Εργαλείο ανάπτυξης ή «γίγαντας» εν υπνώσει- Διάλογος για το ΒΙΟΠΑ Άμφισσας

Εστιάζοντας στο θέμα των κοινοχρήστων του ΒΙΟΠΑ Άμφισσας, η Εν Δελφοίς την προηγούμενη εβδομάδα άνοιξε στην ουσία έναν πολύ σημαντικό φάκελο για την περιοχή. Αυτόν της επιχειρηματικής ανάπτυξης, για την οποία οι προϋποθέσεις τυπικά υπάρχουν, όμως η πράξη δείχνει να μην… ακολουθεί. Μετά κόπων και πολλών βασάνων η Άμφισσα απέκτησε πριν από κάποια χρόνια το δικό της θεσμοθετημένο χώρο όπου οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές θα μπορούσαν να είτε να επεκτείνουν τις επιχειρήσεις τους, είτε να ιδρύσουν νέες. Το ΒΙΟΠΑ είναι σε κάθε περίπτωση ένα εργαλείο ανάπτυξης, και το πόσο σημαντικό είναι μπορούν κάλλιστα να το πιστοποιήσουν εκείνες οι περιοχές που το στερούνται. Ωραία, λοιπόν, το έχουμε… τι μας προσφέρει; Είναι ένα κρίσιμο ερώτημα αυτό, καθώς δέκα χρόνια μετά την έναρξη λειτουργίας του τα πρώτα του δείγματα έχουν ήδη φανεί.

Η Εν Δελφοίς σήμερα ανοίγει το διάλογο με ανθρώπους που έχουν ή είχαν λόγο και ρόλο στο επιχειρηματικό γίγνεσθαι της περιοχής, φιλοξενώντας τις απόψεις του σημερινού προέδρου του Επιμελητηρίου Φωκίδας, Βασίλη Αυγερινού, αλλά και των δύο προκατόχων του, του Γεώργιου Γαζή και του Βαγγέλη Μυταρά, οι οποίοι ταυτόχρονα δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά εντός του Πάρκου. Τους θέσαμε δύο ερωτήματα. Το πρώτο σχετίζεται με το τι πραγματικά είναι το ΒΙΟΠΑ, ένα εργαλείο ανάπτυξης ή ένας γίγαντας εν υπνώσει, και το δεύτερο τι θα πρέπει να γίνει από εδώ και στο εξής ώστε να αποκτήσει τον πραγματικό του ρόλο. Διαβάστε τι μας απάντησαν.

ΒΙΟΠΑ Άμφισσας: Ένα εργαλείο ανάπτυξης, η ένας γίγαντας εν υπνώσει; Τι ισχύει από τα δυο και γιατί;

Βασίλης Αυγερινός: Εύστοχη η ερώτηση σας . Το ΒΙΟΠΑ ΑΜΦΙΣΣΑΣ διαθέτει και τα δυο αυτά χαρακτηριστικά ταυτόχρονα από την σχεδίαση του μέχρι και σήμερα.

Ιστορικά και σύντομα αναφέρω ότι από την δεκαετία του 1980 οπότε και λειτούργησε η ΖΟΕ ΔΕΛΦΩΝ η τοπική κοινωνία απαιτούσε ένα χώρο για να μπορέσει να αναπτυχτεί επιχειρηματικά χωρίς τις δεσμεύσεις που ήθελε με βάση τον νόμο το Υπουργείο Πολιτισμού και τη ΖΟΕ ΔΕΛΦΩΝ. Αυτό επετεύχθη το 2006 με την λειτουργιά του ΒΙΟΠΑ ΑΜΦΙΣΣΑΣ όμως με καθυστέρηση πάνω από 20 χρόνια και με σοβαρές δεσμεύσεις για όποιον ήθελε να  επιχειρήσει  εκεί, από το ΚΑΣ και το αρμόδιο Υπουργείο.  Με πολλές παρεμβάσεις τα κακώς κείμενα διορθώθηκαν εν μέρει αλλά ταυτόχρονα χάσαμε πολύτιμο χρόνο.  Η οικονομία μας από το 2009 μπήκε σε πλήρη τροχιά ύφεσης μέχρι και σήμερα με αποτέλεσμα να παγώσουν όλες οι επενδύσεις που μπορεί να έφερναν την ανάπτυξη αυτών των περιοχών και κατ’ επέκταση και στην δική μας.

Το αποτέλεσμα για το ΒΙΟΠΑ ΑΜΦΙΣΣΑΣ ήταν να μετεγκατασταθούν εκεί 4 επιχειρήσεις της Άμφισσας ,να δημιουργηθεί μια νέα, άλλες 4 να έχουν αγοράσει οικόπεδο και μια να έχει σταματήσει τις εργασίες ολοκλήρωσης της που σημαίνει με βάση τα στοιχειά της ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ ΑΕ που το διαχειρίζεται ότι, από την συνολική έκταση γηπέδων 173.706,46 τ.μ προς διάθεση έχουν δοθεί  τα 38.015,94τ.μ δηλαδή μόνο το 21,8% και εάν υπολογίσουμε τα γήπεδα των ενεργών επιχειρήσεων το ποσοστό θα πέσει αρκετές μονάδες κάτω.

Το συμπέρασμα λοιπόν του κάθε ένα από εμάς είναι φανερό όπως και να το εκφράσει κανείς  ότι ένα έργο πνοής που κανονικά θα έπρεπε να έχει συμβάλει τα μέγιστα για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας  του νομού Φωκίδας και της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας μέχρι σήμερα δεν έχει πετύχει πλήρως τον σκοπό του αλλά υπολείπεται αρκετά από αυτόν. Επίσης μετά από τόσα χρόνια έχει γίνει φανερό ότι όλοι με κάποιον τρόπο θέλουν να συμβάλουν στην λειτουργία αυτού του χώρου αλλά με κάποιο μαγικό τρόπο μετά τις συναντήσεις αρμοδίων και μη  οι δεσμεύσεις ξεχνιούνται, τα πρόσωπα αλλάζουν και τα προβλήματα μένουν πάντα ίδια λες και όλοι συναινούν ώστε το ΒΙΟΠΑ ΑΜΦΙΣΣΑΣ να τελεί υπό καθεστώς ύπνωσης.

Γεώργιος Γαζής: Τα ΒΙΟΠΑ εξ ορισμού είναι  αδιαμφισβήτητα εργαλεία ανάπτυξης και έτσι θα πρέπει να εκλαμβάνονται από τους επενδυτές. Το ίδιο ισχύει φυσικά και για το ΒΙΟΠΑ Άμφισσας. Δυστυχώς το ΒΙΟΠΑ Άμφισσας έχει όντως μπει σε μια φάση χειμερίας νάρκης άλλα οι λόγοι σε πρώτο βαθμό είναι καθαρά συγκυριακοί. Το ΒΙΟΠΑ στην περιοχή  της Άμφισσας τέθηκε σε λειτουργία το 2007 αν θυμάμαι καλά, μια εποχή που δεν υπήρχε η οικονομική κρίση στη χώρα μας, αλλά είχε εμφανίσει τα σημάδια της σε άλλες χώρες του Δυτικού Κόσμου. Σε καμία περίπτωση κανείς μας δεν φανταζόταν τί θα επακολουθούσε τα επόμενα χρόνια, καθώς και τί γεγονότα θα βιώναμε στις ζωές μας. Τα παραπάνω είχαν ως συνέπεια να αποθαρρυνθεί το επιχειρηματικό κοινό στο να προβεί σε οποιαδήποτε μορφής νέα επένδυση.

Βαγγέλης Μυταράς: Το ΒΙΟ.ΠΑ. της Άμφισσας χωροθετήθηκε  στις αρχές της δεκαετίας του 1990 επί δημαρχίας του αείμνηστου κ. Ζαφείρη Ζαφειρόπουλου. Ο λόγος ήταν οι δυσμενείς και επαχθείς περιορισμοί του Δελφικού Τοπίου, που δημιουργούσαν εμπόδια για την ανάπτυξη του τόπου και την επέκταση της επιχειρηματικότητας. Από τότε, και για μια περίπου δεκαετία  μετά, απαλλοτριώθηκε, ξεκίνησαν και ολοκληρώθηκαν οι υποδομές του, όμως δυστυχώς παρουσίαζε προβλήματα αδειοδοτήσεων- εγκρίσεων και κυρίως μπλέχτηκε στα γρανάζια της γραφειοκρατίας με το ΚΑΣ. Το 2006, όταν είχα την τιμή να είμαι Πρόεδρος στο Επιμελητήριο Φωκίδας, έθεσα ως πρώτη προτεραιότητα την έναρξη λειτουργίας του και την απόδοσή του στους εν δυνάμει επενδυτές της περιοχής μας, και όχι μόνο. Άλλωστε ήταν προεκλογική μου εξαγγελία και δέσμευσή για την άμεση λειτουργία του.

Πράγματι από τις αρχές του 2007 επικοινωνήσαμε με την ΕΤΒΑ-ΒΙΠΕ ΑΕ, διαχειρίστρια του Βιο.Πα. της Άμφισσας, για να μας γνωρίσουν τα προβλήματα που υπάρχουν και τα οποία δεν επιτρέπουν το «άνοιγμα» το Βιο.Πα. στους επενδυτές. Τότε, η αντιπροσωπεία της ΕΤΒΑ-ΒΙΠΕ ΑΕ, μας ανέφερε ως μείζον πρόβλημα την έγκριση από το ΚΑΣ, την έγκριση ρυμοτομικού σχεδιασμού, την περιβαλλοντική του μελέτη από την Πολεοδομία, καθώς και την άδειά του από το Εθνικό Κτηματολόγιο. Πράγματι ως Επιμελητήριο βάλαμε τα στήθη μας μπροστά και ανοίξαμε όλες τις κλειστές πόρτες, το Βιο.Πα. έλαβε όλες τις απαραίτητες εγκρίσεις και προς τα τέλη του ίδιου χρόνου ξεκίνησαν οι αγοραπωλησίες των οικοπέδων.

Στο Επιμελητήριο τότε είχα μια λίστα με 30-33 ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις για να εγκατασταθούν στο Βιο.Πα., όλες από τον νομό μας. Στις συναντήσεις μας οι επιχειρηματίες, πού έδειξαν ενδιαφέρον, πρόβαλαν ως ζήτημα την υπερβολική τιμή για την αγορά γης στο Βιο.Πα., παράμετρος που λειτούργησε αρνητικά για την μαζική στροφή των επιχειρηματιών στην αγορά γης στον συγκεκριμένο χώρο. Μετά από συναντήσεις με την διοίκηση της ΕΤΒΑ-ΒΙΠΕ ΑΕ αποφάσισαν να δώσουν ως κίνητρο μια έκπτωση της τάξεως του 10%  στους 10 πρώτους ενδιαφερόμενους για να αγοράσουν γη και να μετεγκατασταθούν στο Βιο.Πα.

Αυτό το κίνητρο λειτούργησε πράγματι αποτελεσματικά και οι πρώτοι 10 προχώρησαν σε αγορά γης στον προαναφερόμενο χώρο. Όμως, από την πρώτη στιγμή, με την υπογραφή των πρώτων συμβολαίων, γνωρίσαμε ότι η μετεγκατάσταση των επιχειρήσεων σε ένα χώρο χωροθετημένο για την Βιοτεχνία δεν είναι απλή υπόθεση, έχει όρους και προϋποθέσεις που πρέπει να τηρηθούν και από τις δύο πλευρές. Αυτά τα προβλήματα είναι που κράτησαν και τους υπόλοιπους ενδιαφερόμενους μακριά από την αγορά γης στο Βιο.Πα. της Άμφισσας και σήμερα δέκα χρόνια μετά,  μεσούσης της κρίσης, τα προβλήματα έχουν πολλαπλασιαστεί και γιγαντωθεί, κυρίως από την αδιαφορία της διαχειρίστριας εταιρείας, που το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να εισπράξει τα κοινόχρηστα, τα οποία έχουν ανταποδοτικό χαρακτήρα, ενώ από ανταπόδοση εμείς οι εγκατεστημένοι δεν έχουμε δει απολύτως τίποτα όλα αυτά τα χρόνια… για να αναφερθώ και στο πολύ πετυχημένο και επίκαιρο ρεπορτάζ σας της προηγούμενης εβδομάδας.

Σας έκανα όλη αυτή την σύντομη αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν για να καταλήξω στην απάντηση του ερωτήματός σας, ότι δεν είναι δυνατόν να μην αποτελεί εργαλείο ΕΘΝΙΚΗΣ ανάπτυξης ένας χώρος επιχειρηματικότητας. Σε όλο τον αναπτυγμένο κόσμο οι χώροι αυτοί είναι ιεροί και τα ζητήματα που μπορεί να δημιουργούνται κατά καιρούς επιλύονται άμεσα και προς το συμφέρον των εγκατεστημένων επιχειρήσεων, πάντα όμως υπό όρους. Όσο για το αν το Βιο.Πα. της Άμφισσας είναι γίγαντας εν υπνώσει θα σας απαντούσα ότι είναι ένας χώρος στο κέντρο της χώρας μας που πραγματικά θα μπορέσει να γιγαντωθεί και να προσελκύσει και επενδυτές από άλλες περιοχές αρκεί να μην τον τροφοδοτούν με «ναρκωτικά» διάφοροι φορείς.

Τι θα πρέπει να αλλάξει ώστε να αποκτήσει το πραγματικό του ρόλο;

Βασίλης Αυγερινός: Σε αυτή την ερώτηση θα απαντήσω για πολλοστή φορά αλλά θα την χωρίσω σε δύο μέρη, στο παρελθόν και στο μέλλον και όχι τυχαία, γιατί αφήνω εκτός το παρόν.

Στο παρελθόν λοιπόν έχουν γίνει άπειρες συζητήσεις για τα προβλήματα του ΒΙΟΠΑ ΑΜΦΙΣΣΑΣ με όλους τους αρμόδιους φορείς τόσο στο Νομό μας , στην Περιφέρεια, στα αρμόδια Υπουργεία καθώς και με τον ιδιοκτήτη του χώρου με αποτελέσματα ελάχιστα έως μηδαμινά. Επιγραμματικά αναφέρω κατασκευή κόμβου εισόδου, φωτισμός, ύδρευση, καθαριότητα, φύλαξη, Δημοτικά τέλη, οριοθέτηση χώρου, ευζωνικό δίκτυο, μεταβίβαση γηπέδων και κανονισμός λειτουργίας του ΒΙΟΠΑ ΑΜΦΙΣΣΑΣ.

Για να αποκτήσει τον πραγματικό του ρόλο το ΒΙΟΠΑ ΑΜΦΙΣΣΑΣ θα πρέπει πολύ σύντομα και όχι με επαναλαμβανόμενες συζητήσεις να λυθούν τα παραπάνω προβλήματα από τους αρμόδιους φορείς καθώς  και να θέσουμε τους νέους στόχους για το μέλλον τους οποίους και αναφέρω

Α). Τάξη και προβλεψιμότητα στο χωρικό σχεδιασμό που δραστηριοποιούνται οι επιχειρήσεις ώστε να μειωθούν οι άτυπες Βιοτεχνικές συγκεντρώσεις επιχειρήσεων σε μη οριοθετημένους χώρους.

Β). Αλλαγή της νομοθεσίας ώστε να μην ενθαρρύνει την δημιουργία επιχειρήσεων σε γήπεδα εκτός σχεδίου δόμησης

Γ). Επενδυτικά κίνητρα για να μπορούν οι επιχειρήσεις να δημιουργούνται μέσα σε επιχειρηματικά πάρκα καθώς και να μπορούν εύκολα να προβούν στην μετεγκατάσταση τους σε αυτά

Δ).  Βελτίωση του θεσμικού πλαισίου των επιχειρηματικών αυτών πάρκων όπως το ΒΙΟΠΑ ΑΜΦΙΣΣΑΣ με σύγχρονες υποστηρικτικές δομές και κίνητρα για καλύτερες υπηρεσίες.

Ε). Άμεση η σύνδεση του με το φυσικό αέριο ώστε να αποκτήσει μια φθηνότερη πηγή ενέργειας

ΣΤ). Βελτίωση των οδικών υποδομών που το συνδέουν με την Αθήνα, την Λαμία και την Πάτρα

Ζ). Αλλαγές στους όρους δόμησης ώστε σε ένα εύλογο διάστημα να εναρμονιστεί με τα άλλα ΒΙΟΠΑ που λειτουργούν στη χώρα μας.

Η). Συνέργειες του Επιμελητηρίου Φωκίδας με το Κέντρο Επιχειρηματικότητας της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας για την προσέλκυση νέων επιχειρήσεων

Θ). Δημιουργία ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΖΩΝΗΣ μιας και το ΒΙΟΠΑ είναι κοντά στο λιμάνι της Ιτέας, στον σιδηροδρομικό σταθμό του Μπράλου και το οδικό δίκτυο της Φωκίδας παρόλα τα προβλήματά του μπορεί να ανταπεξέλθει σε μια τέτοια δραστηριότητα.

Γεώργιος Γαζής: Βασικά υπάρχουν δύο άξονες αλλαγών. Ένας άξονας είναι ο ορθολογισμός τις κοστολόγησης των εξόδων που τιμολογούν οι πάροχοι (ΕΤΒΑ – Δήμος Δελφών). Τα έξοδα που χρεώνει ο Δήμος αλλά και η ΕΤΒΑ είναι απλά υπερβολικά πολλά. Είναι αρκετά δυσβάστακτα για τις εγκατεστημένες επιχειρήσεις, αλλά παράλληλα είναι και αποτρεπτικά για τους επιχειρηματίες που θέλουν  να προβούν σε επένδυση στη περιοχή. Καλώς ή κακώς η εποχή που αναρτήθηκαν τα τιμολόγια από τους δυο παρόχους έχει περάσει ανεπιστρεπτί και θα πρέπει αναγκαστικά να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα με δραστική μείωση των τιμολογίων τους. Δεν νομίζω ότι δεν θέλουν και οι ίδιοι αντί για πέντε επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες αυτή τη στιγμή να γίνουν δέκα. Ο άλλος άξονας αλλαγών έχει να κάνει με την ελληνική οικονομία η οποία πραγματικά έχει ανάγκη από νέες επενδύσεις. Κακά τα ψέματα την εποχή που ζούμε οι κοινωνία μας είναι φοβισμένη και οι επιχειρηματίες όταν ακούν για επενδύσεις στην Ελλάδα απλά αλλάζουν δρόμο. Το κράτος θα πρέπει να αρχίσει να προσφέρει κίνητρα για να προσελκύσει πάλι επενδυτές και για να ορθοποδήσουν οι επιχειρήσεις. Τα κίνητρα αυτά θα μπορούσαν να είναι φορολογικά και ασφαλιστικά. Τέλος, το σημαντικότερο όλων θα ήταν η ύπαρξη περισσότερων προγραμμάτων ΕΣΠΑ με ταχύτερες διαδικασίες.

Βαγγέλης Μυταράς: Αρχικά θα πρέπει να δείξει ενδιαφέρον η διαχειρίστρια εταιρεία επιλύοντας ένα – ένα τα χρονίζοντα προβλήματα που υπάρχουν στις υπάρχουσες εγκατεστημένες επιχειρήσεις τα οποία δημιουργούν αγκυλώσεις, κρατώντας τους επενδυτές μακριά. Τέτοια είναι η γειτνίαση με τον καταυλισμό των τσιγγάνων, ο κόμβος εισόδου και εξόδου έτσι ώστε να υπάρχει ασφάλεια πρόσβασης, ο ηλεκτροφωτισμός των οδών τουλάχιστον στα σημεία που είναι ανεπτυγμένες επιχειρήσεις, ο περιμετρικός δρόμος γύρω από το Πάρκο έτσι ώστε να είναι περισσότερο ελεγχόμενη η κατάσταση στον χώρο των εγκαταστάσεων κ.α.

Υποστηρικτικά επίσης πρέπει να λειτουργήσουν τόσο ο Δήμος με τις υπηρεσίες του, διότι είναι στα διοικητικά του όρια, κυρίως με την καθαριότητα, και την ύδρευση, όσο και η Περιφέρεια σε ζητήματα που είναι αρμόδια, δεδομένου ότι είναι και το μοναδικό Βιο.Πα. σε όλη τη Στερ. Ελλάδα. Τέλος, όλοι αυτοί για να κινηθούν θα πρέπει να υπάρχει ένας φορέας που θα τους αφυπνίζει συνεχώς και αυτό κατά την γνώμη μου είναι το Επιμελητήριο, που επί εποχής μου άνοιγε τις πόρτες και έφερνε αποτελέσματα. Από το 2012 και μετά, παρότι ο τότε πρόεδρος είχε και εγκατεστημένη επιχείρηση στον χώρο αυτό, δεν ασχολήθηκε ποτέ με τα προβλήματά του φέρνοντας αποτελέσματα. Ελπίζουμε η νυν διοίκηση να στρέψει το βλέμμα της προς το Βιο.Πα. και να γίνει κοινωνός των προβλημάτων και των ζητημάτων, χτυπώντας πόρτες και κάνοντας επισκέψεις όπου και όταν πρέπει και όχι να είναι ταμπουρωμένοι πίσω από μία ξερή επιστολή προς κάποιο φορέα.

Τέλος εκείνο που πρέπει να αλλάξει ριζικά είναι η Εθνική μας στρατηγική στο επιχειρηματικό περιβάλλον, που λόγω και της κρίσης βάλετε  αμείλικτα και πανταχόθεν. Μετά από μια δεκαετία βαθειάς κρίσης είναι πλέον σε όλους γνωστό ότι η Χώρα μας μπορεί να βγει από αυτήν μόνο με προσέλκυση επενδύσεων, όμως για να έρθουν οι επενδυτές πρέπει πριν να υπάρχει ευνοϊκό εθνικό επιχειρηματικό κλίμα.

πηγή: έντυπη έκδοση Εν Δελφοίς

http://www.fokidanews.gr/