ΟΙ "ΠΟΛΛΟΙ" ΚΑΙ ΟΙ "ΛΙΓΟΙ" ( του Σαράντη Μιχαλόπουλου)

Κάποιες ιδέες που δυστυχώς μάλλον προσκρούουν σε ιδεοληψίες.

                                                                                 Σ. Μιχαλόπουλος

Σχεδόν όλα τα πολιτικά κόμματα υποστηρίζουν τη μείωση του ΕΝΦΙΑ, κάτι που, και τα φορολογικά βάρη θα ελαφρύνει, αλλά και την αγορά ακινήτων θα βοηθήσει να ανακάμψει.

Ο ΕΝΦΙΑ έχει χαρακτηριστεί σαν «άδικος» φόρος, διότι επιβάλλεται με βάση «αντικειμενικές» αξίες ακινήτων που δεν συμβαδίζουν με τις λεγόμενες «εμπορικές». Παρά τη «μνημονιακή» υποχρέωση ευθυγράμμισης αντικειμενικής και εμπορικής αξίας, ελάχιστα βήματα έχουν γίνει στην κατεύθυνση αυτή.

Πέραν όμως του κυρίου φόρου, για τα μεγάλα ακίνητα, αντικειμενικής αξίας άνω των 250.000 €, επιβάλλεται και συμπληρωματικός φόρος, ο οποίος υπολογίζεται στο άθροισμα των αντικειμενικών αξιών όλων των ακινήτων που έχει κάποιος, ανεξάρτητα του αν κάποιες από αυτές τις αξίες είναι «υπερτιμημένες» και κάποιες άλλες «υποτιμημένες». Τον συμπληρωματικό αυτό φόρο πληρώνουν σήμερα περίπου 450.000 ιδιοκτήτες.

Τον Νοέμβριο του 2018, το ΙΟΒΕ (Ινστιτούτο Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών) δημοσίευσε μία λεπτομερή μελέτη για την φορολογία των ακινήτων. Σύμφωνα με την μελέτη αυτή, η εν λόγω φορολογία έχει αρνητικές συνέπειες στην ανάπτυξη και την απασχόληση.

Ειδικότερα για τον συμπληρωματικό φόρο ακινήτων, η μελέτη υποστηρίζει ότι η κατάργηση μόνο του φόρου αυτού θα οδηγούσε σε πρόσθετη αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,7% και θα δημιουργούσε 33.000 πρόσθετες θέσεις εργασίας. Ο συνδυασμός αύξησης του ΑΕΠ και ταυτόχρονης αύξησης της απασχόλησης, όπως η μελέτη τεκμηριώνει, θα μηδένιζε τις όποιες δημοσιονομικές απώλειες.

Δεν είμαι ειδικός για να κρίνω την αξιοπιστία της εν λόγω μελέτης (όποιος θέλει, μπορεί να τη διαβάσει στην ιστοσελίδα του ΙΟΒΕ), όμως έχοντας ένα άλλο παράδειγμα που θα αναφέρω αμέσως παρακάτω, αναρωτιέμαι γιατί δεν έχει γίνει κάποια ενέργεια για κάτι που προφανέστατα θα το ήθελε ο οποιοσδήποτε Υπουργός Οικονομικών.

Είναι άραγε λάθος η μελέτη ; Ή, μήπως οι 450.000 ιδιοκτήτες είναι οι «λίγοι» που πρέπει να πληρώνουν για να ωφελούνται οι «πολλοί» ; Και πως τελικά ωφελούνται οι τελευταίοι ; Δεν θα ήταν καλύτερο να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας ; Μήπως όμως η κατάργηση του συμπληρωματικού φόρου θα ευνοήσει και κάποιους που αναμφίβολα ανήκουν στην οικονομική ελίτ του τόπου και κάτι τέτοιο το φοβούνται, τόσο η κυβέρνηση, όσο και η αντιπολίτευση, μη κατηγορηθούν για μέτρα υπέρ των «λίγων» ;

Πριν από κάποια χρόνια, εν μέσω κρίσης και μνημονίων, ο τότε Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιάννης Μανιάτης είχε παρουσιάσει σε μία εκδήλωση για το μέλλον της ενέργειας και της ανάπτυξης της χώρας μία πρόταση που αφορούσε την προώθηση του προγράμματος «Εξοικονομώ κατ’ οίκον».

Σύμφωνα με την πρόταση αυτή, ένα ισχυρό κίνητρο για την ένταξη των περισσότερων δυνατόν ιδιοκτητών στο εν λόγω πρόγραμμα θα ήταν η πλήρης φορολογική απαλλαγή του εισοδήματός τους, σε ποσό ίσο με αυτό της επένδυσης που θα έκαναν.

Η απώλεια φόρου εισοδήματος θα αντισταθμιζόταν πλήρως από τον ΦΠΑ των υλικών και εργασιών για τις ενέργειες βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων, ενώ θα ενισχυόταν σημαντικά η απασχόληση, καθώς τα περισσότερα από τα υλικά που θα χρησιμοποιούνταν θα ήταν εγχώριας παραγωγής.

Πάνω όμως από τα παραπάνω θετικά αποτελέσματα, θα υπήρχε και η τεράστια εξοικονόμηση ενέργειας και το αυτονόητο όφελος από τη μείωση της εισαγωγής καυσίμων για τις ανάγκες της παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος.

Δυστυχώς, η παραπάνω πρόταση δεν έγινε δεκτή, πιθανότατα λόγω τρόϊκας, σήμερα όμως που είμαστε εκτός μνημονίων, γιατί δεν προωθούνται λύσεις που τελικά θα ωφελήσουν πραγματικά τους «πολλούς», έστω και αν «μαζί με τον βασιλικό ποτιστεί λίγο και η γλάστρα» ;