ΗΡΘΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΜΦΙΣΣΑΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΔΕΛΦΩΝ; ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΝΙΚΟΣ ΠΡΟΣ ΚΑΘΕ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ (ΑΠΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ)

Δικαίως συναγερμό έως και πανικό προς κάθε κατεύθυνση έχει σημάνει με την τεράστια κεραία που τοποθετήθηκε πρόσφατα  σε μία από τις δύο εμβληματικές κορυφές της Γκιώνας ,  Κοκκινάρι και Πυραμίδα. Αρχικά άγνωστο με ποιες άδειες και από ποιον. Οι κορυφές αυτές  κυριαρχούν στην θέα πάνω από την Άμφισσα και είναι ορατές  από κάθε σημείο της κοιλάδας και του κόλπου των Δελφών,  το γνωστό και κακοποιημένο μέχρι σήμερα Δελφικό Τοπίο. 

Για την ομορφιά και πολύπλευρη αξία των κορυφών αυτών έχουν ειπωθεί πολλά και αν δεν έχει πάει επι τόπου κάποιος, δύσκολο να του εξηγήσεις. Οι δύο κορυφές αποτελούν βασικό τμήμα της μοναδικότητας του συνολικού τοπίου της κοιλάδας και γι’ αυτό βρίσκονται   και επίσημα  μέσα στο Δελφικό Τοπίο, όπως αυτό αποτυπώνεται στο Σχετικό Προεδρικό Διάταγμα του 1981 και όπως το αναγνώρισαν πρόσφατα και σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Επιτροπής και UNESCO. 

Αν UNESCO  κλπ, έμοιαζαν για έναν απλό κάτοικο μακρινά και άσχετα μέχρι χθες  και του αρκούσε ο εφησυχασμός του τοπικού « Γκρούεζα»  ότι όλα βαίνουν καλώς, η κατασκευή αυτής της κεραίας  κάνει σαφές ότι η πορεία προς την πλήρη απαξίωση προχωρά και παραπέμπει  άμεσα σε μία σειρά  εγκληματικών πράξεων εις βάρος του συνόλου της Φωκίδας και κυρίως του Δήμου Δελφών που ο καθένας έχει αντιληφθεί.    

               Ένα από τα «εγκλήματα» που υπενθύμισε   η κεραία αυτή , είναι πως ήδη έχει δοθεί από την ΡΑΕ  έγκριση για κατασκευή στο Κοκκινάρι ενός από τα μεγαλύτερα αιολικά πάρκα της Ελλάδας και με αποθήκες ενέργειας και έχει κατατεθεί και ΜΠΕ που εγκρίθηκε και κατά της οποίας έγιναν προσφυγές. Το ότι φρέναρε αρχικά  η εξέλιξη λόγω έντονων αντιδράσεων κατοίκων και Συλλόγων από όλο το Δήμο Δελφών, φτάνοντας και στην UNESCO, είναι απλά θέμα τακτικής.  Προκύπτει από την εμπειρία  από το άλλο «έγκλημα» που εκτελέστηκε τα τελευταία χρόνια στην χερσόνησο της Δεσφίνας. Και εκεί η ΡΑΕ έδωσε κάποτε την αρχική έγκριση αλλά η εξέλιξη φρέναρε. Μετά από χρόνια  βρέθηκαν οι   αρμόδιοι που πείστηκαν με τον ένα ή άλλο τρόπο και έβαλαν   τις υπογραφές τους. Όταν μπήκαν  και εκεί κεραίες με μετρητές ανεμόπτωσης , στο αμέσως επόμενο στάδιο μπήκαν και οι ανεμογεννήτριες.  Έτσι απλά, Η ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΣ ΤΗΣ ΔΕΣΦΙΝΑΣ  γέμισε ανεμογεννήτριες.  ΜΕΤΑΤΡΑΠΗΚΕ όσο πιο επίσημα γίνεται  ΑΠΟ ΔΕΛΦΙΚΟ  ΤΟΠΙΟ  με τεράστια απήχηση διεθνώς και τεράστιες προοπτικές ανάπτυξης    σε ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΤΟΠΙΟ   που καταδίκασε το χωριό της Δεσφίνας    στην αφάνεια και τον μαρασμό, οικονομικό και πληθυσμιακό, τον οποίο ζει ήδη. Μαζί του δε, υποβάθμισε και το σύνολο του Δελφικού Τοπίου μιας και οι ευρύτερες περιοχές Ιτέας και Γαλαξιδιού  απέκτησαν βιομηχανική θέα και προς αυτή την πλευρά του ορίζοντα. 

  Αυτό που «ξύπνησε»  απότομα   και σωστά πανικοβάλει   τους κατοίκους της Άμφισσας (και όχι μόνο) είναι  ότι όλη η τοπική κοινωνία της κοιλάδας  ζεί και συζητά πλέον το αποτέλεσμα στην Δεσφίνα. 

                 Σήμερα σε όλη την Ελλάδα  η έντονη ανάπτυξη στον κλάδο του Τουρισμού και της παραθεριστικής κατοικίας, σε συνδυασμό με την δεινή οικονομική θέση της πλειοψηφίας των Ελλήνων  έχει εκτινάξει σε πρωτόγνωρα επίπεδα τις αγοραπωλησίες ακινήτων. Με τις τιμές  των ακίνητων περιουσιών ευτυχώς για τους άτυχους κατά τα άλλα Έλληνες να εκτινάσσονται επίσης  προς τα πάνω.   Ιδίως όταν έχουν θέα στη θάλασσα και ακόμη  περισσότερο εάν είναι κοντά σε παραλία. Αυτά ακόμη και σε μέρη  πολύ υποδεέστερα της χερσονήσου της Δεσφίνας του Δελφικού Τοπίου, αρκεί που είναι  στην Ελλάδα και κοντά στην θάλασσα.  

             Με   αυτή την γνώση και ξεκινώντας  με αισιοδοξία,  τον τελευταίο καιρό κάτοικοι της Δεσφίνας που ενδιαφέρονται να πουλήσουν κτήματα νότια του χωριού ή και σπίτια μέσα στο χωριό, ανακαλύπτουν ο ένας μετά τον άλλο ότι η περιουσία τους έχει απαξιωθεί. Δεν ενδιαφέρεται κανείς από αυτούς που πληρώνουν καλά . Ο ένας μετά τον άλλο συναντά σχεδόν  μηδενικό ενδιαφέρον και ούτε κατά διάνοια σε αξίες όπως στην υπόλοιπη Ελλάδα. Μόνο μικρό  τοπικό ενδιαφέρον για τοπική χρήση χαμηλής απόδοσης. Λύσεις να σώσουν ότι σώζεται υπάρχουν αλλά αυτοί επί του παρόντος βρίσκονται στο πρώτο σοκ.   Το παράδειγμά τους όμως έχει αφυπνίσει   όσους σωστά αισθάνονται ως τα «επόμενα θύματα».  Στην Άμφισσα δε, υπάρχουν  ήδη ερωτήσεις που τρομοκρατούν. 

-Πόσο μακρινό να είναι οι δημόσιες υπηρεσίες της Άμφισσας να μείνουν τελικά με όσους εργαζόμενους έχουν στην άλλη πρωτεύουσα , στο Καρπενήσι; 

-Γιατί δεν έχουμε καταλάβει τίποτα από το ότι η  οικοδομική δραστηριότητα στην Άμφισσα είναι  κολλημένη στο  μηδέν εδώ και χρόνια;

-Πόσο έχει σήμερα η αξία ενός σπιτιού  στην Άμφισσα σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη πρωτεύουσα της Ελλάδας;  

 

          Ο ένας μετά τον άλλο σε όλο το Δήμο Δελφών και στην Άμφισσα ανακαλύπτουν αυτό που κάνει όλο και περισσότερες  περιοχές  τις Ελλάδας να επαναστατούν εναντίον της προοπτικής να μετατραπούν σε βιομηχανικό τοπίο  αιολικών και Φ/Β  πάρκων.   Ανακαλύπτουν πως παγκόσμια, σε όλα τα επίπεδα, στους νόμους όλων των Κρατών , στην θεωρία και στο πως λειτουργεί η  αγορά,   επιστημονικά και πρακτικά , τα αιολικά πάρκα και τα φωτοβολταικά είναι και αντιμετωπίζονται  ως ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΤΟΠΙΟ που χωρίς τις χιλιάδες θέσεις εργασίας μιας σοβαρής βιομηχανικής περιοχής, ισούται με «θάνατο». Κοινωνίας και περιουσιών.  

Ακόμα και ένα παιδί μπορεί να καταλάβει ότι αυτό επιβεβαιώνεται από την πραγματικότητα. Αυτό που πολλοί στο Δήμο Δελφών  αγνοούσαν ή έκρυβαν μέχρι χθες.     

-Στο σύνολο του δυτικού κόσμου, θεωρείται απαράδεκτο και απαγορεύεται μια περιοχή με κατοικίες να «βλέπει» ανεμογεννήτριες σε πάνω από μία πλευρά του ορίζοντα. 

-Σε επίσημους  τουριστικούς προορισμούς παγκοσμίως  δεν επιτρέπεται  ανεμογεννήτριες σε καμία πλευρά του ορίζοντα. Δεν θα βρεί κανείς όσο και αν ψάξει καμία εξαίρεση.

-Στο Δελφικό Τοπίο , κινδυνεύουμε να έχουμε  ανεμογεννήτριες σε  κάθε πλευρά του ορίζοντα. 

 

              Η ΑΜΦΙΣΣΑ ,εάν θελήσει η κοινωνία του Δήμου Δελφών, είναι η «Χώρα» στο «Ελληνικό νησί» του Δελφικού Τοπίου και έχει τεράστιες αναπτυξιακές δυνατότητες σε αυτή την κατεύθυνση,  μόλις 7 λεπτά με το αυτοκίνητο από το  «λιμάνι»  της και τις κοντινότερες παραλίες της. Η ΑΜΦΙΣΣΑ,  ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΝΑΝ ΒΗΜΑ  ΠΡΙΝ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ ΟΣΟ ΠΙΟ ΕΠΙΣΗΜΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕ  ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΤΟΠΙΟ. 

Εάν η κεραία στο Κοκκινάρι είναι ανεμομετρητής,  είναι το τελευταίο στάδιο πριν την κατασκευή του τεράστιου  αιολικού πάρκου. Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΑΜΦΙΣΣΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΙΑ αν δεν αντιδράσει άμεσα. Κίνδυνος για την Άμφισσα υπάρχει και επιπλέον αυτού, αυτό όμως θα είναι η ταφόπλακα.  

               Η Άμφισσα   είναι ο μόνος τόπος του Νομού Φωκίδας που είναι νομικά   «ώριμη μεταλλευτική περιοχή». Όποτε θελήσει η μεταλλευτική εταιρία της περιοχής να καταθέσει αίτηση για εξόρυξη π.χ. στο κοίτασμα της Χάρμαινας, θα πάρει αμέσως άδεια χωρίς πολλές δυνατότητες αντίδρασης από την τοπική κοινωνία μιας και αυτή φαίνεται να έχει συμφωνήσει με ΝΑΙ για όλη την περιοχή στο εγκεκριμένο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιό της.  Το μόνο που λείπει είναι ο δρόμος για να μεταφέρουν τα φορτηγά το μετάλλευμα από το κάστρο και την Χάρμαινα  στον κεντρικό δρόμο Άμφισσας Λιδορικίου. Και αυτός είναι στα σκαριά. Γιατί δεν το κάνουν ακόμα ; Γιατί δεν είναι ακόμα «ώριμες» οι συνθήκες. Οι συνθήκες που θα «ωριμάσουν» με ένα τεράστιο αιολικό πάρκο που θα κατοχυρώσει το βιομηχανικό χαρακτήρα και από αυτή την πλευρά.    

Ότι έκαναν μέχρι χθές οι τοπικοί αιρετοί αποδείχτηκε ασήμαντο για την εξασφάλιση ενός καλύτερου μέλλοντος για την περιοχή. Σχεδόν όλοι δε,  έχουν βάλει «λάθος» υπογραφές στο παρελθόν. Σύλλογοι που κατά καιρούς στήριξαν αντιδράσεις πολιτών σε αιολικά και επιφανειακές εξορύξεις στην συνέχεια βρέθηκαν να διοργανώνουν  φανταχτερές εκδηλώσεις με χορηγό τις εταιρίες που θέλουν εξόρυξη και αιολικά - Φ/Β παντού.  Λαμπρές εκδηλώσεις που  συμμετέχουν σημαιοστολισμένοι όλο και λιγότεροι ντόπιοι ,  όλο και μεγαλύτερης ηλικίας, οι ίδιοι πάντα  αιρετοί που συγχαίρουν ο ένας τον άλλο για κάποιους ακατανόητους επι της ουσίας  λόγους.  Η φτώχια, η απαξίωση και η ερήμωση δεν θα έρθουν. Είναι εδώ και το ζουν όλοι. 

             Για τον βουλευτή, τον Περιφερειάρχη, τον Αντιπεριφερειάρχη, τον Δήμαρχο, κάθε Σύμβουλο και πρόεδρο  κάθε χωριού, κάθε Πρόεδρο συλλόγου,  κάθε νυν και πρώην, για τους κατοίκους του Δήμου, τελείωσαν τα ψέματα .   Δεν χωρούν  μισόλογα και κατευνασμός των αντιδράσεων χωρίς ξεκάθαρες θέσεις και συγκεκριμένες ενέργειες. Είναι η συνθήκη όπου η αδράνεια ισοδυναμεί με αυτοκτονία.