του Δημήτρη Παφίλα
Οι μισές ελληνικές επιχειρήσεις χρειάζονται βιώσιμα πλάνα αναδιάρθρωσης, δηλαδή νέα κεφάλαια και υλοποιήσιμα σχέδια, όπως συμπεραίνει εκτεταμένη ανάλυση επιχειρηματικότητας από την Grant Thornton.
Η αναδιάρθρωση ή, καλύτερα, η αναζήτηση κεφαλαίων αναδεικνύεται ως Νο1 πρόβλημα για την οικονομία διότι, ανεξαρτήτως των μεγεθών στις διάφορες επιχειρήσεις, χρειάζονται έξοδα και κεφάλαια τα οποία είναι δύσκολο να τα καταβάλει είτε μια τράπεζα είτε ένας επενδυτής. Για παράδειγμα, η Chipita εξαγόρασε έναντι 2,4 εκατ. ευρώ το 10,26% της υπό εκκαθάριση εταιρείας Νίκας, αλλά στη συνέχεια για το 100% της εταιρείας χρειάστηκαν συμφωνίες αναχρηματοδότησης με τις τράπεζες, αλλά και αύξηση κεφαλαίου 23 εκατ. ευρώ στη Νίκας, όπου συμμετείχαν και ξένοι επενδυτές. Η Chipita διαθέτει πλάνο για να προχωρήσει σε συγκέντρωση του κλάδου με τη Νίκας. Αλλωστε, όπως έχει δείξει η πράξη των αναδιαρθρώσεων, η πιο αποτελεσματική ενέργεια είναι η σύμπραξη με έναν επενδυτή και στη συνέχεια η συγκέντρωση ομοειδών επιχειρήσεων (βλέπε Σάνη - Oaktree).
Τα μη βιώσιμα πλάνα, όμως, αυξάνονται. Οπως αναφέρει στο «business stories» ένας fund manager ο οποίος εξετάζει προτάσεις τραπεζών για αρκετές μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, «τα περισσότερα επιχειρηματικά πλάνα δεν βγαίνουν είτε λόγω δανεισμού, είτε λόγω νομικών και άλλων επιπλοκών».
Ελέγχοντας ένα τεράστιο δείγμα 8.000 επιχειρήσεων σε 92 διαφορετικούς κλάδους (2010-2016), οι partners της ελεγκτικής εταιρείας κύριοι Μανόλης Μιχαλιός και Νίκος Ιωάννου διαπίστωσαν ότι 5 στις 10 επιχειρήσεις επείγονται για ένα βιώσιμο πλάνο αναδιάρθρωσης που θα φέρει κεφάλαια στην εταιρεία και θα αντιστρέψει τους αρνητικούς δείκτες.
Οι προαναφερόμενες επιχειρήσεις έχουν ανάγκη χρηματοδότησης 27 δισ. ευρώ, χρήματα τα οποία εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να προκύψουν μόνο από το τραπεζικό σύστημα. Σ’ αυτή την κατηγορία των επιχειρήσεων τα προβλήματα είναι κοινά σύμφωνα με τα ευρήματα της ανάλυσης: 1 στις 3 πληρώνει τόκους (χρηματοοικονομικά έξοδα) οι οποίοι υπερβαίνουν τα λειτουργικά κέρδη ΕBITDA, 1 στις 4 έχει αρνητικό κεφάλαιο κίνησης, ενώ 1 στις 8 έχει δανεισμό ο οποίος είναι μεγαλύτερος από τον τζίρο της. Τα χρηματοοικονομικά έξοδα αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα, καθώς πολλές εταιρείες βγάζουν κέρδη EBITDA τα οποία ίσα-ίσα αρκούν για να πληρωθούν οι τόκοι, δημιουργώντας ασφυξία εάν δεν υπάρχει κάποια συμφωνία με τις τράπεζες .
Η ανάλυση της έκθεσης διαπίστωσε επίσης ότι μία κατηγορία αυτών των προβληματικών επιχειρήσεων που αποκαλεί Gloomers (Μελαγχολικές – με υψηλή μόχλευση και καθόλου ή περιορισμένη ανάπτυξη) τα δύο τελευταία χρόνια έχασαν το 13% των πωλήσεών τους. Με άλλα λόγια, οι εταιρείες δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν τις πωλήσεις τους και χάνουν μερίδια αγοράς. Ενα άλλο αποκαλυπτικό στοιχείο είναι ότι την ίδια ώρα οι ίδιες εταιρείες δημιουργούν δανειακές υποχρεώσεις οι οποίες αν δεν αντιμετωπιστούν, θα οδηγηθούν σε αδιέξοδο. Συγκεκριμένα, η σχέση υποχρεώσεων προς ίδια κεφάλαια έχει φτάσει στο 4 προς 1, δηλαδή χρωστούν το κεφάλαιό τους τέσσερις φορές προς τις τράπεζες. Η ίδια κατηγορία, τέλος, εμφανίζει ένα οριακό περιθώριο EBITDA που διαμορφώνεται στο 1,8% με καθαρές ζημίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου