Η μοναδική φορά που Γερμανοί, Γάλλοι και Αμερικανοί, ενώθηκαν για να αντιμετωπίσουν έναν κοινό εχθρό κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Μια άγνωστη πτυχή της ιστορίας που δείχνει πως το πάθος για την ελευθερία, υπερβαίνει τις εθνικές ταυτότητες
Βρισκόμαστε στον Μάιο του 1945. Ο Χίτλερ είναι νεκρός και το Τρίτο Ράιχ διαλύεται σταδιακά. Παρόλα αυτά, οι μάχες δεν έχουν τελειώσει.
Η συγκλονιστική ιστορία που θα διαβάσετε παρακάτω, μεταφράστηκε μετά από εβδομήντα χρόνια στα αγγλικά και παραδόξως, δεν έχει γίνει ακόμα, ταινία στο Χόλιγουντ. Περιέχει ωστόσο πολλά στοιχεία "μυθοπλασίας", με τη διαφορά πως είναι όλα πέρα για πέρα αληθινά.
Η ιστορία εκδίδεται από τον Stephen Harding στο έργο του The Last Battle, ένα βιβλίο αφιερωμένο στον "τρελό" και αλκοολικό, Jack Lee και στους γενναίους άντρες του, που είχαν μία αποστολή αυταπάρνησης.
Να σώσουν δεκατέσσερις Γάλλους κρατούμενους, φυλακισμένους των SS που ήταν κλεισμένοι σε ένα κάστρο στις Αυστριακές Άλπεις, περιμένοντας την εκτέλεση τους.
Ο συγγραφέας βασίζεται σε προσωπικά απομνημονεύματα όσων επέζησαν, για να στήσει ένα κείμενο που ακτινοβολά ελπίδα, φέρνοντας στην επιφάνεια μια ιστορία ανδρείας και συμμαχίας ανάμεσα σε άσπονδους εχθρούς.
Ας πάρουμε τα γεγονότα ένα προς ένα.
Στις 5 Μαΐου του 1945, είχαν περάσει πέντε μέρες από την αυτοκτονία του Χίτλερ. Ένα άρμα μάχης Sherman υπό την καθοδήγηση του Capt. John C. ‘Jack’ Lee Jr, έφτασε το κάστρο Schloss Itter που είχε μετατραπεί σε φυλακή υψίστου ασφαλείας "φιλοξενώντας" Γάλλους VIP, ανάμεσα στους οποίους ήταν οι πρώην πρωθυπουργοί Paul Reynaud και Eduard Daladier, καθώς και στρατηγοί όπως οι Maxime Weygand και Paul Gamelin.
Ο Lee είχε μαζί του μόλις 20 στρατιώτες. Ξεκίνησε αρχικά με τρία άρματα, ωστόσο αναγκάστηκε να αφήσει πίσω του δύο, καθώς η γέφυρα που πέρασαν στη διαδρομή, κατέρρευσε.
Ανάμεσα τους και ο Josef ‘Sepp’ Gangl, πρώην διοικητής της Βέρμαχτ που είχε προσφερθεί εθελοντικά να βοηθήσει τον Lee. Είχε φτάσει στο αμερικανικό στρατόπεδο κρατώντας μια λευκή πετσέτα και ζήτησε να ηγηθεί της αποστολής.
Όταν έφτασαν στο Itter οι 150 στρατιώτες των Waffen-SS και συγκεκριμένα της 17ης Μεραρχίας Panzer για να εκτελέσουν τους κρατούμενους που βρίσκονταν στη φυλακή, οι λίγοι άνδρες του Lee πολέμησαν μαζί με ακόμη είκοσι αντιναζιστές Γερμανούς, πρώην στρατιώτες της Βέρμαχτ που είχαν την ευθύνη της φύλαξης του κάστρου, καθώς και με τους Γάλλους κρατούμενους και τις γυναίκες συντρόφους τους που βρέθηκαν σε καθεστώς πολιορκίας.
Η μάχη στο Μεσαιωνικό κάστρο Itter ήταν η μοναδική φορά που Αμερικανοί και Γερμανοί στρατιώτες πολέμησαν μαζί κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Ήταν η ενδεικτική περίπτωση μιας μεγάλης δύναμης που διαλυόταν και ενός λαού που χωριζόταν σε στρατόπεδα. Οι Γερμανοί που εξασφάλιζαν με τη θέση τους το μέλλον τους, στρέφοντας τα πυρά τους στις μεραρχίες που παρέμεναν πιστές στο ναζισμό και από την άλλη οι Γερμανοί που, αγνοώντας την αυτοκτονία του Χίτλερ και την εμφανώς επερχόμενη ήττα της χώρας τους, πολέμησαν λυσσαλέα ως το τέλος.
Είναι η μοναδική επίσης φορά στην ιστορία που Αμερικανοί στρατιώτες κλήθηκαν να πολεμήσουν υπό καθεστώς πολιορκίας μέσα σε οχυρό.
Δύο γενναίες γυναίκες, η Augusta Bruchlen, σύζυγος του ηγέτη του γαλλικού εργατικού κινήματος, Leon Jouhaux, και η σύζυγος του Στρατηγού Maxime Weygand, ήταν στη φυλακή επειδή επέλεξαν οι ίδιες να φυλακιστούν μαζί τους. Πολέμησαν κανονικά, στο πλευρό του ηρωικού Jack Lee.
Ο Lee δεξιά:
Κομβικό πρόσωπο στην ιστορία ήταν ο Γερμανός Josef ‘Sepp’ Gangl, επικεφαλής του Γερμανικού στρατεύματος που σκοτώθηκε πολεμώντας τους Ναζί. Σήμερα τιμάται σαν ήρωας από Γερμανούς και Αυστριακούς για τον αντιναζιστικό του αγώνα και για τη στάση του στην πολιορκία.Αξίζει να σημειωθεί πως μέσα στο Μεσαιωνικό κάστρο, οι Γάλλοι VIP προέρχονταν από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους και οι αντιδικίες τους τον καιρό του εγκλεισμού τους, ήταν συχνές. Παρόλα αυτά, την κρίσιμη ώρα πολέμησαν πλάι - πλάι, εναντίον των SS. Ανάμεσα στους Γάλλους VIP ήταν και ο τενίστας, σούπερ σταρ της εποχής, Jean Borotra, που κατάφερε να επιζήσει.
Όπως ήταν αναμενόμενο, οι περισσότεροι σε αριθμό Ναζί, βομβάρδισαν το κάστρο, κατέστρεψαν το τανκ των Αμερικανών και μετά από μια μέρα πολιορκίας ήταν έτοιμοι να το καταλάβουν.
Ωστόσο, η ιστορία κλείνει με ένα επίσης Χολιγουντιανό φινάλε. Λίγο πριν την τελική πτώση, εμφανίστηκαν ενισχύσεις Αμερικανών και Αυστριακών στρατιωτών που απώθησαν τελικά τις δυνάμεις των SS. Ο Gangl, είχε καταφέρει να καλέσει τον Αυστριακό διοικητή Alois Mayr.
Ο ίδιος σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της μάχης από έναν ελεύθερο σκοπευτή των SS. Το αξιοσημείωτο είναι πως ο Gangl, ήταν και η μοναδική απώλεια των πολιορκημένων. Δύο μέρες μετά, η Γερμανία συνθηκολόγησε για το τέλος του πολέμου.
Η μάχη στο κάστρο Schloss Itter ήταν η τελευταία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και ο αλκοολικός στρατηγός Lee με τη βραχνή φωνή, θεωρείται σήμερα ένας άγνωστος ήρωας στις ΗΠΑ.
Φεύγοντας από το κάστρο:
Η επίσημη συνθηκολόγηση μεταξύ Γερμανών και συμμαχικών δυνάμεων υπογράφτηκε στις 8 Μαΐου του 1945, η οποία ανακηρύχτηκε Ημέρα Νίκης για την Ευρώπη. Το Βερολίνο είχε παραδοθεί στις 2 Μαΐου της ίδιας χρονιάς.
Η τελευταία μεγάλη επιχείρηση του Πολέμου στην Ευρώπη, σημειώθηκε στις 6 Μαΐου του 1945 με την απελευθέρωση της Πράγας.
Η ιστορία εκδίδεται από τον Stephen Harding στο έργο του The Last Battle, ένα βιβλίο αφιερωμένο στον "τρελό" και αλκοολικό, Jack Lee και στους γενναίους άντρες του, που είχαν μία αποστολή αυταπάρνησης.
Να σώσουν δεκατέσσερις Γάλλους κρατούμενους, φυλακισμένους των SS που ήταν κλεισμένοι σε ένα κάστρο στις Αυστριακές Άλπεις, περιμένοντας την εκτέλεση τους.
Ο συγγραφέας βασίζεται σε προσωπικά απομνημονεύματα όσων επέζησαν, για να στήσει ένα κείμενο που ακτινοβολά ελπίδα, φέρνοντας στην επιφάνεια μια ιστορία ανδρείας και συμμαχίας ανάμεσα σε άσπονδους εχθρούς.
Το κάστρο Schloss Itter το 1979:
Ας πάρουμε τα γεγονότα ένα προς ένα.
Στις 5 Μαΐου του 1945, είχαν περάσει πέντε μέρες από την αυτοκτονία του Χίτλερ. Ένα άρμα μάχης Sherman υπό την καθοδήγηση του Capt. John C. ‘Jack’ Lee Jr, έφτασε το κάστρο Schloss Itter που είχε μετατραπεί σε φυλακή υψίστου ασφαλείας "φιλοξενώντας" Γάλλους VIP, ανάμεσα στους οποίους ήταν οι πρώην πρωθυπουργοί Paul Reynaud και Eduard Daladier, καθώς και στρατηγοί όπως οι Maxime Weygand και Paul Gamelin.
Ο Lee είχε μαζί του μόλις 20 στρατιώτες. Ξεκίνησε αρχικά με τρία άρματα, ωστόσο αναγκάστηκε να αφήσει πίσω του δύο, καθώς η γέφυρα που πέρασαν στη διαδρομή, κατέρρευσε.
Ανάμεσα τους και ο Josef ‘Sepp’ Gangl, πρώην διοικητής της Βέρμαχτ που είχε προσφερθεί εθελοντικά να βοηθήσει τον Lee. Είχε φτάσει στο αμερικανικό στρατόπεδο κρατώντας μια λευκή πετσέτα και ζήτησε να ηγηθεί της αποστολής.
Όταν έφτασαν στο Itter οι 150 στρατιώτες των Waffen-SS και συγκεκριμένα της 17ης Μεραρχίας Panzer για να εκτελέσουν τους κρατούμενους που βρίσκονταν στη φυλακή, οι λίγοι άνδρες του Lee πολέμησαν μαζί με ακόμη είκοσι αντιναζιστές Γερμανούς, πρώην στρατιώτες της Βέρμαχτ που είχαν την ευθύνη της φύλαξης του κάστρου, καθώς και με τους Γάλλους κρατούμενους και τις γυναίκες συντρόφους τους που βρέθηκαν σε καθεστώς πολιορκίας.
Η μάχη στο Μεσαιωνικό κάστρο Itter ήταν η μοναδική φορά που Αμερικανοί και Γερμανοί στρατιώτες πολέμησαν μαζί κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Ήταν η ενδεικτική περίπτωση μιας μεγάλης δύναμης που διαλυόταν και ενός λαού που χωριζόταν σε στρατόπεδα. Οι Γερμανοί που εξασφάλιζαν με τη θέση τους το μέλλον τους, στρέφοντας τα πυρά τους στις μεραρχίες που παρέμεναν πιστές στο ναζισμό και από την άλλη οι Γερμανοί που, αγνοώντας την αυτοκτονία του Χίτλερ και την εμφανώς επερχόμενη ήττα της χώρας τους, πολέμησαν λυσσαλέα ως το τέλος.
Είναι η μοναδική επίσης φορά στην ιστορία που Αμερικανοί στρατιώτες κλήθηκαν να πολεμήσουν υπό καθεστώς πολιορκίας μέσα σε οχυρό.
Δύο γενναίες γυναίκες, η Augusta Bruchlen, σύζυγος του ηγέτη του γαλλικού εργατικού κινήματος, Leon Jouhaux, και η σύζυγος του Στρατηγού Maxime Weygand, ήταν στη φυλακή επειδή επέλεξαν οι ίδιες να φυλακιστούν μαζί τους. Πολέμησαν κανονικά, στο πλευρό του ηρωικού Jack Lee.Ο Lee δεξιά:
Κομβικό πρόσωπο στην ιστορία ήταν ο Γερμανός Josef ‘Sepp’ Gangl, επικεφαλής του Γερμανικού στρατεύματος που σκοτώθηκε πολεμώντας τους Ναζί. Σήμερα τιμάται σαν ήρωας από Γερμανούς και Αυστριακούς για τον αντιναζιστικό του αγώνα και για τη στάση του στην πολιορκία.Αξίζει να σημειωθεί πως μέσα στο Μεσαιωνικό κάστρο, οι Γάλλοι VIP προέρχονταν από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους και οι αντιδικίες τους τον καιρό του εγκλεισμού τους, ήταν συχνές. Παρόλα αυτά, την κρίσιμη ώρα πολέμησαν πλάι - πλάι, εναντίον των SS. Ανάμεσα στους Γάλλους VIP ήταν και ο τενίστας, σούπερ σταρ της εποχής, Jean Borotra, που κατάφερε να επιζήσει.
Όπως ήταν αναμενόμενο, οι περισσότεροι σε αριθμό Ναζί, βομβάρδισαν το κάστρο, κατέστρεψαν το τανκ των Αμερικανών και μετά από μια μέρα πολιορκίας ήταν έτοιμοι να το καταλάβουν.
Ωστόσο, η ιστορία κλείνει με ένα επίσης Χολιγουντιανό φινάλε. Λίγο πριν την τελική πτώση, εμφανίστηκαν ενισχύσεις Αμερικανών και Αυστριακών στρατιωτών που απώθησαν τελικά τις δυνάμεις των SS. Ο Gangl, είχε καταφέρει να καλέσει τον Αυστριακό διοικητή Alois Mayr.
Ο ίδιος σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της μάχης από έναν ελεύθερο σκοπευτή των SS. Το αξιοσημείωτο είναι πως ο Gangl, ήταν και η μοναδική απώλεια των πολιορκημένων. Δύο μέρες μετά, η Γερμανία συνθηκολόγησε για το τέλος του πολέμου.
Η μάχη στο κάστρο Schloss Itter ήταν η τελευταία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και ο αλκοολικός στρατηγός Lee με τη βραχνή φωνή, θεωρείται σήμερα ένας άγνωστος ήρωας στις ΗΠΑ.
Φεύγοντας από το κάστρο:
Η επίσημη συνθηκολόγηση μεταξύ Γερμανών και συμμαχικών δυνάμεων υπογράφτηκε στις 8 Μαΐου του 1945, η οποία ανακηρύχτηκε Ημέρα Νίκης για την Ευρώπη. Το Βερολίνο είχε παραδοθεί στις 2 Μαΐου της ίδιας χρονιάς.
Η τελευταία μεγάλη επιχείρηση του Πολέμου στην Ευρώπη, σημειώθηκε στις 6 Μαΐου του 1945 με την απελευθέρωση της Πράγας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου