ΣΤΑ ΙΔΙΑ ΜΕΡΗ ΘΑ ΞΑΝΑΒΡΕΘΟΥΜΕ.. Άρθρο του Δρ.Παρασκευά, Προέδρου της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Ν. Φωκίδας.

Πιστός στη πρόκληση της πιο κρίσιμης μεταπολιτευτικής εκλογικής αναμέτρησης, θέλω να ευχαριστήσω από την καρδιά μου όλους όσους , που με τον πιο επίσημο τρόπο, μου έκαναν τη τιμή και με πρότειναν, σ΄ αυτή τη δύσκολη περίοδο για τον τόπο μας να βρίσκομαι στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ στο Νομό Φωκίδας. 

Τους ευχαριστώ για την τιμητική αυτή πρόταση στο πρόσωπό μου ( η πρόταση έγινε με τον πλέον επίσημο τρόπο μετά τη δήλωσή μου στην τοπική εφημερίδα, για τυχόν απορίες) δυστυχώς όμως ανυπέρβλητα εμπόδια με ανάγκασαν ώστε να μην αποδεχτώ την πράγματι αυτή τιμητική πρόταση. Για μένα όμως είναι πολύ νωπή η εντολή που μου έδωσαν οι συνάδελφοι να παραμείνω στο ίδιο μετερίζι με σύμφωνη γνώμη όλων των μελών του διοικητικού συμβουλίου του σωματείου μας και με μια μεγάλη αποδοχή από τις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους 

Τα τεράστια προβλήματά μας και οι επτασφράγιστες πόρτες του Αρχηγείου μας με αναγκάζουν να συνεχίσω με το ίδιο πάθος τον αγώνα για αξιοκρατία και δικαιοσύνη στους εργαζόμενους στα σώματα ασφαλείας. Διαχρονικά τα παραδείγματα των « ημετερων » που με τις γνωστές τακτικές υπηρετούν στην πυλωτή της πολυκατοικίας τους , κρινόμενοι από όλους αυτούς που τους έχουν στείλει εκεί ως άκρως απαραίτητοι, την ίδια ώρα που οι συνάδελφοί μας ματώνουν κυριολεκτικά αντιμετωπίζοντας κάθε λογής κινδύνους, τι είχες Γιάννη μου τι είχα πάντα.

Υπάρχει όμως και ένα ζήτημα ηθικό που δεν μου επιτρέπει για έναν πολύ σοβαρό λόγο να είμαι υποψήφιος δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου απέναντι στο καλό φίλο τον Γιάννη τον Σταθά, τον Στάθη τον χωριανό μου τον Τακη και την Γιώτα , που επέλεξαν κατά τη ταπεινή μου άποψη, λάθος να πορευτούν με την σημαία της λαϊκής ενότητας, κάποτε όλοι μαζί κάναμε πραγματικότητα ένα όνειρο απατηλό για τους πολλούς και για μας στάση ζωής να γυρίσουμε την μεγαλύτερη πολιτική σελίδα στην ιστορία του τόπου μας , δεν πειράζει, πιστεύω και ελπίζω ότι στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε.

Εδώ θέλω να ευχαριστήσω δημόσια τον καλό μου φίλο και συναγωνιστή τον Γιαννη τον Αγγελέτο για όλα όσα μου έμαθε και με βοήθησε. Χωρίς δεύτερη σκέψη στέκομαι στο πλευρό του καλου άνθρωπου και φίλου του αγαπημενου μας Γιατρού, του Ηλία του Κωστοπαναγιώτου , της αγαπητής Κατερίνας Στεφοπουλου και του Γιάννη του Παναγόπουλου που μας συνδέει το ίδιο πάθος για τα δίκαια του αγροτικού κόσμου της πατρίδας μας.

Θα ήθελα να επισημάνω ότι ο γιατρός είναι ο πρώτος εν ενεργεία βουλευτής κυβερνώντος κόμματος στην περιοχή μας προσπερνώντας κομματικές αγκυλώσεις και χωρίς κουστωδίες παρατρεχάμενων με όπλο την καθαρή ματιά του στάθηκε στο πλευρό της κοινωνίας της Φωκίδας και των εργαζομένων στο νοσοκομείο της Άμφισσας έχοντας την ίδια αγωνία με όλους εμάς για την τύχη του νοσοκομείου, στάθηκε στο πλευρό των εργαζομένων των απολυμένων των πολυεθνικών που δραστηριοποιούνται στην περιοχή μας ξεκοιλιάζοντας για το πολύτιμο μέταλλο τους τα βουνά της Φωκίδας.

Φίλες και φίλοι στη πολύπαθη Φωκίδα που ζούμε προσφέραμε διαχρονικά στους 3 πυλώνες της εθνικής οικονομίας το αίμα μας και μιλάω για την βαριά βιομηχανία για τον τουρισμό και για την αγροτική παραγωγή προσφέραμε πολλά σε λίγους και δυστυχώς οι λίγοι έκαναν κακό σε πολλούς. Η Άμφισσα με την λογική των φέουδων και βαδίζοντας χέρι χέρι με το παλιό πολιτικό σύστημα κατάντησε πόλη των γκέτο και των κοινωνικών ανισοτήτων από πόλη με τεράστια ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων. Ακούσαμε για πρώτη φορά τη φράση μεταλλευτικό τέλος που πρέπει να αποδίδεται στο τοπικό Δήμο, όλοι γνωρίζετε τι έχει συμβεί τα προηγούμενα χρόνια και εάν έχει αναφερθεί ποτέ.

Κλείνοντας, θα ήθελα να επισημάνω με πολύ πικρία, πόσο προφητική αποδείχθηκε η τελευταία φράση της προηγούμενης επιστολής μου.

Σας ευχαριστώ όλες και όλους για την υπομονή σας.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ Δρόσος
Υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος
Με το συνδυασμό Η ΣΤΕΡΕΑ ΣΕ ΝΕΑ ΤΡΟΧΙΑ