Κυριακή 26 Μαΐου 2019

Αφιερωμένο στα δεκαεπτάχρονα παιδιά που αύριο ψηφίζουν για πρώτη φορά (του Σαράντη Μιχαλόπουλου)

Αποτέλεσμα εικόνας για ψηφιζουν οι 17χρονοι




Την Κυριακή 26 Μαΐου ψηφίζουμε. Ψηφίζουμε για την Ευρωπαϊκή Βουλή αλλά και για την Αυτοδιοίκηση, Περιφερειακή και Τοπική.
Μαζί με όλους μας, ψηφίζουν για πρώτη φορά και τα δεκαεπτάχρονα παιδιά. Και το μεγάλο ερώτημα είναι πόσο αυτά τα παιδιά είναι ενημερωμένα, όχι μόνο για το αντικείμενο της ψήφου, αλλά και για βασικές έννοιες που όλοι οι υποψήφιοι χρησιμοποιούν για να μας πείσουν να διαλέξουμε εκείνους.
Ακούμε, για παράδειγμα, για ελλείμματα και πλεονάσματα του προϋπολογισμού, για κάποιους που μας «χρεωκόπησαν», για μέτρα ανακούφισης των πολλών, για υπερ-φορολόγηση των πολιτών ή για υπερ-απόδοση της οικονομίας, για νοικοκύρεμα των οικονομικών του Κράτους ή για προεκλογικές παροχές, για κάποιους κοινωνικά ευαίσθητους και άλλους κοινωνικά ανάλγητους, για κάποιους που εκπροσωπούν τη συντήρηση και άλλους που είναι προοδευτικοί.
Πόσο όμως αυτά τα νέα παιδιά,
γνωρίζουν τι κρύβεται πίσω από τα συνθήματα που χρησιμοποιούν οι πολιτικοί, όταν και εμείς οι υπόλοιποι πολίτες αγνοούμε βασικές έννοιες ή πληροφορίες ;
Πόσο αλήθεια ξέρουμε πως προκύπτει το έλλειμμα ή το πλεόνασμα του προϋπολογισμού ; Είναι απλώς ένα μαθηματικό αποτέλεσμα «έσοδα – έξοδα» ; Και τι προσμετράται στα έσοδα και τι στα έξοδα ;
Όταν ξέσπασε η κρίση, ανακοινώθηκε από την ΕΛΣΤΑΤ ότι το έλλειμμα ήταν 15% . Κάποιοι έσπευσαν να πουν ότι δεν ήταν τόσο, αλλά «μαγειρεύτηκε» για να δικαιολογηθεί η εμπλοκή του ΔΝΤ. Σήμερα, μετά από πολλές δίκες, ο τότε υπεύθυνος της ΕΛΣΤΑΤ δικαιώνεται τελεσίδικα, αλλά κανείς δεν ζητά δημόσια συγνώμη για την κατηγορία που είχε διατυπωθεί από αυτούς τους κάποιους για τους πολιτικούς τους αντιπάλους.
Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός σε μήνυμά του ζητά την ψήφο των πολιτών για να «σιωπήσουν αυτοί που μας χρεωκόπησαν».  Ποιοι μας χρεωκόπησαν ; Πόσο η απάντηση στο ερώτημα αυτό αποτέλεσε αντικείμενο έρευνας της συντεταγμένης Πολιτείας ; Και πόσο μας τιμά, την απάντηση να προσπαθούν να δώσουν κάποιοι δημοσιογράφοιΜήπως βολεύει να ακούγονται χίλιες δυο διαφορετικές εκδοχές και μάλιστα με τη μορφή απλών συνθημάτων και να μην υπάρχει μία αντικειμενική ανάλυση που να αποδίδει "τα του Καίσαρος των Καίσαρι" ;
Αλήθεια, πόσοι από εμάς γνωρίζουμε την εξέλιξη του δημόσιου χρέους ; Πόσοι έχουμε στο μυαλό μας την ακόλουθη εικόνα ;



ΧΡΕΟΣ ΓΕΝΙΚΗΣ
ΧΡΕΟΣ ΓΕΝΙΚΗΣ
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΩΣ
(ποσά σε δις €)
% ΑΕΠ
2002
158.887
100,8
2003
168.025
98,0
2004
183.157
98,6
2005
195.421
100,0
2006
225.265
103,4
2007
239.991
103,1
2008
264.627
109,3
2009
301.006
126,8
2010
330.325
146,0
2011
355.977
171,3
2012
304.714
156,9
2013
319.178
175,0
2014
317.094
177,1
Ιουν-15
312.801


 Ακούμε ακόμη για τα ολέθρια μέτρα των δύο πρώτων μνημονίων που μείωσαν το ΑΕΠ κατά 25%. Πόσοι άραγε γνωρίζουν την εξέλιξη του ΑΕΠ από το 1970 και μετά ;
Στοιχεία ΑΕΠ και ακαθάριστης προστιθέμενης αξίας
1970-1994
Σε τρέχουσες τιμές
Σε εκατ. €
ΕΤΗ
Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν
Παρατηρήσεις
1970
757
Σε εκατ. €.
1971
843
Σε εκατ. €.
1972
968
Σε εκατ. €.
1973
1.257
Σε εκατ. €.
1974
1.489
Σε εκατ. €.
1975
1.741
Σε εκατ. €.
1976
2.139
Σε εκατ. €.
1977
2.479
Σε εκατ. €.
1978
2.984
Σε εκατ. €.
1979
3.654
Σε εκατ. €.
1980
4.472
Σε εκατ. €.
1981
5.458
Σε εκατ. €.
1982
6.781
Σε εκατ. €.
1983
8.021
Σε εκατ. €.
1984
9.868
Σε εκατ. €.
1985
12.140
Σε εκατ. €.
1986
14.300
Σε εκατ. €.
1987
16.077
Σε εκατ. €.
1988
26.908
Σε εκατ. €.
1989
31.974
Σε εκατ. €.
1990
38.571
Σε εκατ. €.
1991
47.632
Σε εκατ. €.
1992
55.073
Σε εκατ. €.
1993
62.027
Σε εκατ. €.
1994
70.385
Σε εκατ. €.
Σημειώσεις:
1. Λόγω των αναθεωρήσεων του τρόπου υπολογισμού των στοιχείων των Εθνικών Λογαριασμών, διακρίνουμε τις παρακάτω χρονικές περιόδους, εντός των οποίων τα στοιχεία είναι συγκρίσιμα μεταξύ τους: 1970-1987, 1988-1994, 1995-2015
2. Για τα έτη 1970-1987 το ΑΕΠ είναι υπολογισμένο σε τιμές συντελεστών παραγωγής, ενώ για τα έτη 1988-1994 το ΑΕΠ είναι υπολογισμένο σε αγοραίες τιμές.

Ορισμοί:
Το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν σε αγοραίες τιμές είναι το τελικό αποτέλεσμα της παραγωγικής δραστηριότητας των παραγωγών μονίμων κατοίκων.
Α.Ε.Π. σε τιμές συντελεστών παραγωγής (ή κόστους) = Α.Ε.Π. σε τιμές αγοράς - Έμμεσοι φόροι + Επιδοτήσεις

1995
1996
1997
1998
1999
95.727
107.657
119.180
129.111
139.033
2000
2001
2002
2003
2004
147.083
158.164
172.933
187.959
194.876
2005
2006
2007
2008
2009
210.504
224.994
231.915
231.583
224.521
2010
2011*
2012*
2013*
2014*
205.389
191.915
185.006
181.991
177.874
2015*
2016*
176.920
179.144

Είναι δυνατόν να απομονώνουμε μία περίοδο και να μην αναφερόμαστε σε μία διαχρονική εξέλιξη της οικονομίας ;
Πόσο αντικειμενικός και εν τέλει δίκαιος είναι ο χαρακτηρισμός συλλήβδην των πολιτικών αντιπάλων σαν «διεφθαρμένων που καταλήστευσαν τον ελληνικό λαό», χωρίς καμία αναγνώριση θετικών πραγμάτων που έγιναν επί εποχής τους ;
Πόσο ξέρουν οι νεότεροι τι σήμαινε η δημιουργία του ΕΣΥ ; Και πόσο γνωρίζουν ότι ο πρώτος νόμος προστασίας των συνδικαλιστικών ελευθεριών που ισχύει και σήμερα έχει ημερομηνία 1982 ;
Πόσοι θυμούνται τον διχασμό της ελληνικής κοινωνίας, λόγω του εμφυλίου πολέμου, και πόσοι γνωρίζουν πότε και από ποιους πάρθηκαν πραγματικά γενναίες πολιτικές αποφάσεις για τη συμφιλίωση του ελληνικού λαού με τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ αλλά και την αναγνώριση της Εθνικής αντίστασης ;
Αλλά, αν τα σημερινά δεκαεπτάχρονα παιδιά ζουν με την αγωνία των προσεχών πανελληνίων εξετάσεων, ποιος τους έχει μιλήσει για την πρώτη μεγάλη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου, τη «μεταρρύθμιση Παπανούτσου» που καθιέρωσε για πρώτη φορά τις πανελλήνιες εξετάσεις το 1964 ;
Δυστυχώς, όχι μόνο οι νέοι αλλά και οι περισσότεροι πολίτες θα πάμε για μία ακόμη φορά στις κάλπες, χωρίς ενημέρωση και γνώση και μόνο με συνθήματα. Και οι επιλογές μας που θα καθορίσουν το μέλλον μας μπορεί να είναι τυχαία σωστές. Μπορεί όμως να αποβούν και επώδυνες για τις επόμενες γενεές. Διότι, όπως είπε ο Αβραάμ Λίνκολν, «Με μία σφαίρα μπορείς να σκοτώσεις έναν εχθρό σου. Με μία ψήφο μπορείς να σκοτώσεις ολόκληρη γενιά».
  

Δεν υπάρχουν σχόλια: