Άνω Θρώσκω: Το πρόγραμμα που δίνει «διέξοδο» στους άστεγους

Η υπεύθυνη του προγράμματος Άνω Θρώσκω κα. Αγγελική Μανιώτη

πρόγραμμα «Στέγαση και Επανένταξη» το οποίο έχει ως κύριο στόχο την πλήρη επανένταξη και ενσωμάτωση στον κοινωνικό ιστό ανθρώπων που λόγω της δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας αλλά και για ξεχωριστούς λόγους ο καθένας, βρέθηκαν αντιμέτωποι με το πρόβλημα της έλλειψης στέγης»

«Ας ζώσουμε σφιχτά τη μέση μας, ας αρματώσουμε το κορμί, την καρδιά και το μυαλό μας. Ας πιάσουμε τη θέση μας στη μάχη. Η φυγή δεν είναι η νίκη...μόνο το έργο μπορεί να χορτάσει τη ψυχή και να σώσει τον κόσμο», αναφέρει στην «Ασκητική» ο Νίκος Καζαντζάκης. Βαθύ το μήνυμα του Μεγάλου Έλληνα λογοτέχνη φαίνεται να είναι επίκαιρο σε μια εποχή που η κρίση έχει σκιάσει την χώρα.  Μια από τις μεγαλύτερης συνέπειες της μάλιστα είναι άνθρωποι να βρεθούν επί ξύλου κρεμάμενοι, να τα χάσουν όλα…ακόμη και τα σπίτια τους. Το φαινόμενο των νεόπτωχων και των νεοαστέγων τείνει να πάρει τρομακτικές διαστάσεις…

Το πρόγραμμα «Άνω Θρώσκω» της Κ.Σ.Δ.Ε.Ο. «ΈΔΡΑ»  έχει ως κύριο στόχο την «Στέγαση και Επανένταξη» ανθρώπων που «χτυπήθηκαν» από την κρίση.

Για το έργο αυτό μιλά στο Πινάκιο η Αγγελική Μανιώτη η οποία είναι η υπεύθυνη του «Άνω Θρώσκω» και εξηγεί πώς μπορούμε να κοιτάζουμε όλοι μαζί μπροστά και να προσπαθούμε για ένα καλύτερο μέλλον.  Επισημαίνει τους τρόπους στέγασης των ανθρώπων που έμειναν άστεγοι αλλά και πως γίνεται η επανένταξη τους σε εργασιακό περιβάλλον και κατ’ επέκταση στο κοινωνικό σύνολο.

«Οι άνθρωποι «…που κατέληξαν στο δρόμο…» είναι άνθρωποι σαν εμάς που είχαν το σπίτι τους, την εργασία τους αλλά κάποιες άσχημες συγκυρίες και η έλλειψη υποστηρικτικού περιβάλλοντος τους οδήγησαν να τα χάσουν όλα και να βρεθούν στο δρόμο. Την ιστορία ενός ανθρώπου που κατέληξε στο δρόμο μπορούμε να την φανταστούμε ή να την ακούσουμε να περιγράφεται από κάποιον άλλον.  Το να τη βλέπουμε όμως να ξετυλίγεται μπροστά μας μέσα από τον ίδιο τον άνθρωπο που την έζησε είναι μία εμπειρία που δεν μπορεί να περιγραφεί, είναι κάτι που σου δημιουργεί πολύ έντονα συναισθήματα, σκέψεις και συγκινήσεις και αυτό συμβαίνει με την καθεμία από αυτές τις ιστορίες. Έτσι λοιπόν θα μπορούσαμε να πούμε ότι όλες οι ιστορίες και όλοι οι άνθρωποι που γνωρίσαμε μας συγκίνησαν και μας δημιούργησαν ένα μεγάλο αίσθημα ευθύνης για να βοηθήσουμε στο βαθμό που μπορούμε», υπογραμμίζει η Κοινωνική Λειτουργός του προγράμματος κα. Καλλιόπη Μυλώνα.

Διαβάστε περισσότερα »