Όταν με το καλό θα λήξει η περιπέτεια με την αντιμετώπιση του κορωνοϊού, τότε θα γίνει και το ταμείο.
Όχι μόνο στις απώλειες των ανθρώπων, αλλά και τις οικονομικές συνέπειες αυτής της πανδημίας.
Το μόνο σίγουρο, διότι δεν πρέπει κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, το μεγαλύτερο θύμα της πανδημίας είναι ο τουρισμός, που για τη χώρα μας αποτελεί έναν από τους πυλώνες της ελληνικής οικονομίας. Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι ακόμη και στην ιδανική περίπτωση που ο κορωνοϊός εξαλειφθεί και βρεθεί και το εμβόλιο το επόμενο δίμηνο (κι αυτό είναι απίθανο) ο τουρισμός θα χρειαστεί τουλάχιστον άλλες τριάντα ημέρες να πάρει μπρος. Δηλαδή, θα φτάσουμε τον Ιούλιο, όπου τα θέρετρα θα μπορούν να υποδεχθούν Έλληνες και ξένους τουρίστες. Πάντα φυσικά με προφύλαξη.
Κι εκεί γεννάται το ερώτημα: Πόσο εύκολα ένας τουρίστας, ακόμη κι Έλληνας, θα τολμήσει διακοπές μακριά από το σπίτι του, όταν μάλιστα θα πρέπει μόλις πατήσει στην Ελλάδα να μπει σε καραντίνα 14 ημερών; Ήδη οι παράγοντες του τουρισμού μιλούν για χαμένη χρονιά κι ελπίζουν ότι για να κάνουν επί της ουσίας προπόνηση για το 2021 πρέπει να στραφούν μόνο προς τους Έλληνες με ελκυστικά πακέτα, έχοντας φυσικά και την αρωγή του κράτους.
Επαναλαμβάνουμε, βέβαια, ότι όλα αυτά τα σχέδια θα μπορούν να υλοποιηθούν υπό την προϋπόθεση ότι θα έχει υπάρξει αντιμετώπιση της πανδημίας. Διαφορετικά, μάλλον το φετινό καλοκαίρι θα πρέπει να ξεχάσουμε ακόμη και τις επισκέψεις στα χωριά.
1 σχόλιο:
Τρεις έντεκα,τρεις δώδεκα,τρεις δεκαπέντε κ έντεκα...
Έξη εφτά,πέντε οκτώ,τρεις εννέα κ μισό...
Δημοσίευση σχολίου