Κυριακή 15 Μαρτίου 2020

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΛΚΥΟΝΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΑΠΕ


Αγαπητοί φίλοι της Αλκυόνος,
Ευχαριστώ για την ενημέρωση περί των θέσεών σας για τις λεγόμενες ΒΑΠΕ, οι οποίες ευρίσκονται πολύ κοντά στις θέσεις και απόψεις του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος & Βιωσιμότητας, του οποίου έχω την τύχη να προεδρεύω.
Το Επιμελητήριο ήδη από το έτος 2000 έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για τον τρόπο της εξάπλωσης των τεχνικών συστημάτων εκμετάλλευσης των ΑΠΕ στον εθνικό χώρο και είχε υποδείξει τη βιώσιμη χωροταξία τους. Εχουμε κατ΄ επανάληψη επισημάνει, ότι η Ελλάδα δεν είναι ούτε Νεβάδα, ούτε Δανία κ.ο.κ. Εάν είναι η πλέον όμορφη χώρα του πλανήτη, αυτό οφείλεται, μεταξύ άλλων,  στην ανεξάντλητη ποικιλομορφία των τοπίων της και στο γεγονός ότι η κλίμακά τους είναι μικρή και φιλική προς τον άνθρωπο. Εχουμε τονίσει, ότι το 80-85% των ελληνικών βουνών διαθέτουν δασοσκεπείς κορυφογραμμές ή ψευδοαλπικές ζώνες, πράγμα που σημαίνει ότι η εγκατάσταση αιολικών πάρκων εκεί επισυμβαίνει αναλώμασι του κατά κυριολεξίαν πρασίνου, ήτοι της πλέον βέβαιης καταβόθρας των αερίων του θερμοκηπίου. Εχουμε κουρασθεί να αντιτείνουμε, ότι η παγκοσμίως μοναδική ιδιοτυπία του Αιγαιακού φυσικού και πολιτιστικού τοπίου κινδυνεύει θανάσιμα από τη λευκή βιομηχανοποίηση, που συντελείται στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης, η οποία όπως αποδεικνύεται, είναι η δίδυμη αδελφούλα της μαύρης.
Δυστυχώς, τα τελευταία δέκα έτη παρακολουθούμε περιδεείς την συντέλεση μιάς εθνικής καταστροφής, καθώς τα πλέον άθικτα φυσικά τοπία της χώρας, όπου απαντάται και το βιογεννετικό της απόθεμα,  παραδίδονται, το ένα μετά το άλλο, στη βαρειά βιομηχανία του ανέμου.Αλλά το πλέον αποκαρδιωτικό είναι το γεγονός ότι η αυτή η μη αναστρέψιμη καταστροφή συντελείται με τη σφραγίδα του Ανωτάτου Ακυρωτικού της χώρας!
Μέσα στη θλίψη μας και την οργή μας για την κατάσταση αυτή, μηνύματα, όπως αυτό που αποστείλατε, μας γεμίζουν κουράγιο. Γι΄αυτό επιτρέψατέ μου να μοιρασθώ μαζί σας κάποιες σκέψεις, αλλά  και να σταχυολογήσω  κάποια χρήσιμα σημεία.
Υποθέτω, ότι ενημερωθήκατε για το νεοεμφανισθέν εθνικό σχέδιο για την ενέργεια και το κλίμα, το οποίο προβλέπει υπερδιπλασιασμό των μέχρι σήμερα εγκατεστημένων ΑΠΕ. Ομιλούμε για εγκατάσταση ετησίως, επί δέκα ετη, 800 MW από ΑΠΕ! Ομιλούμε επίσης για ένα ενεργειακό σύστημα, στο οποίο το έτος 2028 οι ΑΠΕ θα έχουν μερίδιο 60% στην τελική ακαθάριστη κατανάλωση ηλ. Ενέργειας. Όπως αντιλαμβάνεσθε, εάν εφαρμοσθεί, το μεν θα έχουμε καταστρέψει και το τελευταίο φυσικό τοπίο της χώρας, το δε θα εξαρτώμεθα σε ηλεκτρική ενέργεια, σχεδόν ολοκληρωτικά, από τους ξένους . Σας ενημερώνω συναφώς, ότι το Επιμελητήριο έλαβε μέρος στη διαβούλευση για το ολέθριο αυτό σχέδιο και μεταξύ άλλων επεσήμανε προς την ελληνική κυβέρνηση, ότι το πρώτο που πρέπει να πράξει, είναι η εκπόνηση μελέτης που θα διακριβώνει/ καταγράφει τις εθνικές εκπομπές από τη μία και τις εθνικές απορροφήσεις από την άλλη. Υπενθυμίζω, ότι η Συμφωνία των Παρισίων για το κλίμα, έχει ως στόχο την εξισορρόπηση εκπομπών και απορροφήσεων στο δεύτερο μισό του αιώνα και προβλέπει ότι κάθε κράτος προγραμματίζει και καταθέτει την «εθνικά καθορισμένη συνεισφορά του» για την επίτευξη του στόχου.Υπό τα δεδομένα αυτά, κάθε σώφρων κυβερνήτης, αντί να καταστρέψει το εθνικό φυσικό κεφάλαιο, εγκαθιστώντας παντού βιομηχανικά συστήματα στοχαστικής ενέργειας, υπολογίζει τις εκπομπές και τις απορροφήσεις, οι οποίες απορροφήσεις συντελούνται εν Ελλάδι από τα εκτεταμένα δασικά της οικοσυστήματα. Καταρτίζει έτσι τον περιβαλλοντικό ισολογισμό και με βάση αυτόν αποφασίζει για το ποια ακριβώς θα έιναι η περαιτέρω «εθνικά καθορισμένη συνεισφορά» του.
Μιάς και ομιλούμε περί περιβαλλοντικού ισολογισμού, θα πρέπει να αναδείξουμε αυτό που επιμελώς αποσιωπάται από τους θιασώτες της αιολικής βιομηχανίας. Θα έχετε προσέξει, ότι οι αιολικοί επενδυτές, σε όλες ανεξαιρέτως τις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, το πρώτο που αναφέρουν είναι η ποσότητα του διοξειδίου του άνθρακα, που υποτίθεται ότι αποτρέπεται να εκλυθεί χάρις στην επένδυσή τους.  Κατά την ίδια έννοια, θα ήταν πολύ χρήσιμο να ενημερωθούμε όλοι μας και κυρίως αυτοί που αποφασίζουν, πόσοι και ποιοι φυσικοί πόροι καταναλώνονται, πόση ακριβώς ενέργεια χρειάζεται με τις αντίστοιχες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, για την κατασκευή, μεταφορά, εγκατάσταση, αποξήλωση, εκ νέου μεταφορά και διαχείρισής της ως αποβλήτου, μιάς τυπικής ανεμογεννήτριας.
Ένα άλλο πολύ σημαντικό ζήτημα, το οποίο αποσιωπάται επιμελώς και δεν φαίνεται να απασχολεί, ούτε την κυβέρνηση, ούτε τη Διοίκηση, ούτε το νομοθέτη, είναι εκείνο της διαχείρισης, των αιολικών εγκαταστάσεων κυρίως, μετά την παρέλευση της διάρκειας ζωής τους. Οι ανεμογεννήτριες δεν είναι οι γνωστοί ξύλινοι στύλοι της ΔΕΗ. Μετά από 20-25 έτη θα πρέπει να κριθεί η τύχη μερικών δεκάδων χιλιάδων άχρηστων ανεμογεννητριών. Ποιος θα τις μαζέψει; Που θα τις πάει; Ποιος θα είναι ο τελικός τους προορισμός; Η ισχύουσα νομοθεσία δεν ασχολείται καθόλου με αυτό το ζήτημα και δεν προβλέπει καμία απολύτως εγγύηση για το ότι οι εταιρείες, που τώρα τις εγκαθιστούν, θα  διεκπεραιώσουν την πολύπλοκη αυτή διαδικασία. Με άλλα λόγια είναι ορατός ο κίνδυνος παραμονής μιάς σκουριασμένης μεταβιομηχανικής προίκας στα τοπία μας. Αφήνω το γεγονός ότι όλοι σιωπηρώς θεωρούν, ότι τα εκατομμύρια κυβικών μπετόν των θεμελιώσεων θα παραμείνουν εσαεί. Τέλος, σας ενημερώνω, ότι η φτερωτή, δηλ. τα πτερύγια θεωρούνται επικίνδυνα απόβλητα και σύμφωνα με πληροφορίες μας το μοναδικό εργοστάσιο για την επεξεργασία τους ευρίσκεται στη Γερμανία.
Εχουμε παραγνωρίσει την επικινδυνότητα των λεγομένων Μικρών Υδροηλεκτρικών Εργων, τα οποία έχουν συντριπτικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις στα ορεινά υδατορρεύματα και αντιστρόφως ανάλογη προσφορά (αμελητέα) στο ενεργειακό σύστημα. Τα έργα αυτά προσιδιάζουν στις σκανδιναβικές χώρες, όπου το νερό ευρίσκεται σε πλήρη επάρκεια. Στη χώρα μας συνιστούν θανάσιμο κίνδυνο για τη φέρουσα ικανότητα των ποταμών της, ιδίως όταν συνωστίζονται πολλά στην ίδια λεκάνη απορροής. 
Στην παράθεση των θέσεών σας αναφέρεσθε ακροθιγώς «στην καταδίκη της Ελλάδας το 2014 από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή». Αισθάνομαι την ανάγκη να σας ξεκαθαρίσω μετά λόγου γνώσεως, ότι δεν υπάρχει καταδίκη. Πράγματι το 2014 η Commission απέστειλε προς την ελληνική κυβέρνηση μία προειδοποιητική επιστολή, με την οποίαν γνωστοποιούσε την άποψή της, ότι
το ειδικό χωροταξικό για της ΑΠΕ (νομοθέτημα του 2008) παρεβίαζε διττώς το κοινοτικό δίκαιο, 
 ότι συγκεκριμένο αιολικό πάρκο στην Καρυστία παρεβίαζε το κοινοτικό δίκαιο
ότι η τακτική αδειοδότησης αιολικών πάρκων στην Κρήτη, από την ελληνική διοίκηση, παρεβίαζε ομοίως το κοινοτικό δίκαιο. 
Η αποστολή προειδοποιητικών επιστολών προς ένα κράτος – μέλος, σηματοδοτεί την έναρξη της διαδικασίας παραπομπής του στο ευρωπαϊκό Δικαστήριο, αλλά δεν συνεπάγεται από μόνη της καταδίκη. Μετά από διαβουλεύσεις και επεξηγήσεις και αφού κριθεί από την Επιτροπή ότι η καταγγελλόμενη παραβίαση αποκαταστάθηκε καθ΄οιονδήποτε τρόπο, η παραπομπή στο Δικαστήριο ματαιώνεται. Πέντε έτη μετά την περί ης ο λόγος Επιστολή, ουδείς, πλην της ελληνικής κυβέρνησης, γνωρίζει την εξέλιξη, η δε Επιτροπή, αρνείται την πληροφόρησή μας, επικαλούμενη την υποχρέωση εχεμύθειας και άλλα παρόμοια. Στο μεταξύ, το Συμβούλιο της Επικρατείας απορρίπτει σωρηδόν αιτήσεις ακυρώσεως κατά αιολικών εγκαταστάσεων, επικαλούμενο, μεταξύ άλλων, το χωροταξικό νομοθέτημα για τις ΑΠΕ, το οποίο κατά την Προειδοποιητική Επιστολή παραβιάζει το κοινοτικό δίκαιο. Υπό τα δεδομένα αυτά, είναι βάσιμη η υποψία μας, ότι το ζήτημα πάγωσε, διότι έτσι επιτάσσουν οι ευρωπαϊκές αγορές, οι οποίες μας πωλούν από υποβρύχια που γέρνουν, μέχρι ανεμογεννήτριες !
 Για την αντιμετώπιση του γενικού προβλήματος της εξάπλωσης των ΑΠΕ ή ΒΑΠΕ σε βάρος της ελληνικής Νατούρα 2000, απαιτείται σοβαρή  νομική στρατηγική έναντι της Commission, πράγμα που προϋποθέτει την ευρύτερη δυνατή ένωση της ελληνικής Κοινωνίας των Πολιτών. Δυστυχώς, η προϋπόθεση αυτή δεν  φαίνεται δυνατόν να εκπληρωθεί, αφού ο καθένας τραβάει τον δικό του δρόμο.
Αγαπητοί φίλοι της Αλκυόνος, το Επιμελητήριο πιστεύει ακράδαντα, ότι η πολυδιαφημιζόμενη συγκράτηση της κλιματικής αλλαγής δύναται να επιτευχθεί μόνον με δραματική μείωση της κατανάλωσης ενέργειας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται ή προϋποθέτει. Πάντως οι ανεμογεννήτριες  και τα περί πράσινης ανάπτυξης είναι παραμύθια της αγοράς και πολιτικά συνθήματα, που δεν πρόκειται να σώσουν των πλανήτη. Υπό το γενικό αυτό πρίσμα το Επιμελητήριο συμμετέχει στον δημόσιο διάλογο για την ενέργεια και για ό,τι σχετίζεται με τη βιώσιμη ανάπτυξη.

Με φιλικούς χαιρετισμούς
Γεώργιος Χριστοφορίδης
Νομικός επιστήμων, πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος & Βιωσιμότητας


1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Διαβάστε και κλάψτε ευκολόπιστοι φίλοι της πράσινης ενέργειας