Πολύ πριν τα μεγάλα εμπορικά συγκροτήματα και οι εορταστικοί πολυχώροι παιδικής ψυχαγωγίας της μητρόπολης κατακλυστούν από... Άη-Βασίληδες, η φωτογράφιση με έναν τέτοιον αποτελούσε για τα παιδιά το «όπιο» της Χριστουγεννιάτικης περιόδου.
Ήταν ο Άγιος-Βασίλης του Μινιόν, ο πρώτος που άνοιξε την αγκαλιά του με φόντο μια καταστόλιστη Αθήνα, προσελκύοντας από τη δεκαετία του ’70 κιόλας δεκάδες χιλιάδες οικογένειες στον τελευταίο όροφο του θρυλικού πολυκαταστήματος.
Το Μινιόν άλλαξε το λιανεμπόριο στην Ελλάδα προσεγγίζοντας τα δυτικά πρότυπα, αλλά το έκανε με τόσο ζεστό και ανεπιτήδευτο τρόπο, που ακόμα και σήμερα η νοσταλγική επίδραση του αντανακλά στο άλμπουμ των πιο γλυκών αναμνήσεων όσων το είχαν επισκεφτεί. Μπροστά από την εποχή του σε όλα.
Οι κυλιόμενες σκάλες που τότε έμοιαζαν «τεχνολογικό θαύμα» στους έκπληκτους επισκέπτες του, η πρωτοφανής σε πλούτο γκάμα προϊόντων, η χρήση κλιματιστικού και Η/Υ, η καθιέρωση λίστας γάμου και η λειτουργία στις εγκαταστάσεις του εστιατόριου, καφετέριας, μπαρ (ακόμα και κομμωτήριου και ταξιδιωτικού γραφείου) συνέθεσαν το μύθο του πιο περιλάλητου καταστήματος στην Ελλάδα στα 60ς και 70ς.
Περισσότερο όμως κι απ’ όλα αυτά, η μοναδικότητα των στιγμών που εξασφάλιζε την περίοδο των Χριστουγέννων, αναδεικνυόμενο ουσιαστικά στο κατάστημα - σύμβολο αυτών.
Για σχεδόν δύο δεκαετίες το Μινιόν ήταν το πιο λαμπρό στολίδι της εορταστικής Αθήνας, ένα χριστουγεννιάτικο παιδικό παραμύθι, σαν αυτά που συναντούσε κανείς μόνο στις παραδοσιακά χριστουγεννιάτικες μητροπόλεις του κόσμου, όπως το Λονδίνο, η Νέα Υόρκη ή το Βερολίνο.
Η πιο εμφατική καινοτομία του ήταν ο Άγιος Βασίλης, που μεταμόρφωνε εκείνες τις μέρες την Πατησίων και ολόκληρη την περιοχή της Ομόνοιας. Σε μια εποχή, που τα πολυκαταστήματα μετριόντουσαν στα δάχτυλα του ενός χεριού, το χάπενινγκ ήταν το γεγονός των γιορτών. Η στάση για ψώνια κάθε Χριστούγεννα στη συμβολή Πατησίων και Βερανζέρου σχεδόν «υποχρεωτική». Η προσμονή των παιδιών για τη θέα της χαρακτηριστικής πορτοκαλί σακούλας κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, θα μπορούσε να περιγραφεί καλύτερα ως... ταραχή!
Ο οξυδερκής και διορατικός δημιουργός του Μινιόν, Γιάννης Γεωργακάς (ο οποίος ξεκίνησε με ένα ομώνυμο περίπτερο τη δεκαετία του ’30) ήταν αυτός που λάνσαρε την ιδέα του Άγιου-Βασίλη να μοιράζει δώρα στα παιδιά. Η απήχηση ήταν τεράστια, καθώς είχε φροντίσει η προώθηση της να εξελιχθεί σε ένα κανονικό τελετουργικό. Στην έναρξη της εορταστικής περιόδου ο Άγιος-Βασίλης έφτανε πομπωδώς. Γινόταν αναπαράσταση της άφιξής του στο παλιό αεροδρόμιο και κατέβαινε από αεροπλάνο της TWA. Εκεί περίμενε και ένα πούλμαν γεμάτο παιδάκια από διάφορα σχολεία.
«Η πομπή ξεκινούσε από τους στύλους του Ολυμπίου Διός και κατέληγε στο Μινιόν. Από το πούλμαν τα παιδάκια πετούσαν σοκολάτες στον κόσμο που χάζευε κατά τη διάρκεια της διαδρομής, ενώ η αστυνομία είχε ενημερωθεί και ρύθμιζε την κυκλοφορία», έχει δηλώσει η κυρία Αμαλία Γεωργακά, σύζυγος του εμβληματικού εμπόρου στο «Newsbeast».
«Σταδιακά καταργήθηκε η κάθοδος από το αεροπλάνο. Ωστόσο η πορεία ξεκινούσε και πάλι από τους στύλους του Ολυμπίου Διός. Πλέον είχαμε μπάντα, η οποία ακολουθούσε το πούλμαν με τα παιδάκια, αλλά και αργότερα φέρναμε φιλαρμονική και μαζορέτες από την Κέρκυρα, τις οποίες φιλοξενούσαμε στο Grand Hotel. Μάλιστα, οι Αγιοβασίληδες προέρχονταν από σχολή κομπάρσων. ούτως ώστε να έχουν όσο το δυνατόν πιο ανόθευτη και φυσιολογική συμπεριφορά προς τον κόσμο. Ήταν επαγγελματίες και γλυκύτατοι άνθρωποι, οι οποίοι επιλέγονταν ένας προς ένας».
Πέραν της αφθονίας σε παιχνίδια για τα οποία έχει «γράψει» εσαεί στη μνήμη των τότε πιτσιρικάδων ο πάνω όροφος, εποχή άφησαν την περίοδο των εορτών οι θεατρικές παραστάσεις εκεί, αλλά και κάποια άλλα happenings.
Δεν υπήρχε κωμικός της εποχής που να μην είχε περάσει από το θεατράκι του 6ου ορόφου, ενώ δεν υπάρχει παιδί που να έχει ξεχάσει τις εκδηλώσεις με φιγούρες από έργα της Walt Disney αν έτυχε (ή πιο πιθανόν... πέτυχε) να έχει βρεθεί σε μια τέτοια. Το κατάστημα είχε κλείσει αποκλειστική συνεργασία με την «The Walt Disney World» και έφερνε απευθείας από το Ορλάντο τις αυθεντικές στολές Disney (Μίκυ, Ντόναλντ, Νταίζη, Αριστόγατες, Χιονάτη και Επτά Νάνοι), σε μια εποχή που οι δασμοί καθιστούσαν πανάκριβο το κόστος μεταφοράς.
Οι καλά... μυημένοι θα θυμούνται και το αξέχαστο Στρουμφοχωριό, με τα real size Στρουμφάκια να παίζουν ακούραστα με αμέτρητα παιδάκια.
Για κάποια εγκληματικά, ανεγκέφαλα μυαλά όλα αυτά ήταν «ένοχα» ως «εκμετάλλευση του προλεταριάτου» κι έτσι το Δεκέμβριο του 1980 η λειτουργία του καταστήματος σταμάτησε απότομα, με βάναυσο τρόπο. Ο εμπρησμός της 19ης Δεκεμβρίου επέφερε τη μεγάλη πυρκαγιά που άφησε μόνο το σκελετό του κτιρίου και ουσιαστικά σήμανε το τέλος της ένδοξης εποχής του Μινιόν (πάνω από 4 δισ. δραχμές υπολογίστηκαν οι υλικές ζημιές και το χαμένο εμπόρευμα).
Το νέο Μινιόν αναγεννήθηκε από τις στάχτες του σε χρόνο ρεκόρ. Τίποτα όμως δεν ήταν όπως πριν. Το 1983 πέρασε στα χέρια τού κράτους, εντασσόμενο στις λεγόμενες «προβληματικές επιχειρήσεις».
Σε μια απέλπιδα προσπάθεια ολικής επαναφοράς, ο Γεωργακάς απέκτησε ξανά, το 1991, τον έλεγχο της επιχείρησης, μαζί με μια ομάδα επιχειρηματιών. Ένα χρόνο μετά, όμως, καταπονημένος σωματικά και ψυχικά και σε προχωρημένη ηλικία, στα 79 του, αποφάσισε να αποχωρήσει πουλώντας το μερίδιό του.
Αδυνατώντας να ανταγωνιστεί τα πιο φθηνά καταστήματα και έχοντας να αντιμετωπίσει μια σειρά από δυσμενείς καταστάσεις, όπως προβλήματα ρευστότητας, κακές σχέσεις με προμηθευτές, αλλά και την αποκάλυψη κυκλώματος εκβιασμών, που λειτουργούσε στον ημιώροφο του κτιρίου, το «μεγαλύτερο μεγάλο κατάστημα», που στην περίοδο ακμής του έφτασε να απασχολεί 1000 εργαζόμενους και να περιέχει πάνω από 120.000 κωδικούς προϊόντων, βάζει οριστικά λουκέτο τον Ιανουάριο του 1998.
Μετά τη χρεοκοπία, το κτίριο αγοράστηκε από την οικογένεια Φάις (Elmec Sports), η οποία είχε φιλοδοξίες να επαναλειτουργήσει το κατάστημα ύστερα από ανακαίνιση. Η Elmec Sports πουλήθηκε στη συνέχεια στον όμιλο Folli Follie, ο οποίος αν και είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον να ανοίξει το κατάστημα το 2018, πλέον και λόγω της στάσιμης οικονομικής κατάστασης, ακύρωσε τα φιλόδοξα σχέδιά του αναμένοντας καλύτερες εποχές για το επιχειρείν.
Και μέχρι να έρθουν στην Ελλάδα καλύτερες μέρες για το εμπόριο και την οικονομία και να επαναλειτουργήσει το θρυλικό Μινιόν στην καρδιά της πόλης, οι Αθηναίοι, θα περνούν από εκεί, κοιτάζοντας με νοσταλγία, ψηλά στον 6ο όροφο του κτιρίου. Εκεί, που κάποτε ως παιδιά έχουν να θυμούνται ότι πήραν δώρο από το χέρι του πιο γλυκού Άη-Βασίλη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου