Θυμάσαι; Οι πρώτες μέρες στο σχολείο, το ζελέ, ο Ρονάλντο και ποιες κάλτσες πάνε με ποια μπλούζα

Θυμάσαι τότε που διάλεγες τα ρούχα για το παιδί σου και δεν έφερνε καμία αντίρρηση; Τώρα που μεγαλώνει, να τα ξεχάσεις αυτά.
Πολύ ωραία τα έφτιαξες τα μαλλιά σου σήμερα, Γιώργο!

- Άμα με αφήνετε ήσυχο, τα κάνω ωραία.

Μάλιστα. Ο γιος μου, μόλις πέντε ετών, με έχει φωνάξει να του βάλω ζελέ στα μαλλιά και μόλις πετύχει μόνος του το κοκοράκι πάνω από το μέτωπο, μου τη λέει κιόλας. Ακόμα δεν μπορεί να χειριστεί το ζελέ πολύ καλά, αλλά με την χτένα το έχει. Μόλις του απλώσω το πολύτιμο προϊόν στα μαλλιά, παίρνει την χτένα του, πηγαίνει στο δωμάτιο του κολλάει πάνω στον καθρέφτη, τα μάτια του κοιτούν ψηλά και με απόλυτη αφοσίωση χτενίζει ένα μικρό κομμάτι, ακριβώς στο κέντρο πάνω από το μέτωπο. Η ανάσα του κολλάει πάνω στον καθρέφτη. Το μόνο που κινείται, όσο προσπαθεί να πετύχει το μαλλί, είναι τα χεράκια του. Αργά. Κάνει μικρές και προσεκτικές κινήσεις. Μόνο ένα μικρό μέρος των μαλλιών πρέπει να σηκωθεί. Τα υπόλοιπα μαλλιά δεν τον νοιάζουν. Τώρα, το συγκεκριμένο σημείο πρέπει να είναι αρχικά σηκωμένο, καλά χτενισμένο και μέχρι να φτάσει στο σχολείο να έχει κοκαλώσει. Τα καρφάκια και το μόικαν είναι πια παλιά στιλ πια. Πώς είναι το νέο; Σαν να έπεσε με δύναμη πάνω σε έναν τοίχο και χτύπησε σε εκείνο το σημείο. Αυτό είναι το look. Πριν φύγει κοιτάζεται μια φορά ακόμα στον καθρέφτη του αυτοκινήτου.

- Μήπως χαλάσανε τα μαλλιά μου από τον αέρα;
- Με τίποτα δεν χαλάει αυτό το μαλλί. Το ζελέ που πήραμε είναι το καλύτερο!
Τα μαλλιά δεν είναι το μόνο που απασχολεί τον γιο μου πριν πάει στο νηπιαγωγείο. Είναι και τα ρούχα. Θυμάσαι τότε που του έλεγες, θα φορέσεις αυτό το παντελόνι κι αυτή τη μπλούζα και δεν γινόταν συζήτηση; Ξέχασέ το.

Τώρα που είναι πέντε ετών αλλάξανε τα πράγματα. Το σορτ πρέπει να είναι λίγο αθλητικό σήμερα. Το ίδιο και η μπλούζα. Πηγαίνει αυτό με εκείνο;

Πάει το μπλε με το πράσινο; Δεν έχω τίποτα που να μου αρέσει! Σταμάτα πια ρε μαμά να μου λες για αυτή τη μπλούζα την γκρι! Δεν μου αρέσει!
Κατέληξα ότι για να μην αργεί το πρωί να ετοιμαστεί, να διαλέγει τα ρουχαλάκια του από το βράδυ. Έτσι γλιτώνω και την πρωινή πρωινή κριτική. Και θέλει λίγη βοήθεια και δεν θέλει.
- Μαμά, όλο λες λες. Τι είσαι Βασίλισσα και πρέπει να σε ακούμε;
- Είναι δίκιο να ετοιμάζεσαι και να μην απαντάς όταν σε ρωτάω αν πηγαίνει αυτό το παντελόνι με αυτή την μπλούζα;
Αδιέξοδο. Πώς ψάχνεις την εσωτερική γαλήνη στη γιόγκα, αλλά παρά την πολύ καλή δασκάλα το ομμμμμμμ είναι ένα τεράστιο ερωτηματικό πάνω από το κεφάλι σου; Έτσι. Τουλάχιστον το βράδυ δεν υπάρχει η βιασύνη να πάει αυτός σχολείο κι εγώ στη δουλειά μου. Είμαστε σε καλό δρόμο. Κάνουμε καλούς χρόνους, αλλά έχουμε ακόμα λίγο δουλειά. Απαντώ στις ερωτήσεις που μου κάνει με σταθερή φωνή. Βάζω αρκετό ενθουσιασμό σε νέους συνδυασμούς. Α, φοβερή ιδέα αυτή! Μα πώς το σκέφτηκες να τα βάλεις αυτά μαζί!
- Σήμερα θέλω κάλτσες που να ταιριάζουν με το ποδόσφαιρο που θα παίξουμε στην αυλή.
- Τι λες γι αυτές με τις ποδοσφαιρικές μπάλες πάνω τους;
- Μπα, δεν πάνε ρε μαμά.
- Δεν πάνε, έχεις δίκιο. Α! Το βρήκα. Τι λες γι αυτές με τους αριθμούς; Νούμερο 1; Σαν τους τερματοφύλακες;
- Ναι! Σαν τους τερματοφύλακες! Αυτές πάνε.
Χρειάζεται φαντασία. Φτιάξε μια ιστορία με το ρούχο. Α, κοίτα αυτό έχει πάνω ένα φορτηγό. Καλά, φοβερές οι ρόδες του, ε;

Πούλησε τα ρούχα που του έχεις αγοράσει όπως ο πιο πειστικός πωλητής και την επόμενη φορά που θα πας για ψώνια να πάρεις και το παιδί να διαλέξει. Έτσι θα είναι υπεύθυνος για τα ρούχα που έχει στη ντουλάπα του.

Χρειάζεται και υπομονή. Θα δώσεις μερικές βασικές συμβουλές και σιγά σιγά, εκεί που σου λέει ότι δεν χρειάζεται τις υποδείξεις σου, θα του πετάξεις το μπαλάκι. Εγώ απλά σου μαθαίνω ένα δυο πράγματα ώστε να είσαι μετά ανεξάρτητος και να μην έχεις ανάγκη κανέναν. Βέβαια, αυτό παίρνει χρόνο, καθώς εγώ έχω περάσει αρκετά πρωινά όταν τίποτα δεν ταιριάζει με τίποτα, τα μπασκετικά παπούτσια δεν πάνε με την μπλούζα Μέσι, η μπλούζα είναι αρκετά μακριά και θα τον κοροϊδεύουν τα άλλα παιδιά, μια τρίχα έχει ξεφύγει αυτό ένα δόντι της χτένας, το κοκοράκι δεν πετυχαίνει, το ζελέ δεν ξεραίνεται και όλο το πρήζω τον γιο μου, η ντουλάπα άνω κάτω, το γάλα στο τραπέζι, η ώρα περνάει, η υπομονή εξαντλείται και κανείς δεν καταλαβαίνει κανέναν που βιάζεται για τους δικούς του λόγους.
Τι να κάνετε; Ξυπνήστε λίγο νωρίτερα. Θυμάσαι που παλιά χουζούρευες λίγο στο κρεβάτι και εξαντλούσες τα λεπτά που χρειάζεσαι πριν να ετοιμαστείς για την δουλειά; Ξέχασέ τα. Τώρα πρέπει να πετύχει το μαλλί Ρονάλντο και αλίμονο αν το ζελέ που αγόρασες δεν βοηθήσει.
- Δεν είναι καλό αυτό το ζελέ, ρε μαμά... Χαλάει. Τα ακουμπάς τα μαλλιά και δεν στήνονται...

ladylike.gr/