  αυτά,  ο  Ευθ.  Μαρούτσος,  ελαφρά  τη  καρδία,  προσπαθεί  να  ρίξει  ευθύνες  στα  μετέπειτα  αυτού  Διοικητικά  Συμβούλια  του  Συνεταιρισμού,  ότι,  δήθεν,  δεν  πληρώνουν  τις  υποχρεώσεις  του  Συνεταιρισμού,  οι  οποίες  γεννήθηκαν  επί  της  δικής  του  προεδρίας  και  διαχείρισης.  Αλλά  με  ποιά  έσοδα  να  πληρώσουν  τις  τεράστιες  υποχρεώσεις  του,  όταν  τα  έσοδα  του  Συνεταιρισμού  από  τη  λειτουργία  του  ελαιοτριβείου  είναι  «κουκιά  μετρημένα»  (δεν  άφηνε  σημαντικό  κέρδος),  τα  οποία  φθάνουν  να  καλύπτονται  τα  τρέχοντα  έξοδα  για  τη  λειτουργία  του  ελαιοτριβείου  επωφελεία  των  Συνεταίρων  κι  ίσως  ένα  πολύ  μικρό  ποσοστό  εκ  των  απαιτήσεων  των  τρίτων;  Αν  ήταν  ο  ίδιος,  από  που  θα  έβρισκε  τα  χρήματα  για  να  πληρώσει  ;   Από  έκτακτη  ενίσχυση  από  τα  Μέλη,  ούτε  γι’ αστείο.  Από  τραπεζικό δανεισμό,  πάρα  πολύ  δύσκολα,  καθόσον  δεν  άφησε  σχεδόν  κανένα  ακίνητο  του  Συνεταιρισμού  χωρίς  να  το  προσημειώσει.  Κι  ενώ  προσπαθεί  να  ρίξει  ευθύνες  προς  τα   μετέπειτα  αυτού  Δ. Σ.,  οι  Συνέταιροι  δεν ξεχνάνε  ότι  ο  Ευθ.   Μαρούτσος  δεν  προσέφερε  προς  τα  επόμενα  Δ. Σ.  ουδεμία  βοήθεια  ή  ενημέρωση  για  τα  οικονομικά  και  για  τις  συναλλαγές  του  Συνεταιρισμού.  Τους  αγνόησε  εντελώς.  Δεν  μπορεί,  λοιπόν,  να  παραπονείται  γιατί  δεν  συνέχισαν,  τάχα,  τις  προσπάθειες  για  την  ένταξη  του  Συνεταιρισμού  (του  ελαιοτριβείου)  σε  επιδοτούμενο  πρόγραμμα,  αφού  ουδεμία  σχετική  ενημέρωση  ή  βοήθεια  προσέφερε  στα  μέλη  των  επόμενων  Δ.Σ.. 
        Επί  της  ουσίας,  ως  προς  την  ένταξη  του  Συνεταιρισμού  σε  επιδοτούμενο  πρόγραμμα,  ο  Συνεταιρισμός  δεν  είχε  σχεδόν  καθόλου  ταμείο  (δεν  είχε  χρήματα)  για  να  συμμετάσχει  στο  πρόγραμμα.  Χωρίς  να  συμμετάσχει  και  με  δικά  του  κεφάλαια  δεν  θα  εντασσόταν.  Πού  θα  εύρισκε  τα  μετρητά  χρήματα  για  να  συμμετάσχει  και  να  ενταχθεί  στο  ανωτέρω  πρόγραμμα;  Αν  μπορεί  ας  δώσει  μια  ξεκάθαρη  απάντηση  ο  Ευθ.  Μαρούτσος.     
            Τελειώνοντας,  επισημαίνω  ότι  η  επιστολή  του  Ευθ.  Μαρούτσου,  δεν  είναι  τίποτα  άλλο  από  μια  έκθεση  ιδεών,  που  απηχεί  την  αγωνία  του  να  δείξει  ότι  δήθεν  τα  έκανε  όλα  καλά  και  ότι  δήθεν  άλλοι  είναι  οι  φιλοκατήγοροι,  κάνοντας  χρήση  του  πορίσματος  των  ελεγκτών  οικονομικού  και  διαχειριστικού  ελέγχου.  Δεν  έχει  αναφέρει,  όμως,  ούτε  μια  λέξη  ούτε  έναν  αριθμό  για  το  πώς  δημιουργήθηκαν  τα  μεγάλα  χρέη  του  Συνεταιρισμού,  αφού  δημιουργήθηκαν  επί   της  θητείας  του  ως  Προέδρου  του  Δ. Σ.,    ενώ,  αντίθετα, στην  παρούσα  απάντηση,  επικαλούμενος  τα  σχετικά  έγγραφα  και  τις  σχετικές  αποφάσεις  της  Γενικής  Συνέλευσης  του  Συνεταιρισμού,  εξέθεσα  τα  γεγονότα  με  τη  χρονική  τους  σειρά  και  αναφέρθηκα  στα  λογιστικά  (αριθμητικά)  στοιχεία  του  ισολογισμού  και  στα  δικόγραφα  από  τα  οποία  βεβαιώνεται  η  οικονομική  κατάρρευση  του  Συνεταιρισμού,  η  οποία  προέκυψε  κατά  το  χρόνο  της  δικής  του  προεδρίας  και  διοίκησης.  Θα  ήταν  ευχής  έργο  για  το  Συνεταιρισμό  να  γινόταν  να  διαψευσθούν  τα  στοιχεία  που  παρέθεσα.  Επειδή,  όμως,  το  χρέος  είναι  υπαρκτό  και  δεν  εξαφανίζεται  με  μαγικό  ραβδί,  να  αφήσει  τα  νταηλίκια  ότι  «θα  τους  δείξω»,  «θα  τους κάνω»,  «θα  τους  ράνω»  και  να  κάτσει  να  αναλογισθεί  τις  ευθύνες  του  για  τη  μέχρι  σήμερα  κατάληξη  του  ΕΛΑΙΟΥΡΓΙΚΟΥ  ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ  ΙΤΕΑΣ – ΚΙΡΡΑΣ.-

Ιτέα,  21  Νοεμβρίου  2016
Νίκος  Γεωρ.  Εμμανουήλ

ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ " Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΦΩΚΙΔΑΣ"



  

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ο κ.Εμμανουήλ με ακριβή στοιχεία παρουσίασε την κατάσταση του συνεταιρισμού,ο κ Μαρούτσος μη βιάζεται να υπερηφανεύεται τώρα τι έγινε με το δηκαστήριο δεν ξέρω η δικαιοσύνην των πολιτών τον εχει δικάσει και δεν μας είπε για τις βραδυές στον Ελατο με 500 Ε/βραδυά