Ο ΛΕΩΝ ΤΗΣ
ΑΡΧΑΙΑΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ
Είναι ένα από τα
σημαντικά μνημεία που διασώθηκαν και το μοναδικό που αναστηλώθηκε κοντά στην
παλιά του θέση. Είναι ένα επιτάφιο μνημείο του 4ου αιώνα π.Χ. Πιθανόν ανήκει
στον Λαομέδοντα, ναύαρχο και πιστό σύντροφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Έχει ύψος 5,30μ. και
εικονίζεται καθιστό στα πίσω πόδια. Πρώτη φορά έγινε γνωστή η ύπαρξη του
ευρήματος στην Αθήνα από μία αναφορά της 7ης μεραρχίας του ελληνικού στρατού το
1912. Κατά τον μήνα Αύγουστο το 1916, Άγγλοι στρατιώτες που κατασκεύαζαν
οχυρωματικά έργα στην γέφυρα της Αμφίπολης, βρήκαν τα μαρμάρινα κομμάτια του
λιονταριού και προσπάθησαν να τα μεταφέρουν ως την θάλασσα προκειμένου να τα
φυγαδεύσουν στην Αγγλία. Μα η προσπάθεια τους ματαιώθηκε από τους Βουλγάρους οι
οποίοι μόλις είχαν καταλάβει το Παγγαίο και άρχισαν να τους βομβαρδίζουν.
Δεν γνωρίζουμε όμως
πότε ακριβώς, από ποιον και για τι σκοπό στήθηκε το μνημείο. Κατά τον καθηγητή
Αρβανιτόπουλο, στήθηκε από τον Άγνωνα με υπόδειξη του φίλου του Περικλή, για να
θυμίζει τους 10000 νεκρούς που έπεσαν στην μάχη του Δραβίσκου για το μεγαλείο
της Αθήνας. Ο αρχαιολόγος Λαζαρίδης υποθέτει ότι είναι ταφικό έργο του τέλους
του 4ου αιώνα π.Χ. και ιδρύθηκε προς τιμήν του ναυάρχου του Μ. Αλεξάνδρου
Λεωσθένους από την Μυτιλήνη. Το πρόσωπο του λιονταριού, που υπήρξε ανέκαθεν
ιερό σύμβολο των Μακεδόνων , θα ήταν στραμμένο ασφαλώς κατά την πόλη προς πέρα,
εκφράζοντας έτσι πληρέστερα το σκοπό και το μεγαλείο της.
Επιπροσθέτως η λαϊκή
παράδοση λέει ότι ο γλύπτης του, αγνώστου ταυτότητας , αφού τελείωσε το
δημιούργημα του, το οποίο αποτελούσε και την αποκορύφωση της καριέρας του και
έπρεπε να είναι σύμβολο δύναμης αφού ήταν αφιερωμένο σε κάποιο σημαντικό
πρόσωπο βρέθηκε μπροστά σε μια δυσάρεστη έκπληξη. Το λιοντάρι δεν είχε την
γλώσσα του. Απελπισμένος λοιπόν το πέταξε στον ποταμό Στρυμόνα προκειμένου να
μην το δει κανείς και ντροπιαστεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου