Ένας ειδικός στην εξάπλωση των ιών, δεν είναι απαραίτητα αισιόδοξος.
Ο ρυθμός έξαρσης του κορονοϊού αυξάνεται συνεχώς και οι περισσότεροι από εμάς έχουμε μπει σε ένα είδος αυτοπεριορισμού. Ανυπομονώντας πάντα για το ποιο θα είναι το τέλος όλης αυτής της αλλόκοτης συνθήκης. Πολλοί, λοιπόν, υπολογίζουν ότι το ερχόμενο καλοκαίρι μπορεί να βοηθήσει με τις υψηλές θερμοκρασίες το τέλος ή έστω τον περιορισμό της εξάπλωσης του ιού.
Αυτή η θέση έρχεται συνήθως κατ’αναλογία με τη συμπεριφορά του πιο γνωστού σε όλους μας ιού, αυτού της γρίπης. Και μπορεί πράγματι να μοιάζει σε πολλά με τον ιό της γρίπης, όμως δεν ξέρουμε αν η μετάδοση της COVID-19 θα επηρεαστεί από το καλοκαίρι.
Ως προς τη γρίπη και σύμφωνα με όσα γράφει ο ιολόγος Jeremy Rossman, η αρχή της άνοιξης σημαίνει τη γρήγορη μείωση των κρουσμάτων, μέχρι το κρύο να επιστρέψει το φθινόπωρο. Φαίνεται, λοιπόν, ότι ο ιός της γρίπης είναι ευαίσθητος σε υψηλές θερμοκρασίες αλλά και στον τρόπο που αλλάζουν εποχικά ο τρόπος λειτουργίας του ανοποιητικού συστήματος αλλά και τα μοτίβα συμπεριφοράς του ανθρώπου.
Το γεγονός ότι δεν βρισκόμαστε τόσο συχνά σε κλειστούς χώρους εμποδίζει τη διασπορά του ιού. Ταυτόχρονα, η αύξηση των επιπέδων της βιταμίνης D -λόγω του ήλιου- μπορεί να κάνει πιο αποτελεσματική την άμυνα του οργανισμού μας.
Τι θα γίνει με τον κορονοϊό;
Δεν ξέρουμε όμως πώς θα λειτουργήσει αυτό για τον νέο κορονοϊό. Ούτε ως προς τον ίδιο και τη λειτουργία του ούτε βέβαια και ως προς τη μετάδοσή του από άνθρωπο σε άνθρωπο. Ενώ ούτε η πρότερη εμπειρία μας με άλλους κορονοϊούς δεν είναι πολύ διαφωτιστικοί. Κάποιοι έχουν εποχικά χαρακτηριστικά και κάποιοι όχι.
Η επιδημία του ιού Sars το 2002 ξεκίνησε τους χειμερινούς μήνες στο βόρειο ημισφαίριο. Ωστόσο, το πικ του ήταν τον Μάιο που είναι προφανώς ένας από τους θερμούς μήνες. Ενώ το τέλος του, τον Ιούλιο του 2003, δεν είναι ότι συνδέθηκε απαραίτητα με το καλοκαίρι.
Ούτως ή άλλως, σύμφωνα με τον Rossman, ο αυξημένος σε μια πανδημία αριθμός κρουσμάτων ανά τον κόσμο μπορεί να οδηγήσει στη συνέχιση της μετάδοσης του ιού και κατά το καλοκαίρι. Ξεπερνώντας έτσι κάθε εποχικό παράγοντα, που θα επηρέαζε μια ενδεχόμενη (μικρότερη) επιδημία.
Τελικά, η θεωρία ότι η μετάδοση του ιού θα μειωθεί λόγω της αλλαγής του καιρού στο βόρειο ημισφαίριο είναι μια θεωρία που έχει λογική. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι την ίδια στιγμή το νότιο ημισφαίριο θα έχει χειμώνα. Μπορούμε, λοιπόν, να ελπίζουμε ότι τα πράγματα θα είναι καλύτερα. Σίγουρα δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι γι’αυτό. Σίγουρα επίσης οι υψηλές θερμοκρασίες δεν θα σημάνουν από μόνες τους το τέλος της επιδημίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου